Porównanie JJRC H39WH vs Udi RC U42W

Obecność gniazda na karty pamięci w konstrukcji quadkoptera.

Z reguły funkcja ta jest dostępna w modelach wyposażonych w kamery (patrz „Typ aparatu”), a same karty służą przede wszystkim do rejestrowania zrobionych zdjęć i filmów. Jednak w niektórych modelach na takich nośnikach mogą być przechowywane inne dane - ślady GPS, trasy lotów, programy akrobacyjne itp. W każdym razie karty są wygodne przede wszystkim ze względu na możliwość szybkiego przesyłania danych między urządzeniem a innymi urządzeniami z czytnikiem kart (w szczególności laptopami).

Należy zauważyć, że różne urządzenia mogą być zaprojektowane dla różnych standardów kart pamięci, a same nośniki zwykle nie są dostarczane w zestawie. Dlatego przed wyborem karty warto doprecyzować według oficjalnych danych, jaki typ będzie optymalny dla Twojego modelu.

- Funkcja powrotu do domu. Dzięki tej funkcji quadkopter może automatycznie powrócić do punktu startowego. Specyficzne niuanse tej funkcji mogą się różnić. Tak więc niektóre modele wracają „do domu” na polecenie użytkownika, inne są w stanie zrobić to samodzielnie – np. w przypadku utraty sygnału z pilota lub krytycznego obniżenia poziomu naładowania baterii; w wielu urządzeniach obie opcje są dostępne jednocześnie. Należy również pamiętać, że funkcja ta występuje nawet w modelach, które nie mają modułu GPS (patrz „Czujniki”) - śmigłowiec może orientować się w przestrzeni w inny sposób (za pomocą czujników bezwładnościowych, sygnału z pilota itp.) .

- Tryb podążaj za mną. Tryb, który pozwala kwadrokopterowi stale podążać za użytkownikiem z niewielkiej odległości – niczym „osobisty dron”. Sposób wdrożenia takiego trybu i wymagany do niego sprzęt może być inny: niektóre modele śledzą kierunek do nadajnika i siłę sygnału z niego, inne stale odbierają dane z modułu GPS smartfona lub innego gadżetu i śledzą te współrzędne itp. Tak czy inaczej, taki tryb może być przydatny nie tylko do rozrywki, ale także do całkiem praktycznych celów - na przykład do używania kwadrokoptera jako „komory powietrznej”, która jest stale blisko operatora, a jednocześnie nie nie zajmują rąk.

- Dronie (dystans). Początkowo termin „dronie” odnosi się do selfie (zdjęcia lub wideo) w...ykonanego z drona. Ten tryb jest przeznaczony głównie do takich zadań. A jego istota polega na tym, że śmigłowiec płynnie oddala się od pewnego obiektu po danej trajektorii, utrzymując ten obiekt w centrum kadru. Klasyczny wariant latania w trybie Dronie to oddalanie się najpierw poziomo, potem poziomo i w górę; jednak w niektórych modelach trajektorię drona można dodatkowo dostosować. Sterowanie ramką może odbywać się również na różne sposoby – od prostego celowania w określony punkt, a kończąc na zaznaczeniu obiektu na ekranie z dalszym „inteligentnym” śledzeniem tego obiektu. Tak czy inaczej, mimo całej swojej prostoty, ta technika nagrywania pozwala tworzyć całkiem interesujące filmy: na przykład w ten sposób możesz najpierw uchwycić grupę ludzi w jednym filmie, a następnie piękno krajobraz wokół nich.

- Rakieta (powiększenie). Tryb lotu, w którym śmigłowiec płynnie wznosi się na określoną wysokość po ściśle pionowej trajektorii. Podobnie jak w przypadku opisanego powyżej Dronie, używa się go głównie podczas kręcenia wideo: najpierw kręcimy pewną scenę w zbliżeniu, a gdy idziemy w górę, kamera obejmuje coraz większy obszar wokół tej sceny. Z reguły w trybie Rocket można ustawić wysokość, po osiągnięciu której urządzenie się zatrzyma.

- „Tryb orbity” (latanie po okręgu). Tryb pozwalający na wystrzelenie samolotu na orbicie kołowej wokół określonego punktu. Wykorzystywany jest również głównie do filmowania wideo: w takich przypadkach kamera pozostaje stale skierowana na dany obiekt, ale kąt i tło, dzięki ruchowi drona, ulegają ciągłym zmianom. W ustawieniach „orbita” z reguły można ustawić jego promień, wysokość i kierunek ruchu, a także kąt kamery.

- Helix (lot spiralny). Kolejny tryb używany jako technika artystyczna do nagrywania filmów. W tym trybie śmigłowiec trzymając dany obiekt na środku kadru, porusza się wokół niego po spirali, stopniowo oddalając się i zwiększając wysokość. Pozwala to uzyskać maksymalną różnorodność widoków i kątów pokrycia.

Zwróć uwagę, że tryby Dronie, Rocket, Helix i Orbit pierwotnie pojawiły się jako część zastrzeżonego zestawu narzędzi QuickShot w dronach DJI z serii Mavic. Jednak później podobne funkcje wprowadzili inni producenci, więc teraz nazwy te są używane jako rzeczowniki pospolite.

- Plan lotu(Punkty trasy). Możliwość ustawienia kwadrokoptera na konkretną trasę lotu, na podstawie punktów kontrolnych. Funkcja ta jest bardzo podobna do flyby za pomocą punktów GPS (patrz wyżej), jednak jest wykonywana inaczej, bez korzystania z nawigacji GPS. Jedną z najpopularniejszych wariantów jest budowanie trasy w aplikacji na smartfona, za pomocą której sterujemy helikopterem; po uruchomieniu programu smartfon wysyła do urządzenia sekwencję poleceń odpowiadającą trasie. Ogólnie rzecz biorąc, tryb Waypoints nie jest tak dokładny jak Flyby GPS i oferuje mniej wariantów. Dlatego funkcja ta służy głównie do celów rozrywkowych; jeśli w dronie znajduje się kamera, może się przydać do robienia selfie lub prostych klipów wideo.

- Leć nad punktami GPS. Tryb pozwalający na wystrzelenie kwadrokoptera po określonej trasie - wstępne ustawienie auta na oddzielne punkty trasy (według współrzędnych GPS) oraz kolejność ich przejazdu. Dodatkowo mogą być dostarczone dodatkowe ustawienia - na przykład prędkość i wysokość na niektórych odcinkach trasy. Funkcja ta jest pod wieloma względami podobna do trybu Waypoints (patrz poniżej), ale można ją znaleźć głównie w urządzeniach ze średniej i wyższej półki. Jednocześnie zastosowanie GPS zapewnia większą dokładność, co umożliwia wykorzystanie drona do celów zawodowych. Na przykład, jeśli wyznaczysz w ten sposób trasę do zdjęć lotniczych, operator może w pełni skoncentrować się na pracy z kamerą bez rozpraszania się sterowaniem helikopterem.

- Tryb akrobatyczny. Specjalny tryb do wykonywania akrobacji. Pamiętaj, że specyficzne znaczenie tego trybu może się różnić w zależności od poziomu i przeznaczenia drona. Tak więc w najprostszych modelach rozrywkowych zwykle dostarczane są automatyczne programy, które pozwalają wykonywać określone akrobacje dosłownie „za naciśnięciem przycisku”. A w zaawansowanych pojazdach w trybie akrobacyjnym system stabilizacji jest wyłączony, a dron jest bardzo czuły na polecenia operatora; wymaga to dużej precyzji w sterowaniu, ale daje maksymalną kontrolę nad lotem.

Dodatkowe czujniki przewidziane w konstrukcji quadkoptera.

- Wysokości. Czujnik, który określa wysokość lotu pojazdu. Takie czujniki mogą wykorzystywać barometryczną lub ultradźwiękową zasadę działania. W pierwszym przypadku wysokość mierzy się różnicą ciśnienia atmosferycznego między aktualnym punktem a punktem początkowym (czyli czujnik określa wysokość względem poziomu początkowego); w drugim czujnik działa podobnie jak sonar, wysyłając sygnał do ziemi i mierząc czas jego powrotu. Czujniki barometryczne nie są zbyt dokładne, ale dobrze sprawdzają się na dużych wysokościach – dziesiątki i setki metrów; ultradźwiękowe - wręcz przeciwnie, pozwalają na dokładne manewrowanie w locie na niskim poziomie, ale tracą wydajność podczas wznoszenia. Jednak w niektórych zaawansowanych modelach obie opcje mogą być dostępne jednocześnie. Dane z czujnika wysokości mogą być zarówno wykorzystywane przez quadkopter „samodzielnie” (na przykład podczas zawisu lub automatycznego powrotu), jak i przesyłane do operatora na pilocie lub smartfonie.

- Optyczne. Czujnik, który pozwala kwadrokopterowi „widzieć” otoczenie w określonych kierunkach. Jedną z najprostszych wersji takiego czujnika jest kamera skierowana w dół, która pozwala urządzeniu „skopiować” powierzchnię, pod którą leci. Dzięki temu samochód może np. poruszać się w zamkniętych pomieszczeniach, do których nie dociera sygnał z satelitów GPS. Oprócz...takiej kamery, "oczy" mogą być również umieszczone po różnych stronach maszyny. Zwróć uwagę, że czujniki optyczne mają pewne ograniczenia w ich stosowaniu – np. tracą skuteczność na ciemnych, błyszczących lub jednolitych (bez widocznych szczegółów) powierzchniach, a także przy dużych prędkościach.

- moduł GPS. Czujnik odbierający sygnały z satelitów nawigacyjnych (GPS, w niektórych modelach także GLONASS) i określający aktualne współrzędne geograficzne samochodu. Konkretne sposoby wykorzystania danych o pozycji mogą się różnić: powrót do domu, przelot nad punktami (patrz poniżej), zapisywanie trasy lotu i tak dalej.

- żyroskop. Czujnik wykrywający kierunek, kąt i prędkość pojazdu wzdłuż określonej osi. Nowoczesne technologie umożliwiają tworzenie pełnoprawnych żyroskopów trójosiowych o bardzo kompaktowych wymiarach i to właśnie w takie moduły są zwykle wyposażone quadkoptery. W oparciu o żyroskopy zwykle działają systemy automatycznej stabilizacji, które przywracają auto do pozycji poziomej po podmuchu wiatru, zderzeniu z przeszkodą itp. Jednocześnie taki sprzęt wpływa na koszt samolotu, a w niektórych przypadkach (na przykład podczas akrobacji) automatyczna stabilizacja jest bardziej utrudnieniem niż użyteczną funkcją. Dlatego niektóre budżetowe, a także zaawansowane quadkoptery akrobacyjne nie są wyposażone w żyroskopy.

Zasięg drona to maksymalna odległość od urządzenia sterującego, przy której utrzymywana jest stabilna komunikacja, a urządzenie pozostaje sterowalne. W przypadku modeli, które umożliwiają obsługę zarówno za pomocą pilota, jak i smartfona (patrz „Sterowanie”), ten punkt wskazuje maksymalną wartość - z reguły osiągniętą podczas korzystania z pilota.

Wybierając według tego wskaźnika należy pamiętać, że zasięg jest wskazany dla idealnych warunków - w zasięgu wzroku, bez przeszkód na torze sygnału i zakłóceń w powietrzu. W rzeczywistości zakres sterowania może być nieco niższy; a podczas korzystania ze smartfona będzie to również zależeć od cech konkretnego gadżetu. Jeśli chodzi o konkretne liczby, mogą one wahać się od kilkudziesięciu metrów w modelach niedrogich do 5 km lub więcej w zaawansowanej technologii. Należy powiedzieć, że im większy zasięg komunikacji, tym wyższa ogólna niezawodność, tym lepiej sterowanie działa z dużą ilością zakłóceń i przeszkód. Dlatego potężny nadajnik może przydać się nie tylko na duże odległości, ale także w trudnych warunkach.

Obecność wyświetlacza informacyjnego na panelu sterowania quadkoptera.

Zauważ, że tej funkcji nie należy mylić z ekranem transmisji FPV (patrz poniżej). Wyświetlacz informacyjny jest zwykle prostym wyświetlaczem segmentowym, który może wyświetlać cyfry, pojedyncze litery oraz, w niektórych modelach, ograniczony zestaw specjalnych ikon. Jednak nawet taki sprzęt znacznie rozszerza możliwości pilota i pozwala operatorowi uzyskać wiele dodatkowych informacji: poziom naładowania baterii, poziom sygnału, zasięg, wysokość lotu itp. Jednocześnie ekran pomocniczy jest niedrogi i może być stosowany nawet w modelach niedrogich. A w zaawansowanych dronach może dobrze uzupełniać wyświetlacz do transmisji: rozdzielenie danych na różnych ekranach ułatwia kontrolę.

Rodzaj silników zastosowanych w helikopterze.

Współczesne drony-koptery są tradycyjnie wyposażone w silniki elektryczne (zwykle po jednym na każde śmigło), a według typów takie silniki dzielą się na stosunkowo proste szczotkowe i bardziej zaawansowane bezszczotkowe. Oto szczegółowy opis każdej odmiany:

- Kolekcjoner. W silnikach tego typu do przełączania prądu między uzwojeniami służy kolektor - urządzenie mechaniczne w postaci pierścienia zamontowanego na wale silnika i podzielonego na oddzielne sekcje. Prąd jest dostarczany do tego pierścienia za pomocą pary stałych styków - tak zwanych szczotek. Taka konstrukcja jest bardzo prosta i niedroga, a ponadto można ją naprawić bez większych trudności. Z drugiej strony silniki kolektorowe mają stosunkowo niską sprawność, a styki szczotek zużywają się dość szybko i zawodzą z powodu stałego tarcia (zwłaszcza przy częstej pracy z dużymi prędkościami). Dlatego głównym obszarem ich zastosowania są stosunkowo proste i niedrogie śmigłowce – w bardziej zaawansowanej technologii często stosowane są silniki bezszczotkowe opisane poniżej.

- Bezszczotkowy. W takich silnikach przełączanie prądu między uzwojeniami odbywa się za pomocą obwodów elektronicznych, bez użycia ruchomych części. To komplikuje i nieco zwiększa koszt projektu, ale daje szereg zalet w porównaniu z jednostkami kolektorowy. Przede wszystkim silniki bezszczotkowe są bardziej wydajne i zużywają się mniej po...dczas pracy z pełną mocą. Dodatkowo łatwiej jest w nich wyregulować rzeczywistą moc, zakres takiej regulacji jest szerszy, dokładność jest wyższa, a reakcja na zmiany ustawień jest niemal natychmiastowa. Jednocześnie nowoczesne technologie umożliwiają tworzenie stosunkowo niedrogich i przystępnych cenowo silników bezszczotkowych, których koszt to często tylko niewielki ułamek ceny całego helikoptera. Ta opcja jest więc dość popularna we współczesnych dronach, można ją znaleźć nawet wśród stosunkowo niedrogich modeli.

Nazwa silnika zainstalowanego w quadkopterze. Z reguły znając tę nazwę, możesz łatwo znaleźć informacje o funkcjach silnika - zarówno oficjalne dane producenta, jak i recenzje użytkowników - i określić, jak bardzo odpowiada Ci jego charakterystyka. Może to być bardzo ważne przy wyborze wysokiej klasy profesjonalnego modelu.

Urządzenie można złożyć, dzięki czemu jest bardziej kompaktowe. Funkcja ta może być bardzo przydatna do łatwego przechowywania i transportu - zwłaszcza biorąc pod uwagę, że quadro- i multikoptery (nawet stosunkowo lekkie) są dość nieporęczne po rozłożeniu ze względu na wystające pręty ze śrubami. Właściwie to pręty są najczęściej składane : są montowane na obrotowych uchwytach i w pozycji „transportowej” są dociskane do ciała. Ponadto istnieje możliwość wykręcenia śrub, dzięki czemu jest jeszcze bardziej kompaktowy.

Należy zauważyć, że dodatkowe połączenia ruchome nieco obniżają niezawodność całego urządzenia. Dlatego w ciężkim profesjonalnym sprzęcie składana konstrukcja jest niezwykle rzadka – łatwość przechowywania/transportu dla takich śmigłowców nie jest tak ważna jak siła i „wytrzymałość”. Są jednak wyjątki.

Pojemność akumulatora dostarczonego z quadkopterem.

Teoretycznie większy akumulator może zapewnić dłuższy czas ładowania. Należy jednak pamiętać, że czas ten zależy również od poboru mocy przez śmigłowiec - a determinuje go moc silników, wymiary i masa, a także szereg innych cech. Ponadto rzeczywista pojemność akumulatora zależy nie tylko od amperogodzin, ale także od jego napięcia nominalnego. Dlatego tylko drony o tym samym napięciu akumulatora i podobnej wydajności mogą być porównywane w amperogodzinach; a najlepiej oszacować autonomię na podstawie bezpośrednio deklarowanego czasu lotu (patrz poniżej).