Obudowa posiada specjalne
zabezpieczenie przed wilgocią, dostosowane do pomiaru przez indeks IP. Im on wyższy, tym bardziej wodoodporne jest urządzenie. Jednak w większości przypadków czujniki tętna, które są podobne do zegarków na rękę, posiadają wodoodporność oszacowaną w atmosferach (patrz odpowiedni punkt). To właśnie parametr ten w dużej mierze opisuje możliwości gadżetu przy kontakcie z wodą. W każdym razie przed użyciem dowolnego modelu odpornego na wilgoć należy dokładnie przeczytać zasady eksploatacji określone przez producenta.
Stopień ochrony przed wodą przewidziany w konstrukcji urządzenia.
Zwyczajowo podaje się parametr ten w postaci głębokości pod wodą, na której urządzenie rzekomo działa. Należy jednak pamiętać, że wskaźniki te są bardzo warunkowe i mają niewiele wspólnego z rzeczywistymi możliwościami zanurzenia w wodzie. Wynika to z faktu, że przy ocenie ochrony przed wodą brane jest pod uwagę tylko ciśnienie statyczne - ciśnienie przy absolutnie stojącej wodzie. Każdy ruch (w tym zanurzenie w samej wodzie) stwarza dodatkowe ciśnienie dynamiczne.
W praktyce wszystko to prowadzi do tego, że o wodoodporności można mówić tylko przy wskaźniku ponad 30 m - a nawet wtedy takie cechy pozwalają tylko wytrzymywać wnikanie małych kropli (na przykład podczas deszczu).
Wodoszczelne to modele ze wskaźnikiem WR50, które tolerują krótkie zanurzenie w wodzie (nie we wszystkich modelach), lecz nurkowanie na głębokość 2-3 m dostępne dla modeli ze wskaźnikiem WR100.
