Porównanie Pioneer N-30 vs Pioneer SX-N30

- Odbiornik. Kluczową cechą odbiorników odróżniającą je od gramofonów (patrz odpowiedni punkt) jest obecność wbudowanego wzmacniacza mocy, który pozwala na podłączenie do urządzenia pasywnej akustyki. Konstrukcja może przewidywać inne opcje połączeń - wyjście przedwzmacniacza, cyfrowe złącza audio itp .; ponadto zestaw wyjść w odbiornikach jest często bardziej rozbudowany niż w gramofonach. Jednak główną cechą jest właśnie kompatybilność z głośnikami pasywną.

- Gracz. Urządzenia do odtwarzania dźwięku z różnych źródeł - z zewnętrznego urządzenia nadającego sygnał audio, z dysku USB, z plików na wbudowanym urządzeniu pamięci masowej itp. Jedynym wyjątkiem w tym zakresie są treści z sieci lokalnych i Internetu: urządzenia o takich możliwościach są zwykle określane jako osobna kategoria - odtwarzacze sieciowe(patrz niżej). Zasadniczą różnicą między opisanymi powyżej odtwarzaczami a amplitunerami jest brak końcówki mocy. Tak więc akustykę pasywną można podłączyć do takich urządzeń tylko za pomocą dodatkowego wyposażenia.

- Odtwarzacz sieciowy. Różnorodność opisanych powyżej odtwarzaczy, które mogą odtwarzać dźwięk z zasobów sieciowych - usługi przesyłania strumieniowego (patrz poniżej), komputery i serwery w sieci lokalnej itp. Określony zestaw funkcji sieciowych może być inny, ale koniecznie są one dostępne w jednym formularz lub inny. Ponadto wiele z tych urządzeń może współpracować ze źródł...ami nie będącymi w sieci, takimi jak zewnętrzne urządzenia audio lub dyski flash; jednak funkcja ta może być niedostępna. Wszystkie takie niuanse w każdym przypadku należy wyjaśnić osobno.

Zakres częstotliwości dźwięku, jakie może obsługiwać odbiornik audio. Im szerszy ten zakres – im pełniejszy ogólny obraz dźwięku, tym mniejsze prawdopodobieństwo, że zbyt wysokie lub niskie częstotliwości zostaną „obcięte” przez wzmacniacz na wyjściu. Należy jednak pamiętać, że zasięg dźwięku słyszanego przez osobę wynosi średnio od 16 Hz do 20 kHz; są pewne odstępstwa od tej normy, ale są one niewielkie. Jednocześnie nowoczesna technologia hi-fi i hi-end może mieć znacznie szerszy zasięg – najczęściej jest to swego rodzaju „efekt uboczny” high-endowych układów. Niektórzy producenci mogą wykorzystywać tę właściwość do celów reklamowych, ale sama w sobie nie ma ona praktycznej wartości.

Zwróć uwagę, że nawet w słyszalnym zakresie nie zawsze ma sens gonić za maksymalnym zasięgiem. Warto zastanowić się np. nad tym, że faktycznie słyszalny dźwięk nie może być lepszy, niż potrafią kolumny; dlatego w przypadku zestawu głośnikowego z niższym progiem, powiedzmy, przy 70 Hz, nie ma potrzeby szukania specjalnie odbiornika z tym wskaźnikiem przy 16 Hz. Nie zapominaj też, że sam szeroki zakres częstotliwości wcale nie gwarantuje wysokiej jakości dźwięku - wiąże się to z ogromną liczbą innych czynników.

Znamionowa moc akustyczna dostarczana przez odbiornik audio na kanał podczas pracy z obciążeniem o impedancji dynamicznej (impedancji) 8 omów. W naszym katalogu parametr ten jest wskazany dla trybu, w którym oba kanały odbiornika pracują pod obciążeniem; podczas pracy na jednym kanale moc nominalna może być nieco wyższa, ale tego trybu nie można nazwać standardowym.

Moc znamionową można po prostu opisać jako najwyższą średnią moc sygnału wyjściowego, przy której wzmacniacz jest w stanie pracować stabilnie przez długi czas (co najmniej godzinę) bez negatywnych konsekwencji. To są średnie liczby, ponieważ w praktyce sygnał audio jest z definicji niestabilny, a poszczególne skoki jego poziomu mogą znacznie przekroczyć wartość średnią. Kluczowym parametrem jest jednak nadal moc nominalna (średnia) – od niej bezpośrednio zależy ogólna głośność dźwięku.

Wskaźnik ten określa również, które głośniki można podłączyć do urządzenia: ich moc znamionowa nie powinna być niższa niż moc odbiornika.

Zgodnie z prawami elektrodynamiki, przy różnej rezystancji obciążenia dynamicznego, moc wyjściowa wzmacniacza również będzie inna. We współczesnych głośnikach standardem są 8, 6, 4 i 2 omy; Ta ostatnia opcja jest jednak rzadka, dlatego w odbiornikach audio moc z reguły nie jest w ogóle wskazana. Jeśli chodzi o konkretne wartości dla 8 omów, wskaźnik do 50 W jest uważany za stosunkowo niski, 50 - 100 W...to średnia, a przy ponad 100 W możemy mówić o dużej mocy.

Najniższa impedancja głośników, z którą odbiornik audio może normalnie pracować.

Impedancja nominalna akustyki, określana również terminem „impedancja”, jest jednym z kluczowych parametrów przy doborze elementów systemu audio: do normalnej pracy konieczne jest, aby impedancja akustyki odpowiadała charakterystyce wzmacniacza. Jeśli impedancja głośników jest wyższa, głośność dźwięku znacznie się zmniejszy, jeśli mniej, pojawią się w nim zniekształcenia, a w najgorszym przypadku możliwe są nawet przeciążenia i przebicia. Dlatego właśnie minimalna rezystancja jest zwykle wskazywana w charakterystyce odbiorników – w końcu podłączenie obciążenia o zbyt niskiej impedancji jest obarczone poważniejszymi konsekwencjami niż zbyt wysokiej.

Stosunek sygnału do szumu dla działania odbiornika audio przez wejście liniowe RCA (patrz poniżej).

Dowolny stosunek sygnału do szumu opisuje stosunek poziomu czystego dźwięku wytwarzanego przez urządzenie do poziomu szumu obcego, który pojawia się podczas jego działania. Parametr ten jest głównym wskaźnikiem ogólnej jakości dźwięku. uwzględnia praktycznie cały hałas, który wpływa na dźwięk w normalnych warunkach pracy. Poziom do 90 dB we współczesnych odbiornikach można uznać za akceptowalny, 90 - 100 dB nie jest zły, a dla zaawansowanych urządzeń klasy audiofilskiej stosunek sygnału do szumu wynoszący 100 dB lub więcej jest uważany za obowiązkowy.

Stosunek sygnału do szumu dla obsługi odbiornika audio przez wejście Phono. To wejście służy do podłączenia gramofonów; patrz „Wejścia”, aby uzyskać szczegółowe informacje. Wartość tego parametru została szczegółowo opisana w rozdziale „Stosunek sygnału do szumu (RCA)”.

Częstotliwość próbkowania przetwornika audio D/A zawartego w konstrukcji odbiornika audio.

Przetwornik cyfrowo-analogowy (DAC) jest niezbędnym elementem każdego systemu przeznaczonego do odtwarzania dźwięku cyfrowego. DAC to moduł elektroniczny, który przetwarza informacje dźwiękowe na impulsy podawane do głośników. Techniczne cechy takiej konwersji są takie, że im wyższa częstotliwość próbkowania, tym wyższa jakość sygnału na wyjściu DAC, tym mniej jest on zniekształcony podczas konwersji. Najpopularniejsza obecnie opcja w odbiornikach to 192 kHz - odpowiada to bardzo wysokiej jakości dźwięku (DVD-Audio) i jednocześnie pozwala uniknąć niepotrzebnego wzrostu kosztów urządzeń.

Formaty plików audio, które odbiornik jest w stanie obsłużyć. Należą do nich stratny skompresowany (MP3, WMA, itd), lossless skompresowane (FLAC, APE, etc.) i nieskompresowane formaty (DSD, dxd, etc.).

Ogólnie kompresja służy do zmniejszania rozmiaru plików audio. Kompresja stratna (najczęstsza opcja) odcina niektóre częstotliwości audio (głównie te, które są słabo odbierane przez ucho), więc takie pliki zajmują najmniej miejsca. Dzięki kompresji bezstratnej zachowane są wszystkie oryginalne częstotliwości; To format preferowany przez wielu miłośników dźwięku wysokiej jakości, ale takie pliki zajmują dużo miejsca, a różnica między kompresją konwencjonalną a bezstratną staje się wyraźnie widoczna dopiero na wysokiej jakości sprzęcie. Z kolei formaty nieskompresowane przeznaczone są przede wszystkim do profesjonalnej pracy audio; do ich pełnej odtwarzania wymagany jest sprzęt audio Hi-End, a pojemności takich materiałów są bardzo duże. Niemniej jednak takie standardy są dość popularne wśród wyrafinowanych audiofilów.

Oddzielnie należy wspomnieć o nieskompresowanym formacie DSD. Ten standard i jego bezpośrednie pochodne DSF i DFF wykorzystują kodowanie z wykorzystaniem tzw. modulacji gęstości impulsów. Jest uważany za bardziej zaawansowaną niż tradycyjna modulacja częstotliwości impulsów i pozwala na większą wierność dźwięku, wyższy stosunek sygnału do szumu...i mniej zakłóceń przy stosunkowo prostej podstawie elementu.

Zestaw usług przesyłania strumieniowego obsługiwanych przez amplituner.

Usługi przesyłania strumieniowego (streamingu) służą do transmisji treści (w tym przypadku głównie muzyki) za pośrednictwem sieci Internet. Przy takiej transmisji pliki audio nie są zapisywane w amplitunerze, ale odtwarzane bezpośrednio z odpowiedniego zasobu w Internecie; obecnie takich zasobów jest wiele, różniących się zakresem muzyki i warunkami dostępu. W każdym razie główne zalety przesyłania strumieniowego online obejmują szeroki wybór treści i niemal natychmiastowy dostęp do żądanego utworu; niektóre usługi mogą także działać jak radio, automatycznie dobierając muzykę zgodnie z preferencjami producenta. Najważniejsze zasoby to Spotify, TIDAL, Qobuz, Amazon Music.