Porównanie Bosch GLL 2-20 Professional 0601063J00 vs ADA RUBER X32

- Poziom optyczny. Początkowo niwelatory nazywano urządzeniami przeznaczonymi do określania nadmiaru jednego punktu na powierzchni (ziemi lub struktury) nad innym. Jednocześnie w budownictwie zakres takich narzędzi po pierwsze jest znacząco różny, a po drugie zależy od rodzaju. Niwelator optyczny można opisać jako rodzaj specjalistycznego teleskopu zamontowanego na obrotowym stojaku ze skalą do pomiaru kąta obrotu; inna skala, do sprawdzania zakresów poziomych i pomiarowych, znajduje się zwykle bezpośrednio w polu widzenia operatora. Kolejnym praktycznie niezbędnym elementem wyposażenia jest urządzenie do zapewnienia poziomego ustawienia lunety - mechanizm pozycjonowania z wbudowaną poziomicą. Niwelatory optyczne są uważane za bardzo uniwersalne urządzenia, mogą być stosowane w budownictwie, geodezji, architekturze krajobrazu, archeologii itp. Ich zalety to prostota, niezawodność, możliwość pracy bez zasilania oraz bezpieczeństwo ze względu na brak wiązek laserowych. Z drugiej strony większość tych urządzeń jest przeznaczona do dość dużych powierzchni i słabo nadaje się do pracy w małych przestrzeniach.

- Poziom lasera. W przeciwieństwie do opisanych powyżej optycznych, niwelatory laserowe są w rzeczywistości projektorami do budowania samolotów: za pomocą lasera rozproszonego przez specjalny pryzmat wyświetlają linię płaszczyzny na ścianie lub innej powierzchni. W związku z tym głównym celem tego ty...pu jest oznaczanie płaszczyzn - przede wszystkim poziomych lub pionowych, ale niektóre modele pozwalają również na ustawienie dowolnego kąta. Najprostsze niwelatory laserowe pracują na jednej płaszczyźnie, najbardziej zaawansowane potrafią wyświetlać trzy jednocześnie; innym specyficznym typem są urządzenia z rzutami w postaci punktów (więcej szczegółów w rozdziale „Rzuty punktowe”). Design będzie zwykle zawierał również poziomicę i/lub system samopoziomowania. Należy pamiętać, że większość urządzeń tego typu jest zaprojektowana na stosunkowo krótkie odległości - do 10 m bez odbiornika - i jest przeznaczona głównie do prac wewnętrznych; istnieją również dość mocne modele o zasięgu kilkudziesięciu metrów, ale są one znacznie rzadsze.

- Obrotowy poziom lasera. Opisana powyżej zmiana poziomu lasera, w której płaszczyzna jest „rysowana” nie na skutek rozproszenia wiązki laserowej w pryzmacie, ale na skutek gwałtownego obracania się źródła promieniowania laserowego – w efekcie ślad z wiązka łączy się dla oka w jedną ciągłą linię. Niwelatory obrotowe są zwykle profesjonalnymi instrumentami przeznaczonymi do użytku na dużych obszarach; zasięg pomiarów bez odbiornika w nich wynosi zwykle kilkadziesiąt metrów, a z odbiornikiem - do kilkuset.

- Dalmierz laserowy. Ten typ obejmuje urządzenia przeznaczone do pomiaru odległości za pomocą wiązki laserowej. W rzeczywistości są swego rodzaju elektronicznym substytutem ruletek i innych podobnych instrumentów. Jednocześnie znacznie wygodniej jest korzystać z dalmierza: zamiast ciągnąć taśmę, odkładać segmenty linijką itp. wystarczy skierować wiązkę w żądany punkt i ustalić uzyskaną wartość. Dodatkowo do pomiaru operator nie musi ruszać się z miejsca, co umożliwia łatwe określenie odległości nawet do niedostępnych obiektów - najważniejsze jest to, że obiekt ten znajduje się na linii wzroku i w zasięgu wzroku. urządzenie. Kolejną zaletą dalmierzy laserowych jest to, że mogą być wyposażone w wiele dodatkowych funkcji, takich jak automatyczne obliczanie powierzchni i objętości, sumowanie odległości, ustalanie minimum i maksimum itp. W rzeczywistości ich jedynymi wadami w porównaniu z tradycyjnymi przyrządami do pomiaru długości są wysoki koszt i zapotrzebowanie na energię. Większość urządzeń tego typu przypomina nieco piloty do sprzętu AGD i jest wycelowana w laserową „plamkę”, widoczną gołym okiem; jednak niektóre modele posiadają wizjer optyczny z naprowadzaniem na znak w okularze, co umożliwia użycie lasera w zakresie niewidzialnym (zwykle podczerwonym).

- Dalmierz ultradźwiękowy. Rodzaj dalmierza, który, jak sama nazwa wskazuje, wykorzystuje do działania promieniowanie ultradźwiękowe. Główne cechy zastosowania takich urządzeń są podobne do dalmierzy laserowych (patrz wyżej). Jednocześnie ultradźwięki mają pewne zalety w porównaniu z laserem. W szczególności może pracować nawet w warunkach gęstej mgły, pary, kurzu itp., gdzie wiązka światła jest bezsilna; ponadto wiele z tych urządzeń posiada dodatkowe funkcje, które nie są dostępne dla dalmierzy laserowych – np. pomiar temperatury w pomieszczeniu. Wśród wad dalmierzy ultradźwiękowych można zauważyć mniejszą dokładność, a także zależność wyników pomiarów od stanu powietrza (temperatury i wilgotności). Należy pamiętać, że takie urządzenia są zwykle wyposażone również w laserowe diody elektroluminescencyjne, ale w tym przypadku laser jest używany wyłącznie jako wyznacznik celu - znacznik świetlny wskazuje punkt, do którego odległość jest mierzona, a za pomiar odpowiada ultradźwięk samo.

Ogólne przeznaczenie urządzenia.

Parametr ten jest wskazany dla modeli o wyraźnej specjalizacji - są to głównie niwelatory laserowe, w tym obrotowe. Opcje mogą być następujące:

- Aby pokryć obszar 360 °. Pełen okrąg 360 ° z definicji obejmuje wszystkie niwelatory obrotowe (patrz Typ). Jednak tę specjalizację można znaleźć również w „konwencjonalnych” modelach laserowych. W takich urządzeniach pełne pokrycie 360° uzyskuje się innymi sposobami – zwykle poprzez posiadanie wielu nadajników, z których każdy obejmuje inny sektor.

- Tylko rzuty punktowe. Niwelatory z tą funkcją podczas pracy nie tworzą znaków w postaci linii i „rysują” tylko punkty. Jednocześnie w najprostszych modelach występuje tylko rzutowanie jednego punktu, ale urządzenia z kilkoma etykietami (do 5) są bardziej powszechne. W każdym razie takie urządzenia są przeznaczone do stosunkowo prostej pracy, w której nie ma potrzeby znakowania wzdłuż linii.

- Na podłogę. Niwelatory przeznaczone do pracy z podłogą - jastrychy, układanie powłok itp. Wspólną cechą takich urządzeń jest wystarczająco szeroka podstawa, która pozwala w rzeczywistości postawić urządzenie bezpośrednio na podłodze. Ale specyficzna konstrukcja i cechy działania tego typu poziomów mogą być różne. Tak więc dość popularne są urządzenia o charakterystycznym układzie - z dwoma pionowymi rzutami przecinającymi się pod kątem 90 ° (w niektórych modelach dostępne są jeszcze dwa rzuty, skierowane w przeciwnych kierunka...ch od głównych). Takie urządzenie może być używane nie tylko na podłodze, ale także na ścianach: jeśli mocno przymocujesz je podstawą do jednej lub drugiej powierzchni, utworzy na niej dwie wyraźnie prostopadłe linie. W przypadku podłóg jest to wygodne np. przy układaniu płytek.
Innym powszechnym rodzajem poziomowania podłogi są przyrządy przeznaczone do wykrywania nieprawidłowości. W tym celu stosuje się linię uformowaną na podłodze za pomocą rzutu pionowego. Podczas pracy niwelator umieszczony na podłodze i wyregulowany w poziomie obraca się wokół osi pionowej, a linia „skanuje” podłogę; kiedy uderza w półkę, staje się nierówny. Zauważ, że w najprostszych modelach taki „skaner” wykorzystuje tylko jedną projekcję, ale jest też wersja bardziej zaawansowana – linia tworzona przez dwie projekcje na raz. Kiedy taki wskaźnik trafi na nierówności podłogi, dzieli się na dwie oddzielne linie - jest to znacznie bardziej zauważalne niż odchylenie przy użyciu jednego rzutu.
Zwracamy również uwagę, że modele do urządzeń podłogowych są czasami określane również jako modele przeznaczone do wstępnego oznaczania ścian przed jastrychem - a mianowicie do rysowania ściśle poziomej linii wskazującej maksymalną wysokość wylewania. Jednak nie tylko specjalistyczne urządzenia poradzą sobie z takim zadaniem, ale także większość poziomów ogólnej specjalizacji - najważniejsze jest to, że potrafią tworzyć poziomą linię na niewielkiej wysokości od podłogi (około 3-4 cm).

- Do rur. Dość rzadkim rodzajem specjalistycznych poziomic laserowych są urządzenia do układania rurociągów. Wykorzystywane są w szczególności przy budowie instalacji wodno-kanalizacyjnych i deszczowych. Niwelatory rurkowe najczęściej mają charakterystyczny cylindryczny kształt, z jednej strony z uchwytem, a z drugiej laserem punktowym. Montowane są poziomo na specjalnych nogach (zestaw zwykle zawiera kilka zestawów takich nóżek, różniących się wysokością); projekt zwykle ma mechanizm samopoziomowania o dość rozbudowanych możliwościach; a wymaganą dokładność pomiaru zapewnia tarcza ze specjalnym oznaczeniem. Takie urządzenia pozwalają przynajmniej dokładnie układać linie poziome, a wiele z nich umożliwia również pracę z narożnikami.

Zakres zastosowania, przy którym urządzenie pozostaje w pełni sprawne bez użycia dodatkowych odbiorników (patrz niżej); innymi słowy, promień jego działania bez urządzeń pomocniczych. Konkretne znaczenie tego parametru zależy od rodzaju instrumentu (patrz wyżej). Tak więc w przypadku niwelatorów optycznych zakresem pomiarowym jest największa odległość, z której operator może normalnie zobaczyć podziały standardowej łaty niwelacyjnej. W przypadku niwelatorów laserowych parametr ten określa odległość urządzenia od powierzchni, na którą rzutowany jest znak, przy której rzut ten będzie dobrze widoczny gołym okiem; a w dalmierzach mówimy o największej odległości, jaką można zmierzyć. Zazwyczaj zakres pomiarowy jest wskazany dla warunków idealnych - w szczególności przy braku zanieczyszczeń w powietrzu; w praktyce może to być mniejsze z powodu kurzu, mgły lub odwrotnie, jasne światło słoneczne „nachodzi” na znak. Jednocześnie pod względem tej cechy można porównywać instrumenty tego samego typu.

Należy pamiętać, że warto wybrać urządzenie według zasięgu, biorąc pod uwagę specyfikę zadań, które planuje się za jego pomocą rozwiązać: w końcu długi zakres pomiarowy zwykle znacząco wpływa na wymiary, wagę, zużycie energii i cenę, ale nie zawsze jest wymagane. Na przykład nie ma sensu szukać mocnego poziomu lasera na 30-40 m, jeśli potrzebujesz urządzenia do prac wykończeniowych w standardowych mieszkaniach.

W niektórych modelach można określić zakres, który przedstawi...a minimalny i maksymalny zakres pomiarowy. Ale w większości przypadków wskazana jest tylko wartość maksymalna.

Dokładność jest opisana jako maksymalne odchylenie od prawdziwej wartości mierzonego parametru, jakie może dać urządzenie, jeśli przestrzegane są wszystkie zasady jego działania i odpowiednie pomiary. Zarówno w dalmierzach, jak i niwelatorach parametr ten jest zwykle wyznaczany na pewną odległość – np. 3 mm na 30 m; ale nawet dla tego samego producenta te odległości „kontrolne” mogą być różne. Dlatego w naszym katalogu dokładność wszystkich urządzeń jest przeliczana na 1 m odległości; przy takim rekordzie dla przykładu powyżej będzie to 3/30 = 0,1 mm/m. Ułatwia to porównywanie ze sobą różnych modeli.

Należy również powiedzieć, że znaczenie parametru „dokładność” dla różnych typów przyrządów pomiarowych (patrz „Rodzaj”) będzie różne. W przypadku niwelatorów optycznych opisano to w punkcie „SKP” powyżej. W przypadku laserów wszystkich typów dokładność to maksymalne odchylenie znaku od rzeczywistego poziomu (lub pionu, jeśli taka funkcja jest przewidziana), a dla poziomu można mówić zarówno o przesunięciu znaku w górę / w dół, jak i o jego obrót. W dalmierzach ta cecha opisuje maksymalną różnicę (zarówno w „plusie”, jak i „minusie”) między odczytami urządzenia a rzeczywistą odległością od obiektu.

W każdym razie im mniejszy błąd, tym lepiej; z drugiej strony dokładność znacząco wpływa na cenę urządzenia. Dlatego konieczne jest wybranie konkretnego modelu dla tego parametru, biorąc pod uwagę specyfikę planowanej pracy. Na przykład stosunkowo prosta naprawa w m...ieszkaniu prawdopodobnie nie będzie wymagała precyzyjnego narzędzia; a zalecenia dotyczące bardziej złożonych zadań można znaleźć w specjalistycznych źródłach, od zaleceń ekspertów po oficjalne instrukcje.

Maksymalne odchylenie od pozycji poziomej, które urządzenie jest w stanie skorygować „własnymi środkami”.

Samopoziomowanie samo w sobie znacznie ułatwia instalację i wstępną kalibrację niwelatorów (patrz "Typ"), które często (a dla modeli optycznych - obowiązkowe) muszą być ustawione poziomo, aby działały. Dzięki tej funkcji wystarczy zamontować urządzenie mniej więcej równomiernie (w wielu modelach przewidziano do tego specjalne urządzenia, np. okrągłe poziomnice) – a dostrajanie w płaszczyźnie podłużnej i poprzecznej zostanie przeprowadzone automatycznie. A granice samopoziomowania są zwykle wskazane dla obu płaszczyzn; im wyższy wskaźnik ten, tym łatwiej jest zainstalować urządzenie, tym mniej wymaga od początkowego umieszczenia. W niektórych modelach wskaźnik ten ta może osiągnąć 6 - 8 °.

Przybliżony czas, jaki zajmuje mechanizmowi samopoziomowania doprowadzenie poziomu do idealnie wypoziomowanej pozycji.

Aby uzyskać więcej informacji na temat takiego mechanizmu, zobacz Limity poziomu własnego. A rzeczywisty czas jego wyrównania zależy bezpośrednio od rzeczywistego odchylenia urządzenia od poziomu. Dlatego w charakterystyce z reguły podany jest maksymalny czas osiowania - czyli dla sytuacji, gdy w pozycji wyjściowej urządzenie jest pochylone pod maksymalnym kątem w obu osiach, wzdłużnej i poprzecznej. Ponieważ poziomnice są dalekie od zainstalowania w tej pozycji, w praktyce prędkość doprowadzenia do poziomu jest często wyższa niż deklarowana. Niemniej jednak sensowne jest ocenianie różnych modeli dokładnie według liczb podanych w charakterystyce - pozwalają one oszacować maksymalny czas, który trzeba będzie poświęcić na wyrównanie po następnym ruchu urządzenia. Jeśli chodzi o określone wskaźniki, mogą one wynosić od 1,5 - 2 s do 30 s.

Teoretycznie im krótszy czas wyrównania, tym lepiej, zwłaszcza jeśli czeka nas duża liczba pracy z częstymi ruchami z miejsca na miejsce. Jednak w praktyce porównując różne modele warto wziąć pod uwagę inne punkty. Po pierwsze, powtarzamy, że tempo wyrównywania w dużym stopniu zależy od limitów wyrównywania; w końcu im większe kąty odchylenia, tym więcej czasu zajmuje mechanizmowi powrót do poziomu. Tak więc, aby bezpośrednio porównać ze sobą pod względem szybkości samopoziomowania, to głównie te urządzen...ia, w których dopuszczalne kąty odchylenia są takie same lub nieznacznie się różnią. Po drugie, przy wyborze warto wziąć pod uwagę specyfikę proponowanej pracy. Jeśli więc urządzenie ma być często używane na bardzo nierównych powierzchniach, to na przykład model z czasem poziomowania 20 s i limitem samopoziomowania 6° będzie rozsądniejszym wyborem niż urządzenie z czasem 5 s i granice 2 °, ponieważ w drugim przypadku początkowa (ręczna) instalacja urządzenia zajmie dużo czasu. A dla mniej więcej równych płaszczyzn poziomych wręcz przeciwnie, szybsze urządzenie może być najlepszą opcją.

Stopień powiększenia zapewniany przez obiektyw niwelatora optycznego lub dalmierza laserowego (jeśli funkcja ta jest dostępna, patrz „Rodzaj”, aby uzyskać więcej informacji). W każdym razie im większe powiększenie, tym ogólniej zasięg urządzenia (patrz wyżej) i tym wygodniej jest pracować z nim na odległość. W przypadku niwelatorów optycznych parametr ten jest również jednym z kryteriów określających przydatność przyrządu do określonej klasy pomiarów; szczegółowe wymagania dotyczące wielości z reguły są wskazane w specjalistycznych instrukcjach.

Należy mieć na uwadze, że zwiększenie powiększenia, przy innych warunkach bez zmian, prowadzi do zawężenia kąta pola widzenia; w pewnym stopniu można to skompensować zwiększając średnicę obiektywu (patrz również poniżej), ale duże soczewki znacznie zwiększają całkowity koszt poziomu. Dlatego przy wyborze należy postępować od optymalnej równowagi między tymi cechami.

Średnica obiektywu niwelatora optycznego (patrz „Rodzaj”). Współczynnik apertury zależy przede wszystkim od tego parametru - ilości światła przepuszczanego przez układ optyczny. Im większa średnica obiektywu, tym wyższa ta liczba oraz jaśniejszy i wyraźniejszy obraz widoczny dla operatora, co jest szczególnie ważne przy słabym oświetleniu (przy pochmurnej pogodzie, o zmierzchu itp.). Dodatkowo duży obiektyw pozwala na większe pole widzenia; więcej szczegółów na str. „Współczynnik powiększenia”.

Skrót SKP oznacza „błąd średniokwadratowy”. Jest to główny wskaźnik, który określa dokładność niwelatora optycznego (patrz „Rodzaj”): opisuje średnią wartość błędu (różnica między odczytami przyrządu a rzeczywistą wysokością), którą niwelator wytwarza podczas pracy. Zwyczajowo UPC oznacza się w milimetrach na kilometr podwójnego skoku: na przykład wartość 2,5 mm oznacza, że przy przejściu do obiektu w odległości 1 km od pozycji wyjściowej i z powrotem, całkowite odchylenie uzyskanych wyników od prawdziwej różnicy wysokości wyniesie 2,5 mm. Kolejność liczb jest dokładnie taka, że nawet najprostsze współczesne niwelatory mają SKP na poziomie zaledwie kilku milimetrów na kilometr. Jednocześnie dla różnych klas prac geodezyjnych dopuszczalne niwelatory błędu średniokwadratowego również będą różne; szczegółowe wymagania dla nich są opisane w dokumentach regulacyjnych, w szczególności instrukcjach.

Jednocześnie warto wyjaśnić, że w tym przypadku mówimy o tzw. błąd instrumentalny, wynikający jedynie z niedoskonałości konstrukcji samego urządzenia. Rzeczywisty błąd pomiaru może być znacznie wyższy, ponieważ o jego występowaniu decyduje wiele innych czynników: dokładność poziomego ustawienia urządzenia, konstrukcja pręta niwelacyjnego, zniekształcenia z przepływów powietrza o różnych temperaturach ("zamglenie"), od zabrudzenia na soczewce itp. Dlatego dla wielu poziomów optycznych należy wskazać również taki parametr jak dokładność (patrz niżej) - czyli rzeczywisty błąd, uwz...ględniający wszystkie istotne czynniki (oczywiście z zastrzeżeniem metodologii pomiaru).