Porównanie przetworników cyfrowo-analogowych

- DAC. W rzeczywistości konwertery cyfrowo-analogowe w pierwotnym znaczeniu tego słowa to urządzenia zaprojektowane do konwersji dźwięku cyfrowego przesyłanego przez interfejs optyczny, koncentryczny lub USB na analogowy sygnał audio na poziomie liniowym, zwykle stereofoniczny. Czasami może być również przewidziany do przełączania sygnału cyfrowego (wyjście niezmienione na jedno lub drugie wyjście cyfrowe), rzadko - również odwrotne, konwersja analogowo-cyfrowa i / lub przetwarzanie dźwięku za pomocą wbudowanych filtrów i regulatorów.

- DAC ze wzmacniaczem. Przetworniki cyfrowo-analogowe (patrz odpowiedni punkt), uzupełnione wbudowanym wzmacniaczem słuchawkowym i wyjściem słuchawkowym. Funkcja ta może być wykorzystywana na wiele sposobów: niektóre urządzenia używają słuchawek do sterowania dźwiękiem wysyłanym do wyjść DAC, podczas gdy inne są w rzeczywistości wysokiej klasy kompaktowymi wzmacniaczami słuchawkowymi, które podłącza się do cyfrowego wyjścia komputera PC, konsoli do gier lub podobne urządzenie.

- Interfejs audio. Interfejsy audio to wielofunkcyjne urządzenia o zaawansowanych możliwościach i dużej ilości wejść i wyjść służących do nagrywania dźwięku. Większość interfejsów audio ma nie tylko standardowe wejścia audio, ale także złącza dla mikrofonów, instrumentów muzycznych i/lub cyfrowego MIDI. Inną cechą jest to, że głównym celem interfejsów audio jest nie tyle konwersja cyf...rowo-analogowa, ile analogowo-cyfrowa. Wiele z tych urządzeń można podłączyć do komputera i bezpośrednio na nim nagrywać dźwięk.

Liczba kanałów audio obsługiwanych przez urządzenie.

Standardem nowoczesnych przetworników cyfrowo-analogowych jest klasyczny 2-kanałowy dźwięk stereo. Jednak oprócz tego mogą istnieć inne opcje. Istnieją więc urządzenia wielokanałowe (do 32 kanałów); zwykle odnoszą się do interfejsów audio (patrz Typ) i są przeznaczone do miksowania wielu źródeł dźwięku — na przykład mikrofonu i wielu instrumentów. Odwrotną opcją są konwertery jednokanałowe; Stosowane są głównie w hi-endowych systemach audio na zasadzie „jeden na kanał” i mają na celu maksymalizację separacji kanałów (co z kolei pozwala na bardzo dokładne dopasowanie parametrów każdego kanału).

Rozdzielczość przetwornika cyfrowo-analogowego używanego w urządzeniu.

DAC oznacza w tym przypadku „serce” urządzenia, główny układ, który bezpośrednio przetwarza dźwięk cyfrowy na analogowy. Rozdzielczość jest początkowo jedną z cech charakterystycznych cyfrowego sygnału audio. W tym przypadku jej znaczenie jest następujące: rozdzielczość przetwornika DAC nie może być mniejsza niż rozdzielczość sygnału audio, z którym ma być używany przetwornik, w przeciwnym razie urządzenie nie będzie w stanie skutecznie poradzić sobie z przetwarzaniem.

Częstotliwość próbkowania zastosowanego w urządzeniu przetwornika cyfrowo-analogowego.

DAC oznacza w tym przypadku „serce” urządzenia, główny układ, który bezpośrednio przetwarza dźwięk cyfrowy na analogowy. Częstotliwość próbkowania jest oryginalnie jedną z cech charakterystycznych dźwięku cyfrowego. W tym przypadku jego znaczenie jest następujące: częstotliwość próbkowania DAC nie może być niższa niż odpowiedni wskaźnik w przychodzącym sygnale audio, w przeciwnym razie urządzenie nie będzie w stanie skutecznie poradzić sobie z przetwarzaniem.

Szerokość bitowa przetwornika analogowo-cyfrowego zainstalowanego w urządzeniu.

Zasada konwersji dźwięku analogowego na cyfrowy polega na tym, że sinusoida sygnału audio jest dzielona na oddzielne „kroki”, a dane o każdym „kroku” są zakodowane w postaci cyfrowej. To kodowanie ma dwa parametry: częstotliwość próbkowania i głębię bitową. Po pierwsze, zobacz odpowiedni punkt; i zależy od głębokości bitowej, jak dokładnie wysokość każdego „kroku” będzie odpowiadać wysokości tego punktu sinusoidy, w którym opada. W rzeczywistości im większa głębia bitowa przetwornika ADC, tym wyższa jakość jego pracy, tym dokładniej urządzenie konwertuje dźwięk analogowy na cyfrowy.

Minimalny wskaźnik dla przetworników ADC używanych we współczesnych interfejsach audio jest uważany za 16 bitów - odpowiada to głębi bitowej dźwięku w formacie Audio CD i jest uważany za wystarczający nawet w przypadku dźwięku wysokiej jakości. Istnieją jednak również bardziej zaawansowane konwertery - 24-, a nawet 32-bit.

Częstotliwość próbkowania przetwornika A/C zainstalowanego w urządzeniu.

Zasada konwersji dźwięku analogowego na cyfrowy polega na tym, że sinusoida sygnału audio jest dzielona na oddzielne „kroki”, a dane o każdym „kroku” są zakodowane w postaci cyfrowej. To kodowanie ma dwa parametry: głębię bitową i częstotliwość próbkowania. Po pierwsze, zobacz odpowiedni punkt; a częstotliwość próbkowania opisuje, na ile cyfrowych „kroków” dzieli się sinusoida. Im wyższy, tym więcej „kroków” wystąpi na każdą sekundę dźwięku i im bliższy oryginałowi będzie dźwięk analogowy, przywrócony z formatu cyfrowego.

Minimalny wskaźnik wymagany do pełnej odtwarzania dźwięku w całym słyszalnym zakresie częstotliwości wynosi 44,1 kHz; odpowiada to jakości dźwięku płyty AudioCD. A w najbardziej zaawansowanych przetwornikach ADC częstotliwość próbkowania może wynosić 192 kHz (poziom DVD-Audio), a nawet 384 kHz.

Regulacja bezpośrednio w urządzeniu.

- Regulacja niskich tonów. Oddzielna regulacja poziomu basów; zwykle w połączeniu z kontrolą wysokich tonów (patrz niżej). Funkcja ta umożliwia zmianę obrazu dźwiękowego poprzez regulację głośności basów w stosunku do reszty zakresu częstotliwości.

- Regulacja wysokich częstotliwości. Oddzielna regulacja poziomu wysokich tonów. Podobnie jak opisana powyżej regulacja niskich tonów, pozwala na dostrojenie obrazu dźwięku – w tym przypadku poprzez zmianę głośności wysokich częstotliwości w stosunku do reszty zakresu.

- Regulacja salda. Dostosowuje balans dźwięku między dwoma kanałami stereo, zwiększając głośność jednego kanału i zmniejszając głośność drugiego. Dzięki temu w odbiorze słuchacza dźwięk „przesuwa się” w kierunku wyższego poziomu głośności. Funkcja ta jest używana głównie do celów korekcyjnych - na przykład, jeśli głośniki znajdują się w różnych odległościach od słuchacza, przesunięcie balansu w kierunku oddalonego głośnika pozwala skompensować różnicę w słyszalnej głośności.

- Regulacja poziomu. Regulacja ogólnego poziomu sygnału wyjściowego, innymi słowy - regulacja głośności. Czasem wygodniej jest regulować głośność za pomocą własnego regulatora w przetworniku cyfrowo-analogowym, niż uzyskać dostęp do ustawień innych elementów systemu audio.

...- Regulacja poziomu słuchawek. Reguluje głośność dźwięku słuchawek. Sterowanie to służy głównie wygodzie użytkownika, pozwala ustawić poziom dźwięku w „uszach” według własnych upodobań. Możliwość ta jest szczególnie istotna w świetle faktu, że słuchawki rzadko są wyposażone we własne regulatory głośności (a zazwyczaj są to niedrogie modele o stosunkowo niskiej jakości dźwięku).

- Regulacja czułości. Regulacja czułości wejściowej przetwornika. Funkcja ta występuje głównie w modelach z wejściami analogowymi: pozwala w razie potrzeby wzmocnić przychodzący sygnał jeszcze przed jego przetworzeniem przez konwerter, jeśli początkowy poziom sygnału jest zbyt niski.

- Wsparcie ASIO. Urządzenie obsługuje standard audio ASIO. Funkcja ta jest istotna po podłączeniu do komputera, gdy urządzenie faktycznie pełni rolę zewnętrznej karty dźwiękowej. Technologia ASIO odpowiada za interakcję między specjalistycznym oprogramowaniem a sprzętem audio; jednocześnie zapewnia transmisję danych z minimalnymi opóźnieniami, co pozwala muzykom i inżynierom dźwięku przetwarzać dźwięk w czasie rzeczywistym. Ten standard jest używany wyłącznie w systemach operacyjnych z rodziny Windows, interakcja z innymi systemami operacyjnymi jest budowana na inne sposoby (patrz w szczególności "Obsługa MAC").

- Wsparcie DSD. Urządzenie obsługuje standard DSD, specyficzny cyfrowy standard sygnału audio wykorzystujący tzw. modulacja gęstości impulsów. Głębia bitowa takiego sygnału wynosi tylko 1 bit, ale częstotliwość próbkowania sięga 2822,4 kHz (64 razy więcej niż w formacie Audio CD). W porównaniu z bardziej popularnymi standardami PCM, ten format zapewnia lepszą jakość dźwięku, lepszą odporność na szumy i błędy oraz mniej szumów. Ogólnie rzecz biorąc, DSD jest uważany za profesjonalny standard, jego obsługa znajduje się głównie w sprzęcie high-end.

- I2S. Obsługuje standardowe urządzenie I2S. Jest to cyfrowy format audio pierwotnie opracowany do „zastosowania wewnętrznego” — do przesyłania sygnału między poszczegó...lnymi modułami w urządzeniach audio. Jednak ostatnio jest również wykorzystywany do komunikacji pomiędzy poszczególnymi komponentami systemów audio. Zwróć uwagę, że ten format nie ma własnego złącza, do odbioru sygnału I2S można wykorzystać różne typy złączy, w tym LAN (RJ-45), BNC, a nawet HDMI. W rzeczywistości takie złącze pełni rolę kolejnego cyfrowego wejścia audio. Konkretnie, standard I2S z jednej strony wyróżnia się dobrą jakością komunikacji i odpornością na zakłócenia, z drugiej zaś jest stosunkowo rzadki.

- Thunderbolt. Uniwersalne złącze cyfrowe, w tym przypadku służące do podłączenia urządzenia do komputera. Takie złącza są najczęściej używane w technologii Apple; w związku z tym prawie wszystkie wyposażone w nie urządzenia są kompatybilne z komputerami Mac (patrz odpowiedni punkt).

- FireWire. Znany również jako IEEE 1394 lub i-Link. Uniwersalne złącze, które jest podobne pod względem funkcjonalności do USB, a nawet przewyższa je niektórymi cechami, ale jest znacznie mniej powszechne. Służy do łączenia z komputerami i niektórymi rodzajami specjalistycznego sprzętu audio.

- Bluetooth. Urządzenie obsługuje technologię bezprzewodową Bluetooth. Głównym zastosowaniem tej technologii w przetworniku cyfrowo-analogowym jest bezprzewodowa transmisja dźwięku z zewnętrznego urządzenia Bluetooth (smartfon, laptop itp.) do konwertera. Początkowo taki transfer wiązał się z utratą jakości dźwięku, ale stosunkowo niedawno pojawił się format aptX, który umożliwia przesyłanie dźwięku bez utraty jakości przez Bluetooth. Wybierając więc konwerter z Bluetooth nie zaszkodzi wyjaśnić, czy obsługuje on aptX (i oczywiście ten standard musi być również obsługiwany przez źródło sygnału).
Oprócz nadawania dźwięku możliwe są również inne opcje korzystania z Bluetooth - na przykład użycie zewnętrznego gadżetu jako pilota. Są jednak znacznie mniej powszechne.

- Wi-Fi. Obsługa urządzeń dla technologii Wi-Fi. Przypomnijmy, że ta technologia jest używana głównie jako metoda bezprzewodowego połączenia z Internetem i sieciami lokalnymi. W związku z tym większość modeli z tą funkcją to w rzeczywistości odtwarzacze sieciowe zdolne do odtwarzania treści z sieci lokalnych i / lub Internetu. Specyficzne możliwości tych urządzeń mogą się różnić, niektóre mogą nawet współpracować z internetowymi stacjami radiowymi i usługami strumieniowego przesyłania dźwięku. Wi-Fi można też wykorzystać do bezpośredniej komunikacji z innymi urządzeniami, takimi jak smartfony czy tablety, ale takiej aplikacji praktycznie nie znajdziemy wśród DAC-ów.

- Podłączenie iPoda / iPhone'a. Obecność w urządzeniu specjalnych narzędzi do pracy z przenośnymi gadżetami firmy Apple - przede wszystkim iPodami i smartfonami iPhone. Z reguły takie modele zapewniają możliwość połączenia przewodowego za pomocą standardowego 8-pinowego złącza Lightning. Ponadto część oprogramowania może zawierać specjalne funkcje do integracji z gadżetem „jabłko”. Ale sposoby wykorzystania takiego połączenia mogą być różne. Tak więc w DAC (patrz „Typ”) iPhone lub iPod służy jako źródło cyfrowego sygnału audio, który jest konwertowany przez konwerter i wyprowadzany na głośniki. A interfejsy audio z tą funkcją są w rzeczywistości adapterami dla różnych instrumentów muzycznych: dźwięk z instrumentu jest przetwarzany przez interfejs i przesyłany cyfrowo do gadżetu w celu nagrywania i późniejszego przetwarzania za pomocą wbudowanego oprogramowania.

- Wsparcie dla komputerów Mac. Kompatybilność urządzenia z komputerami i laptopami firmy Apple z autorskim systemem Mac OS X. Takie komputery mają swoje specyficzne możliwości i wymagania dotyczące urządzeń peryferyjnych, dlatego dla zagwarantowania kompatybilności warto wybrać sprzęt, w którym wstępnie deklarowana jest obsługa Maca.

- Moc fantomowa. Obecność zasilania fantomowego w urządzeniu. Taki zasilacz o napięciu znamionowym 48 V jest niezbędny do pracy niektórych typów mikrofonów - w szczególności pojemnościowych. W związku z tym obecność tej funkcji oznacza kompatybilność z podobnymi typami mikrofonów - ważna cecha, biorąc pod uwagę fakt, że wiele wysokiej klasy mikrofonów studyjnych jest produkowanych specjalnie z pojemnościami. Zasilanie fantomowe znajduje się tylko wśród interfejsów audio (patrz Typ).

Wejścia przewidziane w konstrukcji urządzenia.

- Mini-Jack (3,5 mm). Standardowe gniazdo minijack 3,5 mm jest zwykle używane jako analogowe (liniowe) wejście audio dla dwóch kanałów stereo. Przeznaczony jest przede wszystkim do urządzeń przenośnych takich jak smartfony, kieszonkowe odtwarzacze itp.

- Jack (6,35 mm). Złącze używane jako analogowe wejście audio. Jest podobny do mini-jack 3,5 mm (patrz odpowiedni punkt), ale jest większy i zapewnia bardziej niezawodny kontakt. W rezultacie to złącze jest używane nie do przenośnych, ale głównie do stacjonarnego sprzętu audio, m.in. profesjonalny. Drugą cechą jest to, że 6,35 mm Jack może działać zarówno jako wejście liniowe, jak i instrument / mikrofon. Ten ostatni znajduje się w interfejsach audio (patrz „Rodzaj”), podczas gdy takie urządzenia mogą zapewniać łączone złącza łączące Jack i XLR (patrz odpowiedni punkt). Dodatkowo warto zwrócić uwagę na to, że połączenie zbalansowane często wykonuje się poprzez wtyk 6,35 mm - to specjalny rodzaj połączenia stosowany w profesjonalnym sprzęcie audio i umożliwiający przesyłanie sygnału bez zakłóceń nawet przez dość długie przewody.

- RCA. Charakterystyczne okrągłe złącza do wtyku typu „cinch”; mogą być używane w różnych interfejsach, jednak „wejście RCA” zwykle odnosi się do analogowego wejścia liniowego audio. Zwróć uwagę, że tylko jeden kanał audio mo...że być przesyłany przez jedno analogowe złącze RCA; dlatego liczba takich złączy odpowiada liczbie kanałów obsługiwanych przez urządzenie (na przykład wejście audio stereo składa się z pary gniazd RCA).

- Phono. Dedykowane wejście do podłączenia odtwarzacza winylowego, a raczej przetwornika gramofonowego. Osobliwością sygnału audio z przetwornika jest to, że jest on „wypaczony” w częstotliwościach i aby przywrócić normalne pasmo przenoszenia, konieczne jest przepuszczenie dźwięku przez przedwzmacniacz gramofonowy. W związku z tym obecność wejścia Phono oznacza obecność przedwzmacniacza w urządzeniu i możliwość pracy jako przedwzmacniacz dla odtwarzaczy winylowych. Należy pamiętać, że istnieją dwa rodzaje przetworników - MM i MC, a przed zakupem urządzenia z wejściem Phono warto sprecyzować, z którym z tych typów jest ono kompatybilne. Jednak nierzadko można znaleźć wsparcie dla obu wariantów jednocześnie.

- XLR. W sprzęcie audio najczęściej stosuje się trójstykowe złącza typu XLR. Teoretycznie mogą mieć różne przeznaczenie, ale w praktyce mówiąc „wejście XLR” mają na myśli zwykle analogowe wejście audio - liniowe lub mikrofonowo-instrumentalne (w tym drugim przypadku to złącze można łączyć z gniazdem Jack 6,35 mm - patrz odpowiedni punkt). Ta wtyczka jest popularna w profesjonalnym sprzęcie audio z dwóch głównych powodów. Po pierwsze, XLR zapewnia bezpieczne i szczelne połączenie; gniazda są często wyposażone w zamki zabezpieczające wtyczki. Po drugie, połączenie przez to złącze realizowane jest przez tzw. w sposób zrównoważony, na trzech drutach zamiast dwóch. Osobliwością takiej transmisji sygnału jest to, że szum zewnętrzny jest filtrowany w rzeczywistości przez sam przewód, co pozwala na przesyłanie wysokiej jakości sygnału audio nawet przy dużej długości kabla.

- Koncentryczny S / P-DIF. Wejście dla cyfrowego sygnału audio, jedna z odmian S / P-DIF (druga odmiana jest optyczna). Umożliwia przesyłanie zarówno dźwięku stereofonicznego, jak i wielokanałowego. RCA jest używane jako złącze, ale nie myl tego wejścia z wejściami RCA (patrz odpowiedni punkt). Interfejs koncentryczny wykorzystuje zasadniczo inny format sygnału, wszystkie kanały dźwiękowe są przesyłane przez jedno złącze, a do takiej transmisji należy użyć nawet specjalnego kabla ekranowanego. W porównaniu do światłowodu zastosowanego w interfejsie optycznym taki kabel jest bardziej podatny na zakłócenia elektromagnetyczne, ale mniej delikatny.

- optyczne. Cyfrowe wejście audio przez kabel światłowodowy TOSLINK. Ten interfejs jest rodzajem S / P-DIF i ma podobne możliwości do wejścia koncentrycznego (patrz odpowiedni punkt) - w szczególności umożliwia przesyłanie wielokanałowego dźwięku. Kluczową różnicą i główną zaletą takiego połączenia jest całkowita odporność na zakłócenia elektromagnetyczne. Z drugiej strony światłowód jest dość kruchy i podatny na uszkodzenia oraz musi być chroniony przed silnym naciskiem i załamaniami.

- Zbalansowane cyfrowe (AES / EBU). Profesjonalny interfejs do pracy z cyfrowym sygnałem audio. Najczęściej bazuje na wtyku XLR, jednak nie mylić wejścia AES / EBU z wejściem XLR: pierwsza wersja pracuje z sygnałem cyfrowym, gdzie wszystkie kanały audio są transmitowane jednym złączem, druga - analogiem, zgodnie z „jedynką”. zasada wtyczki na kanał ”. Ale wspólną cechą obu interfejsów, oprócz typu wtyczki, jest to, że zapewniają one połączenie zbalansowane - połączenie w specjalnym formacie, w którym szum indukowany na przewodzie jest tłumiony bezpośrednio w przewodzie. Pozwala to na stosowanie długich kabli bez pogorszenia jakości sygnału.

- MIDI. Wejście do podłączania urządzeń MIDI: klawiatur, wentylatorów i innych kontrolerów. Takie wejścia znajdują się wyłącznie w interfejsach audio (patrz „Rodzaj”). Przypomnij sobie, że strumień MIDI to nie dźwięk, ale informacje serwisowe dotyczące wirtualnych instrumentów muzycznych. Dlatego dane otrzymane przez to wejście nie są przetwarzane przez urządzenie, ale są po prostu przesyłane do komputera, tabletu lub specjalistycznego sprzętu przez USB typu B (patrz poniżej), wyjście MIDI (patrz „Wyjścia”) lub inne podobne złącze.

- BNC. Złącze koncentryczne z blokadą bagnetową lub śrubową. Najczęściej jest używany podobnie do koncentrycznego S / P-DIF - do odbioru cyfrowych sygnałów audio. Jest stosowany głównie w profesjonalnej technologii, jedną z zalet jest obecność elementu ustalającego, który zwiększa niezawodność połączenia.

- USB (typ B). Złącze do podłączenia do komputera jako urządzenie peryferyjne. Ma charakterystyczny kwadratowy kształt, który znacznie różni się od dobrze znanych prostokątnych portów USB. A sposoby korzystania z takiego połączenia mogą być różne. Tak więc tradycyjne przetworniki cyfrowo-analogowe (patrz „Rodzaj”) po podłączeniu przez USB typu B zwykle pełnią rolę zewnętrznej karty dźwiękowej i służą do przesyłania dźwięku z komputera do słuchawek, głośników lub innego urządzenia audio. Z drugiej strony interfejsy audio przesyłają sygnał otrzymany ze źródeł zewnętrznych do komputera w celu nagrywania i przetwarzania.

- USB C. Dostępność nowoczesnego portu USB C do podłączenia do komputera PC lub laptopa. Podobnie jak gniazdo USB (typ B), może przesyłać sygnały w dwóch kierunkach, w zależności od typu urządzenia.

- Wejście sterujące IR. Złącze do zewnętrznego odbiornika podczerwieni do pilota. Rolę takiego odbiornika może pełnić albo osobne, wyspecjalizowane urządzenie, albo inny element systemu audio, który posiada wyjście sterujące na podczerwień i jest kompatybilny z tym pilotem. Znaczenie tej funkcji polega na tym, że DAC po zamontowaniu wszystkich elementów systemu audio może wylądować w miejscu, do którego pilot „nie dosięgnie”. W takim przypadku można podłączyć do urządzenia zewnętrzny odbiornik i wysyłać do niego sygnały z pilota, a odbiornik przekaże sygnał do sterowanego urządzenia.

- Wyzwalacz. Wejście serwisowe służące do sterowania zasilaniem urządzenia. Wejście to łączy się z wyjściem wyzwalającym innego komponentu systemu audio (na przykład wzmacniacza), a gdy ten komponent jest włączany / wyłączany, DAC włącza się i wyłącza jednocześnie z nim. Ułatwia to życie użytkownikowi, eliminując konieczność wykonywania „niepotrzebnych ruchów” w celu włączania i wyłączania przetwornika cyfrowo-analogowego.