Porównanie Korg Kross-61 vs Korg Krome-61

Innymi słowy, polifonia obsługiwana przez syntezator to liczba „głosów” (generatorów tonów), które mogą na nim jednocześnie brzmieć.

Parametr ten jest często opisywany jako liczba dźwięków, które mogą być grane jednocześnie na klawiaturze. Nie jest to jednak do końca prawda, ponieważ w wielu barwach jedna nuta może aktywować kilka generatorów tonów. W rezultacie, na przykład, aby zagrać akord składający się z 3 nut w barwie z 4 generatorami tonów na nutę, wymagana jest polifonia co najmniej 3 * 4=12 głosów. Ponadto automatyczne akompaniamenty i wstępnie zdefiniowane utwory (patrz powiązane sekcje) również wykorzystują generatory brzmień, co wymaga również większej liczby głosów do efektywnej pracy z tymi funkcjami.

Minimalną wartością dla mniej lub bardziej funkcjonalnego nowoczesnego syntezatora jest polifonia na 32 głosy – i nawet wtedy taki instrument może być używany głównie do wstępnego treningu i prostych melodii. Dla bardziej solidnego zastosowania pożądane jest posiadanie co najmniej 50 - 60 głosów, a w modelach profesjonalnych (w szczególności na stacjach roboczych, w których mamy do czynienia z kilkoma ścieżkami audio naraz) są modele z polifonią na 150 generatorów dźwięku lub również.

Ogólnie rzecz biorąc, bardziej zaawansowany syntezator może mieć bardziej rozbudowaną polifonię, jednak klasę instrumentu można ocenić za pomocą tego parametru tylko w przybliżeniu – instrumenty o tej samej liczbie głosów mogą się znacznie różnić po...ziomem. Jedynym wyjątkiem od tej reguły są syntezatory dla dzieci (patrz „Rodzaj”), które obsługują do 20 głosów.

Obecność wbudowanego metronomu w konstrukcji syntezatora.

Metronom to urządzenie, które emituje ostre sygnały dźwiękowe (uderzenia) w określonych krótkich odstępach czasu określonych przez użytkownika. W muzyce takie urządzenie służy przede wszystkim do utrzymania określonego tempa. Metronom może być przydatny zarówno dla początkującego muzyka, do rozwijania poczucia rytmu, jak i dla profesjonalisty - na przykład podczas nauki nowej melodii, zwłaszcza jeśli musisz grać bez akompaniamentu i będziesz musiał sam utrzymać rytm . Ponadto dźwięk metronomu można wykorzystać jako efekt w kompozycjach muzycznych.

Obecność miksera w konstrukcji syntezatora.

Mikser w tym przypadku jest urządzeniem przeznaczonym do sterowania poszczególnymi kanałami dźwiękowymi, które składają się na brzmienie syntezatora jako całości. Lista tych kanałów obejmuje w szczególności głos główny, głos warstwowy (patrz „Nakładanie warstw”), kilka kanałów akompaniamentu automatycznego (główny, basowy, perkusyjny itp.). Jeśli istnieje mikser, muzyk może ręcznie sterować tymi kanałami - włączać i wyłączać niektóre z nich, zmieniać barwę, tempo, tonację itp. To znacznie rozszerza możliwości korzystania z syntezatora.

Obecność wbudowanych kompozycji w projektowaniu syntezatora.

Funkcja ta jest podobna do opisanego powyżej automatycznego akompaniamentu w tym sensie, że polega na odtwarzaniu utworów na samym syntezatorze. Jednak w przeciwieństwie do automatycznego akompaniamentu wstępnie zdefiniowane utwory są odtwarzane wyłącznie według nut i nie można nimi sterować za pomocą akordów lewej połowy klawiatury. Innymi słowy, muzyk ma dużą swobodę przy akompaniamencie automatycznym, ale musi grać razem z melodiami w ścisłej z nim zgodzie.

Wbudowane utwory mogą być używane do różnych celów. Jedną z wariantów jest trening: muzyk słucha nagrania referencyjnego, a następnie próbuje je odtworzyć, albo gra z melodiami zgodnie z podanymi nutami, albo improwizuje do niego. Ponadto w niektórych przypadkach (np. na imprezach publicznych) możliwość włączenia syntezatora jako gracz może być bardzo przydatna. Ponadto wbudowane utwory służą do testowania i demonstrowania ogólnych możliwości instrumentu: zakłada się, że nagrany utwór można powtórzyć za pomocą samego syntezatora.

Syntezator obsługuje funkcję pogłosu.

Początkowo pogłos jest zjawiskiem stopniowego tłumienia dźwięku podczas jego wielokrotnych odbić od ścian lub otaczających obiektów; w tym przypadku oznacza to odtworzenie tego efektu za pomocą specjalnej obróbki sygnału audio. Zmieniając ustawienia pogłosu można w szczególności symulować pomieszczenia o różnych właściwościach akustycznych – np. silne echo z minimalnym opóźnieniem tworzy efekt przebywania w jaskini, wyczuwalne echo z zauważalnym opóźnieniem – przebywanie w rozległym” grzmiący” pokój jak katedra itp. Jednak z pogłosem można uzyskać dość specyficzne efekty.

- mini jack (3,5 mm). Wejście liniowe audio analogowe za pomocą mini-jack 3,5 mm. Samo wejście liniowe służy do podłączenia zewnętrznego analogowego sygnału audio do syntezatora – na przykład z karty dźwiękowej komputera. Zastosowanie takiego połączenia może być różne: granie akompaniamentu przez wbudowane głośniki instrumentu, przełączanie sygnału na zewnętrzny wzmacniacz z „mieszaniem” do niego dźwięku samego syntezatora itp. Konkretnie, mini-jack 3,5 mm jest niewielkich rozmiarów, jest popularny głównie w urządzeniach przenośnych i niedrogich urządzeniach stacjonarnych – „poważny” sprzęt audio jest zwykle wyposażony w bardziej niezawodne złącza, takie jak Jack (patrz niżej). W konsekwencji wejście z tego typu złączem jest typowe głównie dla syntezatorów klasy podstawowej.

- Jack (6,35 mm). Analogowe wejście audio o poziomie liniowym za pomocą gniazda 6,35 mm. Pod względem przeznaczenia takie wejście jest całkowicie podobne do opisanego powyżej z mini-jackiem 3,5 mm, jednak złącze Jack jest większe, zapewnia bardziej niezawodne i wysokiej jakości połączenie i jest uważane za bardziej odpowiednie dla stacjonarnego sprzętu audio , zwłaszcza te z wyższej półki. Dlatego w syntezatorach poziomu średniozaawansowanego i zaawansowanego z reguły stosuje się ten typ wejścia liniowego. Jednocześnie zauważamy, że wtyk 3,5 mm można podłączyć do gniazda 6,35 mm za pomocą prostego adaptera.

- Cyfrowy. Wejście do podłączenia do cyfrowego syntezatora audio. Jest podobny...w przeznaczeniu do interfejsów liniowych opisanych powyżej, różni się jednak zarówno formatem sygnału, jak i rodzajem złącza – najczęściej jest to interfejs koncentryczny S/P-DIF wykorzystujący złącze RCA, chociaż możliwe są również inne opcje . Wyjścia cyfrowe są dość popularne w profesjonalnym sprzęcie audio, a także w urządzeniach domowych takich jak komputery, a nawet telewizory, więc takie wejście może nie być zbyteczne.

- MIDI. Pierwotnie MIDI był cyfrowym formatem sygnału używanym w elektronicznych instrumentach muzycznych. Każdy klawisz naciśnięty na syntezatorze dostarcza właśnie taki sygnał: zawiera dane o czasie trwania, sile i szybkości naciśnięcia, a także numer nuty, a na podstawie sygnału sterującego (zdarzenie MIDI) „wypełnienie” syntezatora generuje żądany dźwięk. W związku z tym wejście MIDI umożliwia syntezatorowi odbieranie zdarzeń MIDI z zewnętrznych elektronicznych urządzeń muzycznych – innych syntezatorów, kontrolerów MIDI itp. Takie połączenie może być przydatne, na przykład, jeśli wymagany ton nie jest dostępny w zewnętrznym instrumencie; ponadto wiele syntezatorów jest w stanie rejestrować odebrane sygnały MIDI. W niektórych przypadkach może się przydać możliwość przełączenia takiego sygnału przez MIDI thru (patrz „Wyjścia”).

- USB (typ A). Klasyczne złącze USB, które pozwala na podłączenie do syntezatora różnych urządzeń zewnętrznych - przede wszystkim pendrive'ów i innych urządzeń pamięci masowej, inne peryferia są rzadko obsługiwane. Możliwości dostępne podczas pracy z pendrivem zależą od ogólnej funkcjonalności syntezatora i mogą być różne w różnych modelach. Tak więc niektóre instrumenty są w stanie odtwarzać muzykę z takiego medium, które pełni rolę akompaniamentu w głównej części - może to być wygodniejsze niż używanie akompaniamentu automatycznego. Inne są w stanie nagrywać muzykę na dysk flash USB. Może również istnieć możliwość aktualizacji zestawu głosów i/lub stylów akompaniamentu automatycznego (patrz wyżej), aktualizacji oprogramowania układowego itp.

- Czytnik kart. Gniazdo do odczytu kart pamięci, najczęściej SD: to uniwersalny format szeroko stosowany w wielu rodzajach nowoczesnej elektroniki. Podobnie jak pendrive (patrz wyżej), czytnik kart może być używany do różnych celów - najczęściej do odtwarzania muzyki lub nagrywania muzyki, ale są też inne opcje (ładowanie dodatkowych barw, aktualizacja oprogramowania itp.).

Liczba wejść mikrofonowych przewidziana w konstrukcji syntezatora.

Mikrofony są używane głównie do pracy z głosem lub nagrywania próbek dźwiękowych (patrz Próbkowanie). Jednocześnie modele z wyższej półki, takie jak profesjonalne instrumenty i stacje robocze (patrz „Rodzaj”) mogą mieć więcej niż jedno wejście mikrofonowe – na przykład do jednoczesnego nagrywania dwóch wokalistów, nagrywania sampla z kilku źródeł „w locie” lub nagrywanie dźwięku stereo z pary mikrofonów... Jednocześnie takie zadania są dość specyficzne i są rzadkie, a większość nowoczesnych syntezatorów wystarczy jeden mikrofon (jeśli w ogóle jest takie wejście).

Liczba pedałów, które można jednocześnie podłączyć do syntezatora.

Pedały to dodatkowe elementy sterujące, które rozszerzają możliwości instrumentu. Jedną z najsłynniejszych funkcji pedałów, znaną wielu z klasycznych pianin i fortepianów, jest „podtrzymanie”, w której dźwięk nadal brzmi po zwolnieniu klawisza, powoli zanikając. Jednak sprawa nie ogranicza się do tego, przeznaczenie pedałów może być bardzo różnorodne: włączanie lub wyłączanie dodatkowych efektów, przełączanie między oktawami lub klawiszami itp. Jednocześnie w niektórych syntezatorach, w większości niedrogich, przeznaczenie pedałów jest stałe, podczas gdy w innych można je przekonfigurować do własnych celów.

W przypadku większości instrumentów wystarczy jeden pedał, ale w modelach z wyższej półki, takich jak stacje robocze (patrz „Rodzaj”), może być obsługiwanych wiele połączeń.

Liczba wyjść liniowych przewidziana w konstrukcji syntezatora.

Wyjście liniowe służy do przesyłania dźwięku wytwarzanego przez syntezator do urządzeń zewnętrznych. Jednocześnie, w przeciwieństwie do wyjścia MIDI, złącze to przesyła dźwięk „gotowy” – analogowy sygnał audio o poziomie liniowym, który można podłączyć do innego urządzenia audio – na przykład do wzmacniacza mocy lub aktywnych głośników w celu odtwarzania , do komputera lub miksera w celu nagrywania itp. Należy pamiętać, że wyjść liniowych mogą wykorzystywać różne typy złączy – na przykład mini-jack 3,5 mm lub jack 6,35 mm; konkretnie te złącza są opisane szerzej w p. „Wejścia”, ale nie ograniczają się do nich.

Wiele wejść analogowych umożliwia jednoczesne podłączenie syntezatora do wielu zewnętrznych urządzeń audio – np. wzmacniacza do odtwarzania i rejestratora do nagrywania.