Moc przyłączeniowa
Moc przyłączeniowa płyty to maksymalna moc elektryczna zużywana przez nią podczas pracy. Parametr ten jest podawany tylko dla modeli wyposażonych w co najmniej jeden palnik elektryczny. To właśnie grzejniki elektryczne są najbardziej „żarłoczne” pod względem zużycia energii; funkcje pomocnicze, takie jak samozapłon, wymagają niewielkiej mocy, wystarczy im zwykłe gniazdko.
Przede wszystkim od tego wskaźnika zależą wymagania dla sieci energetycznej: musi być w stanie zapewnić taką moc bez przeciążeń. Warto w tym miejscu zauważyć, że dla gniazd domowych limit mocy wynosi około 3 - 3,5 kW, przy większej mocy piec musi być podłączony do sieci 230 V według specjalnych zasad. Alternatywną opcją jest zastosowanie sieci trójfazowej 400 V: większość nowoczesnych płyt grzewczych z grzałkami elektrycznymi można podłączyć zarówno do 230 V, jak i 400 V, do wyboru.
Ramka
Obecność metalowej
ramki w konstrukcji płyty kuchennej. Taka ramka może być umieszczona zarówno na całym obwodzie urządzenia (w większości klasycznych modeli), jak i tylko z jednej strony (zwykle na powierzchniach typu „domino”, więcej szczegółów patrz „Aranżacja”). Zasadniczo ramka odgrywa rolę estetyczną, pozwalając optymalnie dopasować płytę do ogólnego projektu kuchni. Może jednak również pełnić funkcję całkowicie praktyczną – mianowicie zatrzymywać rozlane na powierzchni płyny. Z drugiej strony ta ochrona ma również wady: czyszczenie brudu wzdłuż ramki może być dość trudne, a płyn zatrzymany na płycie może się przypalić, co jeszcze bardziej utrudnia czyszczenie. Tak więc pod względem czyszczenia wygodniejsze są
modele bez ramki.Wymiary (SxG)
Ogólne wymiary urządzenia szerokość i głębokość. Głębokość w tym przypadku oznacza rozmiar od przedniej do tylnej krawędzi (patrząc od strony użytkownika). Należy pamiętać, że zewnętrzne wymiary powierzchni kuchennych są często większe niż wymiary do wbudowania (patrz poniżej).
Wymiary wnęki (SxG)
Rozmiar otworu, który należy zrobić w stole kuchennym, aby normalnie osadzić powierzchnię do gotowania. Standardowo określa się szerokość i głębokość - rozmiar otworu odpowiednio z przodu i z boku (patrząc od strony użytkownika). Należy pamiętać, że wymiary samej powierzchni do gotowania są zwykle większe niż wymiary do wbudowania: po osadzeniu w otworze górna część powierzchni spoczywa na jej krawędziach, dzięki czemu urządzenie nie wpada do blatu.
