Porównanie Nitecore UM20 vs Nitecore Digicharger D2

Technologia baterii, z którą ładowarka jest kompatybilna. Nowoczesne akumulatory mogą być produkowane przy użyciu różnych technologii, z których każda ma swoją własną charakterystykę i wymagania dotyczące procedury ładowania; dlatego do konkretnego akumulatora warto wybrać ładowarkę, której zgodność z odpowiednią technologią jest wyraźnie określona.

- Ni-Cd. Akumulatory niklowo-kadmowe to jedne z najstarszych typów ładowalnych ogniw. Mimo to nadal są powszechnie stosowane – w szczególności akumulatory Ni-Cd są uważane za optymalne dla urządzeń o stosunkowo wysokich prądach poboru i podwyższonych wymaganiach dotyczących niezawodności. Akumulatory te są odporne na niskie temperatury, łatwe do przechowywania, niezawodne i bezpieczne. Jedną z głównych wad tej technologii jest „efekt pamięci”: pojemność akumulatora zmniejsza się po naładowaniu bez całkowitego rozładowania. Jednak ten punkt wiąże się bardziej z funkcjami kontrolerów ładowania, a nie z samą technologią, a zastosowanie zaawansowanych kontrolerów może zredukować go prawie do zera. Ale jednym z jednoznacznych niedociągnięć można wymienić „nieprzyjazność dla środowiska” zarówno samych akumulatorów, jak i ich produkcji.

- Ni-Mh. Ogniwa niklowo-metalowo-wodorkowe powstały w celu ulepszenia opisanego powyżej niklowo-kadmowego. Twórcom udało się osiągnąć wyższą pojemność (przy tym samym rozmiarze baterii), dodatkowo ogniwa Ni-Mh są przyjazne dla środowiska i całkowicie pozbawione efektu pamięci, nawet pr...zy zastosowaniu najprostszych kontrolerów ładowania. Wadami tej opcji, w porównaniu z Ni-Cd, są stosunkowo niska odporność na mróz, krótsza żywotność oraz trudniejsze warunki przechowywania, zwłaszcza długoterminowego.

- Ni-Zn. Technologia, która jest w tym samym wieku co Ni-Cd i również przetrwała do dziś. Ogniwa niklowo-cynkowe charakteryzują się większą pojemnością niż inne akumulatory „niklowe”, a także wyższym napięciem, które ponadto utrzymuje się na poziomie roboczym prawie do wyczerpania ładunku. Ta ostatnia jest szczególnie wygodna w przypadku aparatów cyfrowych - ta technika jest dość wymagająca pod względem napięcia. Niemniej jednak z wielu powodów technologia Ni-Zn nie zyskała dużej popularności. Głównym z tych powodów jest krótki okres użytkowania (około 300 - 400 cykli ładowania-rozładowania).

- Litowo-jonowy. Rodzaj baterii, powszechnie znany przede wszystkim z przenośnych urządzeń elektronicznych takich jak smartfony czy odtwarzacze muzyki, ale ostatnio z powodzeniem wykorzystywany w innych rodzajach technologii. Akumulatory litowo-jonowe łączą dobrą pojemność z kompaktowością, ładują się dość szybko i nie mają „efektu pamięci”. Ich główne wady to wysoki koszt, słaba przydatność do pracy w niskich temperaturach oraz pewne prawdopodobieństwo pożaru podczas przeciążeń i awarii.

- LiFePO4. Odmiana opisanych powyżej akumulatorów Li-Ion, tzw. „Fosforan litowo-żelazowy”. Przewagi takich ogniw nad klasycznymi litowo-jonowymi to przede wszystkim stabilne napięcie rozładowania (aż do wyczerpania energii), wysoka moc szczytowa, długa żywotność, odporność na niskie temperatury, stabilność i bezpieczeństwo. Ponadto, dzięki zastosowaniu żelaza zamiast kobaltu, takie akumulatory są również bezpieczniejsze w produkcji i łatwiejsze w utylizacji. Jednocześnie są zauważalnie gorsze od litowo-jonowych pod względem pojemności.

- IMR. Skrót ten jest używany dla akumulatorów litowo-jonowo-manganowo-tlenkowych, innej odmiany technologii litowo-jonowej; znaleziono również oznaczenie LiMn. Udoskonalenia wprowadzone w tej wersji to między innymi stabilność temperaturowa (zmniejszone ryzyko zapłonu w przypadku awarii), trwałość i niskie współczynniki samorozładowania (to drugie upraszcza długoterminowe przechowywanie). Jednocześnie dla wielu akumulatorów IMR deklaruje się kompatybilność ze standardowymi „ładowarkami” do ogniw litowo-jonowych, jednak nadal najlepiej jest używać specjalistycznych urządzeń (zwłaszcza ze względu na niską rezystancję wewnętrzną i zwiększone ryzyko nadmiernego rozładowania).

Rozmiary akumulatorów, z którymi ładowarka jest kompatybilna. Przy tym adaptery dostarczane w zestawie (patrz poniżej) nie są brane pod uwagę w tym punkcie, chodzi tylko o ładowarce jako takiej.

Rozmiar opisuje kształt, wymiary, konstrukcję złączy i napięcie robocze akumulatora; tak więc, jest to jeden z najważniejszych parametrów określających kompatybilność z konkretną ładowarką.

Najpopularniejsze rozmiary, pod które wykonywane są współczesne ładowarki można umownie podzielić na 1.5-woltowe (oznaczane literami łacińskimi AA, AAA, C, D) oraz 3.7-woltowe (posiadają oznaczenia cyfrowe 14500, 17500, 18650, 22650, 26650, itp.). Więcej o nich:

— AAAA. Najbardziej miniaturowa wersja rozmiaru: baterie o tym samym cylindrycznym kształcie co dobrze znane AA i AAA, lecz o średnicy tylko około 8 mm i długości około 43 mm. Podobne w zastosowaniu do AAA, natomiast bardzo słabo rozpowszechnione.

— AAA. Rozmiar, potocznie określany jako "paluszki mini”: baterie cylindryczne o średnicy 10,5 mm i długości 44,5 mm. Stosowane są głównie w miniaturowych urządzeniach, do których baterie pastylkowe są niewystarczające, a większe ogniwa są zby...t nieporęczne.

— AA. Klasyczne baterie „paluszki” o średnicy 14 mm i długości 50 mm, jeden z najpopularniejszych rodzajów współczesnych rozmiarów (jak nie najpopularniejszy). Są stosowane w wielu różnych rodzajach i kategoriach cenowych urządzeń, w tym nawet w zewnętrznych pojemnikach bateryjnych do lustrzanek.

- C. Baterie w postaci charakterystycznej „beczułki”. Mają podobną wysokość do paluszków AA , lecz są prawie dwukrotnie grubsze – odpowiednio 50 mm i 26 mm – dzięki czemu mają większą pojemność.

- D. Największy rozmiar baterii 1,5-woltowych klasy konsumenckiej, 34 mm średnicy i 61 mm długości. Stosowany jest głównie w latarkach dużej mocy i urządzeniach o dużym zużyciu energii.

Baterie 3,7 V są oznaczane pięciocyfrową liczbą. Pierwsze dwie cyfry oznaczają średnicę (w milimetrach), pozostałe trzy wskazują długość (w dziesiątych częściach milimetra). Na przykład popularny rozmiar 18650 odpowiada baterii o średnicy 18 mm i długości 65,0 mm. Warto w tym miejscu zauważyć, że istnieją ogniwa 3,7 V, które mają takie same wymiary jak opisane powyżej 1,5 V (np. rozmiar 14500 jest podobny do "paluszków" AA), jednakże oba typy nie są wymienne ze względu na różnice w napięciu.

Osobną kategorię stanowią 9-woltowe baterie R22, są to prostokątne ogniwa, w których na jednym z końców znajduje się para styków.

Najmniejszy prąd, jaki urządzenie może zapewnić w trybie ładowania. Jeśli parametr ten jest wskazany w charakterystyce, oznacza to, że ten model ma możliwość regulacji prądu ładowania (w przeciwnym razie wskazany jest tylko prąd maksymalny).

Prąd ładowania jest jednym z najważniejszych parametrów każdej ładowarki: więcej szczegółów w „Max. Prąd ładowania ". Od tego wskaźnika zależy ogólny zakres regulacji prądu: im niższa wartość minimalna (przy tym samym maksimum), tym szersze możliwości dostosowania „ładowarki” do specyfiki pracy.

Najwyższy prąd, który urządzenie może zapewnić podczas ładowania akumulatora (lub nominalna wartość prądu ładowania, jeśli nie jest regulowany).

Prąd ładowania jest jednym z najważniejszych parametrów każdej ładowarki: decyduje o szybkości procesu i kompatybilności z określonymi bateriami. Ogólnie rzecz biorąc, im wyższy prąd, tym szybciej przebiega proces, tym mniej czasu zajmuje ładowanie. Jednocześnie niektóre baterie mogą mieć zalecenia dotyczące optymalnego natężenia prądu i ograniczenia jego maksymalnych wartości. Dlatego bezmyślne gnanie za mocną ładowarką nie jest tego warte: na początku nie zaszkodzi ustalić, jak uzasadniona będzie taka moc.

Należy pamiętać, że w wielokanałowych urządzeniach (patrz „Liczba niezależnych kanałów”) maksymalne natężenie prądu można osiągnąć, gdy działa tylko część kanałów. Wskaźniki, zapewniane gdy wszystkie kanały działają jednocześnie, dla takich modeli podaje się osobno (patrz „Prąd ładowania (wszystkie kanały)”).

Najwyższe natężenie prądu zapewniane przez ładowarkę wielokanałową (patrz „Kanały niezależne”) przy pełnym obciążeniu, przy działających wszystkich gniazdach (i odpowiednio kanałach). W rzeczywistości jest to gwarantowany maksymalny prąd zapewniany przez pamięć wielokanałową, niezależnie od liczby zaangażowanych kanałów.

Całkowity prąd ładowania, patrz „Maks. Prąd ładowania ". Tutaj zauważamy, że pełne obciążenie jest dość trudnym trybem, w którym aktualna siła może się zmniejszyć. Dlatego parametr ten jest określany osobno.

Możliwość wykorzystania ładowarki do ładowania przenośnej elektroniki - smartfonów, tabletów, odtwarzaczy itp. Z reguły w tym celu przewidziano port USB, do którego wymagany jest odpowiedni kabel; w rzeczywistości z takiego urządzenia można ładować nie tylko gadżety mobilne, lecz także dowolny sprzęt, który można zasilać z USB. Co prawda warto zauważyć, że niektórzy producenci nie zalecają używania urządzeń innych firm do swojego sprzętu, jeśli nie są one oficjalnie zaakceptowane.

Możliwość zasilania ładowarki ze standardowego portu USB (i odpowiednio ładowania akumulatorów z tego portu).

Złącza USB są niezwykle rozpowszechnione we współczesnej elektronice, zarówno w sprzęcie stacjonarnym jak komputery PC, jak i przenośnym jak laptopy czy tablety. Dzięki temu taka moc może być przydatna zarówno w domu, jak i w biurze, a także przy braku gniazdek w pobliżu. Ogólnie rzecz biorąc, funkcja ta znacznie rozszerza możliwości podłączenia ładowarki. Co prawda warto pamiętać o tym, że porty USB różnią się mocą dostarczanej mocy, a niektóre modele mogą mieć słabe ładowanie USB. Są też ładowarki z okrągłym portem DC, do których nadaje się tylko "rodzimy" kabel.

Ładowarki z wtyczką do podłączenia do gniazdka na końcu kabla sieciowego. Modele z wtyczką na przewodzie zapewniają swobodę umieszczania „ładowarki” (zwłaszcza w ciasnej wolnej przestrzeni w pobliżu gniazdka). Aby kabel nie plątał się pod ręką, w wielu modelach jest zdejmowany, co ułatwia przechowywanie ładowarki.