Porównanie Scorpion EXO-920 vs Scorpion EXO-510 Air

Typ określa ogólną konstrukcję kasku, cechy jego użytkowania oraz poziom ochrony.

- Całość. Całkowicie zabudowane hełmy, zwane również pełnotwarzowymi. Powłoka w takich modelach zakrywa prawie całą głowę, pozostawiając jedynie okienko na oczy, przykryte szkłem (daszkiem). Zapewnia to dobry poziom ochrony; dodatkowo integralki mają opływowy, aerodynamiczny kształt, co czyni je najlepszym wyborem do jazdy na szybkich rowerach sportowych (choć można je wykorzystać do innych celów). Dzięki temu odmiana ta cieszy się zdecydowanie największą popularnością, spotyka się ją zarówno w codziennej jeździe, jak i w profesjonalnych zawodach. Główną wadą całek jest stale zamknięta twarz: na przykład pić wodę na przystanku autobusowym, rozmawiać z innym podróżnikiem lub sprzedawcą itp. - kask należy całkowicie zdjąć. Ponadto takie modele słabo nadają się do jazdy z intensywną aktywnością fizyczną, której towarzyszy częste oddychanie.

- Otwórz. Najpopularniejszym typem modelu otwartego jest tzw. Hełmy 3/4, w których skorupa zakrywa całą (lub prawie całą) głowę, pozostawiając twarz otwartą. Większość z tych produktów ma również przezroczyste składane szkło zaprojektowane w celu ochrony twarzy przed wiatrem, kurzem i drobnymi zanieczyszczeniami, ale nie zapewnia ochrony przed uderzeniami; ale są modele bez szkła. Można również zapewnić wizjer. Kaski 3/4 są wygodniejsze w codziennym użytkowaniu niż kaski in...tegralne, nie trzeba ich zdejmować podczas jedzenia, picia, rozmowy itp. Z drugiej strony ich stopień ochrony jest również zauważalnie niższy, zwłaszcza że w wypadkach motocyklowych często cierpi twarz. Dlatego otwarte hełmy są uważane za odpowiednie tylko dla stosunkowo niskich prędkości; w szczególności doceniają je właściciele skuterów. Tak zwany kaski motocyklowe (Braincap) - kaski, które zakrywają tylko górną połowę głowy. Takie produkty pozwalają uniknąć mandatów za brak wyposażenia motocyklowego i mogą być używane jako modne dodatki, ale nie są w stanie skutecznie zapobiec obrażeniom w razie poważnego wypadku.

- Modułowy. Ta odmiana jest również znana jako flip up. Stanowi swego rodzaju kompromis pomiędzy opisanymi powyżej całkami a hełmami otwartymi. W pozycji roboczej „modułowy” jest praktycznie nie do odróżnienia od całej twarzy - całkowicie zakrywa głowę, z wyjątkiem okienka na wysokości oczu. Różnica polega na tym, że ochrona szczęki w takich modelach jest składana lub zdejmowana – czyli możliwe jest otwarcie twarzy bez zdejmowania kasku. Zapewnia to połączenie dobrej ochrony, typowej dla modeli zamkniętych, z wygodą otwartych kasków. Co prawda poziom ochrony produktów modułowych jest nadal nieco niższy niż integralek - ze względu na obecność ruchomych części skorupy. Ponadto są zauważalnie droższe i nieco cięższe.

- Krzyż. Specjalistyczne kaski przeznaczone przede wszystkim do wyścigów przełajowych, ale także popularne wśród kaskaderów motocyklowych. Charakterystyczne cechy modeli przełajowych to wzmocniona ochrona szczęki w postaci charakterystycznego wystającego „podbródka”, dość długi daszek chroniący przed słońcem i brudem, a także brak szkła – kask ma być używany ze specjalnymi okularami motocyklowymi. Dzięki temu takie modele są bardzo wygodne z dużą ilością kurzu i brudu, a poziom ochrony w nich jest dość wysoki. Kolejną ważną zaletą krzyżaków jest dobra wentylacja (zapewnia intensywny oddech sportowca). Ale aerodynamika takich kasków jest zauważalnie gorsza niż w opisanych powyżej odmianach, nie są one przeznaczone do jazdy z dużą prędkością.

- Enduro. Termin „enduro” odnosi się do długich, kilkudniowych wyścigów przełajowych. W związku z tym kaski na takie wyścigi można określić jako „turystyczną” odmianę opisanych powyżej krzyży. Charakterystyczną cechą enduro jest to, że nie potrzebują okularów – kask wyposażony jest w składaną szybę, jak w modelach integralnych. Poza tym crossy i enduro (zwane też „super-moto”) są tak podobne, że w mowie potocznej często nie są rozróżniane. A niektóre modele tego typu przewidują nawet możliwość zdejmowania szyby i używania jej „na krzyż” przy okularach.

Sposób dopasowania przewidziany w konstrukcji kasku.

Wiele nowoczesnych kasków posiada system, który pozwala na regulację ich rozmiaru w niewielkim zakresie. Pozwala to optymalnie dopasować produkt do rozmiaru głowy (który bardzo rzadko odpowiada standardowemu rozmiarowi do milimetra), zapewniając ciasne, a zarazem wygodne dopasowanie. Systemy regulacji mogą być następujące:

- Zamiana. Regulowany za pomocą poduszki pneumatycznej napompowanej w dolnej części głowy. Stosuje się go w hełmach zamkniętych, głównie całkach i krzyżach(patrz „Rodzaj”), natomiast poduszkę pokrywa z reguły prawie cały obwód hełmu (z wyjątkiem podbródka).

- Skręt. System mechaniczny stosowany w płytko otwartych kaskach (najczęściej tzw. modele 3/4 low profile). Wygląda jak talerz na ruchomym uchwycie, umieszczonym z tyłu głowy; dzięki zapięciu płytka ta dociskana jest do tyłu głowy, niezawodnie trzymając kask na głowie nawet przy rozpiętym pasku (co jednak nie eliminuje konieczności zapinania go podczas jazdy).

Rodzaj wizjera zastosowanego w kasku. W tym przypadku daszek to szkło, które zasłania twarz motocyklisty przed wiatrem, kurzem, kroplami deszczu itp., a często także przed jasnym słońcem. Zwróć uwagę, że istnieje specjalna kategoria wizjerów - ochrona przeciwsłoneczna; w tym przypadku nie są one brane pod uwagę, więcej informacji na temat takich urządzeń można znaleźć w rozdziale „Funkcje/możliwości”. Tradycyjne wizjery mogą wyglądać następująco:

- Przezroczysty. Klasyczne przezroczyste szkło, które nie zmienia widocznego obrazu. W jasnym słońcu takie osłony są mniej wygodne niż przyciemniane, ale tę wadę można zrekompensować dodatkowymi osłonami przeciwsłonecznymi (patrz poniżej). Jednocześnie przezroczyste okulary nie pogarszają widoczności o zmierzchu i są generalnie bardziej uniwersalne, dlatego są używane w większości kasków, w których zazwyczaj stosuje się wizjery.

- Przyciemniane. Przyciemniane wizjery. Z reguły mówimy o pewnym stopniu zacienienia - od jasnego "zadymionego" do prawie czarnego lub lustrzanego (okulary zabarwione na żółto lub pomarańczowo mają swoją specyfikę, dlatego są wskazane osobno - patrz poniżej). Daszek zaciemniający poprawia widoczność w jasnym świetle słonecznym; ponadto często jest spolaryzowany, co również zmniejsza ilość widocznego odblasku (od wody, od błyszczących powierzchni metalowych itp.). Z drugiej strony jest on mniej widoczny przez takie szkło...wieczorem i w nocy niż przez przezroczyste szkło - aż do całkowitej niemożności normalnego użycia hełmu z zamkniętym "daszkiem". Dlatego przyciemniane wizjery zaleca się używać wyłącznie do jazdy w ciągu dnia.

- Przyciemniane / przezroczyste. Ta opcja jest wskazana dla modeli dostępnych w różnych opcjach konfiguracji - zarówno z przyciemnianymi, jak i przezroczystymi wizjerami. Pozwala to wybrać opcję do wyboru, w zależności od osobistych preferencji i zamierzonych nawyków jazdy. Niektóre modele mogą być wyposażone w okulary obu typów, co sprawia, że kask jest uniwersalny od razu po wyjęciu z pudełka.

- Żółty. Daszek barwiony na żółto lub pomarańczowo. Takie okulary są swego rodzaju przeciwieństwem przyciemnianych wizjerów: żółty kolor zwiększa jasność i kontrast obrazu, poprawiając widoczność przy słabym oświetleniu - od pochmurnej pogody po jazdę wieczorem i w nocy. Ale w świetle dziennym, nawet niezbyt jasny, żółty może powodować dyskomfort (choć wszystko zależy od preferencji użytkownika). Ogólnie rzecz biorąc, jest to dość specyficzna kategoria, rzadko jest ona standardowo montowana w hełmach: uważa się, że potrzeba żółtego szkła jest rzadkością, a jeśli się pojawi, taki daszek można bez problemu kupić osobno.

- Nieobecny. Kaski przeznaczone do użytku z goglami z definicji nie mają wizjerów; ponadto brakuje szkła w niektórych modelach otwartych (patrz „Rodzaj”), w których takie wyposażenie nie pasuje ze względów konstrukcyjnych lub konstrukcyjnych. Ale w innych typach hełmów ta opcja praktycznie nie występuje: jeśli ten model pozwala na montaż daszka, prawie koniecznie jest wyposażony w co najmniej najprostsze przezroczyste szkło.

- Szybko odpinany wizjer. Możliwość szybkiego zdjęcia daszka kasku, w większości przypadków - bez użycia specjalnych narzędzi. Taka okazja może się przydać np. do oczyszczenia z brudu, wymiany przezroczystego szkła na przyciemniane lub odwrotnie.

- Pokrycie przeciwmgielna. Obecność specjalnej powłoki na daszku kasku, która zapobiega parowaniu motocykla przed oddychaniem. Funkcja ta przyda się przede wszystkim w chłodne dni (przy wysokich temperaturach powietrza szkło praktycznie się nie poci). Jest to szczególnie ważne w przypadku kasków zamkniętych (całeczki i enduro, patrz Typ), ale można je również znaleźć w kaskach otwartych. Należy pamiętać, że takie pokrycie nie stanowi 100% gwarancji przed zaparowaniem, ale prawdopodobieństwo tego zjawiska jest znacznie zmniejszone.

- osłona przeciwsłoneczna. Osłona przeciwsłoneczna w postaci dodatkowych zacienionych gogli, które w razie potrzeby można opuszczać i podnosić - zwykle za pomocą małej dźwigni lub przycisku z boku kasku. Tego urządzenia nie należy mylić z przyciemnianym szkłem (patrz „Wizjer” powyżej): osłona przeciwsłoneczna jest dostarczana jako dodatek do głównej osłony i zakrywa tylko oczy. Opuszczając i podnosząc takie okulary można „włączyć” i „wyłączyć” dodatkowe zaciemnienie. W tym przypadku główny wizjer jest najczęściej wykonany przezroczyście, dzięki czemu kask można wygodnie używać w nocy...– wystarczy podnieść wbudowane okulary i spojrzeć przez przezroczyste szkło. Jednak osłona przeciwsłoneczna może być również łączona z przyciemnianym szkłem; tę opcję docenią osoby o wrażliwych oczach, które nie tolerują dobrze światła słonecznego i wymagają zwiększonego przyciemnienia. Wadą tej cechy jest zauważalny wzrost kosztów kasku.

- Ochrona przed promieniowaniem UV. Dostępność ochrony UV w szkle i/lub osłonie przeciwsłonecznej kasku (patrz wyżej). Intensywne światło ultrafioletowe jest szkodliwe dla oczu, prowadzi do szybkiego zmęczenia, pogorszenia widzenia, a czasem nawet chorób oczu. Co więcej, takie promieniowanie może być dość intensywne nie tylko przy słonecznej, ale nawet pochmurnej pogodzie; ponadto ilość promieniowania ultrafioletowego wzrasta na obszarach górskich wraz ze wzrostem wysokości. Co prawda przy krótkotrwałej ekspozycji opisane efekty są ledwo zauważalne, jednak nawet w przypadku krótkich podróży przyda się ochrona przed promieniowaniem UV. A jeśli zamierzasz podróżować „daleko i długo” – funkcja ta jest bardzo pożądana. Należy pamiętać, że w razie potrzeby ochronę przed promieniowaniem UV można zapewnić za pomocą oddzielnych okularów (motocyklowych lub zwykłych), jednak nie wszystkie kaski umożliwiają korzystanie z takich okularów.

- Wbudowana wentylacja. System wentylacji zwykle wygląda jak dziury w skorupie - wlatujący do nich strumień powietrza „rozdmuchuje” wewnętrzną przestrzeń kasku. Zapewnia to nie tylko komfort (szczególnie w czasie upałów), ale także zmniejsza ilość wilgoci gromadzącej się wewnątrz: głowa motocyklisty poci się mniej niż w całkowicie zamkniętym kasku, a uwolniony pot szybko odparowuje i jest wydmuchiwany do wentylacji. Jednocześnie w wielu modelach możliwe jest całkowite lub częściowe zablokowanie wentylacji – np. w zimną lub deszczową pogodę.

- Przecinak oddechu. Najczęściej spotykane w kaskach zamkniętych (całki, modularne, enduro - patrz "Typ"). W takich modelach jest to swego rodzaju wizjer, który zakrywa nos i usta motocyklisty - dzięki czemu wydychane powietrze jest odprowadzane do dolnej części kasku, a wizjer nie zaparowuje. Również czasami maski odcinane nazywane są dodatkowymi maskami, które są wyposażone w otwarte hełmy, ale to nie do końca prawda - takie maski mają nieco inne przeznaczenie, mają głównie za zadanie chronić usta i nos przed kurzem, drobnymi zanieczyszczeniami, owadami itp.