Porównanie Huawei Watch 2 vs Honor Watch

W tym bloku zgromadzono różne systemy nawigacji (GPS, Galileo) oraz funkcje pomocnicze do nich (aGPS, nawigacja po śladzie GPS, mapy, kompas, wysokościomierz, barometr). Więcej o nich:

— Moduł GPS. Moduł nawigacji satelitarnej GPS wbudowany bezpośrednio w smartwatch/smartband. Początkową funkcją takiego modułu jest określenie aktualnych współrzędnych geograficznych; ale sposób wykorzystania tych informacji zależy od konkretnego rodzaju i modelu gadżetu. Na przykład w niektórych urządzeniach GPS służy tylko do pomiaru przebytego dystansu i/lub prędkości, podczas gdy bardziej zaawansowane modele obsługują pełną nawigację i są wyposażone we wbudowane mapy. Ponadto funkcja ta jest prawie obowiązkowa w smartwatchach dla dzieci (patrz „Rodzaj”) - to GPS jest odpowiedzialny za określenie lokalizacji dziecka.

— aGPS. Funkcja pomocnicza przyspieszająca uruchomienie głównego odbiornika GPS. Aby działać zgodnie ze swoim głównym przeznaczeniem, taki odbiornik musi aktualizować dane o lokalizacji satelitów nawigacyjnych; uzyskanie tych danych w klasyczny sposób, bezpośrednio z samych satelitów, może zająć dość dużo czasu (do kilkunastu minut). Dotyczy to zwłaszcza tzw. „zimnego startu” – kiedy odbiornik uruchamia się po dłuższej prze...rwie w eksploatacji, a przechowywane w nim dane są już całkowicie nieaktualne. aGPS (Assisted GPS) pozwala na otrzymywanie aktualnych informacji serwisowych od operatora komórkowego – z najbliższej stacji bazowej (funkcja ta jest obecnie obsługiwana przez większość operatorów). Może to znacznie przyspieszyć proces uruchamiania.

— GLONASS. System ten jest rosyjską alternatywą dla amerykańskiego GPS. Co prawda, zapewnia nieco mniejszą dokładność, więc obsługa GLONASS jest zwykle zapewniana dodatkowo do modułu GPS. Jednoczesne użycie dwóch systemów podnosi z kolei dokładność pozycjonowania.

— Galileo. Europejski system nawigacji satelitarnej, stworzony jako alternatywa dla amerykańskiego GPS. Należy zauważyć, że znajduje się on pod kontrolą departamentów cywilnych, a nie wojskowych. Przy pełnej flocie składającej się z 24 aktywnych satelitów system zapewnia dokładność do 1 m w trybie publicznym oraz do 20 cm z serwisem GHA. Działając w połączeniu z GPS, system Galileo zapewnia dokładniejsze określanie lokalizacji, zwłaszcza w gęsto zaludnionych obszarach.

— Mapy. Funkcja wyświetlania na ekranie zegarka mapy topograficznej terenu z wysokościami, formami ukształtowania terenu i rodzajami roślinności. Zainstalowane mapy służą do wizualnej nawigacji GPS bez konieczności przywiązywania się do smartfona. Często możliwość wyświetlania map jest zaimplementowana w taktycznych smartwatchach z nastawieniem na turystykę.

— Nawigacja po śladzie GPS. Wiele zegarków z możliwością planowania trasy ma funkcję nawigacji po śladzie GPS. Gadżet do noszenia działa jako nawigator w okolicy, pokazując trasę na ekranie i podpowiadając, gdzie należy skręcić w tym czy innym kierunku. Niektóre smartwatche z wyraźnym nastawieniem turystycznym mają również program „Droga powrotna”, który pozwala wrócić na trasę, którą już przebyłeś. W trybie śledzenia GPS punkty śledzenia są zwykle rejestrowane automatycznie w oparciu o wybrany interwał ustalania pozycji. Można także ręcznie oznaczyć punkt na trasie w dowolnym momencie.

— Kompas. Klasyczny kompas to urządzenie wskazujące kierunek do punktów kardynalnych. Gadżety na rękę zwykle wykorzystują elektroniczny kompas - miniaturowy czujnik magnetyczny, z którego dane w razie potrzeby są wyświetlane na wyświetlaczu.

— Wysokościomierz. Funkcja pozwalająca określić aktualną wysokość, w której znajduje się użytkownik. Należy pamiętać, że zasada i format wysokościomierza mogą być różne. Niektóre modele wykorzystują dane z barometru do pomiarów wysokości, inne wykorzystują informacje z czujnika GPS; samą wysokość można określić w stosunku do poziomu morza, w stosunku do określonego punktu początkowego lub w dowolny z tych sposobów, według uznania użytkownika. Szczegóły te należy wyjaśnić osobno.

— Barometr. Funkcja, która pozwala wyjaśniać aktualne ciśnienie atmosferyczne. Jednym z zastosowań barometru jest prognozowanie pogody: na przykład gwałtowny spadek ciśnienia zwykle sygnalizuje nadejście złej pogody. Ponadto informacje z tego czujnika mogą być używane do obsługi wysokościomierza (patrz wyżej); a nawet jeśli gadżet nie ma wysokościomierza, różnicę wysokości między dwoma punktami na ziemi można łatwo obliczyć na podstawie różnicy ciśnień między nimi.

— TFT. Najprostszy rodzaj matryc ciekłokrystalicznych stosowanych w wyświetlaczach kolorowych. Zapewniają stosunkowo niską, ale generalnie wystarczającą jakość obrazu, a jednocześnie są znacznie tańsze niż bardziej zaawansowane technologie. Nie wymagają podświetlenie - a dokładniej, podświetlenie jest częścią samego ekranu i włącza się wraz z nim. Spośród jednoznacznych niedociągnięć warto zauważyć, że wiele matryc TFT ma raczej ograniczone kąty widzenia; jednakże wraz z poprawą technologii ta wada jest stopniowo eliminowana.

— IPS. Rodzaj matryc ciekłokrystalicznych zaprojektowany w celu wyeliminowania wad TFT. Istnieje wiele podgatunków matryc IPS, ale wszystkie wyróżniają się wysoką jakością odwzorowania barw, doskonałą jasnością i szerokimi kątami widzenia. Wadą tej opcji jest stosunkowo wysoki koszt.

— OLED. W tym przypadku ma się na myśli technologię stosowaną przy tworzeniu najprostszych wyświetlaczy monochromatycznych. Na takich ekranach każdy segment składający się na obraz to osobna dioda LED, co eliminuje potrzebę zewnętrznego podświetlenia. Kolor poświaty w różnych modelach może być różny, co pozwala nadać gadżetowi stylowy i oryginalny wygląd.

— AMOLED. Ekrany oparte na matrycy z aktywnych organicznych diod elektroluminescencyjnych. Podobnie jak w przypadku różnych typów TFT, technologia ta umożli...wia tworzenie kolorowych wyświetlaczy o wysokiej rozdzielczości. Jego kluczową cechą jest to, że ekran nie wymaga osobnego systemu podświetlenie - w matrycach AMOLED każdy piksel świeci samodzielnie, przez co pobór prądu jest nieco niższy. Jednocześnie takie ekrany wyróżniają się dobrą jakością odwzorowania barw, doskonałą jasnością i szerokimi kątami widzenia, są jednak znacznie droższe od TFT.

— Super AMOLED. Ulepszona wersja opisanej powyżej technologii AMOLED, zapewniająca bogatsze odwzorowanie barw i jasność, a także lepszą dokładność i szybkość reakcji na dotyk - wszystko z cieńszym wyświetlaczem i mniejszym zużyciem energii. Dodatkowo zmniejsza się stopień odbijania światła zewnętrznego, taka matryca daje mniej olśnienia i jest lepiej widoczna w świetle słonecznym.

— E-Ink (E-Paper). Wyświetlacze wykonane w technologii papieru elektronicznego; ponadto w tej kategorii znajdują się również ekrany typu Memory LCD. Klasyczny ekran E-Ink jest czarno-biały, nie jest wyposażony w podświetlenie (jednak można je osobno wbudować w gadżet), ma bardzo niską częstotliwość odświeżania i słabo sprawdza się nawet do stoperów, nie wspominając o filmach czy animowanych obrazkach. Z drugiej strony „papier elektroniczny” jest doskonale widoczny w jasnym świetle i ma bardzo niski pobór mocy: potrzebuje prądu tylko przy zmianie obrazu, a nieruchomy obraz pozostaje widoczny nawet po całkowitym wyłączeniu zasilania. Z kolei ekrany Memory LCD o tych samych zaletach prawie nie ustępują klasycznym matrycom LCD pod względem częstotliwości odświeżania, ale z wielu powodów nie otrzymały zbyt dużego rozpowszechnienia.

— Transflective. Specyficzny rodzaj matrycy LCD, zdolny do działania zarówno z własnym podświetleniem, jak i światłem odbitym. W jasnym świetle zewnętrznym (na przykład w słońcu) taki ekran skutecznie je odbija i nie wymaga osobnego podświetlenie - jednak wciąż jest w konstrukcji i włącza się przy słabym oświetleniu. Taki format pracy pozwala znacznie zmniejszyć zużycie energii w porównaniu do tradycyjnych ekranów LCD, gdzie obraz nie jest widoczny bez podświetlenie; ponadto ważną zaletą jest również dobra widoczność w jasnym świetle. Główną wadą tego typu matrycy jest jej wysoki koszt; ponadto są one w większości wykonane w postaci monochromatycznej.

— LTPO. Matryce OLED i AMOLED z adaptacyjną częstotliwością odświeżania, która zmienia się w szerokim zakresie w zależności od wykonywanych zadań. Przy renderowaniu dynamicznych treści ekrany z technologią LTPO automatycznie podnoszą częstotliwość odświeżania do maksymalnych wartości, przy oglądaniu statycznych obrazów automatycznie redukują ją do minimum. Sercem tej technologii jest podłoże LTPS z cienką warstwą tlenkową TFT nad podstawą tranzystorów cienkowarstwowych. Dynamiczna kontrola częstotliwości odświeżania jest zapewniona dzięki sterowaniu przepływem elektronów. Kluczową zaletą ekranów LTPO jest zmniejszone zużycie energii.

Przekątna wyświetlacza zainstalowanego w gadżecie; w przypadku ekranów okrągłych jest wskazywana średnica.

Większy ekran z jednej strony okazuje się wygodniejszy w użytkowaniu, z drugiej znacząco wpływa na wymiary całego urządzenia, co jest szczególnie istotne w przypadku gadżetów na nadgarstek. Dlatego producenci wybierają rozmiar wyświetlacza zgodnie z przeznaczeniem i funkcjonalnością każdego konkretnego modelu - tak, aby na ekranie było wystarczająco dużo miejsca, a samo urządzenie nie było zbyt nieporęczne.

Warto też wspomnieć, że ekrany o podobnej przekątnej mogą mieć różne proporcje. Na przykład tradycyjne smartwatche są zwykle wyposażone w kwadratowe lub okrągłe matryce, podczas gdy w smartbandach (bransoletkach fitness) ekrany są często wydłużane.

Rozmiar ekranu zegara w liniach (pikselach) w poziomie i w pionie. Generalnie jest to jeden ze wskaźników określających jakość obrazu: im wyższa rozdzielczość, tym wyraźniejszy i gładszy obraz na ekranie (przy tej samej przekątnej), tym mniej zauważalne są pojedyncze piksele. Z drugiej strony wzrost liczby pikseli wpływa na koszt wyświetlaczy, ich pobór mocy i wymagania stawiane platformie sprzętowej (wymagane jest mocniejsze „wypełnienie”, które samo w sobie będzie kosztować więcej). Ponadto specyfika korzystania z inteligentnych zegarków jest taka, że po prostu nie ma potrzeby instalowania w nich „fantazyjnych” ekranów o wysokiej rozdzielczości. Dlatego współczesne akcesoria na rękę wykorzystują wyświetlacze o stosunkowo niskiej rozdzielczości: na przykład 320x320 o przekątnej około 1,6 cala jest uważana za wystarczającą nawet w przypadku zegarków klasy premium.

Gęstość punktów na ekranie gadżetu, czyli liczba pikseli na cal matrycy w pionie lub poziomie.

Im wyższy PPI, tym wyższa szczegółowość ekranu, tym wyraźniejszy i gładszy obraz. Wskaźnik ten jednak ma odpowiedni wpływ na cenę. Dlatego im większa gęstość punktów, tym bardziej zaawansowany jest z reguły ten gadżet pod względem ogólnych możliwości. Jednak przy wyborze ekranu producenci biorą pod uwagę ogólny cel i funkcjonalność urządzenia; więc nawet niewielka liczba PPI zwykle nie przeszkadza w wygodnym użytkowaniu.

Materiał, z którego wykonana jest przezroczysta powłoka wyświetlacza.

- Tworzywo sztuczne. Niedrogi, poza tym dość trwały i odporny na uderzenia materiał: nawet przy silnym uderzeniu plastik pęknie, a nie rozpadnie się na fragmenty. Jednocześnie na takiej powłoce łatwo pojawiają się zarysowania, więc z czasem nieuchronnie staje się ona mętna. Z tego powodu plastik znajduje się przede wszystkim w niedrogich gadżetach na rękę.

- Szkło. W tym przypadku może to oznaczać zarówno klasyczne szkło silikatowe (takie samo jak np. w oknach), jak i kilka oryginalnych odmian szkieł odpornych na uderzenia, które nie należą do szkła Gorilla Glass (patrz poniżej). Zwykłe szkło jest droższe od plastiku, ale niewiele droższe, a dzięki odporności na zarysowania wygląda lepiej i dłużej zachowuje przezroczystość. Głównymi wadami tego materiału są kruchość i skłonność do kruszenia się na ostre fragmenty po uderzeniu. Pozbawione tej wady w pewnym stopniu są szkła odporne na uderzenia, ale są one droższe. Według półki cenowej gadżetu można dość dokładnie określić, jaki rodzaj szkła jest w nim używany - zwykłe czy odporne na uderzenia.

- Szafir. Powłoka wykonana z syntetycznego szafiru jest stosowana wyłącznie w gadżetach klasy premium - wynika to ze złożoności jego produkcji, a tym samym z wysokich kosztów. Od strony praktycznej szaf...ir ma niezwykle wysoką odporność na zarysowania (takie szkło można zarysować tylko diamentem lub specjalnymi narzędziami), ale jednocześnie jest kruchy i łatwo pęka od uderzenia.

- Gorilla Glass. Rodzina odpornych na uderzenia szkieł stworzona przez firmę Corning i szeroko stosowana we współczesnej elektronice, w tym w gadżetach na rękę. Oprócz wytrzymałości, szkła Gorilla Glass mają również dobrą odporność na zarysowania, kosztując jednocześnie stosunkowo niedrogo (jak na standardy takiej powłoki), dlatego cieszą się tak dużą popularnością. Jednak specyficzne właściwości takiego szkła zależą od jego wersji; oto opcje, które są aktualne dla współczesnych urządzeń na rękę:

• Gorilla Glass v3. Najstarsza z aktualnych wersji, została wydana w 2013 roku. Niemniej jednak nawet taka powłoka jest zauważalnie lepsza od tradycyjnego szkła (nie wspominając o plastiku) pod względem przezroczystości i odporności na zarysowania.
• Gorilla Glass v4. Wersja wydana w 2014 roku. Kluczową cechą przy opracowywaniu tej powłoki był nacisk na odporność na uderzenia (podczas gdy poprzednie generacje skupiały się głównie na odporności na zarysowania). W efekcie szkło okazało się dwukrotnie mocniejsze niż w wersji 3, a jego grubość wynosiła zaledwie 0,4 mm.
• Gorilla Glass SR+. Pierwsza wersja Gorilla Glass, zaprojektowana specjalnie dla smartwatchy i innych miniaturowych gadżetów na rękę; wprowadzona w 2016 roku. Zdaniem twórców, odporność takich powłok na zarysowania jest zbliżona do szkła szafirowego, przy jednoczesnym zachowaniu głównych zalet Gorilla Glass - dużej wytrzymałości i przezroczystości. Ogólnie rzecz biorąc, dla tego materiału deklaruje się przewagę nad „alternatywnymi opcjami” o 70% pod względem wytrzymałości i o 25% pod względem właściwości optycznych.
• Gorilla Glass DX. Kolejny rodzaj szkła przeznaczony specjalnie do urządzeń na rękę. Został wydany w 2018 roku wraz z wersją DX+ (patrz poniżej). Zapowiadane są kluczowe ulepszenia w Gorilla Glass DX, w szczególności zwiększone właściwości antyrefleksyjne i wzrost poziomu kontrastu widzialnego obrazu o 50%; ta ostatnia pozwala między innymi zmniejszyć rzeczywistą jasność, a tym samym zużycie energii przez ekrany bez pogorszenia jakości obrazu, co jest szczególnie ważne w przypadku miniaturowych urządzeń na rękę. A materiał ten różni się od powłoki typu DX+ z jednej strony mniejszą odpornością na zarysowania, z drugiej zaś wyższymi właściwościami antyrefleksyjnymi.
• Gorilla Glass DX+. „Rówieśnica” oryginalnej wersji DX, należąca do tej samej specjalizacji - gadżety do noszenia na rękę i inne miniaturowe urządzenia. Jednocześnie DX+ ma wyższą odporność na zarysowania, ale ma nieco gorsze właściwości antyrefleksyjne. Poza tym te rodzaje powłoki są prawie identyczne.

Nazwa modelu procesora (CPU) zainstalowanego w smartwatchu. Znając tę nazwę, można znaleźć szczegółowe dane dotyczące konkretnego procesora i ocenić jego poziom oraz ogólne możliwości. Jest to szczególnie prawdziwe w świetle faktu, że możliwości te zależą nie tylko od podstawowych cech (liczba rdzeni, częstotliwość taktowania), ale także od specyficznych niuansów konstrukcji.

Częstotliwość taktowania procesora (CPU) zainstalowanego w gadżecie.

Teoretycznie, wysoka częstotliwość taktowania ma pozytywny wpływ na szybkość i wydajność; jednak w praktyce parametr ten ma charakter czysto informacyjny i reklamowy. Wynika to z faktu, że rzeczywiste możliwości procesora zależą od wielu innych punktów, a ogólna wydajność systemu zależy również od właściwości pozostałej części „wypełnienia”. Ponadto producenci dobierają procesory w taki sposób, aby ich wydajność była wystarczająca, biorąc pod uwagę planowaną specjalizację i funkcjonalność gadżetu. Dlatego podczas wyboru na parametr ten można nie zwracać szczególnej uwagi.

Ilość pamięci o dostępie swobodnym (RAM) zainstalowanej w gadżecie.

Parametr ten jest jednym z kluczowych parametrów wpływających na ogólną wydajność systemu: im więcej pamięci RAM, tym szybciej urządzenie działa, tym łatwiej radzi sobie z „ciężkimi” zadaniami, a także tym szerszy zakres aplikacji, z którymi gadżet może sobie poradzić. Warto zauważyć, że duża ilość pamięci RAM może zrekompensować nawet stosunkowo słaby procesor. Jednocześnie należy pamiętać, że różne systemy operacyjne (patrz wyżej) mają różne wymagania dotyczące pamięci RAM i cech jej wykorzystania; dlatego pod kątem tego wskaźnika można porównywać tylko modele na tej samej platformie oprogramowania.