Porównanie Thule Yepp Nexxt Mini vs Thule Yepp Nexxt Maxi

— Przednie. Foteliki montowane przed rowerzystą - na przykład nad ramą lub pod główką kierownicy. Zaletą tego montażu jest to, że dziecko jest stale w polu widzenia; dodatkowo maluch sam doskonale widzi przestrzeń przed rowerkiem, a jazda sprawia mu maksimum przyjemności. Z drugiej strony fotel w takim układzie może stwarzać dość poważne niedogodności. W ten sposób ruchy kierownicy są ograniczone, a kolana mogą być rozsunięte na boki, aby nie uderzały o fotel przy każdym obrocie pedału. Ponadto taki układ nie jest zbyt racjonalny z punktu widzenia ogólnego rozkładu masy: dodatkowy ciężar z przodu roweru utrudnia sterowalność. Dlatego przednie foteliki przeznaczone są głównie dla najmłodszych dzieci i zaleca się korzystanie z takiego wyposażenia podczas podróży na krótkich dystansach.

— Tylne. Fotele montowane za rowerzystą - na przykład z montażem do bagażnika lub na pionowym wsporniku ramy. Ta opcja jest uważana za optymalną z punktu widzenia ergonomii, ponieważ po pierwsze fotel nie przeszkadza ruchom się pod rękami (i nogami) rowerzysty, a po drugie, obciążenie nad tylnym kołem nie wpływa szczególnie na sterowanie. Tylne foteliki są idealne na długie podróże. Z drugiej strony przy takiej pozycji rowerzysta nie widzi dziecka i może nie być w stanie go dobrze słyszeć. Dlatego ta opcja instalacji jest przeznaczona głównie dla starszych dzieci, które są już dość...świadome, aby przestrzegać zasad bezpieczeństwa. Jeśli fotelik jest używany dla malucha, warto zwrócić szczególną uwagę na kwestie bezpieczeństwa: zapewnić wyposażenie ochronne, upewnić się, że pasy są niezawodne, a najlepiej zorganizować wycieczkę z udziałem drugiego rowerzysty, który będzie jechał z tyłu i obserwował małego pasażera.

— Uniwersalne. Siedzenia umożliwiające montaż zarówno z przodu, jak i z tyłu. Aby uzyskać szczegółowe informacje na temat każdej opcji, patrz powyżej; a ta wszechstronność pozwala wybrać metodę instalacji według własnego uznania, w zależności od sytuacji. Na przykład, gdy podróżujesz w grupie na długich dystansach, możesz zamontować fotelik z tyłu: jest to wygodniejsze, a jeden z rowerzystów jadących z tyłu może opiekować się dzieckiem. A na krótką wycieczkę, taką jak spacer po parku, możesz użyć przedniego mocowania. Dodatkowo model uniwersalny może być wygodny przy zakupie fotelika na przyszłość: gdy dziecko jest małe, lepiej zamontować krzesełko z przodu, a później – przenieść do tyłu.

— Przyczepka rowerowa. Fotele w postaci osobnej przyczepki ciągniętej za rowerem. Takie modele są dość drogie, ale mają zauważalne zalety. Po pierwsze, znacznie łatwiej jest ciągnąć za sobą dodatkowy ciężar niż nosić go bezpośrednio na rowerze. Po drugie, konstrukcja przyczepki jest zwykle zamknięta, posiada boki i „przednią szybę” z siatki lub przeźroczystego materiału – chronią one maluszka przed kurzem, owadami i przeciągami, a jednocześnie nie przeszkadzają w rozglądaniu się. Po trzecie, w konstrukcji mogą być przewidziane różne przyjemne drobiazgi - na przykład konfigurowalny system amortyzacji lub bagażnik. Po czwarte, wiele z tych modeli może być również wykorzystywanych w roli zwykłych wózków; a niektóre mogą być przeniesione z kół do nart i używane jako „przyczepa na narty”. Po piąte, tylko takie produkty mogą być dwuosobowe (patrz „Przeznaczenie”).

— Na kierownicę. Montaż fotela pod główką kierownicy. Ta opcja, z oczywistych względów, jest charakterystyczna tylko dla modeli z przednim lub uniwersalnym montażem (patrz „Przeznaczenie”). Co więcej, takie fotele są zwykle przeznaczone do rowerów z niską ramą; jeśli chcesz użyć fotela z klasyczną prostą (poziomą) ramą, warto zwrócić uwagę albo na wyspecjalizowane modele do ramy, albo na modele pod kierownicę dla wszystkich rodzajów ram (patrz odpowiedni punkt).

— Na kierownicę (do wszystkich typów ram). W tej kategorii znajdują się fotele montowane na kierownicy, które są kompatybilne ze wszystkimi rodzajami ram - klasyczną prostą, ukośną, obniżoną (w kształcie litery Y) itp. Jak i przy montażu zwykłym na kierownicę (patrz odpowiedni punkt), taki fotel montuje się pod główką kierownicy.

— Na ramę. Do montażu na ramie roweru stosuje się zwykle stelażu, mocowanego w dwóch punktach - z przodu pod główką kierownicy, z tyłu pod siodełkiem. Taki stelaż ciasno przylega do klasycznej poziomej ramy, a ciężar fotelika z dzieckiem spada na stelaż. Niemniej jednak podobną metodę można zastosować przy obniżonych ramach – w takich przypadkach stelaż pełni funkcję zworki między kierownicą a siodełkiem. W każdym razie taka instalacja rozkłada ciężar bardziej racjonalnie niż montaż na kierownicę i jest uważana za nieco bardziej niezawodną. Z drugiej strony same mocow...ania są bardziej złożone i droższe; a niska rama, gdy takie siedzisko jest zamontowane, faktycznie zamienia się w wysoką, co dla niektórych użytkowników może utrudnić wsiadanie na rower.

— Na bagażniku. Montaż na standardowym bagażniku z definicji zakłada umieszczenie fotelika z tyłu (patrz „Przeznaczenie”). Ta instalacja jest uważana za nieco bardziej niezawodną niż instalacja pod siodełkiem, ponieważ bardziej optymalnie rozkłada obciążenie na podpory i elementy złączne. Z drugiej strony montaż wymaga obecności samego bagażnika (jednak w niektórych modelach jest on zawarty w zestawie).

— Pod siodłem. Metoda montażu stosowana wyłącznie w przypadku tylnych fotelików (patrz „Przeznaczenie”). Do tej instalacji stosuje się mocowanie, które jest montowane do ramy podsiodłowej. Jest to najbardziej wszechstronna opcja instalacji tylnego siedzenia i jest odpowiednia dla prawie wszystkich rowerów, niezależnie od typu i wyposażenia.

— Pod siodłem/na kierownicy. Fotele, które można zamontować zarówno pod siodłem, jak i na kierownicy. Aby uzyskać szczegółowe informacje na temat każdej z tych metod, patrz powyżej; ta opcja jest stosowana w siedzeniach uniwersalnych, które można umieścić zarówno z przodu, jak i z tyłu (patrz „Przeznaczenie”). Jednocześnie zwracamy uwagę, że przy montażu na kierownicy takie fotele są kompatybilne ze wszystkimi rodzajami ram.

Maksymalna waga, jaką może wytrzymać fotel. Nie możesz przekroczyć tej wagi: nawet jeśli produkt nie ulegnie natychmiastowej awarii, zostanie poddany obciążeniom pozaprojektowym, a awaria może nastąpić w dowolnym momencie; na drodze jest to obarczone bardzo smutnymi konsekwencjami.

Kategoria wiekowa fotela zależy bezpośrednio od tego wskaźnika. Tak więc modele z ograniczeniem 15 kg są przeznaczone dla dzieci poniżej 3 lat, w 22 kg - do 6-7 lat.

— Mocowanie w kierunku/przeciwnie do ruchu. Możliwość montażu fotela w dwóch wersjach — przodem do kierunku jazdy lub przeciwnie do ruchu. Ogólnie rzecz biorąc, pierwsza opcja jest uważana za standardową, zdecydowana większość dziecięcych fotelików rowerowych jest montowana przodem do kierunku jazdy. Jeśli jednak fotelik jest używany dla bardzo małego dziecka, najlepszym rozwiązaniem może być ustawienie tyłem do kierunku jazdy. Po pierwsze, przy takiej instalacji owady i kurz nie będą latać w twarz dziecka; po drugie, będzie mógł stale widzieć rodzica i nie będzie się martwić; po trzecie, przy gwałtownym hamowaniu głowa dziecka tyłem do kierunku jazdy zostanie dociśnięta do zagłówka i pozostanie prawie w jednym miejscu (zamiast „kiwać się” do przodu, jak w przypadku ułożenia tyłem do kierunku jazdy, co jest obarczone urazami dla kruchego kręgosłupa).

— Regulacja wysokości pasów. Możliwość zmiany wysokości pasów bezpieczeństwa, dopasowując je do wzrostu dziecka. Bardzo przydatna cecha, biorąc pod uwagę fakt, że dziecięce foteliki rowerowe często kupowane są na kilka lat, w ciągu których dziecko może zauważalnie urosnąć.

— Regulacja pochylenia oparcia. Możliwość zmiany pochylenia oparcia, przesuwając je z pozycji pionowej do leżącej i z powrotem. Ta funkcja jest przeznaczona głównie dla małych dzieci, które wciąż mają trudności z siedzeniem w pozycji pionowej przez długi czas oraz któr...e podczas spaceru potrafią zasnąć prosto w fotelu.

- Regulacja podnóżka. Wysokość podnóżków można dostosować do wzrostu dziecka. Niezastąpiona funkcja przy zakupie fotelika na kilka sezonów, z uwzględnieniem tego, że dziecko urośnie; w rzeczywistości większość fotelików rowerowych jest kupowana z myślą o tym, dlatego ta funkcja jest niezwykle popularna.

Wentylacja oparcia. Obecność otworów w oparciu fotelika, zapewniających dodatkowy dostęp powietrza do pleców siedzącego dziecka. Ta cecha jest istotna zwłaszcza w ciepłe dni: dzięki wentylacji plecy dziecka mniej się pocą. Zapewnia to nie tylko dodatkowy komfort, ale także zmniejsza ryzyko przeziębienia.

— Zderzak ochronny. Dodatkowe urządzenie w postaci poręczy montowanej w poprzek fotelika na wysokości klatki piersiowej-brzucha siedzącego dziecka; jest zarówno stacjonarny, jak i zdejmowany. Za takie urządzenie dziecko może wygodnie się trzymać podczas podróży. Dodatkowo zmniejsza ono prawdopodobieństwo wypadnięcia z fotelika przy nagłym hamowaniu lub innych kłopotach: nawet w przypadku awarii pasów bezpieczeństwa (np. z powodu nieuwagi przy zapinaniu) zderzak zatrzyma dziecko lub przynajmniej spowolni jego upadek, dając rodzicowi dodatkowy czas na reakcję.

- Zagłówek. Urządzenie zapewniające podparcie i dodatkową ochronę głowy dziecka. Zagłówek zakrywa co najmniej tył głowy, a często także boki. W niektórych modelach jest on oddzielny, w innych rolę zagłówka pełni górna część oparcia.