Porównanie Swat AHR-6180 vs Swat AHR-4580

Rodzaje nośników pamięci, obsługiwanych przez radio samochodowe.

- Płyty CD. Obsługa płyt zazwyczaj zakłada co najmniej kompatybilność z CD, nieco rzadziej możliwość pracy z DVD. Aby uzyskać więcej informacji na temat tych typów, zobacz „Typy płyt”. Tutaj zauważamy, że w naszych czasach płyty są stopniowo zastępowane przez bardziej kompaktowe i funkcjonalne nośniki - w szczególności karty pamięci i urządzenia USB; tak wiele nowoczesnych radioodtwarzaczy samochodowych, także tych z wyższej półki, w ogóle nie ma napędów optycznych.

- Karty pamięci. Możliwość pracy z wymiennymi kartami pamięci, zwykle w formacie SD lub microSD; moduł do ich odczytywania nazywany jest czytnikiem kart. Funkcja ta jest wygodna przede wszystkim dlatego, że takie karty są obsługiwane przez wiele innych urządzeń – w szczególności laptopy i aparaty fotograficzne/wideo. Czytnik kart ułatwia wymianę danych między tymi urządzeniami: np. playlistę muzyki z laptopa można nagrać na kartę pamięci. Zwróć uwagę, że konkretny rodzaj obsługiwanych kart nie zaszkodzi wyjaśnić osobno - format (mikro) SD obejmuje kilka odmian, które nie są ze sobą całkowicie kompatybilne.

- Pamięć USB (przód). Możliwość obsługi radia za pomocą zewnętrznych nośników USB - " pendrive ", dyski twarde..., odtwarzacze MP3 itp. - aby odtwarzać treści bezpośrednio z nich. W tym przypadku oznacza to podłączenie takiego nośnika do złącza USB, znajdującego się na przednim panelu radia - jest to wygodne, ponieważ złącze znajduje się w bliskiej odległości, tuż pod ręką.

- Pamięć USB (tył). Podłączanie napędów USB (patrz wyżej) przez tylny panel. Jednak urządzenie zewnętrzne podłącza się nie bezpośrednio do tylnego panelu, ale do zewnętrznego złącza USB, które z kolei jest połączone z tylnym panelem za pomocą kabla. Takie złącze nie zajmuje miejsca na przednim panelu, ale można je umieścić na półce pod deską rozdzielczą - a podłączony napęd nie będzie wystawał z radia, ale będzie znajdował się na półce. W standardowych radiach samochodowych (patrz wyżej) połączenie „tylne” można wykonać w nieco inny sposób - tam kabel z tylnego panelu za pomocą specjalnego złącza można podłączyć do standardowego gniazda USB na desce rozdzielczej.

- Podłączenie iPoda/iPhone'a. Możliwość podłączenia do radia samochodowego urządzeń przenośnych firmy Apple – przede wszystkim iPodów i smartfonów iPhone – poprzez specjalne złącze dokujące. Nawet najprostsze opcje takiego połączenia, poza odtwarzaniem muzyki, zapewniają szereg dodatkowych funkcji – w szczególności sterowanie funkcjami odtwarzacza (np. przełączanie utworów) z panelu sterowania lub pilota samego radia. A najbardziej zaawansowane modele mają zastrzeżony system CarPlay; więcej szczegółów patrz "Funkcje sterowania".

- Połączenie z Androidem. Możliwość podłączenia do radia samochodowego smartfonów i innych urządzeń opartych na systemie operacyjnym Android. Metody połączenia mogą się różnić: na przykład niektóre modele radioodtwarzaczy samochodowych obsługują tylko połączenie przewodowe, inne mogą korzystać z Bluetooth (patrz „Multimedia”). To samo dotyczy zestawu funkcji dostępnych w każdym przypadku, punkt ten należy wyjaśnić zgodnie z oficjalnymi danymi producenta. Specyficzne funkcje obejmują bezpośrednie odtwarzanie muzyki z telefonu (sterowane przez radio), pracę z zawartością jego dysku, oglądanie filmów, używanie radia jako zestawu samochodowego do odbierania połączeń itp. A w modelach z wyższej półki jest wsparcie dla technologii integracji smartfonów Android Auto; więcej szczegółów patrz "Funkcje zarządzania".

Liczba dróg w korektorze radiowym.

W tym przypadku droga jest rozumiana jako odrębna część zakresu częstotliwości, której głośność może być regulowana przez korektor niezależnie od pozostałych części. Im więcej dróg ma korektor, tym dokładniej pozwala dostosować ogólny dźwięk głośników radia samochodowego. Należy jednak pamiętać, że korektory wielodrożne są dość trudne w konfiguracji, dlatego polecane są przede wszystkim doświadczonym użytkownikom.

Liczba ustawień wstępnych (presetów), dostępnych w korektorze radia samochodowego.

Obecność takich ustawień może znacznie uprościć regulację: wybór odpowiedniego ustawienia wstępnego jest łatwiejszy, niż ręczna regulacja każdego pasma korektora. Przy czym ustawienia wstępne są często dobierane przez producenta pod określone gatunki muzyki i mają odpowiednie nazwy - „Rock”, „Pop”, „Jazz” itp .; to jeszcze bardziej ułatwia zadanie. A im więcej ustawień wstępnych w urządzeniu, tym szerszy wybór dla użytkownika. W niektórych radiach samochodowych, oprócz tych, których oprogramowanie układowe było zaktualizowane z góry, dostępne są również presety użytkownika - można je wcześniej zaprogramować i włączyć w ten sam sposób jak te wstępne.

Rodzaj regulatora głośności, przewidziany w radiu samochodowym. Najczęściej, w tej roli wykorzystywane są pokrętła, czujniki dotykowe lub przyciski mechaniczne; tutaj znajduje się bardziej szczegółowy opis każdej z tych opcji.

- Pokrętło. Tradycyjny regulator w postaci okrągłego pokrętła, które w naszych czasach nie traci popularności - to właśnie ono jest montowane w większości nowoczesnych radioodbiorników samochodowych. Przewaga ta wynika m.in. z tego, że pokrętło jest kompatybilne zarówno z cyfrowymi, jak i analogowymi układami regulacji głośności, co oznacza, że może być stosowane w urządzeniach o dowolnym poziomie, od najbardziej zaawansowanych po najprostsze i niedrogie. Dodatkowo, taki regulator zauważalnie wyróżnia się na panelu radia, dzięki czemu można go znaleźć i obrócić nawet nie patrząc na niego, nie odwracając uwagi od drogi. Do wad pokręteł można odnieść tylko pewną uciążliwość w porównaniu z przyciskami i czujnikami, ale ten punkt rzadko ma znaczenie.

- Przyciski mechaniczne. Tradycyjne przyciski mechaniczne - a dokładniej, najczęściej tylko jeden dwukierunkowy przycisk, pionowy lub poziomy. W przeciwieństwie do opisanych powyżej pokręteł, mogą być używane tylko z pętlami cyfrowej regulacji głośności; Dlatego, większość radioodtwarzaczy z przyciskami - to zaawansowane urządzenia o rozbudowanej funkcjonalności i standardowym rozmiarze co najmn...iej 2DIN (lub ekranie co najmniej 5”, dla standardowych modeli). W takich przypadkach przewaga przycisków nad pokrętłami jest taka, że taki przycisk można zrobić bardzo wąskim i zamontować nawet na bardzo cienkiej ramie ekranu, natomiast uchwyt wymaga dość szerokiego dodatkowego panelu. A jeśli porównamy opcję tę z czujnikami, przyciski mechaniczne są nieco tańsze i można nimi sterować na ślepo, nie odrywając wzroku od drogi. Z drugiej strony, mechaniczne przyciski zużywają się w trakcie użytkowania, co zmniejsza niezawodność, a wielu użytkowników po prostu preferuje czujniki bardziej, niż przyciski. Z tych czy innych powodów, opcja ta jest stosunkowo rzadka.

- Przyciski dotykowe. Sterowanie w postaci przycisków, które reagują nie na naciśnięcie, a na dotyk. Podobnie, jak przyciski mechaniczne (patrz wyżej), taki regulator jest kompatybilny tylko z cyfrową regulacją głośności i jest używany głównie w zaawansowanych radioodbiornikach z dużymi ekranami. Jednocześnie, przyciski dotykowe nadają urządzeniu najbardziej zaawansowany i „technologiczny” wygląd, który jest atrakcyjny dla wielu użytkowników z estetycznego punktu widzenia. Główną wadą opcji tej jest to, że przyciski dotykowe zwykle nie wystają z panelu - więc prawie niemożliwe jest znalezienie pożądanego czujnika na ślepo i podczas sterowania trzeba odwracać uwagę od drogi. Jednak, przy mniej lub bardziej przyzwoitych umiejętnościach prowadzenia pojazdu i należytej staranności, szczegół ten nie jest poważnym mankamentem, dlatego tego typu sterowanie w radioodtwarzaczach wysokiej jakości stosuje się znacznie częściej, niż tradycyjne przyciski.

Liczba wyjść liniowych (patrz wyżej) przewidziana w konstrukcji radia. Należy zauważyć, że zwykle te wyjścia wykorzystują złącza RCA ("cinch"), a format analogowy pozwala na przesyłanie tylko jednego kanału audio. Dlatego do pracy z sygnałem stereo potrzebne są dwa złącza RCA, a para takich gniazd jest uważana za jedno wyjście liniowe - zestaw przeznaczony do jednego zestawu głośników stereo. Główną różnicą między tym interfejsem a tym samym RCA, którym podłącza się głośniki (patrz wyżej), jest to, że wyjście liniowe otrzymuje sygnał z przedwzmacniacza, który nie nadaje się do zasilania pasywnej akustyki. Sygnał ten należy skierować do głośników aktywnych lub zewnętrznego wzmacniacza (gdy głośnik jest podłączony do wyjścia wzmacniacza mocy przeznaczonego dla głośników pasywnych).

Liczba kompozytowych wejść wideo przewidziana w konstrukcji radia samochodowego.

Kompozytowe wejście wideo - to zwykle złącze RCA („cinch”) o charakterystycznym żółtym kolorze. Można go wykorzystać do podłączenia dowolnego źródła wideo z odpowiednim wyjściem, np. przenośnego odtwarzacza DVD. Zauważ, że w tym przypadku chodzi tylko o wejście przeznaczone do pracy z wideo; aby wyprowadzić dźwięk, będziesz musiał użyć innego interfejsu, na przykład liniowego (patrz wyżej). Jakość obrazu po podłączeniu przez złącze kompozytowe jest stosunkowo niska, rozdzielczości HD nie są obsługiwane, ale trudno to nazwać poważną wadą, biorąc pod uwagę charakterystykę wyświetlaczy we współczesnych radiach samochodowych (i oddzielnie wykonanych telewizorach / monitorach samochodowych, do których może być nadawany sygnał z radia samochodowego).

Im więcej kompozytowych wejść wideo jest dostępnych w radiu, tym więcej źródeł sygnału można do niego podłączyć jednocześnie.

Obecność wejścia liniowego (patrz. Wejście liniowe) bezpośrednio na przednim panelu radia samochodowego. Takie wejście może być również umieszczone za panelem (na zawiasach lub zdejmowane), jednak gdy znajduje się na zewnątrz radia, znacznie wygodniej jest podłączyć zewnętrzne źródła sygnału (na przykład odtwarzacz MP3), ponieważ nie wymagają odsuwać lub zdejmować przedni panel.

Możliwość wyboru koloru podświetlenia panelu sterowania, a czasem także wyświetlacza radia samochodowego. Konkretny zakres dostępnych odcieni może się różnić, może to być para kolorów, czy cała paleta RGB; Patrz „Kolor podświetlenia”, aby uzyskać szczegółowe informacje. W każdym razie możliwość ta nie odgrywa roli funkcjonalnej, jednak pozwala na dostosowanie wyglądu urządzenia tak, aby pasował do wyglądu deski rozdzielczej i odpowiadał nastrojowi użytkownika.

Kolor podświetlenia pełni przede wszystkim rolę estetyczną, pozwalając na dobranie radia samochodowego do projektu deski rozdzielczej i preferencji użytkownika. Ponadto, niektóre kolory są również praktyczne. Tak więc, czerwone podświetlenie jest niezwykle popularne w naszych czasach również dlatego, że jest prawie idealne na ciemną porę dnia: ten odcień nie zakłóca „widzenia w nocy” i działa stymulująco na układ nerwowy. A zielony wręcz przeciwnie, łagodzi nadmierną nerwowość i sprzyja równowadze psychicznej. Inne popularne obecnie kolory to biały, niebieski, pomarańczowy, żółty, fioletowy ; one nie mają tak wyraźnych efektów, tutaj głównym kryterium wyboru jest „podoba się albo nie”.

Należy również pamiętać, że w wielu modelach wskazuje się jednocześnie kilka kolorów podświetlenia. Oznacza to, że urządzenie jest wyposażone w podświetlenie z regulacją wyboru kolorów. Jednocześnie, istnieją modele z możliwością wyboru z pełnego spektrum kolorów RGB.