Porównanie bransoletek Xiaomi Mi Band wszystkich generacji

Główny sposób łączenia gadżetu na rękę z urządzeniami zewnętrznymi. W przypadku smartwatchy i smartbandów (patrz „Rodzaj”) chodzi o połączenie ze smartfonem lub tabletem, a w przypadku smartwatchy z funkcją telefonu najczęściej chodzi o zestawy słuchawkowe.

— Bluetooth. Bezprzewodowa technologia do bezpośredniej komunikacji między różnymi urządzeniami. To najpopularniejszy interfejs w smartwatchach i smartbandach: moduły Bluetooth mogą być bardzo małe, zasięg komunikacji nawet w najwcześniejszych wersjach sięga 10 m, a różne generacje Bluetooth są ze sobą kompatybilne pod względem podstawowej funkcjonalności. W szczególności wersje w naszych czasach są następujące:

• v 2.0. Najwcześniejszy standard stosowany we współczesnych gadżetach do noszenia. Możliwości takiego połączenia są skromniejsze niż w bardziej zaawansowanych wersjach, ale często wystarczają, biorąc pod uwagę zakres zastosowania.
• v 3.0. Standard, który łączy w sobie klasyczny Bluetooth v 2.0 i szybki „dodatek” do przesyłania dużych ilości danych.
• v 4.0. Kolejne, po 3.0, ulepszenie Bluetooth: w tej wersji do klasycznego i szybkiego formatu została dodana technologia „Bluetooth o niskim zużyciu energii”. Wsparcie dla tej technologii jest szczególnie przydatne w bransoletkach fitness, które zwykle przesyłają niewielkie ilości danych, ale stale.
• v 4.1. Modyfikacja opisanego powyżej standardu 4.0 z ulepszoną ochroną przed...zakłóceniami podczas pracy z komunikacją mobilną LTE.
• v 4.2. Kolejne ulepszenie standardu 4.0, które wprowadziło w szczególności ulepszoną ochronę danych i zwiększoną prędkość połączenia. v 5. Piąta generacja Bluetooth została wydana w 2016 roku. Kluczową nowością w wersji 5.0 było rozszerzenie możliwości związanych z Internetem Rzeczy. Tak więc w protokole Bluetooth Low Energy możliwe stało się podwojenie prędkości przesyłania danych (do 2 Mb/s) kosztem zmniejszenia zasięgu, a także czterokrotne zwiększenie zasięgu kosztem zmniejszenia prędkości; ponadto wprowadzono szereg usprawnień dotyczących jednoczesnej pracy z dużą liczbą podłączonych urządzeń.
• — v 5.1. Aktualizacja wersji opisanej powyżej v 5.0. Oprócz ogólnej poprawy jakości i niezawodności komunikacji, w tej aktualizacji zaimplementowano tak ciekawą funkcję jak określanie kierunku, z którego dochodzi sygnał Bluetooth. Dzięki temu możliwe staje się określenie położenia podłączonych urządzeń z dokładnością do centymetra.
• — v 5.2. Kolejna, po 5.1, aktualizacja Bluetooth 5. generacji. Główne nowości w tej wersji to szereg ulepszeń bezpieczeństwa, dodatkowa optymalizacja mocy w trybie LE oraz nowy format sygnału audio do synchronizacji równoległego odtwarzania na kilku urządzeniach.
• —v 5.3. Protokół bezprzewodowy Bluetooth v 5.3 został wprowadzony na początku 2022 roku. Wśród nowości przyspieszono w nim proces negocjacji kanału komunikacyjnego pomiędzy sterownikiem a urządzeniem, zaimplementowano funkcję szybkiego przełączania pomiędzy stanem pracy w małym cyklu roboczym a trybem high-speed, poprawiono przepustowość i stabilność połączenia poprzez zmniejszenie podatności na zakłócenia. W przypadku zaistnienia nieoczekiwanych zakłóceń w trybie pracy Low Energy przyśpieszono procedurę wyboru kanału komunikacyjnego do przełączenia. W protokole 5.3 nie zaprezentowano fundamentalnych nowości, lecz widać w nim szereg ulepszeń jakościowych.
  
  Rzecz jasna, aby móc korzystać ze wszystkich funkcji danej wersji Bluetooth, musi być on obsługiwany nie tylko przez samo urządzenia, ale także przez smartfon/tablet, do którego jest podłączony.

Rodzaje powiadomień, a także podstawowe funkcje głosowe obsługiwane przez gadżet.

— Powiadomienia. W klasycznych inteligentnych zegarkach i bransoletkach fitness konkretna funkcjonalność takich powiadomień może być różna – od zwykłego sygnału dźwiękowego lub wibracyjnego po możliwość wyświetlić na ekranie, a nawet odpowiedzieć. W każdym razie takie powiadomienia są często bardziej zauważalne dla użytkownika niż własny sygnał smartfona umieszczonego głęboko w kieszeni lub torbie.

— Sterowanie głosem. Możliwość sterowania urządzeniem za pomocą poleceń głosowych. Aby inteligentny zegarek lub bransoletka fitness spełniła jakąś prostą funkcję, wystarczy wypowiedzieć na głos jego nazwę.

— Asystent głosowy. W zegarkach z obsługą asystenta głosowego poziom interakcji użytkownika z urządzeniem wyświetlany jest w nowy jakościowy sposób. Najpopularniejszymi wirtualnymi asystentami są Google Assistant i Amazon Alexa. W urządzeniach „jabłkowych” rolę asystenta pełni Apple Siri, w gadżetach do noszenia Samsunga – wirtualny praktykant Bixby. W przeciwieństwie do funkcji sterowania głosem, asystent nie tylko włącza tę lub inną funkcję, ale umożliwia wykonywanie pewnych operacji w aplikacjach wymagających informacji zwrotnej.

- Sygnał dźwiękowy. Możliwość przesyłania sygnałów dźwiękowych za pomocą wbudowanego głośnika. Funkcja ta przyda się przede wszystkim w sytuacjach, gdy gadżet...u nie ma na ręce - np. gdy służy jako budzik i jest zdejmowany na noc.

- Wibracje. Sygnał wibracyjny podobny do tego używanego w telefonach komórkowych. W gadżetach do noszenia taki sygnał jest szczególnie wygodny ze względu na to, że urządzenie jest w stałym kontakcie ze skórą użytkownika, dzięki czemu wibracje są doskonale wyczuwalne - i to niezależnie od poziomu hałasu wokół. Dodatkowo tryb wibracji przydaje się również w cichym otoczeniu, gdzie głośny sygnał dźwiękowy jest niepożądany.

- Wbudowany mikrofon. Natywny mikrofon wbudowany w obudowę urządzenia. Takie wyposażenie może służyć do różnych celów, w zależności od rodzaju i funkcjonalności gadżetu. Przede wszystkim bez mikrofonu jest niemożliwa komunikacja głosowa. Kolejną funkcją, do której wymagany jest mikrofon, jest asystent głosowy (patrz wyżej). A w smartwatchach z GPS dla dzieci może być możliwe zdalne włączenie mikrofonu z gadżetu rodzica i posłuchanie, co dzieje się wokół dziecka; szczegółowe informacje można znaleźć w odpowiednim punkcie poniżej.

- Zestaw głośnomówiący (głośnik). Możliwość korzystania z gadżetu w trybie głośnomówiącym, przy użyciu wbudowanego głośnika i mikrofonu do rozmowy. W zwykłych smartwatchach (patrz „Rodzaj”) funkcja ta pozwala na rozmowę przez zegarek bez wyjmowania smartfona z kieszeni; w smartwatchach z funkcją telefonu zestaw głośnomówiący pozwala obejść się bez słuchawek i zestawów słuchawkowych, a w przypadku smartwatchy z GPS dla dzieci funkcja ta jest prawie obowiązkowa. Co prawda, głośność wbudowanego głośnika zwykle nie jest wysoka, więc jego moc może nie wystarczyć w hałaśliwym otoczeniu.

Rodzaje pomiarów sportowych i medycznych obsługiwane przez gadżet (plus niektóre funkcje o podobnym przeznaczeniu, w tym śledzenie snu, inteligentny budzik, poziom stresu i kalendarz miesiączkowy). Warto zauważyć, że funkcje z tej listy można znaleźć nie tylko w specjalistycznych smartbandach (patrz „Rodzaj”), ale także w bardziej tradycyjnych urządzeniach, takich jak inteligentne zegarki. Oto najpopularniejsze opcje:

- Tętno. Tętno jest jednym z najważniejszych parametrów fizjologicznych człowieka. Aby trening sportowy był jak najbardziej efektywny, tętno musi znajdować się w określonym zakresie (konkretna wartość zależy od celu treningu i osobistych cech użytkownika). W przypadku niektórych chorób i procedur leczenia przyspieszenie lub spowolnienie tętna może być ważnym sygnałem, w tym ostrzeżeniem o niebezpieczeństwie.

- Ciśnienie (ciśnieniomierz). Czujnik mierzący ciśnienie krwi użytkownika. Należy pamiętać, że dokładność takiego czujnika jest zwykle dość niska, błąd pomiaru może wynosić 10% lub nawet więcej; więc nie zastąpi pełnowartościowego tonometru medycznego. Z drugiej strony gadżet z tą funkcją jest w stanie wykryć krytyczny wzrost lub spadek ciśnienia, co pozwoli na podjęcie niezbędnych działań w odpowiednim czasie.

- EKG (kardiogram). Czujnik, który pozwala uzyskać szczegółowe dane o sercu użytkownika. Warto zauważyć, że taki czujnik nie jest pełnowartościowym elektrokardiografem - w rzeczywistości jest to zaawansowany typ pulsometru, który może śledzić charakterystykę tętna. Jednak nawet to wystarczy, aby wykryć pewne niebezpieczne zjawiska - na przykład migotanie przedsionków, które z początku jest dla człowieka niezauważalne - i na czas podjąć odpowiednie działania.

- Poziom tlenu we krwi. Czujnik (zwany pulsoksymetrem), który mierzy nasycenie krwi tlenem (saturację); pomiar wykonywany jest metodą nieinwazyjną - bez przekłuć czy innych uszkodzeń skóry. Jak większość „medycznych” czujników w gadżetach na rękę, nie różni się dokładnością i nie jest pełnowartościowym urządzeniem medycznym, ale jest w stanie zareagować na krytyczny spadek poziomu tlenu we krwi. Uważa się, że obecność pulsoksymetru ma znaczenie przede wszystkim w przypadku niektórych chorób, kiedy saturacja tlenem może się zmniejszyć ze względu na samą chorobę lub specyfikę stosowanego leczenia. Jednak funkcja ta może być przydatna dla całkiem zdrowych użytkowników, którzy często bywają na dużych wysokościach - przede wszystkim wspinaczy i pilotów balonowych.

- Temperatura ciała. Obecność czujnika do zmierzenia temperatury umożliwia pomiary bez użycia termometrów. Oczywiście uchybienia dają o sobie znać, więc niewielkie odchylenie od normy może nie zostać określone, ale urządzenie z łatwością pokaże znaczny wzrost temperatury.

- T° otoczenia. Chociaż smartwatche noszone są na ciele, wbudowane w nie czujniki są zwykle przeznaczone do pomiaru temperatury otaczającego powietrza. Informacje te mogą być przydatne zarówno do ogólnej oceny warunków środowiskowych, jak i do konkretnych celów - w szczególności prognozy pogody. Często zegarki z tą funkcją mają również barometr (patrz „Nawigacja").

- Liczba kroków. Tradycyjny krokomierz to funkcja zliczania liczby kroków wykonanych przez użytkownika. Takie pomiary zwykle wykorzystują dane z akcelerometru, a wyniki są dość dokładne: nowoczesne akcelerometry są w większości dobrze skalibrowane i są w stanie odróżnić drgania od kroków od falowania i innych obcych ruchów. Wyjątkiem są wycieczki w transporcie naziemnym: wiele gadżetów na rękę postrzega drżenie jako kroki, które należy wziąć pod uwagę przy ocenie uzyskanych wyników.

- Przebyta odległość. Pomiar całkowitej odległości przebytej przez użytkownika. W tym celu zwykle używane są dane z krokomierza lub modułu GPS (patrz „Nawigacja”); każda opcja ma swoje zalety. Krokomierz jest tańszy, można go używać nawet w pomieszczeniach bez okien, do których nie dociera sygnał z satelitów, oraz na symulatorach typu bieżnie, gdzie użytkownik nie porusza się względem ziemi. GPS z kolei zapewnia większą dokładność, zwłaszcza na dużych odległościach i nie jest podatny na fałszywe naciśnięcia w transporcie. W niektórych zaawansowanych gadżetach metody te można łączyć - nie jest to tanie, ale pozwala połączyć zalety obu wariantów i osiągnąć maksymalną dokładność.

- Prędkość ruchu. Określenie prędkości ruchu użytkownika. Podobnie jak w przypadku przebytego dystansu, pomiaru można dokonać na różne sposoby; więcej szczegółów znajduje się powyżej. Tutaj zauważmy, że wiele gadżetów z tą funkcją jest w stanie nie tylko określić aktualną prędkość, ale także stale rejestrować jej wartość i wyświetlać różne wskaźniki: maksymalną osiągniętą prędkość, średnią wartość podczas treningu itp.

- Wydatek energetyczny (kalorie). Pomiar liczby kalorii spalonych przez użytkownika podczas ruchu. Dane te są raczej przybliżone, ponieważ są obliczane na podstawie parametrów pośrednich (prędkość i zakres ruchu, cechy osobiste osoby itp.). Jednak nawet ta precyzja może wystarczyć do określenia ogólnej skuteczności treningu.

- Poziom tkanki tłuszczowej. Pomiar ilości spalonych kalorii podczas treningu. Podobnie jak w przypadku wydatku energetycznego (patrz wyżej), wynik takich pomiarów jest dość przybliżony. W praktyce jednak absolutna precyzja nie jest wymagana, a dane dotyczące utraty tkanki tłuszczowej mogą być potężnym czynnikiem motywującym.

- Czas aktywności. Pomiar całkowitego czasu, w którym użytkownik aktywnie się porusza. W wielu modelach taki pomiar może dawać dodatkowe możliwości - na przykład ustalenie kilku okresów aktywności z przerwami między nimi i ustalenie zależności między czasem ruchu a czasem odpoczynku.

- Inteligentny budzik. Budzik, który śledzi fazy snu użytkownika i daje sygnał do obudzenia się w optymalnym dla tego okresie. Sen człowieka składa się z naprzemiennych faz, a pobudka w fazie „nieudanej” wywołuje uczucie letargu i zmęczenia, nawet jeśli było wystarczająco dużo czasu na sen. Inteligentny budzik pozwala uniknąć takich sytuacji; jego praca polega na śledzeniu pulsu, tempa oddychania i innych parametrów, które różnią się w zależności od fazy snu. Należy pamiętać, że odchylenie sygnału od zadanego czasu może dochodzić nawet do pół godziny, jednak jest to zwykle odchylenie w kierunku wcześniejszej pobudki. W efekcie ryzyko spóźnienia się z inteligentnym budzikiem jest zerowe, a „niedospany” czas jest kompensowany optymalnym momentem przebudzenia się.

- Śledzenie snu. Ocena jakości snu opiera się na danych z czujników bransoletek fitness lub inteligentnych zegarków. W szczególności pulsometr monitoruje ilość skurczów mięśnia sercowego, akcelerometr – ruchy użytkownika. Czujnik tlenu we krwi, jeśli jest dostępny w urządzeniu do noszenia, poprawia dokładność zbierania informacji o jakości snu. Zgodnie z odczytami czujników rejestrowane są momenty wejścia i wyjścia z fazy głębokiego snu. To właśnie w tym okresie następuje regeneracja układu nerwowego i gromadzona jest energia na nadchodzący dzień. W głębokim śnie osoba może całkowicie się zrestartować i zyskać siłę, w fazie snu REM aktywność mózgu praktycznie nie różni się od stanu czuwania. Analiza jakości snu pomaga określić najwłaściwszą porę snu i zapewnia spersonalizowane porady, jak poprawić nocny odpoczynek.

- Poziom stresu. Poziom stresu organizmu pozwala ocenić metryka określająca zmienność bicia serca – różnicę czasu pomiędzy kolejnymi skurczami mięśnia sercowego. Pod uwagę brane są również częstość oddechów, maksymalne zużycie tlenu oraz nadmierne zużycie tlenu po treningu. Wynik poziomu stresu daje jasny obraz doświadczeń użytkownika w ciągu dnia, jednak wartość tego parametru polega na określeniu najbardziej optymalnego trybu ciała do treningu. Wysoka zmienność tętna zwykle wskazuje, że jesteś w dobrej formie do uprawiania sportu, podczas gdy niska może wskazywać na zmęczenie, odwodnienie lub złe samopoczucie. Wszystko to bezpośrednio wpływa na zdolność do efektywnego treningu. Nie ma jednoznacznych jednostek do pomiaru poziomu stresu – w inteligentnych zegarkach parametr jest zwykle pokazywany w skali od 0 do 100, często wskazuje liczbę godzin, w których organizm jest pod wpływem stresu i czas potrzebny do powrotu do normy.

— Kalendarz miesiączkowy. Narzędzie do śledzenia cyklu miesiączkowego u płci pięknej na bieżąco śledzi wydarzenia w przewidywanych terminach miesiączki, pozwala określić najkorzystniejsze dni do zajścia w ciążę, pomaga w porę zauważyć niepokojące objawy i zapobiega wielu chorobom w przypadku zaburzenia cyklu. Na podstawie całkowitego czasu cyklu urządzenie oblicza przewidywaną datę następnej miesiączki. Kalendarz miesiączkowy zapisuje daty cyklu, okresy płodności i dzień owulacji. Dodając do niego własne notatki, możesz śledzić wahania snu, apetytu, kondycji, zmiany nastroju i przewidywać, jak się będziesz czuć w danym dniu.

Oprócz opisanych powyżej, w nowoczesnych gadżetach na rękę można znaleźć bardziej szczegółowe rodzaje pomiarów.

Program treningowy inteligentnych zegarków „wodopływających" lub bransoletek fitness przy udziale w dyscyplinach sportów wodnych. W trybie pływania noszony gadżet określa prędkość, dystans i czas pływania, zaawansowane odmiany „inteligentnych” zegarków mierzą liczbę okrążeń w basenie, obliczają częstotliwość i efektywność poruszania się w określonych stylach pływania. Asystent personalny na nadgarstku ocenia wydajność treningów wodnych i często wydaje rekomendacje mające na celu poprawę ich efektywności.

Obecność w gadżecie ekranu dotykowego - podobnego do tych stosowanych w smartfonach i tabletach. Taki ekran zapewnia dodatkową wygodę: wiele funkcji jest łatwiejszych w obsłudze za pomocą dotknięć i gestów na wyświetlaczu niż za pomocą przycisków i innego sprzętu. Z drugiej strony ekran dotykowy znacząco wpływa na koszt urządzenia w porównaniu do jego odpowiedników.

Rodzaj wyświetlacza zainstalowanego w smartwatchu/smartbandzie.

- Kolorowy. Takie wyświetlacze są często spotykane w klasycznych smartwatchach i są prawie obowiązkowe w przypadku smartwatchy z funkcją telefonu (patrz „Rodzaj”). Pozwalają wyświetlać różnorodne rodzaje informacji - nie tylko liczby czy wskaźniki, ale także zdjęcia, wideo, strony internetowe itp. Wady kolorowych wyświetlaczy w tym przypadku to wysokie zużycie energii (co negatywnie wpływa na autonomię urządzenia), a także dość wysoki koszt.

- Monochromatyczny. Do tej kategorii należa dwa rodzaje ekranów. Pierwszy to jednokolorowe wyświetlacze, takie jak te używane czasami w miniaturowych odtwarzaczach MP3. Są zauważalnie gorsze od wersji pełnokolorowych pod względem wszechstronności i mogą wyświetlać tylko tekst i najprostszą grafikę, ale są tańsze i zużywają mniej energii. Tę opcję można znaleźć wśród smartbandów (bransoletek fitness) (patrz „Rodzaj”). Inny rodzaj monochromatycznego wyświetlacza to e-ink, „papier elektroniczny”, znany przede wszystkim z e-booków. Takie wyświetlacze mogą być używane nawet w smartwatchach - poza samymi kolorami, ustępują wersjom kolorystycznym jedynie częstotliwością odświeżania, zużywając przy tym dużo mniej energii. Główną wadą e-ink jest jego dość wysoki koszt.

- Brak. Całkowity brak wyświetlacza jest typowy przede wszystkim dla smartbandów (pa...trz „Rodzaj”): główną funkcją takich akcesoriów jest zbieranie informacji, a do powiadomień często wystarczają inne metody - najprostsze wskaźniki świetlne, sygnały dźwiękowe, wibracje itp. Innym specyficznym rodzajem urządzeń bez wyświetlacza jest smartwatch w postaci konwencjonalnego „zegara z wskazówkami”, uzupełniony o wskaźniki na tarczy i/lub inne środki powiadamiania.

— TFT. Najprostszy rodzaj matryc ciekłokrystalicznych stosowanych w wyświetlaczach kolorowych. Zapewniają stosunkowo niską, ale generalnie wystarczającą jakość obrazu, a jednocześnie są znacznie tańsze niż bardziej zaawansowane technologie. Nie wymagają podświetlenie - a dokładniej, podświetlenie jest częścią samego ekranu i włącza się wraz z nim. Spośród jednoznacznych niedociągnięć warto zauważyć, że wiele matryc TFT ma raczej ograniczone kąty widzenia; jednakże wraz z poprawą technologii ta wada jest stopniowo eliminowana.

— IPS. Rodzaj matryc ciekłokrystalicznych zaprojektowany w celu wyeliminowania wad TFT. Istnieje wiele podgatunków matryc IPS, ale wszystkie wyróżniają się wysoką jakością odwzorowania barw, doskonałą jasnością i szerokimi kątami widzenia. Wadą tej opcji jest stosunkowo wysoki koszt.

— OLED. W tym przypadku ma się na myśli technologię stosowaną przy tworzeniu najprostszych wyświetlaczy monochromatycznych. Na takich ekranach każdy segment składający się na obraz to osobna dioda LED, co eliminuje potrzebę zewnętrznego podświetlenia. Kolor poświaty w różnych modelach może być różny, co pozwala nadać gadżetowi stylowy i oryginalny wygląd.

— AMOLED. Ekrany oparte na matrycy z aktywnych organicznych diod elektroluminescencyjnych. Podobnie jak w przypadku różnych typów TFT, technologia ta umożli...wia tworzenie kolorowych wyświetlaczy o wysokiej rozdzielczości. Jego kluczową cechą jest to, że ekran nie wymaga osobnego systemu podświetlenie - w matrycach AMOLED każdy piksel świeci samodzielnie, przez co pobór prądu jest nieco niższy. Jednocześnie takie ekrany wyróżniają się dobrą jakością odwzorowania barw, doskonałą jasnością i szerokimi kątami widzenia, są jednak znacznie droższe od TFT.

— Super AMOLED. Ulepszona wersja opisanej powyżej technologii AMOLED, zapewniająca bogatsze odwzorowanie barw i jasność, a także lepszą dokładność i szybkość reakcji na dotyk - wszystko z cieńszym wyświetlaczem i mniejszym zużyciem energii. Dodatkowo zmniejsza się stopień odbijania światła zewnętrznego, taka matryca daje mniej olśnienia i jest lepiej widoczna w świetle słonecznym.

— E-Ink (E-Paper). Wyświetlacze wykonane w technologii papieru elektronicznego; ponadto w tej kategorii znajdują się również ekrany typu Memory LCD. Klasyczny ekran E-Ink jest czarno-biały, nie jest wyposażony w podświetlenie (jednak można je osobno wbudować w gadżet), ma bardzo niską częstotliwość odświeżania i słabo sprawdza się nawet do stoperów, nie wspominając o filmach czy animowanych obrazkach. Z drugiej strony „papier elektroniczny” jest doskonale widoczny w jasnym świetle i ma bardzo niski pobór mocy: potrzebuje prądu tylko przy zmianie obrazu, a nieruchomy obraz pozostaje widoczny nawet po całkowitym wyłączeniu zasilania. Z kolei ekrany Memory LCD o tych samych zaletach prawie nie ustępują klasycznym matrycom LCD pod względem częstotliwości odświeżania, ale z wielu powodów nie otrzymały zbyt dużego rozpowszechnienia.

— Transflective. Specyficzny rodzaj matrycy LCD, zdolny do działania zarówno z własnym podświetleniem, jak i światłem odbitym. W jasnym świetle zewnętrznym (na przykład w słońcu) taki ekran skutecznie je odbija i nie wymaga osobnego podświetlenie - jednak wciąż jest w konstrukcji i włącza się przy słabym oświetleniu. Taki format pracy pozwala znacznie zmniejszyć zużycie energii w porównaniu do tradycyjnych ekranów LCD, gdzie obraz nie jest widoczny bez podświetlenie; ponadto ważną zaletą jest również dobra widoczność w jasnym świetle. Główną wadą tego typu matrycy jest jej wysoki koszt; ponadto są one w większości wykonane w postaci monochromatycznej.

— LTPO. Matryce OLED i AMOLED z adaptacyjną częstotliwością odświeżania, która zmienia się w szerokim zakresie w zależności od wykonywanych zadań. Przy renderowaniu dynamicznych treści ekrany z technologią LTPO automatycznie podnoszą częstotliwość odświeżania do maksymalnych wartości, przy oglądaniu statycznych obrazów automatycznie redukują ją do minimum. Sercem tej technologii jest podłoże LTPS z cienką warstwą tlenkową TFT nad podstawą tranzystorów cienkowarstwowych. Dynamiczna kontrola częstotliwości odświeżania jest zapewniona dzięki sterowaniu przepływem elektronów. Kluczową zaletą ekranów LTPO jest zmniejszone zużycie energii.

Przekątna wyświetlacza zainstalowanego w gadżecie; w przypadku ekranów okrągłych jest wskazywana średnica.

Większy ekran z jednej strony okazuje się wygodniejszy w użytkowaniu, z drugiej znacząco wpływa na wymiary całego urządzenia, co jest szczególnie istotne w przypadku gadżetów na nadgarstek. Dlatego producenci wybierają rozmiar wyświetlacza zgodnie z przeznaczeniem i funkcjonalnością każdego konkretnego modelu - tak, aby na ekranie było wystarczająco dużo miejsca, a samo urządzenie nie było zbyt nieporęczne.

Warto też wspomnieć, że ekrany o podobnej przekątnej mogą mieć różne proporcje. Na przykład tradycyjne smartwatche są zwykle wyposażone w kwadratowe lub okrągłe matryce, podczas gdy w smartbandach (bransoletkach fitness) ekrany są często wydłużane.

Rozmiar ekranu zegara w liniach (pikselach) w poziomie i w pionie. Generalnie jest to jeden ze wskaźników określających jakość obrazu: im wyższa rozdzielczość, tym wyraźniejszy i gładszy obraz na ekranie (przy tej samej przekątnej), tym mniej zauważalne są pojedyncze piksele. Z drugiej strony wzrost liczby pikseli wpływa na koszt wyświetlaczy, ich pobór mocy i wymagania stawiane platformie sprzętowej (wymagane jest mocniejsze „wypełnienie”, które samo w sobie będzie kosztować więcej). Ponadto specyfika korzystania z inteligentnych zegarków jest taka, że po prostu nie ma potrzeby instalowania w nich „fantazyjnych” ekranów o wysokiej rozdzielczości. Dlatego współczesne akcesoria na rękę wykorzystują wyświetlacze o stosunkowo niskiej rozdzielczości: na przykład 320x320 o przekątnej około 1,6 cala jest uważana za wystarczającą nawet w przypadku zegarków klasy premium.