Tryb nocny
Polska
Katalog   /   Audio   /   Instrumenty muzyczne   /   Gitary i sprzęt   /   Wzmacniacze i kolumny gitarowe

Porównanie Marshall AS50D vs Behringer Ultracoustic ACX450

Dodaj do porównania
Marshall AS50D
Behringer Ultracoustic ACX450
Marshall AS50DBehringer Ultracoustic ACX450
Porównaj ceny 1
od 1 008 zł
Produkt jest niedostępny
TOP sprzedawcy
Rodzaj urządzeniacombo gitarowecombo gitarowe
Przeznaczeniedo gitar akustycznychdo gitar akustycznych
Typtranzystorowetranzystorowe
Specyfikacja
Moc50 W45 W
Liczba głośników2
Średnica głośnika niskotonowego / średniotonowego8 "8 "
Efekty i funkcje
Liczba kanałów2
Korektor2-pasmowy5-pasmowy
Blok efektów cyfrowych
Gain
Efekty
Reverb
 
 
Reverb
Delay
Modulation
Złącza
Instrumentalne1 szt.1 szt.
Na przełącznik nożny1 szt.
Wejście linioweJack / RCAJack / RCA
Mikrofonowezbalansowane XLRzbalansowane XLR
Wyjście linioweJack / XLR
Dane ogólne
Wymiary415x550x255 mm520x520x290 mm
Waga16 kg17 kg
Kolor obudowy
Data dodania do E-Katalogstyczeń 2017styczeń 2017

Moc

Całkowita moc znamionowa głośników zainstalowanych w combo gitarowym.

Od tego parametru zależy bezpośrednio głośność dźwięku, a w konsekwencji — zasięg combo gitarowego. Należy pamiętać, że rzeczywista głośność zależy nie tylko od mocy, ale także od rodzaju wzmacniacza (patrz odpowiedni punkt): modele lampowe brzmią znacznie głośniej niż tranzystorowe. Jeśli chodzi o określoną moc, to modele tranzystorowe do 15 W i modele lampowe do 5 W są przeznaczone głównie do użytku domowego — takie urządzenie wystarcza do normalnej słyszalności w pomieszczeniu, nawet bez zwiększania głośności do maksimum. Do prób w zespole bez zestawu perkusyjnego (na przykład dwie gitary plus bas) pożądana jest większa moc, około 40 watów „tranzystorowych”, a w obecności perkusji — co najmniej 60 watów. Urządzenia tranzystorowe o mocy do 150 W i lampowe do 40 — 50 W nadają się do specjalistycznych sali prób i koncertów w stosunkowo niewielkich pomieszczeniach, a wyższe wartości spotyka się głównie w sprzęcie na koncerty na dużą skalę.

Wzmacniacze basowe należy wymienić osobno: uważa się, że dla normalnej koordynacji między sobą moc kombo basowego powinna być dwa razy większa niż moc kombo gitarowego.

Liczba głośników

Liczba głośników przewidziana w konstrukcji wzmacniacza combo.

Parametr ten jest wskazywany, gdy jest więcej niż jeden głośnik. Jego znaczenie może być inne. Tak więc w niektórych modelach przewidziano kilka głośników do podziału na pasma częstotliwości (patrz „Liczba dróg”); w takim przypadku można zainstalować mały nadajnik wysokiej częstotliwości bezpośrednio przed nadajnikiem niskiej częstotliwości (tzw. obwód koncentryczny). W innych urządzeniach używa się wielu głośników tego samego typu, aby zapewnić wymaganą moc dźwięku – z wielu powodów jest to lepsze niż instalowanie jednego potężnego głośnika.

Liczba kanałów

Liczba kanałów, przewidziana we wzmacniaczu combo lub oddzielnej „głowie” (patrz „Rodzaj”).

Dany parametr jest wskazywany tylko wtedy, gdy urządzenie ma więcej niż jeden kanał. Kanał w danym przypadku można opisać jako rodzaj „ścieżki” dla sygnału audio, który ma swój specyficzny zestaw ustawień. Jeśli takich „ścieżek” jest kilka, to każdą z nich można dowolnie skonfigurować i przełączać się między wariantami brzmienia dosłownie jednym naciśnięciem przycisku (w skrajnych przypadkach poprzez przełączenie instrumentu na inne wejście). Najbardziej typowy przykład zastosowania tej funkcji wygląda tak: jeden kanał służy do czystego dźwięku, a drugi - do „przeładunku” z wykorzystaniem wbudowanego efektu distortion lub overdrive (patrz „Efekty”). Bez podziału na kanały dźwięk musiałby być zmieniany albo przez rekonfigurację wzmacniacza (za każdym razem na nowo ustawiając parametry, co jest po prostu niewygodne), albo za pomocą zewnętrznych „gadżetów” (a nie zawsze jest to optymalny wariant z różnych powodów).

Jeśli chodzi o liczbę kanałów, to w modelach wielokanałowych jest ich zazwyczaj tylko dwa – daje to wspomniane dodatkowe funkcje i jednocześnie nie wpływa znacząco na koszt urządzenia. Ten wariant jest optymalny dla początkujących muzyków, jednak spotyka się również w profesjonalnym sprzęcie. Zwiększenie liczby kanałów umożliwia zapewnienie bardziej zaawansowanych wariantów ustawień wstępnych (na przykład „czysty dźwięczn...y”, „czysty ciepły”, „Crunch” i „Overdrive”), jednak znacznie komplikuje i podnosi wartość konstrukcji. Dlatego im większa jest ta liczba, tym mniej modeli o takiej specyfikacji jest na rynku. Maksymalna liczba spotykana we współczesnych wzmacniaczach gitarowych to 6; podobną liczbę można spotkać w poszczególnych modelach profesjonalnych, głównie tych z cyfrową bazą elementową (patrz „Rodzaj”).

Korektor

Typ korektora, przewidzianego w konstrukcji urządzenia

. Korektor pozwala na zmianę głośności poszczególnej części zakresu dźwiękowego (pasma częstotliwości), zmieniając tym samym barwę całego dźwięku. Jest to jedna z najważniejszych funkcji, związanych ze konfiguracją dźwięku, dlatego może być przewidziana bezpośrednio w samych wzmacniaczach gitarowych. Natomiast typ korektora wskazuje się przez ilość pasm, dostępnych do regulacji.

. Im więcej tych pasm, tym dokładniej można skonfigurować dźwięk, lecz tym bardziej skomplikowany i kosztowny wyjdzie sprzęt. W świetle tego najprostszy wariant zakłada obecność jedynie 2 pasm — niskich i wysokich częstotliwości; często taki korektor ma dwa osobne pokrętła do regulacji poziomu owych częstotliwości. Jednocześnie należy zaznaczyć, że taka funkcjonalność może występować zarówno w budżetowych, jak i high-endowych wzmacniaczach gitarowych: w drugim przypadku zakłada się, że jeśli potrzebujemy bardziej dokładnej regulacji, możemy skorzystać z zewnętrznego sprzętu. Obecnie największą popularnością cieszą się rozwiązania trzypasmowe (niskie, średnie oraz górne częstotliwości): taki korektor daje duże możliwości w zakresie konfiguracji brzmienia, a do tego jest stosunkowo niedrogi (a jeśli potrzebujesz bardziej dokładnej regulacji - możesz skorzystać z zewnętrznego sprzętu). 4-pasmowe korektory są znacznie mniej pows...zechne, lecz wciąż popularne (także w tanich urządzeniach); a niektóre modele mają 5 lub więcej (do 12) pasm regulacji.

Blok efektów cyfrowych

Obecność bloku efektów cyfrowych we wzmacniaczu. Należy pamiętać, że funkcja ta może być zapewniona w każdym modelu, nie tylko cyfrowym (patrz „Typ”).

Jak sama nazwa wskazuje, funkcja ta pozwala w taki czy inny sposób zmienić dźwięk, czasem dość drastycznie. Więcej informacji o najpopularniejszych efektach znajdziesz poniżej; ich specyficzny zestaw może być inny, należy to wyjaśniać osobno w każdym modelu. Tutaj zauważamy, że bez tej funkcji do pracy z efektami wymagane będą dodatkowe zewnętrzne „gadżety”.

Gain

Obecność regulatora „Gain” we wzmacniaczu.

Pokrętło to odpowiada za regulację ilości przesterowania podczas używania efektów takich jak przesterowanie lub przesterowanie. Dzięki niemu można zmienić nasilenie tych efektów – od niemal całkowitego braku do wyraźnego zniekształcenia, które ma niewiele wspólnego z czystym brzmieniem gitary.

Efekty

Wbudowane efekty, przewidziane we wzmacniaczu combo. Osiągnięcie różnych efektów jest możliwe za pomocą zewnętrznych akcesoriów, jednak takie akcesoria trzeba szukać i podłączać we własnym zakresie, a wbudowane efekty są dostępne natychmiast i bez zbędnych ustawień.

Overdrive. Zniekształcenie w postaci charakterystycznego „brzęczenia” gitary elektrycznej przy niskich częstotliwościach i „wycie” przy wysokich częstotliwościach, trochę bardziej miękkie niż distortion. Popularne w szczególności w hard rocku.

Distortion. Wystarczająco twarde i ostre zniekształcenie, podobne w dźwięku do overdrive, jednak bardziej intensywne i wyraźne. Jest szeroko stosowane w różnych stylach metalu, a także w rocku.

Reverb. Efekt oparty na imitacji wielokrotnie zanikających ech z każdego dźwięku. W zależności od czasu trwania i intensywności powtórzeń może nadawać dźwiękowi rożne barwy. Używany jako technika artystyczna; między innymi może stworzyć efekt tego, że gitara brzmi w określonym pomieszczeniu (sala koncertowa, sala z kamiennymi ścianami, otwarta przestrzeń w górach itp.). Należy pamiętać, że rewerbację można regulować zarówno za pomocą indywidualnych parametrów (intensywność, czas trwania echa itp.), jak i wybierając wstępnie ustawiony zestaw parametrów (na przykład „ostry dźwięk w pokoju” lub „miękki dźwięk w sali”).

Tremolo. Tremolo to w zasadzie efekt drżenia dźwięku, który wynika z małych i szybkich wahań głośności każdej nuty. Czasami określenie to oznacza vibrato (patrz niżej) – aż do tego stopnia, że sami producenci wzmacniaczy gitarowych nazywają efekt vibrato efektem tremolo i odwrotnie. Tak więc, specyfika tego efektu w każdym przypadku powinna być wyjaśniona osobno. W każdym razie tremolo może być „stałe” lub regulowane pod względem głębokości (zakresu zmiany głośności) i szybkości (częstotliwości drgań).

— Vibrato. Kolejny efekt „drżenia” dźwięku, często mylony z tremolo (patrz wyżej) – do tego stopnia, że oba te terminy są używane zamiennie. Nie jest to jednak poprawne; różnica polega na tym, że vibrato jest wykonywane kosztem szybkich wahań nuty nie pod względem głośności, lecz pod względem częstotliwości. Podobny efekt można osiągnąć na samej gitarze poprzez „pulsujący” naciąg strun, jednak w większości przypadków korzystanie z wbudowanego narzędzia wzmacniacza jest znacznie wygodniejsze.

Chorus. Efekt imitujący chóralne brzmienie instrumentu. W tym celu wzmacniacz kopiuje dźwięk gitary i odtwarza kilka kopii jednocześnie z oryginalnym sygnałem, nieznacznie przesuwając je w czasie (około 20 – 30 ms ze stałą zmianą) i częstotliwości. Co prawda nie da się w ten sposób osiągnąć pełnowartościowego brzmienia chóralnego, jednak efekt sam w sobie jest dość oryginalny.

Delay. Specyficzny rodzaj rewerbacji (patrz „Reverb”), który upowszechnił się jako odrębny efekt. Delay imituje wyraźne pojedyncze echo odtwarzanego dźwięku; w tym celu oryginalny sygnał jest kopiowany i odtwarzany z pewnym opóźnieniem (co najmniej 50 ms).

Oprócz opisanych powyżej, we współczesnych wzmacniaczach gitarowych można spotkać inne efekty, a w szczególności:

— Flanger. Efekt, przypominający gwizdanie silnika odrzutowego; często jest porównywany do startującego samolotu. Powstaje podobnie do opisanego powyżej Chorusa, różni się od niego krótszym czasem opóźnienia i obecnością sprzężenia zwrotnego.

- Echo. Inny rodzaj rewerbacji, podobny do opóźnienia (patrz „Delay”). Różni się tym, że w danym przypadku echo jest odtwarzane wielokrotnie.

— Octaver. Efekt, w którym do sygnału dodawana jest jego kopia, przesunięta o oktawę lub dwie.

— Wah-Wah. Efekt, który wytwarza charakterystyczny dźwięk „rechotania”.

W każdym razie ta lista nie jest wyczerpująca: we współczesnych wzmacniaczach gitarowych mogą występować inne, bardziej szczegółowe warianty obróbki dźwięku. Aby wyjaśnić konkretną specyfikę takich efektów, należy zapoznać się z dokumentacją producenta.

Na przełącznik nożny

Liczba złączy przełącznika nożnego przewidziana w konstrukcji wzmacniacza.

Pedał to najwygodniejszy sposób szybkiego przełączania między ustawieniami wzmacniacza: można go używać bez przerywania gry na gitarze. Specyficzne funkcje „związane” z gniazdami pedałów mogą być różne: w szczególności w ten sposób można włączać i wyłączać różne efekty (patrz wyżej). Również różne modele mogą różnić się liczbą złączy dla pedałów: w większości „combo” jest tylko jedno takie złącze, ale są urządzenia, które umożliwiają podłączenie kilku „przełączników nożnych” jednocześnie.

Wyjście liniowe

Rodzaj wyjścia liniowego przewidziany w konstrukcji wzmacniacza combo.

To wyjście, jak sama nazwa wskazuje, zapewnia dźwięk analogowy na poziomie liniowym. W tym przypadku, w przeciwieństwie do wyjścia przedwzmacniacza (patrz wyżej), poziom sygnału na wyjściu liniowym nie jest regulowany. Interfejs ten służy głównie do podłączania urządzeń nagrywających, chociaż można go również wykorzystać do wyprowadzenia sygnału do zewnętrznego wzmacniacza (w rzeczywistości w przypadku braku wyjścia przedwzmacniacza jedyną opcją takiego połączenia jest wejście liniowe) . A typy złączy używanych do wyjścia liniowego mogą być następujące:

- Gniazdo mini jack (3,5 mm). Klasyczny „minijack” wyróżnia się niewielkimi rozmiarami, ale pod względem niezawodności i jakości połączenia ustępuje większym złączom; Kompaktowość w przypadku wzmacniaczy combo często nie jest decydująca. Dlatego takie wyjścia są niezwykle rzadkie, głównie w najbardziej kompaktowym „combo”.

- Jack (6,35 mm). Złącze jest dość popularne w stacjonarnym sprzęcie audio, m.in. dość zaawansowany. Teoretycznie może nawet zapewnić zrównoważone połączenie (patrz poniżej), ale funkcja ta nie jest obowiązkowa, jej obecność należy wyjaśniać osobno. Zwracamy też uwagę, że do takiego jacka można podłączyć wtyczkę mini-jack 3,5 mm za pomocą prostej przejściówki.

- Zbalansowany XLR. Wyjście XLR to charakterystyczne okrągłe, trzypinowe złącze - ze złączem...zbalansowanym. Przy takim połączeniu sygnał przesyłany jest trzema przewodami zamiast dwóch i w specjalny sposób, dzięki czemu zakłócenia indukowane na przewodzie są wygaszane. Pozwala to na stosowanie nawet dość długich kabli bez uszczerbku dla czystości sygnału, dzięki czemu ten rodzaj połączenia jest odpowiedni nawet dla profesjonalnego sprzętu audio. Właściwie XLR jest również uważany za interfejs profesjonalny - zarówno ze względu na możliwość pracy ze zbalansowanym sygnałem, jak i ze względu na dość duże wymiary i zwiększoną niezawodność (złącza są często wyposażone w blokady do mocowania wtyków).

- Gniazdo / XLR. Z reguły w tym przypadku mamy na myśli złącze combo, które łączy w sobie Jack 6,35 mm i XLR. Aby poznać możliwości obu, patrz powyżej; a gniazdo combo wygląda jak gniazdo XLR z otworem Jack w środku.

- Jack / RCA. Obecność w urządzeniu dwóch wyjść liniowych na raz, z różnymi typami złączy. Więcej informacji na temat interfejsu Jacka znajdziesz powyżej. A RCA to złącze koncentryczne z wtyczką cinch; Jest to jeden z najpopularniejszych interfejsów w stacjonarnym sprzęcie audio klasy podstawowej i średniej, ale jest stosunkowo rzadki we wzmacniaczach gitarowych.

- Markowe. Firmowe złącze, która nie należy do żadnego ogólnie przyjętego standardu. Służy głównie do podłączania sprzętu tej samej marki co „combo”.
Dynamika cen
Marshall AS50D często porównują
Behringer Ultracoustic ACX450 często porównują