Porównanie Roland Duo-Capture EX vs Creative E-MU 0204

Model konwertera cyfrowo-analogowego zainstalowanego w urządzeniu.

DAC oznacza w tym przypadku „serce” urządzenia, główny układ, który bezpośrednio przetwarza dźwięk cyfrowy na analogowy. Nazwa modelu DAC podawana jest głównie w celach reklamowych – jako ilustracja faktu, że w urządzeniu zastosowano wysokiej jakości podzespoły. Ponadto, znając model, można znaleźć szczegółowe informacje o konkretnym DAC-u; chociaż w praktyce taka potrzeba pojawia się rzadko, może jednak pojawić się w niektórych szczególnych przypadkach.

Częstotliwość próbkowania zastosowanego w urządzeniu przetwornika cyfrowo-analogowego.

DAC oznacza w tym przypadku „serce” urządzenia, główny układ, który bezpośrednio przetwarza dźwięk cyfrowy na analogowy. Częstotliwość próbkowania jest oryginalnie jedną z cech charakterystycznych dźwięku cyfrowego. W tym przypadku jego znaczenie jest następujące: częstotliwość próbkowania DAC nie może być niższa niż odpowiedni wskaźnik w przychodzącym sygnale audio, w przeciwnym razie urządzenie nie będzie w stanie skutecznie poradzić sobie z przetwarzaniem.

Zakres częstotliwości dźwięku obsługiwany przez urządzenie. Najczęściej mówimy o zakresie częstotliwości, jaki urządzenie może wyprowadzić w analogowym sygnale audio na wyjściu.

Ogólnie rzecz biorąc, im szerszy zakres częstotliwości, tym pełniejszy dźwięk, tym mniejsze prawdopodobieństwo, że przetwornik „obtnie” wysokie lub niskie częstotliwości. Należy jednak pamiętać, że ucho ludzkie jest w stanie słyszeć dźwięki o częstotliwościach od 16 do 22 000 Hz, a górna granica zmniejsza się wraz z wiekiem. Tak więc z praktycznego punktu widzenia nie ma sensu zapewniać szerszego zasięgu w sprzęcie audio. A imponujące liczby występujące w urządzeniach high-end (na przykład 1 - 50 000 Hz) są raczej "efektem ubocznym" zaawansowanych układów elektronicznych i są podawane w charakterystyce głównie w celach reklamowych. Pamiętaj też, że na ogólną jakość dźwięku wpływa wiele czynników innych niż zakres częstotliwości.

Stosunek sygnału do szumu zapewniany przez konwerter.

Parametr ten opisuje stosunek głośności czystego dźwięku wytwarzanego przez urządzenie do głośności jego własnego szumu (który nieuchronnie tworzy każde urządzenie elektroniczne). Tak więc im wyższy stosunek sygnału do szumu, tym czystszy dźwięk, tym mniejszy wpływ własnego szumu DAC na sygnał audio. Wskaźniki do 80 dB można uznać za dopuszczalne, do 100 dB - niezłe, 100 - 120 dB - dobrze, ponad 120 dB - doskonałe. Warto jednak pamiętać, że nie tylko parametr ten, ale także wiele innych wpływa na ogólną jakość dźwięku.

Należy zauważyć, że charakterystyka, taka jak zakres dynamiczny (patrz powyżej), jest często związana ze stosunkiem sygnału do szumu. Są one podobne w ogólnym znaczeniu, oba opisują różnicę między obcym tłem a użytecznym sygnałem. Jednak poziom szumu w obliczeniach jest traktowany inaczej: dla stosunku sygnału do szumu brane jest pod uwagę tło konwertera „na biegu jałowym”, a dla zakresu dynamicznego - szum wynikający z wyjścia niskiego -poziom sygnału. To jest powód różnicy w liczbach.

Zakres dynamiczny przetwornika jest definiowany jako stosunek maksymalnego poziomu sygnału, jaki może dostarczyć, do poziomu szumów, gdy stosowany jest sygnał o niskiej amplitudzie. Po prostu parametr ten można opisać jako różnicę między najcichszym a najgłośniejszym dźwiękiem, jaki może wytworzyć urządzenie.

Im szerszy zakres dynamiki, im bardziej zaawansowany DAC jest rozważany, tym lepszy dźwięk jest w stanie wyprodukować, przy wszystkich innych rzeczach bez zmian. Minimalna wartość dla nowoczesnych urządzeń wynosi około 90 dB, w topowych modelach wskaźnik ten może osiągnąć 140 dB.

Zauważamy również, że parametr ten ma podobne znaczenie do stosunku sygnału do szumu, ale te cechy są mierzone na różne sposoby; zobacz poniżej szczegóły.

Zniekształcenia harmoniczne generowane przez przekształtnik podczas pracy.

Im niższy wskaźnik ten - im czystszy dźwięk wytwarzany przez urządzenie, tym mniej zniekształceń jest wprowadzanych do sygnału audio. Takich zniekształceń nie da się całkowicie uniknąć, ale można je zredukować do poziomu, który nie jest postrzegany przez człowieka. Uważa się, że ucho ludzkie nie słyszy harmonicznych na poziomie 0,5% lub niższym. Jednak w high-endowej technologii audio współczynniki zniekształceń mogą być znacznie niższe - 0,005%, 0,001% lub nawet mniej. Ma to bardzo praktyczny sens: zniekształcenia z poszczególnych elementów systemu są sumowane, a im niższe zniekształcenia harmoniczne każdego elementu, tym mniej zniekształceń będzie ostatecznie w słyszalnym dźwięku.

Model przetwornika analogowo-cyfrowego zainstalowanego w urządzeniu.

Taki konwerter jest wyposażony wyłącznie w interfejsy audio (patrz „Typ”), zapewnia konwersję dźwięku analogowego na sygnał cyfrowy - na przykład do nagrywania za pomocą komputera. Nazwa modelu ADC podawana jest głównie w celach reklamowych - jako ilustracja faktu, że w urządzeniu zastosowano wysokiej jakości podzespoły. Ponadto, znając model, możesz znaleźć szczegółowe informacje o konkretnym ADC; chociaż w praktyce taka potrzeba pojawia się rzadko, może jednak pojawić się w niektórych szczególnych przypadkach.

Częstotliwość próbkowania przetwornika A/C zainstalowanego w urządzeniu.

Zasada konwersji dźwięku analogowego na cyfrowy polega na tym, że sinusoida sygnału audio jest dzielona na oddzielne „kroki”, a dane o każdym „kroku” są zakodowane w postaci cyfrowej. To kodowanie ma dwa parametry: głębię bitową i częstotliwość próbkowania. Po pierwsze, zobacz odpowiedni punkt; a częstotliwość próbkowania opisuje, na ile cyfrowych „kroków” dzieli się sinusoida. Im wyższy, tym więcej „kroków” wystąpi na każdą sekundę dźwięku i im bliższy oryginałowi będzie dźwięk analogowy, przywrócony z formatu cyfrowego.

Minimalny wskaźnik wymagany do pełnej odtwarzania dźwięku w całym słyszalnym zakresie częstotliwości wynosi 44,1 kHz; odpowiada to jakości dźwięku płyty AudioCD. A w najbardziej zaawansowanych przetwornikach ADC częstotliwość próbkowania może wynosić 192 kHz (poziom DVD-Audio), a nawet 384 kHz.

Zakres dynamiczny przetwornika A/C zainstalowanego w urządzeniu.

W tym przypadku zakres dynamiczny to stosunek między minimalnym i maksymalnym poziomem sygnału na wejściu, który urządzenie może odbierać. Im wyższy wskaźnik, tym wydajniej działa ADC, tym pełniej odbiera sygnał audio dostarczany na wejście. Pożądane jest, aby zakres ten nie był węższy niż zakres dynamiki źródła sygnału analogowego - w przeciwnym razie konwerter albo będzie pracował z przeciążeniem, albo będzie zacinał ciche fragmenty w przychodzącym sygnale.