Porównanie Electrolux EHH 6240 ISK czarny vs Electrolux EHF 16240 XK czarny

Liczba palników Hi-Light w konstrukcji płyty.

Hi-Light to rodzaj elektrycznych pól grzejnych, zaprojektowany w celu wyeliminowania głównych wad palników żeliwnych (patrz wyżej). Zamiast elementów grzejnych w „Hi-Lightach” zastosowano cienką metalową taśmę, a zamiast metalowego „naleśnika” - ceramikę szklaną (patrz „Powierzchnia robocza”). Dzięki temu pola grzejne tego typu nagrzewają się i stygną znacznie szybciej niż klasyczne palniki żeliwne (choć są znacznie droższe).

Liczba palników indukcyjnych w konstrukcji powierzchni do gotowania.

Cechą takiego palnika jest to, że nie nagrzewa się samodzielnie, ale przenosi energię do naczyń za pomocą promieniowania elektromagnetycznego. Promieniowanie to jest bezpieczne dla ludzi, a na dnie naczyń tworzy specjalne prądy, które zapewniają podgrzanie. Ten rodzaj pracy ma wiele zalet w porównaniu z tradycyjnymi grzałkami Po pierwsze, palnik natychmiast reaguje na zmianę trybu pracy - w tym przypadku nagrzewnice indukcyjne są podobne do gazowych. Po drugie, powierzchnia płyty (najczęściej szklana lub szklano-ceramiczna) prawie się nie nagrzewa — z wyjątkiem tego, że część ciepła jest przenoszona z nagrzanych naczyń; ma to pozytywny wpływ na bezpieczeństwo. Po trzecie, płyty indukcyjne są dość ekonomiczne pod względem zużycia energii. Wśród wad podgrzewania indukcyjnego, oprócz wysokich kosztów, możemy wspomnieć, że działa tylko z naczyniami wykonanymi z grubej stali lub żeliwa. Inne metale na takim palniku słabo się nagrzeją, a szkło, ceramika i inne niemagnetyczne materiały w ogóle się nie nagrzeją. Jednak wiele nowoczesnych naczyń powstaje właśnie w oparciu o zgodność z indukcją, co często ma odpowiednie oznaczenie na dole.

Moc znamionowa stref gotowania. Odnosi się do poboru mocy przez grzejnik. Parametr ten pozwala oszacować, ile energii elektrycznej zużyje palnik podczas pracy z maksymalną intensywnością grzania. Jednocześnie moc wymiany ciepła dla różnych palników, nawet nominalnie, może być różna, a rzeczywista wydajność grzewcza będzie bardzo zależna od właściwości naczyń. W rezultacie nie ma sensu oceniać możliwości roboczych płyty kuchennej na podstawie mocy palników. W praktyce można założyć, że palnik wystarczy na garnek o tej samej średnicy.

Moc grzewcza zależy bezpośrednio od średnicy palników, a jednocześnie od wydajności urządzenia i szybkości gotowania. Im większy palnik, tym większe ma rozpraszanie ciepła. Ponadto średnica płyty grzejnej pozwala określić, jakie rozmiary naczyń nadają się do użycia na powierzchni do gotowania. Rzeczywiście, w przypadku modeli indukcyjnych ta wartość ma kluczowe znaczenie dla wysokiej jakości grzewczej. Płyty grzewcze mogą mieć następujące średnice:

• małe - około 145 mm, moc w granicach 1200 W;
• średnie - około 180 mm, moc w granicach 1700 W;
• duże - około 220 mm i więcej, moc w granicach 2000 watów.

Niektóre płyty kuchenne wykorzystują palniki wielostrefowe, które umożliwiają regulację średnicy strefy gotowania. Jeśli wskazano, że średnica palnika wynosi 180, 200, 220 mm, oznacza to, że strefa grzewcza na konkretnym palniku może być zwężona i/lub rozszerzona, w zależności od wielkości użytych naczyń.

Rodzaj sterowania stosowanego w płycie grzewczej. Warianty mogą być następujące:

— Pokrętła. Sterowanie oparte na klasycznych pokrętłach obrotowych. Czasami w konstrukcji mogą być również przewidziane przyciski, jednak odpowiadają one tylko za pomocnicze funkcje urządzenia, natomiast włączaniem i mocą palników sterują właśnie pokrętła (a kombinacja pokręteł i czujników jest wskazywana osobno - patrz poniżej). Ten rodzaj sterowania wyróżnia się prostotą, wygodą, niezawodnością oraz niskim kosztem, dzięki czemu jest niezwykle popularny - jest stosowany w większości nowoczesnych płyt grzewczych typu niezależnego (patrz wyżej).

— Dotykowe. Sterowanie oparte na panelach dotykowych. Czujniki są zwykle „powiązane" z elektronicznymi obwodami sterującymi i mogą kontrolować prawie wszystkie funkcje płyty, a zakres takich funkcji może być bardzo obszerny. Wśród zalet paneli dotykowych można wymienić stylowy wygląd, łatwość czyszczenia ze względu na brak wystających elementów, a także fakt, że czujniki nie muszą być naciskane — wystarczy lekki dotyk. Główną wadą tego typu sterowania jest wysoki koszt, jednak jest on stosowany głównie w wysokiej klasy płytach grzewczych, gdzie cena czujników jest prawie niezauważalna na tle kosztu całego urządzenia.

— Obrotowe + dotykowe. Połączenie przełączników obrotowych (patrz wyżej) z czujnikami. Należy pamiętać, że do głównego sterowania palnikami wystar...czą tylko pokrętła, a do dodatkowych funkcji można również użyć przycisków - są tańsze niż czujniki. Dlatego tego typu sterowanie zwykle oznacza, że mamy do czynienia z dość drogim modelem z mnóstwem dodatkowych funkcji. Wśród zalet czujników można wypunktować schludny i stylowy wygląd, a także łatwość czyszczenia – w przeciwieństwie do przycisków nie mają szczelin i wystających elementów, w których może gromadzić się brud. A niektóre modele o podobnym sterowaniu mają dość nietypową aranżację - na przykład tylko jedno pokrętło, którego przeznaczenie zmienia się za pomocą poleceń z czujników.

— Dotykowe + dysk magnetyczny. Sterowanie dotykowe (patrz wyżej), uzupełnione specjalnym sterowaniem obrotowym - dyskiem magnetycznym. Ten dysk jest do pewnego stopnia podobny do przełączników obrotowych, jednak nazywa się go magnetycznym ze względu na mocowanie - za pomocą magnesu stałego, który umożliwia zdjęcie regulatora. Najczęściej na wszystkie palniki przypada jeden dysk, rzadziej spotyka się modele z osobnym dyskiem na każdy palnik. Jednak w każdym razie takie pokrętło ma dwie kluczowe różnice w stosunku do przełączników obrotowych. Po pierwsze, dysk magnetyczny kontroluje nie tylko moc, lecz także mnóstwo innych funkcji płyty. Po drugie, dyski wyglądają schludniej i wygodniej w użyciu: łatwo się obracają, a wyjmowana konstrukcja ułatwia czyszczenie i zapewnia ochronę przed dziećmi. Jednak zastosowanie tego rodzaju sterowania ma sens głównie w wysokiej klasy płytach grzewczych z dużą ilością funkcji.

— Na piekarniku. Jak sama nazwa wskazuje, takie płyty nie mają własnego sterowania - odbywa się ono z panelu piekarnika, do którego podłączone jest urządzenie. Ten wariant z definicji występuje tylko w modelach zależnych (patrz "Rodzaj").

— Suwakowe. Rodzaj sterowania dotykowego reprezentowanego przez wrażliwe ścieżki. Często są wydłużone w smukłą linię, rzadziej są wykonane w kształcie koła. Aby dostosować intensywność grzania palników lub szybko uzyskać dostęp do innych ustawień płyty, przesuń palcem po odpowiedniej skali dotykowej do wybranej wartości. Wygoda sterowania suwakowego polega również na tym, że można od razu ustawić wymaganą moc grzewczą, klikając określony obszar skali.

— Indywidualne. Sterowanie sensorowe lub suwakowe (patrz odpowiednie rozdziały), dzięki czemu możesz sterować każdym polem grzejnym z osobna — wszystkie wyposażone są we własne regulatory mocy. Indywidualne sterowanie umożliwia ustawienie wymaganego poziomu grzania dla określonej strefy bez konieczności uprzedniego wybierania konkretnego pola poprzez dotknięcie panelu. Jest to bardziej intuicyjne i daje większą elastyczność przy przygotowywaniu różnych potraw jednocześnie.

Moc przyłączeniowa płyty to maksymalna moc elektryczna zużywana przez nią podczas pracy. Parametr ten jest podawany tylko dla modeli wyposażonych w co najmniej jeden palnik elektryczny. To właśnie grzejniki elektryczne są najbardziej „żarłoczne” pod względem zużycia energii; funkcje pomocnicze, takie jak samozapłon, wymagają niewielkiej mocy, wystarczy im zwykłe gniazdko.

Przede wszystkim od tego wskaźnika zależą wymagania dla sieci energetycznej: musi być w stanie zapewnić taką moc bez przeciążeń. Warto w tym miejscu zauważyć, że dla gniazd domowych limit mocy wynosi około 3 - 3,5 kW, przy większej mocy piec musi być podłączony do sieci 230 V według specjalnych zasad. Alternatywną opcją jest zastosowanie sieci trójfazowej 400 V: większość nowoczesnych płyt grzewczych z grzałkami elektrycznymi można podłączyć zarówno do 230 V, jak i 400 V, do wyboru.

Obecność metalowej ramki w konstrukcji płyty kuchennej. Taka ramka może być umieszczona zarówno na całym obwodzie urządzenia (w większości klasycznych modeli), jak i tylko z jednej strony (zwykle na powierzchniach typu „domino”, więcej szczegółów patrz „Aranżacja”). Zasadniczo ramka odgrywa rolę estetyczną, pozwalając optymalnie dopasować płytę do ogólnego projektu kuchni. Może jednak również pełnić funkcję całkowicie praktyczną – mianowicie zatrzymywać rozlane na powierzchni płyny. Z drugiej strony ta ochrona ma również wady: czyszczenie brudu wzdłuż ramki może być dość trudne, a płyn zatrzymany na płycie może się przypalić, co jeszcze bardziej utrudnia czyszczenie. Tak więc pod względem czyszczenia wygodniejsze są modele bez ramki.

Ogólne wymiary urządzenia szerokość i głębokość. Głębokość w tym przypadku oznacza rozmiar od przedniej do tylnej krawędzi (patrząc od strony użytkownika). Należy pamiętać, że zewnętrzne wymiary powierzchni kuchennych są często większe niż wymiary do wbudowania (patrz poniżej).

Rozmiar otworu, który należy zrobić w stole kuchennym, aby normalnie osadzić powierzchnię do gotowania. Standardowo określa się szerokość i głębokość - rozmiar otworu odpowiednio z przodu i z boku (patrząc od strony użytkownika). Należy pamiętać, że wymiary samej powierzchni do gotowania są zwykle większe niż wymiary do wbudowania: po osadzeniu w otworze górna część powierzchni spoczywa na jej krawędziach, dzięki czemu urządzenie nie wpada do blatu.