Porównanie Cambridge DacMagic Plus vs Arcam rDac

- DAC. W rzeczywistości konwertery cyfrowo-analogowe w pierwotnym znaczeniu tego słowa to urządzenia zaprojektowane do konwersji dźwięku cyfrowego przesyłanego przez interfejs optyczny, koncentryczny lub USB na analogowy sygnał audio na poziomie liniowym, zwykle stereofoniczny. Czasami może być również przewidziany do przełączania sygnału cyfrowego (wyjście niezmienione na jedno lub drugie wyjście cyfrowe), rzadko - również odwrotne, konwersja analogowo-cyfrowa i / lub przetwarzanie dźwięku za pomocą wbudowanych filtrów i regulatorów.

- DAC ze wzmacniaczem. Przetworniki cyfrowo-analogowe (patrz odpowiedni punkt), uzupełnione wbudowanym wzmacniaczem słuchawkowym i wyjściem słuchawkowym. Funkcja ta może być wykorzystywana na wiele sposobów: niektóre urządzenia używają słuchawek do sterowania dźwiękiem wysyłanym do wyjść DAC, podczas gdy inne są w rzeczywistości wysokiej klasy kompaktowymi wzmacniaczami słuchawkowymi, które podłącza się do cyfrowego wyjścia komputera PC, konsoli do gier lub podobne urządzenie.

- Interfejs audio. Interfejsy audio to wielofunkcyjne urządzenia o zaawansowanych możliwościach i dużej ilości wejść i wyjść służących do nagrywania dźwięku. Większość interfejsów audio ma nie tylko standardowe wejścia audio, ale także złącza dla mikrofonów, instrumentów muzycznych i/lub cyfrowego MIDI. Inną cechą jest to, że głównym celem interfejsów audio jest nie tyle konwersja cyf...rowo-analogowa, ile analogowo-cyfrowa. Wiele z tych urządzeń można podłączyć do komputera i bezpośrednio na nim nagrywać dźwięk.

Model konwertera cyfrowo-analogowego zainstalowanego w urządzeniu.

DAC oznacza w tym przypadku „serce” urządzenia, główny układ, który bezpośrednio przetwarza dźwięk cyfrowy na analogowy. Nazwa modelu DAC podawana jest głównie w celach reklamowych – jako ilustracja faktu, że w urządzeniu zastosowano wysokiej jakości podzespoły. Ponadto, znając model, można znaleźć szczegółowe informacje o konkretnym DAC-u; chociaż w praktyce taka potrzeba pojawia się rzadko, może jednak pojawić się w niektórych szczególnych przypadkach.

Zakres częstotliwości dźwięku obsługiwany przez urządzenie. Najczęściej mówimy o zakresie częstotliwości, jaki urządzenie może wyprowadzić w analogowym sygnale audio na wyjściu.

Ogólnie rzecz biorąc, im szerszy zakres częstotliwości, tym pełniejszy dźwięk, tym mniejsze prawdopodobieństwo, że przetwornik „obtnie” wysokie lub niskie częstotliwości. Należy jednak pamiętać, że ucho ludzkie jest w stanie słyszeć dźwięki o częstotliwościach od 16 do 22 000 Hz, a górna granica zmniejsza się wraz z wiekiem. Tak więc z praktycznego punktu widzenia nie ma sensu zapewniać szerszego zasięgu w sprzęcie audio. A imponujące liczby występujące w urządzeniach high-end (na przykład 1 - 50 000 Hz) są raczej "efektem ubocznym" zaawansowanych układów elektronicznych i są podawane w charakterystyce głównie w celach reklamowych. Pamiętaj też, że na ogólną jakość dźwięku wpływa wiele czynników innych niż zakres częstotliwości.

Zniekształcenia harmoniczne generowane przez przekształtnik podczas pracy.

Im niższy wskaźnik ten - im czystszy dźwięk wytwarzany przez urządzenie, tym mniej zniekształceń jest wprowadzanych do sygnału audio. Takich zniekształceń nie da się całkowicie uniknąć, ale można je zredukować do poziomu, który nie jest postrzegany przez człowieka. Uważa się, że ucho ludzkie nie słyszy harmonicznych na poziomie 0,5% lub niższym. Jednak w high-endowej technologii audio współczynniki zniekształceń mogą być znacznie niższe - 0,005%, 0,001% lub nawet mniej. Ma to bardzo praktyczny sens: zniekształcenia z poszczególnych elementów systemu są sumowane, a im niższe zniekształcenia harmoniczne każdego elementu, tym mniej zniekształceń będzie ostatecznie w słyszalnym dźwięku.

Regulacja bezpośrednio w urządzeniu.

- Regulacja niskich tonów. Oddzielna regulacja poziomu basów; zwykle w połączeniu z kontrolą wysokich tonów (patrz niżej). Funkcja ta umożliwia zmianę obrazu dźwiękowego poprzez regulację głośności basów w stosunku do reszty zakresu częstotliwości.

- Regulacja wysokich częstotliwości. Oddzielna regulacja poziomu wysokich tonów. Podobnie jak opisana powyżej regulacja niskich tonów, pozwala na dostrojenie obrazu dźwięku – w tym przypadku poprzez zmianę głośności wysokich częstotliwości w stosunku do reszty zakresu.

- Regulacja salda. Dostosowuje balans dźwięku między dwoma kanałami stereo, zwiększając głośność jednego kanału i zmniejszając głośność drugiego. Dzięki temu w odbiorze słuchacza dźwięk „przesuwa się” w kierunku wyższego poziomu głośności. Funkcja ta jest używana głównie do celów korekcyjnych - na przykład, jeśli głośniki znajdują się w różnych odległościach od słuchacza, przesunięcie balansu w kierunku oddalonego głośnika pozwala skompensować różnicę w słyszalnej głośności.

- Regulacja poziomu. Regulacja ogólnego poziomu sygnału wyjściowego, innymi słowy - regulacja głośności. Czasem wygodniej jest regulować głośność za pomocą własnego regulatora w przetworniku cyfrowo-analogowym, niż uzyskać dostęp do ustawień innych elementów systemu audio.

...- Regulacja poziomu słuchawek. Reguluje głośność dźwięku słuchawek. Sterowanie to służy głównie wygodzie użytkownika, pozwala ustawić poziom dźwięku w „uszach” według własnych upodobań. Możliwość ta jest szczególnie istotna w świetle faktu, że słuchawki rzadko są wyposażone we własne regulatory głośności (a zazwyczaj są to niedrogie modele o stosunkowo niskiej jakości dźwięku).

- Regulacja czułości. Regulacja czułości wejściowej przetwornika. Funkcja ta występuje głównie w modelach z wejściami analogowymi: pozwala w razie potrzeby wzmocnić przychodzący sygnał jeszcze przed jego przetworzeniem przez konwerter, jeśli początkowy poziom sygnału jest zbyt niski.

- Wsparcie ASIO. Urządzenie obsługuje standard audio ASIO. Funkcja ta jest istotna po podłączeniu do komputera, gdy urządzenie faktycznie pełni rolę zewnętrznej karty dźwiękowej. Technologia ASIO odpowiada za interakcję między specjalistycznym oprogramowaniem a sprzętem audio; jednocześnie zapewnia transmisję danych z minimalnymi opóźnieniami, co pozwala muzykom i inżynierom dźwięku przetwarzać dźwięk w czasie rzeczywistym. Ten standard jest używany wyłącznie w systemach operacyjnych z rodziny Windows, interakcja z innymi systemami operacyjnymi jest budowana na inne sposoby (patrz w szczególności "Obsługa MAC").

- Wsparcie DSD. Urządzenie obsługuje standard DSD, specyficzny cyfrowy standard sygnału audio wykorzystujący tzw. modulacja gęstości impulsów. Głębia bitowa takiego sygnału wynosi tylko 1 bit, ale częstotliwość próbkowania sięga 2822,4 kHz (64 razy więcej niż w formacie Audio CD). W porównaniu z bardziej popularnymi standardami PCM, ten format zapewnia lepszą jakość dźwięku, lepszą odporność na szumy i błędy oraz mniej szumów. Ogólnie rzecz biorąc, DSD jest uważany za profesjonalny standard, jego obsługa znajduje się głównie w sprzęcie high-end.

- I2S. Obsługuje standardowe urządzenie I2S. Jest to cyfrowy format audio pierwotnie opracowany do „zastosowania wewnętrznego” — do przesyłania sygnału między poszczegó...lnymi modułami w urządzeniach audio. Jednak ostatnio jest również wykorzystywany do komunikacji pomiędzy poszczególnymi komponentami systemów audio. Zwróć uwagę, że ten format nie ma własnego złącza, do odbioru sygnału I2S można wykorzystać różne typy złączy, w tym LAN (RJ-45), BNC, a nawet HDMI. W rzeczywistości takie złącze pełni rolę kolejnego cyfrowego wejścia audio. Konkretnie, standard I2S z jednej strony wyróżnia się dobrą jakością komunikacji i odpornością na zakłócenia, z drugiej zaś jest stosunkowo rzadki.

- Thunderbolt. Uniwersalne złącze cyfrowe, w tym przypadku służące do podłączenia urządzenia do komputera. Takie złącza są najczęściej używane w technologii Apple; w związku z tym prawie wszystkie wyposażone w nie urządzenia są kompatybilne z komputerami Mac (patrz odpowiedni punkt).

- FireWire. Znany również jako IEEE 1394 lub i-Link. Uniwersalne złącze, które jest podobne pod względem funkcjonalności do USB, a nawet przewyższa je niektórymi cechami, ale jest znacznie mniej powszechne. Służy do łączenia z komputerami i niektórymi rodzajami specjalistycznego sprzętu audio.

- Bluetooth. Urządzenie obsługuje technologię bezprzewodową Bluetooth. Głównym zastosowaniem tej technologii w przetworniku cyfrowo-analogowym jest bezprzewodowa transmisja dźwięku z zewnętrznego urządzenia Bluetooth (smartfon, laptop itp.) do konwertera. Początkowo taki transfer wiązał się z utratą jakości dźwięku, ale stosunkowo niedawno pojawił się format aptX, który umożliwia przesyłanie dźwięku bez utraty jakości przez Bluetooth. Wybierając więc konwerter z Bluetooth nie zaszkodzi wyjaśnić, czy obsługuje on aptX (i oczywiście ten standard musi być również obsługiwany przez źródło sygnału).
Oprócz nadawania dźwięku możliwe są również inne opcje korzystania z Bluetooth - na przykład użycie zewnętrznego gadżetu jako pilota. Są jednak znacznie mniej powszechne.

- Wi-Fi. Obsługa urządzeń dla technologii Wi-Fi. Przypomnijmy, że ta technologia jest używana głównie jako metoda bezprzewodowego połączenia z Internetem i sieciami lokalnymi. W związku z tym większość modeli z tą funkcją to w rzeczywistości odtwarzacze sieciowe zdolne do odtwarzania treści z sieci lokalnych i / lub Internetu. Specyficzne możliwości tych urządzeń mogą się różnić, niektóre mogą nawet współpracować z internetowymi stacjami radiowymi i usługami strumieniowego przesyłania dźwięku. Wi-Fi można też wykorzystać do bezpośredniej komunikacji z innymi urządzeniami, takimi jak smartfony czy tablety, ale takiej aplikacji praktycznie nie znajdziemy wśród DAC-ów.

- Podłączenie iPoda / iPhone'a. Obecność w urządzeniu specjalnych narzędzi do pracy z przenośnymi gadżetami firmy Apple - przede wszystkim iPodami i smartfonami iPhone. Z reguły takie modele zapewniają możliwość połączenia przewodowego za pomocą standardowego 8-pinowego złącza Lightning. Ponadto część oprogramowania może zawierać specjalne funkcje do integracji z gadżetem „jabłko”. Ale sposoby wykorzystania takiego połączenia mogą być różne. Tak więc w DAC (patrz „Typ”) iPhone lub iPod służy jako źródło cyfrowego sygnału audio, który jest konwertowany przez konwerter i wyprowadzany na głośniki. A interfejsy audio z tą funkcją są w rzeczywistości adapterami dla różnych instrumentów muzycznych: dźwięk z instrumentu jest przetwarzany przez interfejs i przesyłany cyfrowo do gadżetu w celu nagrywania i późniejszego przetwarzania za pomocą wbudowanego oprogramowania.

- Wsparcie dla komputerów Mac. Kompatybilność urządzenia z komputerami i laptopami firmy Apple z autorskim systemem Mac OS X. Takie komputery mają swoje specyficzne możliwości i wymagania dotyczące urządzeń peryferyjnych, dlatego dla zagwarantowania kompatybilności warto wybrać sprzęt, w którym wstępnie deklarowana jest obsługa Maca.

- Moc fantomowa. Obecność zasilania fantomowego w urządzeniu. Taki zasilacz o napięciu znamionowym 48 V jest niezbędny do pracy niektórych typów mikrofonów - w szczególności pojemnościowych. W związku z tym obecność tej funkcji oznacza kompatybilność z podobnymi typami mikrofonów - ważna cecha, biorąc pod uwagę fakt, że wiele wysokiej klasy mikrofonów studyjnych jest produkowanych specjalnie z pojemnościami. Zasilanie fantomowe znajduje się tylko wśród interfejsów audio (patrz Typ).

Napięcie wyjściowe dostarczane przez urządzenie na wyjściach XLR.

Poniżej znajdują się szczegółowe informacje na temat tych wyjść. Od tego wskaźnika zależy kompatybilność z zewnętrznym wzmacniaczem lub innym odbiornikiem analogowego sygnału audio: napięcie wyjściowe przetwornika cyfrowo-analogowego nie może być niższe niż czułość wejściowa urządzenia odbiorczego, w przeciwnym razie to ostatnie nie będzie w stanie przetworzyć dźwięku normalnie.

Napięcie wyjściowe dostarczane przez urządzenie na wyjściach RCA.

Poniżej znajdują się szczegółowe informacje na temat tych wyjść. Od tego wskaźnika zależy kompatybilność z zewnętrznym wzmacniaczem lub innym odbiornikiem analogowego sygnału audio: napięcie wyjściowe przetwornika cyfrowo-analogowego nie może być niższe niż czułość wejściowa urządzenia odbiorczego, w przeciwnym razie to ostatnie nie będzie w stanie przetworzyć dźwięku normalnie.

- Mini-Jack (3,5 mm). W tym przypadku mamy na myśli standardowe minijack 3,5 mm używane jako wyjście liniowe (wyjścia słuchawkowe, które również korzystają z tego złącza liczone są osobno - patrz odpowiedni punkt). W praktyce złącze takie służy głównie do łączenia niektórych modeli głośników aktywnych (szczególnie popularne w głośnikach komputerowych). W takim przypadku dwa kanały stereo są zwykle przesyłane przez jedno złącze mini-Jack.

- Jack (6,35 mm). Wyjście do transmisji analogowego sygnału audio. Będąc podobnym wzornictwem do popularnego mini-Jacka (i różniącym się tylko większymi wymiarami), wtyczka ta ma zasadniczo inną specyfikę aplikacji. Po pierwsze, gniazda (TRS) są używane głównie w „poważnych” stacjonarnych urządzeniach audio, m.in. profesjonalny. Po drugie, wyjścia tego typu zwykle działają na zasadzie „jednego kanału na wtyczkę” (np. Wyjście stereo składa się z dwóch gniazd). Po trzecie, to złącze często zapewnia połączenie zbalansowane - połączenie w specjalnym formacie, który pozwala na użycie długich przewodów bez pogorszenia jakości sygnału (ze względu na to, że sam przewód działa jak filtr szumów). Jednak połączenie przez 6,35 Jack może być niezrównoważone.

- RCA. W tym przypadku mówimy o analogowym wyjściu liniowym audio na złączach RCA (złącza te mogą być używane w innych interfejsach, ale mają swoje własne nazwy). Standardowe wy...jście tego typu składa się z dwóch złączy - dla lewego i prawego kanału stereo. Ten interfejs jest jednym z najpopularniejszych w stacjonarnym sprzęcie audio klasy podstawowej i średniej.

- XLR. Formalnie XLR to nazwa typu wtyczki; jednak kiedy mówi się o wyjściach XLR, zwykle ma na myśli konkretny interfejs - analogowe wyjście liniowe z połączeniem zbalansowanym. Takie połączenie (z różnymi złączami) jest szeroko stosowane w profesjonalnej technologii; umożliwia stosowanie długich kabli bez pogorszenia jakości sygnału, ponieważ szumy zewnętrzne są tłumione bezpośrednio w kablu. W szczególności złącze XLR wyróżnia się wysoką niezawodnością, często w takich złączach znajdują się blokady do mocowania wtyczek. Sygnał na te wyjścia podawany jest jednokanałowo, więc standardowe wyjście XLR składa się z dwóch złączy - dla lewego i prawego kanału stereo.

- Koncentryczny S / P-DIF. Cyfrowe wyjście audio z możliwością wielokanałowego dźwięku. Wykorzystuje złącze typu RCA, jednak wyjścia S / P-DIF zasadniczo różnią się od wyjść RCA (patrz odpowiedni punkt) - po pierwsze rodzaj sygnału (cyfrowy, a nie analogowy), a po drugie liczba złącza (w S / P-DIF jedno złącze odpowiada za wszystkie kanały dźwiękowe). Ponadto zwykły kabel RCA nie nadaje się do interfejsu koncentrycznego - należy użyć przewodu ekranowanego.

- optyczne. Wyjście do transmisji cyfrowego sygnału audio (w tym wielokanałowego) za pomocą kabla światłowodowego. To połączenie wyróżnia się całkowitą niewrażliwością na szum elektryczny, jest to jego główna zaleta w stosunku do współosiowego interfejsu S / P-DIF, który ma podobne możliwości. Jednocześnie światłowód wymaga ostrożnej obsługi, taki kabel może stać się bezużyteczny z powodu ostrego zgięcia lub silnego nacisku.

- Zbalansowane cyfrowe (AES / EBU). Wyjście do przesyłania cyfrowego sygnału audio przez złącze XLR. To złącze różni się od wyjść XLR (patrz odpowiedni punkt), po pierwsze formatem sygnału, a po drugie tym, że wszystkie kanały dźwiękowe w tym przypadku są przesyłane przez jedno złącze. AES / EBU wykorzystuje połączenie zbalansowane; takie połączenie pozwala na zastosowanie nawet dość długich przewodów bez pogorszenia jakości dźwięku, ponieważ zakłócenia indukowane na kablu są automatycznie filtrowane po odebraniu sygnału.

- MIDI. Dedykowane wyjście do przesyłania poleceń MIDI. Występuje wyłącznie w interfejsach audio (patrz „Rodzaj”) z wejściem MIDI (patrz wyżej) i służy do przesyłania poleceń MIDI odbieranych przez to wejście do urządzenia zewnętrznego - najczęściej sekwencera sprzętowego lub innego specjalistycznego sprzętu.

- BNC. Koncentryczne złącze używane głównie do cyfrowej transmisji dźwięku. Różni się od współosiowego S / P-DIF (patrz wyżej) nie tylko rozmiarem, ale także obecnością elementu ustalającego - bagnetowego lub gwintowanego - co zapewnia dodatkową niezawodność połączenia.

- Wyzwalacz. Złącze serwisowe służące do sterowania zasilaniem elementów systemu audio podłączonych do urządzenia. Gdy DAC jest włączony, wyjście wyzwalające wysyła sygnał sterujący do odpowiedniego wejścia sterowanego urządzenia (np. Wzmacniacza), „budząc go”; zamykanie działa w ten sam sposób. Dzięki temu użytkownik nie musi osobno włączać i wyłączać każdego komponentu systemu - wystarczy włączyć / wyłączyć tylko DAC, sterowane komponenty „zareagują” automatycznie.