Porównanie Little Doctor LD-301 vs Bremed BD1130

Obszar ciała, dla którego przeznaczony jest termometr. Należy pamiętać, że normalne wartości temperatury dla różnych obszarów ciała również będą różne.

- Pod pachę. Urządzenia przeznaczone do trzymania pod pachą. Taki pomiar trwa dość długo (kilka minut), ponieważ pacha powinna rozgrzać się do odpowiedniej temperatury. Z drugiej strony trzymanie termometru nie jest trudne, a same termometry nie muszą działać szybko, co pozytywnie wpływa na ich koszt. Ponadto ta metoda jest uważana za najbardziej higieniczną ze wszystkich metod kontaktowego pomiaru temperatury, to on jest standardowo stosowany w praktyce klinicznej. Jednocześnie dokładność tej techniki jest nieco niższa niż w przypadku jamy ustnej i odbytu. Normalna wartość temperatury pod pachą wynosi 36,2 - 36,9 ° C.

- Doustny. Termometry trzymane podczas pomiaru temperatury w ustach - pod językiem lub za policzkiem (pierwszy sposób jest uważany za bardziej preferowany). Ogólnie rzecz biorąc, pomiar temperatury w jamie ustnej jest dokładniejszy i bardziej niezawodny niż pomiar temperatury pod pachą i wymaga mniej czasu. temperatura pod językiem jest prawie stała. Jednak opcja ta nie jest odpowiednia dla małych dzieci, z chorobami jamy ustnej (kiedy temperatura w miejscu zapalenia może być wyższa niż ogólna), z trudnościami w oddychaniu przez nos (usta muszą być zamknięte podczas pomiaru) oraz w niektórych innych przypadkach. Normaln...y zakres temperatur pod językiem wynosi 36,6 - 37,2 ° C.

- Do czoła. Termometry rejestrujące temperaturę skóry na czole. Czoło jest bardzo wygodne do pomiaru temperatury, m.in. u dzieci: jest stale otwarty i szybko reaguje na zmiany stanu organizmu. Ponadto ta technika prawie nie ma przeciwwskazań. Jednocześnie na temperaturę czoła zauważalny wpływ mają warunki otoczenia, więc ta metoda nie jest zbyt dokładna - ma na celu szybkie wykrycie podwyższonej temperatury, a nie określenie jej dokładnej wartości. Zakres normalnych temperatur okazuje się dość obszerny - 35,4 - 37,4 °C. Z wielu powodów ta metoda prawie nie występuje w modelach dotykowych, ale jest bardzo powszechna w termometrach na podczerwień (patrz „Rodzaj”). Zazwyczaj bezdotykowy termometr czołowy można stosować również na innych powierzchniach.

- Douszny. Termometry rejestrujące temperaturę błony bębenkowej. Takie pomiary można wykonać tylko w sposób bezkontaktowy - w przeciwnym razie istnieje ryzyko uszkodzenia membrany. W związku z tym modele uszne są tylko na podczerwień; ich charakterystyczną cechą są wąskie końcówki z miękkiego materiału, które umożliwiają bezpieczne włożenie czujnika do ucha. Ta technika jest używana głównie do pomiaru temperatury ciała u dzieci; normalne wartości dla ucha wahają się od 36,9 do 37,4 °C.

- Doodbytniczy. Termometry służące do pomiaru temperatury w odbycie. Są tylko dotykowe. Ta metoda jest uważana za najdokładniejszą, ponieważ temperatura w odbycie jest prawie niezależna od warunków zewnętrznych; jednocześnie jednak jest najmniej wygodny, powoduje u pacjenta pewien dyskomfort (w tym psychologiczny), a także ma pewne przeciwwskazania, dlatego stosuje się go tylko w szczególnych przypadkach. Normalne odczyty temperatury dla pomiarów w odbycie to 37,3 - 37,7 °C.

Czas potrzebny termometrowi na zmierzenie temperatury - od kontaktu lub włączenia czujnika IR do wyświetlenia wskazań. Krótki czas pomiaru pozwala nie tracić czasu na pomiary temperatury. Jednocześnie należy zauważyć, że w przypadku zastosowania pod pachą (patrz „Miejsce pomiaru”) zaleca się trzymanie termometru przez co najmniej 5 minut, niezależnie od deklarowanego przez producenta czasu pomiaru – wynika to ze specyfiki procedury.

Zakres temperatur, które potrafi mierzyć termometr.

Uważa się, że do pomiaru temperatury zakres 35–43 °C jest całkiem wystarczający - to z nawiązką pokrywa wartości, występujące u żywej osoby nawet z silną gorączką lub, odwrotnie, upadkiem sił. Jednakże we współczesnych termometrach medycznych mogą spotykać się również szersze zakresy. Dotyczy to zwłaszcza modeli z funkcjami mierzenia temperatury wody i powietrza (patrz wyżej) - w nich rozpiętość minimalnej i maksymalnej temperatury może przekroczyć 100 °C (na przykład -20 - 100 °C). Jednak przy mierzeniu temperatury ciała nawet takie termometry zwykle działają w dość wąskim zakresie; zakresy mierzenia ogólny i „cielesny” często wskazują się w nich oddzielnie. Jednakże my przedstawiamy maksymalny dopuszczalny zakres pomiarowy termometru.

Maksymalne odchylenie od rzeczywistej wartości temperatury występujące podczas pomiarów. Im mniejsze odchylenie, tym dokładniejsze urządzenie. Jednocześnie najbardziej niedokładne z nowoczesnych elektronicznych termometrów medycznych zapewniają maksymalne odchylenie 0,3 °C - to wystarcza do stosowania nie tylko w życiu codziennym, ale także w placówkach medycznych (przynajmniej do podstawowych zadań). Ponadto najbardziej rozpowszechnione mają dokładność 0,1°C i 0,2°C. Dlatego warto dążyć do maksymalnej dokładności tylko w określonych przypadkach.

Liczba wyników, które termometr może przechowywać w pamięci. Możliwość „zapamiętania” wyników poprzednich pomiarów jest w niektórych przypadkach bardzo wygodna – w szczególności pozwala na dokładne śledzenie zmian temperatury w czasie. Najbardziej zaawansowane modele są w stanie przechowywać w pamięci kilkadziesiąt wyników pomiarów.

Obecność sygnału dźwiękowego w termometrze. Najczęściej taki sygnał informuje o zakończeniu pomiaru, co eliminuje konieczność samodzielnego monitorowania czasu lub wyjmowania urządzenia w celu sprawdzenia odczytów. Dźwięki mogą jednak towarzyszyć także innym czynnościom – na przykład włączaniu i wyłączaniu.

Obecność w konstrukcji obudowy o podwyższonej ochronie przed wilgocią, często całkowicie wodoszczelnej. Funkcja ta pozwala dokładnie umyć termometr; jest to szczególnie ważne w przypadku modeli przeznaczonych do kilku miejsc pomiaru (patrz wyżej), a także w przypadku korzystania z jednego urządzenia dla kilku pacjentów.

Obecność etui, głównie z tworzywa sztucznego, aby uniknąć uszkodzenia urządzenia podczas przechowywania lub transportu.

Typ ogniw zasilających, stosowanych w termometrach.

— AA. Jeden z najpopularniejszych obecnie typów baterii jest potocznie określany jako „paluszki”. Napięcie — 1.5 V. Jedną z głównych zalet tego rodzaju zasilania jest dostępność: takie baterie są sprzedawane prawie wszędzie tam, gdzie w ogóle sprzedawane są jakiekolwiek baterie.

— AAA. Swego rodzaju zmniejszony odpowiednik baterii AA (patrz wyżej) o tym samym napięciu roboczym 1.5 V; są określane jako „paluszki mini”. Są również bardzo powszechne, a wymiary pozwalają na zastosowanie ich w bardziej kompaktowych urządzeniach.

— CR2032. Jedna z najpopularniejszych odmian baterii o średnicy 20 mm i grubości 3.2 mm. Są przeznaczone do zastosowań w urządzeniach kompaktowych.