Porównanie Hubsan X4 H502E Desire Cam vs Hubsan X4 H502S Desire FPV

Najwyższa prędkość, jaką może rozwinąć quadkopter w locie poziomym. Należy pamiętać, że w większości przypadków parametr ten jest wskazany dla optymalnych warunków pracy: pełne naładowanie akumulatora, niska temperatura powietrza, minimalna waga itp. Niemniej jednak całkiem możliwe jest skupienie się na tym zarówno przy wyborze, jak i porównywaniu ze sobą różnych modeli.

Należy zauważyć, że kwadrokoptery jako klasa technologii zostały pierwotnie opracowane jako stabilne i zwrotne platformy powietrzne, a nie jako pojazdy o dużej prędkości. Dlatego też należy szukać szczególnie szybkiego kwadrokoptera tylko wtedy, gdy umiejętność szybkiego przemieszczania się z miejsca na miejsce jest dla Ciebie krytycznie ważna (na przykład, jeśli urządzenie zostało zakupione do nagrywania wideo szybko poruszających się obiektów na dużych obszarach).

Możliwość transmisji wideo online z quadkoptera na urządzenie zewnętrzne - smartfon, laptop, panel sterowania z wyświetlaczem, okulary wirtualnej rzeczywistości itp.

Ta funkcja zapewnia kilka korzyści. Po pierwsze, znacznie ułatwia kontrolę urządzenia, nawet jeśli znajduje się ono w zasięgu wzroku; a jeśli helikopter nie jest widoczny z ziemi (co często się zdarza, szczególnie przy użyciu ciężkiego profesjonalnego sprzętu), to bardzo trudno obejść się bez „oczu na pokładzie”. Po drugie, transmisja na żywo umożliwia wykorzystanie drona do obserwacji w czasie rzeczywistym, a także pełnoprawnych zdjęć i filmów lotniczych; Nagrywanie materiału filmowego może odbywać się zarówno na urządzeniu zewnętrznym odbierającym transmisję, jak i na nośniku własnym helikoptera (zwykle jest to karta pamięci - patrz poniżej).

Specyficzne cechy transmisji na żywo dla każdego modelu należy wyjaśnić osobno; jednak obecnie, dzięki rozwojowi technologii, taka możliwość jest dostępna nawet w urządzeniach budżetowych.

- Funkcja powrotu do domu. Dzięki tej funkcji quadkopter może automatycznie powrócić do punktu startowego. Specyficzne niuanse tej funkcji mogą się różnić. Tak więc niektóre modele wracają „do domu” na polecenie użytkownika, inne są w stanie zrobić to samodzielnie – np. w przypadku utraty sygnału z pilota lub krytycznego obniżenia poziomu naładowania baterii; w wielu urządzeniach obie opcje są dostępne jednocześnie. Należy również pamiętać, że funkcja ta występuje nawet w modelach, które nie mają modułu GPS (patrz „Czujniki”) - śmigłowiec może orientować się w przestrzeni w inny sposób (za pomocą czujników bezwładnościowych, sygnału z pilota itp.) .

- Tryb podążaj za mną. Tryb, który pozwala kwadrokopterowi stale podążać za użytkownikiem z niewielkiej odległości – niczym „osobisty dron”. Sposób wdrożenia takiego trybu i wymagany do niego sprzęt może być inny: niektóre modele śledzą kierunek do nadajnika i siłę sygnału z niego, inne stale odbierają dane z modułu GPS smartfona lub innego gadżetu i śledzą te współrzędne itp. Tak czy inaczej, taki tryb może być przydatny nie tylko do rozrywki, ale także do całkiem praktycznych celów - na przykład do używania kwadrokoptera jako „komory powietrznej”, która jest stale blisko operatora, a jednocześnie nie nie zajmują rąk.

- Dronie (dystans). Początkowo termin „dronie” odnosi się do selfie (zdjęcia lub wideo) w...ykonanego z drona. Ten tryb jest przeznaczony głównie do takich zadań. A jego istota polega na tym, że śmigłowiec płynnie oddala się od pewnego obiektu po danej trajektorii, utrzymując ten obiekt w centrum kadru. Klasyczny wariant latania w trybie Dronie to oddalanie się najpierw poziomo, potem poziomo i w górę; jednak w niektórych modelach trajektorię drona można dodatkowo dostosować. Sterowanie ramką może odbywać się również na różne sposoby – od prostego celowania w określony punkt, a kończąc na zaznaczeniu obiektu na ekranie z dalszym „inteligentnym” śledzeniem tego obiektu. Tak czy inaczej, mimo całej swojej prostoty, ta technika nagrywania pozwala tworzyć całkiem interesujące filmy: na przykład w ten sposób możesz najpierw uchwycić grupę ludzi w jednym filmie, a następnie piękno krajobraz wokół nich.

- Rakieta (powiększenie). Tryb lotu, w którym śmigłowiec płynnie wznosi się na określoną wysokość po ściśle pionowej trajektorii. Podobnie jak w przypadku opisanego powyżej Dronie, używa się go głównie podczas kręcenia wideo: najpierw kręcimy pewną scenę w zbliżeniu, a gdy idziemy w górę, kamera obejmuje coraz większy obszar wokół tej sceny. Z reguły w trybie Rocket można ustawić wysokość, po osiągnięciu której urządzenie się zatrzyma.

- „Tryb orbity” (latanie po okręgu). Tryb pozwalający na wystrzelenie samolotu na orbicie kołowej wokół określonego punktu. Wykorzystywany jest również głównie do filmowania wideo: w takich przypadkach kamera pozostaje stale skierowana na dany obiekt, ale kąt i tło, dzięki ruchowi drona, ulegają ciągłym zmianom. W ustawieniach „orbita” z reguły można ustawić jego promień, wysokość i kierunek ruchu, a także kąt kamery.

- Helix (lot spiralny). Kolejny tryb używany jako technika artystyczna do nagrywania filmów. W tym trybie śmigłowiec trzymając dany obiekt na środku kadru, porusza się wokół niego po spirali, stopniowo oddalając się i zwiększając wysokość. Pozwala to uzyskać maksymalną różnorodność widoków i kątów pokrycia.

Zwróć uwagę, że tryby Dronie, Rocket, Helix i Orbit pierwotnie pojawiły się jako część zastrzeżonego zestawu narzędzi QuickShot w dronach DJI z serii Mavic. Jednak później podobne funkcje wprowadzili inni producenci, więc teraz nazwy te są używane jako rzeczowniki pospolite.

- Plan lotu(Punkty trasy). Możliwość ustawienia kwadrokoptera na konkretną trasę lotu, na podstawie punktów kontrolnych. Funkcja ta jest bardzo podobna do flyby za pomocą punktów GPS (patrz wyżej), jednak jest wykonywana inaczej, bez korzystania z nawigacji GPS. Jedną z najpopularniejszych wariantów jest budowanie trasy w aplikacji na smartfona, za pomocą której sterujemy helikopterem; po uruchomieniu programu smartfon wysyła do urządzenia sekwencję poleceń odpowiadającą trasie. Ogólnie rzecz biorąc, tryb Waypoints nie jest tak dokładny jak Flyby GPS i oferuje mniej wariantów. Dlatego funkcja ta służy głównie do celów rozrywkowych; jeśli w dronie znajduje się kamera, może się przydać do robienia selfie lub prostych klipów wideo.

- Leć nad punktami GPS. Tryb pozwalający na wystrzelenie kwadrokoptera po określonej trasie - wstępne ustawienie auta na oddzielne punkty trasy (według współrzędnych GPS) oraz kolejność ich przejazdu. Dodatkowo mogą być dostarczone dodatkowe ustawienia - na przykład prędkość i wysokość na niektórych odcinkach trasy. Funkcja ta jest pod wieloma względami podobna do trybu Waypoints (patrz poniżej), ale można ją znaleźć głównie w urządzeniach ze średniej i wyższej półki. Jednocześnie zastosowanie GPS zapewnia większą dokładność, co umożliwia wykorzystanie drona do celów zawodowych. Na przykład, jeśli wyznaczysz w ten sposób trasę do zdjęć lotniczych, operator może w pełni skoncentrować się na pracy z kamerą bez rozpraszania się sterowaniem helikopterem.

- Tryb akrobatyczny. Specjalny tryb do wykonywania akrobacji. Pamiętaj, że specyficzne znaczenie tego trybu może się różnić w zależności od poziomu i przeznaczenia drona. Tak więc w najprostszych modelach rozrywkowych zwykle dostarczane są automatyczne programy, które pozwalają wykonywać określone akrobacje dosłownie „za naciśnięciem przycisku”. A w zaawansowanych pojazdach w trybie akrobacyjnym system stabilizacji jest wyłączony, a dron jest bardzo czuły na polecenia operatora; wymaga to dużej precyzji w sterowaniu, ale daje maksymalną kontrolę nad lotem.

Dodatkowe czujniki przewidziane w konstrukcji quadkoptera.

- Wysokości. Czujnik, który określa wysokość lotu pojazdu. Takie czujniki mogą wykorzystywać barometryczną lub ultradźwiękową zasadę działania. W pierwszym przypadku wysokość mierzy się różnicą ciśnienia atmosferycznego między aktualnym punktem a punktem początkowym (czyli czujnik określa wysokość względem poziomu początkowego); w drugim czujnik działa podobnie jak sonar, wysyłając sygnał do ziemi i mierząc czas jego powrotu. Czujniki barometryczne nie są zbyt dokładne, ale dobrze sprawdzają się na dużych wysokościach – dziesiątki i setki metrów; ultradźwiękowe - wręcz przeciwnie, pozwalają na dokładne manewrowanie w locie na niskim poziomie, ale tracą wydajność podczas wznoszenia. Jednak w niektórych zaawansowanych modelach obie opcje mogą być dostępne jednocześnie. Dane z czujnika wysokości mogą być zarówno wykorzystywane przez quadkopter „samodzielnie” (na przykład podczas zawisu lub automatycznego powrotu), jak i przesyłane do operatora na pilocie lub smartfonie.

- Optyczne. Czujnik, który pozwala kwadrokopterowi „widzieć” otoczenie w określonych kierunkach. Jedną z najprostszych wersji takiego czujnika jest kamera skierowana w dół, która pozwala urządzeniu „skopiować” powierzchnię, pod którą leci. Dzięki temu samochód może np. poruszać się w zamkniętych pomieszczeniach, do których nie dociera sygnał z satelitów GPS. Oprócz...takiej kamery, "oczy" mogą być również umieszczone po różnych stronach maszyny. Zwróć uwagę, że czujniki optyczne mają pewne ograniczenia w ich stosowaniu – np. tracą skuteczność na ciemnych, błyszczących lub jednolitych (bez widocznych szczegółów) powierzchniach, a także przy dużych prędkościach.

- moduł GPS. Czujnik odbierający sygnały z satelitów nawigacyjnych (GPS, w niektórych modelach także GLONASS) i określający aktualne współrzędne geograficzne samochodu. Konkretne sposoby wykorzystania danych o pozycji mogą się różnić: powrót do domu, przelot nad punktami (patrz poniżej), zapisywanie trasy lotu i tak dalej.

- żyroskop. Czujnik wykrywający kierunek, kąt i prędkość pojazdu wzdłuż określonej osi. Nowoczesne technologie umożliwiają tworzenie pełnoprawnych żyroskopów trójosiowych o bardzo kompaktowych wymiarach i to właśnie w takie moduły są zwykle wyposażone quadkoptery. W oparciu o żyroskopy zwykle działają systemy automatycznej stabilizacji, które przywracają auto do pozycji poziomej po podmuchu wiatru, zderzeniu z przeszkodą itp. Jednocześnie taki sprzęt wpływa na koszt samolotu, a w niektórych przypadkach (na przykład podczas akrobacji) automatyczna stabilizacja jest bardziej utrudnieniem niż użyteczną funkcją. Dlatego niektóre budżetowe, a także zaawansowane quadkoptery akrobacyjne nie są wyposażone w żyroskopy.

Zasięg drona to maksymalna odległość od urządzenia sterującego, przy której utrzymywana jest stabilna komunikacja, a urządzenie pozostaje sterowalne. W przypadku modeli, które umożliwiają obsługę zarówno za pomocą pilota, jak i smartfona (patrz „Sterowanie”), ten punkt wskazuje maksymalną wartość - z reguły osiągniętą podczas korzystania z pilota.

Wybierając według tego wskaźnika należy pamiętać, że zasięg jest wskazany dla idealnych warunków - w zasięgu wzroku, bez przeszkód na torze sygnału i zakłóceń w powietrzu. W rzeczywistości zakres sterowania może być nieco niższy; a podczas korzystania ze smartfona będzie to również zależeć od cech konkretnego gadżetu. Jeśli chodzi o konkretne liczby, mogą one wahać się od kilkudziesięciu metrów w modelach niedrogich do 5 km lub więcej w zaawansowanej technologii. Należy powiedzieć, że im większy zasięg komunikacji, tym wyższa ogólna niezawodność, tym lepiej sterowanie działa z dużą ilością zakłóceń i przeszkód. Dlatego potężny nadajnik może przydać się nie tylko na duże odległości, ale także w trudnych warunkach.

Obecność wyświetlacza informacyjnego na panelu sterowania quadkoptera.

Zauważ, że tej funkcji nie należy mylić z ekranem transmisji FPV (patrz poniżej). Wyświetlacz informacyjny jest zwykle prostym wyświetlaczem segmentowym, który może wyświetlać cyfry, pojedyncze litery oraz, w niektórych modelach, ograniczony zestaw specjalnych ikon. Jednak nawet taki sprzęt znacznie rozszerza możliwości pilota i pozwala operatorowi uzyskać wiele dodatkowych informacji: poziom naładowania baterii, poziom sygnału, zasięg, wysokość lotu itp. Jednocześnie ekran pomocniczy jest niedrogi i może być stosowany nawet w modelach niedrogich. A w zaawansowanych dronach może dobrze uzupełniać wyświetlacz do transmisji: rozdzielenie danych na różnych ekranach ułatwia kontrolę.

Specjalny wyświetlacz, który może wyświetlać obraz z kamery drona w trybie transmisji na żywo (FPV).

Wyświetlacz do transmisji FPV zwykle znajduje się na pilocie: pozwala to obserwować obraz z kamery bez rozpraszania się sterowania. Jednocześnie specyficzna konstrukcja takiego ekranu może być inna: w niektórych modelach jest on wbudowany bezpośrednio w pilota, w innych jest umieszczony na specjalnym uchwycie i można go zdemontować (lub nawet pracować oddzielnie od pilota ). Jednak w każdym przypadku funkcja ta oznacza, że oglądanie transmisji na żywo z helikoptera jest dostępne w oryginalnej konfiguracji, do tego nie trzeba szukać dodatkowych urządzeń, takich jak smartfony czy tablety.

Alternatywą dla wyświetlacza w niektórych dronach jest hełm transmisyjny FPV. Ma swoje zalety (patrz niżej), jednak tradycyjny ekran jest tańszy, a ponadto łatwiejszy i bardziej uniwersalny w użyciu: np. bez problemu można na niego patrzeć nawet w okularach, a obraz może oglądać kilka osób .

Liczba i rodzaj akumulatora użytych w panelu sterowania quadkoptera.

- AA. Wymienne akumulatory, potocznie zwane „akumulatory do latarek”. Dostępne są nie tylko w postaci jednorazowych akumulatora, ale również w postaci akumulatorów, produkowanych pod różnymi markami, różniącymi się ceną i jakością (co daje swobodę wyboru), a znalezienie takich ogniw w sprzedaży zwykle nie stanowi problemu . Moc i pojemność ogniw AA są stosunkowo niewielkie, ale w większości przypadków wystarczają do normalnej pracy nadajnika przez dość długi czas. Zazwyczaj nowoczesne piloty wymagają kilku takich baterii; w najbardziej „żarłocznych” liczba ta może osiągnąć 8.

- AAA. Znany również jako „małe palce”. W rzeczywistości - pomniejszona wersja popularnych elementów AA (patrz wyżej); ma te same kluczowe cechy, ale różni się bardziej kompaktowymi wymiarami, a co za tym idzie, nieco zmniejszoną mocą. Ta opcja jest typowa dla modeli niższej półki cenowej, z niewielkim zasięgiem pilota.

- 3s. To oznaczenie nie opisuje standardowego rozmiaru akumulatora, ale jej napięcie robocze i technologię. Oznacza baterię litowo-jonową lub litowo-polimerową (patrz „Typ akumulatora”), zmontowaną z trzech ogniw o standardowym napięciu 3,7 V na każde i dające tym samym napięcie pracy 11,1 V. Zalety takiego zasilacza mają dużą moc i pojemność, co pozwala na używanie pilota przez długi czas bez konieczności ładowania. Jednocześnie akumulatory tego typu mogą się znacznie różnić rozmiarem i wag...ą, a nie każdy model oznaczony 3s będzie kompatybilny z pilotem. Ponadto trudniej jest znaleźć zapasowy akumulator niż zestaw ogniw o standardowych rozmiarach.

- Markowa akumulator. Zasilany oryginalną baterią, która nie należy do żadnej z powyższych opcji. Takie akumulatory mogą być znacznie wydajniejsze od ogniw wymiennych, co sprawia, że dobrze nadają się nawet do pilotów o dużym poborze prądu. Ich główną zaletą jest trudność z szybką wymianą: konstrukcja pilota jest w najlepszym razie słabo przystosowana, a w najgorszym akumulator jest zwykle niewymienna. Ponadto znalezienie odpowiedniej akumulatora zamiennej może być dużym wyzwaniem.

Średnica każdego pojedynczego śmigła quadkoptera / multikoptera (zwykle jest taka sama dla wszystkich śmigieł). Ogólnie rzecz biorąc, wskaźnik ten ma drugorzędne znaczenie: jest dobierany przez producenta w taki sposób, aby zapewniał możliwości odpowiadające klasie maszyny. Zauważamy tylko, że poziom hałasu może zależeć od wielkości śmigieł: przy pozostałych warunkach równych (liczba śmigieł, liczba łopatek, waga aparatu itp.), śmigło o mniejszej średnicy powinno się obracać szybciej, aby zapewnić wymagany ciąg, a przy dużych prędkościach silniki pracują również głośniej.