Typ
Ogólne przeznaczenie urządzenia.
Parametr ten jest wskazany dla modeli o wyraźnej specjalizacji - są to głównie niwelatory laserowe, w tym obrotowe. Opcje mogą być następujące:
- Aby pokryć obszar 360 °. Pełen okrąg 360 ° z definicji obejmuje wszystkie niwelatory obrotowe (patrz Typ). Jednak tę specjalizację można znaleźć również w „konwencjonalnych” modelach laserowych. W takich urządzeniach pełne pokrycie 360° uzyskuje się innymi sposobami – zwykle poprzez posiadanie wielu nadajników, z których każdy obejmuje inny sektor.
- Tylko rzuty punktowe. Niwelatory z tą funkcją podczas pracy nie tworzą znaków w postaci linii i „rysują” tylko punkty. Jednocześnie w najprostszych modelach występuje tylko rzutowanie jednego punktu, ale urządzenia z kilkoma etykietami (do 5) są bardziej powszechne. W każdym razie takie urządzenia są przeznaczone do stosunkowo prostej pracy, w której nie ma potrzeby znakowania wzdłuż linii.
- Na podłogę. Niwelatory przeznaczone do pracy z podłogą - jastrychy, układanie powłok itp. Wspólną cechą takich urządzeń jest wystarczająco szeroka podstawa, która pozwala w rzeczywistości postawić urządzenie bezpośrednio na podłodze. Ale specyficzna konstrukcja i cechy działania tego typu poziomów mogą być różne. Tak więc dość popularne są urządzenia o charakterystycznym układzie - z dwoma pionowymi rzutami przecinającymi się pod kątem 90 ° (w niektórych modelach dostępne są jeszcze dwa rzuty, skierowane w przeciwnych kierunka...ch od głównych). Takie urządzenie może być używane nie tylko na podłodze, ale także na ścianach: jeśli mocno przymocujesz je podstawą do jednej lub drugiej powierzchni, utworzy na niej dwie wyraźnie prostopadłe linie. W przypadku podłóg jest to wygodne np. przy układaniu płytek.
Innym powszechnym rodzajem poziomowania podłogi są przyrządy przeznaczone do wykrywania nieprawidłowości. W tym celu stosuje się linię uformowaną na podłodze za pomocą rzutu pionowego. Podczas pracy niwelator umieszczony na podłodze i wyregulowany w poziomie obraca się wokół osi pionowej, a linia „skanuje” podłogę; kiedy uderza w półkę, staje się nierówny. Zauważ, że w najprostszych modelach taki „skaner” wykorzystuje tylko jedną projekcję, ale jest też wersja bardziej zaawansowana – linia tworzona przez dwie projekcje na raz. Kiedy taki wskaźnik trafi na nierówności podłogi, dzieli się na dwie oddzielne linie - jest to znacznie bardziej zauważalne niż odchylenie przy użyciu jednego rzutu.
Zwracamy również uwagę, że modele do urządzeń podłogowych są czasami określane również jako modele przeznaczone do wstępnego oznaczania ścian przed jastrychem - a mianowicie do rysowania ściśle poziomej linii wskazującej maksymalną wysokość wylewania. Jednak nie tylko specjalistyczne urządzenia poradzą sobie z takim zadaniem, ale także większość poziomów ogólnej specjalizacji - najważniejsze jest to, że potrafią tworzyć poziomą linię na niewielkiej wysokości od podłogi (około 3-4 cm).
- Do rur. Dość rzadkim rodzajem specjalistycznych poziomic laserowych są urządzenia do układania rurociągów. Wykorzystywane są w szczególności przy budowie instalacji wodno-kanalizacyjnych i deszczowych. Niwelatory rurkowe najczęściej mają charakterystyczny cylindryczny kształt, z jednej strony z uchwytem, a z drugiej laserem punktowym. Montowane są poziomo na specjalnych nogach (zestaw zwykle zawiera kilka zestawów takich nóżek, różniących się wysokością); projekt zwykle ma mechanizm samopoziomowania o dość rozbudowanych możliwościach; a wymaganą dokładność pomiaru zapewnia tarcza ze specjalnym oznaczeniem. Takie urządzenia pozwalają przynajmniej dokładnie układać linie poziome, a wiele z nich umożliwia również pracę z narożnikami.
Zasięg pracy
Zakres zastosowania, przy którym urządzenie pozostaje w pełni sprawne bez użycia dodatkowych odbiorników (patrz niżej); innymi słowy, promień jego działania bez urządzeń pomocniczych. Konkretne znaczenie tego parametru zależy od rodzaju instrumentu (patrz wyżej). Tak więc w przypadku niwelatorów optycznych zakresem pomiarowym jest największa odległość, z której operator może normalnie zobaczyć podziały standardowej łaty niwelacyjnej. W przypadku niwelatorów laserowych parametr ten określa odległość urządzenia od powierzchni, na którą rzutowany jest znak, przy której rzut ten będzie dobrze widoczny gołym okiem; a w dalmierzach mówimy o największej odległości, jaką można zmierzyć. Zazwyczaj zakres pomiarowy jest wskazany dla warunków idealnych - w szczególności przy braku zanieczyszczeń w powietrzu; w praktyce może to być mniejsze z powodu kurzu, mgły lub odwrotnie, jasne światło słoneczne „nachodzi” na znak. Jednocześnie pod względem tej cechy można porównywać instrumenty tego samego typu.
Należy pamiętać, że warto wybrać urządzenie według zasięgu, biorąc pod uwagę specyfikę zadań, które planuje się za jego pomocą rozwiązać: w końcu długi zakres pomiarowy zwykle znacząco wpływa na wymiary, wagę, zużycie energii i cenę, ale nie zawsze jest wymagane. Na przykład nie ma sensu szukać mocnego poziomu lasera na 30-40 m, jeśli potrzebujesz urządzenia do prac wykończeniowych w standardowych mieszkaniach.
W niektórych modelach można określić zakres, który przedstawi...a minimalny i maksymalny zakres pomiarowy. Ale w większości przypadków wskazana jest tylko wartość maksymalna.
Kąt samopoziomowania
Maksymalne odchylenie od pozycji poziomej, które urządzenie jest w stanie skorygować „własnymi środkami”.
Samopoziomowanie samo w sobie znacznie ułatwia instalację i wstępną kalibrację niwelatorów (patrz "Typ"), które często (a dla modeli optycznych - obowiązkowe) muszą być ustawione poziomo, aby działały. Dzięki tej funkcji wystarczy zamontować urządzenie mniej więcej równomiernie (w wielu modelach przewidziano do tego specjalne urządzenia, np. okrągłe poziomnice) – a dostrajanie w płaszczyźnie podłużnej i poprzecznej zostanie przeprowadzone automatycznie. A granice samopoziomowania są zwykle wskazane dla obu płaszczyzn; im wyższy wskaźnik ten, tym łatwiej jest zainstalować urządzenie, tym mniej wymaga od początkowego umieszczenia. W niektórych modelach wskaźnik ten ta może osiągnąć 6 - 8 °.
Czas poziomowania
Przybliżony czas, jaki zajmuje mechanizmowi samopoziomowania doprowadzenie poziomu do idealnie wypoziomowanej pozycji.
Aby uzyskać więcej informacji na temat takiego mechanizmu, zobacz Limity poziomu własnego. A rzeczywisty czas jego wyrównania zależy bezpośrednio od rzeczywistego odchylenia urządzenia od poziomu. Dlatego w charakterystyce z reguły podany jest maksymalny czas osiowania - czyli dla sytuacji, gdy w pozycji wyjściowej urządzenie jest pochylone pod maksymalnym kątem w obu osiach, wzdłużnej i poprzecznej. Ponieważ poziomnice są dalekie od zainstalowania w tej pozycji, w praktyce prędkość doprowadzenia do poziomu jest często wyższa niż deklarowana. Niemniej jednak sensowne jest ocenianie różnych modeli dokładnie według liczb podanych w charakterystyce - pozwalają one oszacować maksymalny czas, który trzeba będzie poświęcić na wyrównanie po następnym ruchu urządzenia. Jeśli chodzi o określone wskaźniki, mogą one wynosić od 1,5 - 2 s do 30 s.
Teoretycznie im krótszy czas wyrównania, tym lepiej, zwłaszcza jeśli czeka nas duża liczba pracy z częstymi ruchami z miejsca na miejsce. Jednak w praktyce porównując różne modele warto wziąć pod uwagę inne punkty. Po pierwsze, powtarzamy, że tempo wyrównywania w dużym stopniu zależy od limitów wyrównywania; w końcu im większe kąty odchylenia, tym więcej czasu zajmuje mechanizmowi powrót do poziomu. Tak więc, aby bezpośrednio porównać ze sobą pod względem szybkości samopoziomowania, to głównie te urządzen...ia, w których dopuszczalne kąty odchylenia są takie same lub nieznacznie się różnią. Po drugie, przy wyborze warto wziąć pod uwagę specyfikę proponowanej pracy. Jeśli więc urządzenie ma być często używane na bardzo nierównych powierzchniach, to na przykład model z czasem poziomowania 20 s i limitem samopoziomowania 6° będzie rozsądniejszym wyborem niż urządzenie z czasem 5 s i granice 2 °, ponieważ w drugim przypadku początkowa (ręczna) instalacja urządzenia zajmie dużo czasu. A dla mniej więcej równych płaszczyzn poziomych wręcz przeciwnie, szybsze urządzenie może być najlepszą opcją.
Temperatura robocza
Zakres temperatur, w których gwarantowana jest praca urządzenia przez wystarczająco długi czas bez awarii, awarii i przekroczenia błędu pomiarowego określonego w charakterystyce. Należy mieć na uwadze, że mówimy przede wszystkim o temperaturze obudowy urządzenia, a to zależy nie tylko od temperatury otoczenia – np. narzędzie pozostawione na słońcu może się przegrzać nawet przy dość chłodnej pogodzie.
Generalnie warto zwrócić uwagę na parametr ten, gdy szukasz modelu do pracy na zewnątrz, w nieogrzewanych pomieszczeniach i innych miejscach o warunkach znacząco odbiegających od warunków pokojowych; w pierwszym przypadku warto również zadbać o ochronę przed kurzem i wilgocią (patrz „Klasa ochrony”). Z drugiej strony, nawet stosunkowo proste i „krótkowzroczne” niwelatory/dalmierze zazwyczaj dobrze znoszą ciepło i zimno.
Gwint statywu
Rozmiar gwintu służącego do montażu niwelatora/dalmierza na statywie (jeśli jest). Ta opcja może być przydatna, jeśli masz już statyw pomiarowy, którego chcesz używać z instrumentem.
Najpopularniejsze opcje w nowoczesnych urządzeniach to 1/4 "i 5/8". Należy zaznaczyć, że 1/4” to standardowy rozmiar dla
sprzętu fotograficznego – odpowiednio, poziomice z takim gwintem można zamontować nawet na zwykłych
statywach fotograficznych.
Liczba płaszczyzn pionowych
Liczba rzutów pionowych wydawanych przez poziom lasera podczas pracy.
Większość nowoczesnych poziomów przeznaczona jest na ściśle określone stanowisko pracy; odpowiednio
rzut pionowy nazywany jest rzutem rysowanym od góry do dołu w stosunku do standardowego położenia urządzenia. Jeśli takich płaszczyzn jest kilka, poziom można wykorzystać na dwie, a nawet trzy ściany jednocześnie - przydaje się to np. do jednoczesnej pracy kilku osób. Jednocześnie istnieją urządzenia przenośne, które mogą być używane w różnych pozycjach; dla nich główna płaszczyzna robocza nazywana jest pionową, chociaż podczas pracy może być umieszczona zarówno poziomo, jak i pod kątem, w zależności od konkretnych zadań. Należy również pamiętać, że rzut pionowy może również generować linię poziomą - na przykład podczas instalowania poziomu na podłodze.
Należy pamiętać, że liczba rzutów jest obliczana nie przez płaszczyzny geometryczne, ale przez poszczególne elementy laserowe, z których każdy odpowiada za własny „obszar roboczy”. Na przykład, jeśli poziom ma dwa pionowe elementy znajdujące się na przeciwległych końcach i skierowane w różnych kierunkach, są one liczone jako dwa rzuty, nawet jeśli te rzuty leżą w tej samej płaszczyźnie.
Liczba płaszczyzn poziomych
Liczba
rzutów poziomych, które poziom lasera może wytworzyć podczas pracy. Podobnie jak w przypadku linii pionowych (patrz wyżej), parametr ten nie opisuje liczby płaszczyzn geometrycznych, ale liczbę poszczególnych elementów roboczych do rzutowania linii poziomych. W tym przypadku rzutowana płaszczyzna jest zwykle jedną i można do niej zapewnić kilka elementów w celu rozszerzenia sektora objętego urządzeniem. Na przykład tradycyjna niwelator laserowy (patrz „Typ”) z 4 projekcjami poziomymi może być w stanie pokryć pełne koło 360° - jak niwelator obrotowy (patrz ibid.), ale przy znacznie niższych kosztach. Oczywiście nie ma potrzeby mówić o pełnoprawnym zastępstwie, tk. moc i zasięg takich urządzeń również nie są zbyt duże; ale do pracy w pomieszczeniach o odległości kilku metrów, gdzie jednocześnie ważne jest szerokie pokrycie, często preferowany jest model konwencjonalny z kilkoma rzutami niż model obrotowy. Same niwelatory obrotowe z definicji mają jeden rzut niwelatory.
Liczba płaszczyzn punktowych
Liczba pojedynczych punktów rzutowanych przez narzędzie laserowe - dalmierz lub poziomica, patrz "Typ" - podczas pracy. W pierwszym przypadku
standardowo zapewniany jest rzut jednopunktowy - więcej do pomiaru odległości po prostu nie jest wymagane. Na poziomach może być kilka punktów, a niektóre modele w ogóle nie mają rzutów płaskich i działają tylko z punktami. Ten format może nie być tak wygodny jak wyświetlanie linii; jednocześnie, przy tej samej mocy lasera, plamki świecą jaśniej i są lepiej widoczne, zwłaszcza z dużych odległości. Ponadto istnieją pewne rodzaje prac, dla których jest to rzut punktowy, który jest uważany za optymalny - na przykład układanie kanału ściekowego, wyznaczanie lokalizacji dwóch otworów w przeciwległych ścianach itp.