Porównanie Prology MPN-450 vs Prology DNU-2650

Maksymalna pojemność karty pamięci lub nośnika USB (patrz „Rodzaj nośnika”), z którą radio samochodowe może normalnie pracować.

Nośniki o dużej pojemności wymagają dość dużej mocy obliczeniowej i mogą wykorzystywać specjalne technologie, które nie są obsługiwane przez wszystkie radioodtwarzacze. Jest to przyczyną ograniczenia ilości obsługiwanych mediów.

Rozmiar wyświetlacza w punktach (pikselach) w poziomie i pionie. Im wyższa jest rozdzielczość, tym bardziej szczegółowy i gładki obraz jest w stanie wygenerować ekran. Wysoka rozdzielczość jest szczególnie ważna w przypadku wyświetlaczy o dużej przekątnej; z drugiej strony znacząco wpływa to na koszt urządzenia, a dla małego ekranu może nawet okazać się zbędny (ponieważ obraz okaże się zbyt mały).

Liczba dróg w korektorze radiowym.

W tym przypadku droga jest rozumiana jako odrębna część zakresu częstotliwości, której głośność może być regulowana przez korektor niezależnie od pozostałych części. Im więcej dróg ma korektor, tym dokładniej pozwala dostosować ogólny dźwięk głośników radia samochodowego. Należy jednak pamiętać, że korektory wielodrożne są dość trudne w konfiguracji, dlatego polecane są przede wszystkim doświadczonym użytkownikom.

Liczba ustawień wstępnych (presetów), dostępnych w korektorze radia samochodowego.

Obecność takich ustawień może znacznie uprościć regulację: wybór odpowiedniego ustawienia wstępnego jest łatwiejszy, niż ręczna regulacja każdego pasma korektora. Przy czym ustawienia wstępne są często dobierane przez producenta pod określone gatunki muzyki i mają odpowiednie nazwy - „Rock”, „Pop”, „Jazz” itp .; to jeszcze bardziej ułatwia zadanie. A im więcej ustawień wstępnych w urządzeniu, tym szerszy wybór dla użytkownika. W niektórych radiach samochodowych, oprócz tych, których oprogramowanie układowe było zaktualizowane z góry, dostępne są również presety użytkownika - można je wcześniej zaprogramować i włączyć w ten sam sposób jak te wstępne.

Możliwość regulacji cięcia wysokich częstotliwości bez wpływu na inne zakresy częstotliwości. Pozwala to poprawić ogólną barwę dźwięku poprzez całkowite usunięcie wysokich częstotliwości, jeśli jest to potrzebne (na przykład, w przypadku subwoofera). Co więcej, ta metoda regulacji jest znacznie łatwiejsza niż regulacja poszczególnych pasm korektora (patrz wyżej). Zazwyczaj funkcja ta jest połączona z kontrolą basów (patrz poniżej).

Możliwość regulacji cięcia niskich częstotliwości bez wpływu na inne zakresy częstotliwości. Dzięki temu możliwe jest całkowite usunięcie niskich częstotliwości (na przykład, dla akustyki salonowej, kiedy subwoofer „odpowiada” za bas), bez wpływu na inne częstotliwości. Ten sposób regulacji jest znacznie łatwiejszy, niż dostosowywanie poszczególnych pasm korektora (patrz wyżej).

Funkcja wzmacniająca brzmienie basów. Pod pewnymi względami jest podobna do korektora, jednak w przeciwieństwie do niego, podczas korzystania z BassBoost, wzmocnienie basów włącza się i wyłącza się jednym kliknięciem przycisku - jest to wygodniejsze i bezpieczniejsze niż majstrowanie przy ustawieniach korektora.

Liczba kompozytowych wyjść wideo przewidzianych w konstrukcji radia.

Pełnowymiarowy interfejs kompozytowy zawiera 3 gniazda RCA („cinch”) - jedno dla wideo i jedno dla lewego i prawego kanału stereo. Jednak w radiach samochodowych do przesyłania sygnału audio służą inne wyjścia, więc w tym przypadku mówimy tylko o wyjściu wideo – zwykle ma ono charakterystyczny żółty kolor. Sygnał wideo przez interfejs kompozytowy przesyłany jest w formacie analogowym, jego jakość jest przeciętna, a odporność na zakłócenia stosunkowo niska. Przy tym jest więcej niż wystarczająca ilość opcji do podłączenia większości ekranów samochodowych - na przykład monitorów wbudowanych w oparcia przednich siedzeń. A kilka wyjść kompozytowych pozwala na jednoczesne podłączenie odpowiedniej liczby ekranów bez użycia dodatkowego sprzętu (splitterów).

Osobne wyjście do podłączenia subwoofera. Konwencjonalne głośniki mają zwykle słabą wydajność basów; subwoofer służy do „uzupełnienia” tego zakresu, w wyniku czego dźwięk staje się znacznie mocniejszy i bogatszy. Jednak połączenie ze zwykłym wyjściem audio wymagałoby użycia filtrów częstotliwości - tak, aby tylko niskie częstotliwości mogły być przesyłane do „sub”. Oddzielne wyjście dla subwoofera pozwala obejść się bez takich urządzeń - to złącze zapewnia już przefiltrowany sygnał. Należy jednak pamiętać, że zwykle ten interfejs jest przeznaczony do podłączenia aktywnego „suba”; pasywny będzie potrzebował osobnego wzmacniacza.