Porównanie Falcon X4023-BT vs Falcon STC-4108

Nominalna moc dźwięku, wytwarzanego przez wzmacniacz radiowy dla każdego kanału dźwiękowego.

Nominalna - to najwyższa średnia (rms) moc akustyczna, przy której wzmacniacz pracuje bez przeciążeń i jest w stanie pracować przez nieograniczony czas. Jest to główny wskaźnik, charakteryzujący ogólną głośność radia; poszczególne skoki mogą być znacznie wyższe od wartości nominalnej, ale są krótkotrwałe, tutaj mówimy o stałym poziomie sygnału. Ponadto, od tego wskaźnika zależy kompatybilność z konkretnymi głośnikami: moc nominalna zestawu głośnikowego nie może być niższa niż u wzmacniacza, w przeciwnym razie głośniki mogą ulec uszkodzeniu przy dużej głośności. Jednak rozrzut nie jest tak duży, są radia o mocy wyjściowej 40 W, 45 W, 50 W, 55 W, 60 W lub więcej.

Optymalne wartości mocy wzmacniacza zależą od wielu czynników, począwszy od liczby kanałów po osobiste preferencje słuchacza. Szczegółowe informacje na ten temat można znaleźć w specjalnych źródłach; krótko mówiąc, możemy powiedzieć, że im wyższa moc na kanał, tym głośniejszy dźwięk radio jest w stanie wytworzyć.

Rodzaj regulatora głośności, przewidziany w radiu samochodowym. Najczęściej, w tej roli wykorzystywane są pokrętła, czujniki dotykowe lub przyciski mechaniczne; tutaj znajduje się bardziej szczegółowy opis każdej z tych opcji.

- Pokrętło. Tradycyjny regulator w postaci okrągłego pokrętła, które w naszych czasach nie traci popularności - to właśnie ono jest montowane w większości nowoczesnych radioodbiorników samochodowych. Przewaga ta wynika m.in. z tego, że pokrętło jest kompatybilne zarówno z cyfrowymi, jak i analogowymi układami regulacji głośności, co oznacza, że może być stosowane w urządzeniach o dowolnym poziomie, od najbardziej zaawansowanych po najprostsze i niedrogie. Dodatkowo, taki regulator zauważalnie wyróżnia się na panelu radia, dzięki czemu można go znaleźć i obrócić nawet nie patrząc na niego, nie odwracając uwagi od drogi. Do wad pokręteł można odnieść tylko pewną uciążliwość w porównaniu z przyciskami i czujnikami, ale ten punkt rzadko ma znaczenie.

- Przyciski mechaniczne. Tradycyjne przyciski mechaniczne - a dokładniej, najczęściej tylko jeden dwukierunkowy przycisk, pionowy lub poziomy. W przeciwieństwie do opisanych powyżej pokręteł, mogą być używane tylko z pętlami cyfrowej regulacji głośności; Dlatego, większość radioodtwarzaczy z przyciskami - to zaawansowane urządzenia o rozbudowanej funkcjonalności i standardowym rozmiarze co najmn...iej 2DIN (lub ekranie co najmniej 5”, dla standardowych modeli). W takich przypadkach przewaga przycisków nad pokrętłami jest taka, że taki przycisk można zrobić bardzo wąskim i zamontować nawet na bardzo cienkiej ramie ekranu, natomiast uchwyt wymaga dość szerokiego dodatkowego panelu. A jeśli porównamy opcję tę z czujnikami, przyciski mechaniczne są nieco tańsze i można nimi sterować na ślepo, nie odrywając wzroku od drogi. Z drugiej strony, mechaniczne przyciski zużywają się w trakcie użytkowania, co zmniejsza niezawodność, a wielu użytkowników po prostu preferuje czujniki bardziej, niż przyciski. Z tych czy innych powodów, opcja ta jest stosunkowo rzadka.

- Przyciski dotykowe. Sterowanie w postaci przycisków, które reagują nie na naciśnięcie, a na dotyk. Podobnie, jak przyciski mechaniczne (patrz wyżej), taki regulator jest kompatybilny tylko z cyfrową regulacją głośności i jest używany głównie w zaawansowanych radioodbiornikach z dużymi ekranami. Jednocześnie, przyciski dotykowe nadają urządzeniu najbardziej zaawansowany i „technologiczny” wygląd, który jest atrakcyjny dla wielu użytkowników z estetycznego punktu widzenia. Główną wadą opcji tej jest to, że przyciski dotykowe zwykle nie wystają z panelu - więc prawie niemożliwe jest znalezienie pożądanego czujnika na ślepo i podczas sterowania trzeba odwracać uwagę od drogi. Jednak, przy mniej lub bardziej przyzwoitych umiejętnościach prowadzenia pojazdu i należytej staranności, szczegół ten nie jest poważnym mankamentem, dlatego tego typu sterowanie w radioodtwarzaczach wysokiej jakości stosuje się znacznie częściej, niż tradycyjne przyciski.

Liczba kompozytowych wyjść wideo przewidzianych w konstrukcji radia.

Pełnowymiarowy interfejs kompozytowy zawiera 3 gniazda RCA („cinch”) - jedno dla wideo i jedno dla lewego i prawego kanału stereo. Jednak w radiach samochodowych do przesyłania sygnału audio służą inne wyjścia, więc w tym przypadku mówimy tylko o wyjściu wideo – zwykle ma ono charakterystyczny żółty kolor. Sygnał wideo przez interfejs kompozytowy przesyłany jest w formacie analogowym, jego jakość jest przeciętna, a odporność na zakłócenia stosunkowo niska. Przy tym jest więcej niż wystarczająca ilość opcji do podłączenia większości ekranów samochodowych - na przykład monitorów wbudowanych w oparcia przednich siedzeń. A kilka wyjść kompozytowych pozwala na jednoczesne podłączenie odpowiedniej liczby ekranów bez użycia dodatkowego sprzętu (splitterów).

Liczba kompozytowych wejść wideo przewidziana w konstrukcji radia samochodowego.

Kompozytowe wejście wideo - to zwykle złącze RCA („cinch”) o charakterystycznym żółtym kolorze. Można go wykorzystać do podłączenia dowolnego źródła wideo z odpowiednim wyjściem, np. przenośnego odtwarzacza DVD. Zauważ, że w tym przypadku chodzi tylko o wejście przeznaczone do pracy z wideo; aby wyprowadzić dźwięk, będziesz musiał użyć innego interfejsu, na przykład liniowego (patrz wyżej). Jakość obrazu po podłączeniu przez złącze kompozytowe jest stosunkowo niska, rozdzielczości HD nie są obsługiwane, ale trudno to nazwać poważną wadą, biorąc pod uwagę charakterystykę wyświetlaczy we współczesnych radiach samochodowych (i oddzielnie wykonanych telewizorach / monitorach samochodowych, do których może być nadawany sygnał z radia samochodowego).

Im więcej kompozytowych wejść wideo jest dostępnych w radiu, tym więcej źródeł sygnału można do niego podłączyć jednocześnie.

Możliwość wyboru koloru podświetlenia panelu sterowania, a czasem także wyświetlacza radia samochodowego. Konkretny zakres dostępnych odcieni może się różnić, może to być para kolorów, czy cała paleta RGB; Patrz „Kolor podświetlenia”, aby uzyskać szczegółowe informacje. W każdym razie możliwość ta nie odgrywa roli funkcjonalnej, jednak pozwala na dostosowanie wyglądu urządzenia tak, aby pasował do wyglądu deski rozdzielczej i odpowiadał nastrojowi użytkownika.

Kolor podświetlenia pełni przede wszystkim rolę estetyczną, pozwalając na dobranie radia samochodowego do projektu deski rozdzielczej i preferencji użytkownika. Ponadto, niektóre kolory są również praktyczne. Tak więc, czerwone podświetlenie jest niezwykle popularne w naszych czasach również dlatego, że jest prawie idealne na ciemną porę dnia: ten odcień nie zakłóca „widzenia w nocy” i działa stymulująco na układ nerwowy. A zielony wręcz przeciwnie, łagodzi nadmierną nerwowość i sprzyja równowadze psychicznej. Inne popularne obecnie kolory to biały, niebieski, pomarańczowy, żółty, fioletowy ; one nie mają tak wyraźnych efektów, tutaj głównym kryterium wyboru jest „podoba się albo nie”.

Należy również pamiętać, że w wielu modelach wskazuje się jednocześnie kilka kolorów podświetlenia. Oznacza to, że urządzenie jest wyposażone w podświetlenie z regulacją wyboru kolorów. Jednocześnie, istnieją modele z możliwością wyboru z pełnego spektrum kolorów RGB.