Porównanie iWOWN i6 HR vs Xiaomi Mi Band 2

Obecność w gadżecie ekranu dotykowego - podobnego do tych stosowanych w smartfonach i tabletach. Taki ekran zapewnia dodatkową wygodę: wiele funkcji jest łatwiejszych w obsłudze za pomocą dotknięć i gestów na wyświetlaczu niż za pomocą przycisków i innego sprzętu. Z drugiej strony ekran dotykowy znacząco wpływa na koszt urządzenia w porównaniu do jego odpowiedników.

Przekątna wyświetlacza zainstalowanego w gadżecie; w przypadku ekranów okrągłych jest wskazywana średnica.

Większy ekran z jednej strony okazuje się wygodniejszy w użytkowaniu, z drugiej znacząco wpływa na wymiary całego urządzenia, co jest szczególnie istotne w przypadku gadżetów na nadgarstek. Dlatego producenci wybierają rozmiar wyświetlacza zgodnie z przeznaczeniem i funkcjonalnością każdego konkretnego modelu - tak, aby na ekranie było wystarczająco dużo miejsca, a samo urządzenie nie było zbyt nieporęczne.

Warto też wspomnieć, że ekrany o podobnej przekątnej mogą mieć różne proporcje. Na przykład tradycyjne smartwatche są zwykle wyposażone w kwadratowe lub okrągłe matryce, podczas gdy w smartbandach (bransoletkach fitness) ekrany są często wydłużane.

Rozmiar ekranu zegara w liniach (pikselach) w poziomie i w pionie. Generalnie jest to jeden ze wskaźników określających jakość obrazu: im wyższa rozdzielczość, tym wyraźniejszy i gładszy obraz na ekranie (przy tej samej przekątnej), tym mniej zauważalne są pojedyncze piksele. Z drugiej strony wzrost liczby pikseli wpływa na koszt wyświetlaczy, ich pobór mocy i wymagania stawiane platformie sprzętowej (wymagane jest mocniejsze „wypełnienie”, które samo w sobie będzie kosztować więcej). Ponadto specyfika korzystania z inteligentnych zegarków jest taka, że po prostu nie ma potrzeby instalowania w nich „fantazyjnych” ekranów o wysokiej rozdzielczości. Dlatego współczesne akcesoria na rękę wykorzystują wyświetlacze o stosunkowo niskiej rozdzielczości: na przykład 320x320 o przekątnej około 1,6 cala jest uważana za wystarczającą nawet w przypadku zegarków klasy premium.

Gęstość punktów na ekranie gadżetu, czyli liczba pikseli na cal matrycy w pionie lub poziomie.

Im wyższy PPI, tym wyższa szczegółowość ekranu, tym wyraźniejszy i gładszy obraz. Wskaźnik ten jednak ma odpowiedni wpływ na cenę. Dlatego im większa gęstość punktów, tym bardziej zaawansowany jest z reguły ten gadżet pod względem ogólnych możliwości. Jednak przy wyborze ekranu producenci biorą pod uwagę ogólny cel i funkcjonalność urządzenia; więc nawet niewielka liczba PPI zwykle nie przeszkadza w wygodnym użytkowaniu.

Wśród dodatkowych funkcji należy wyróżnić wbudowany odtwarzacz, czujnik światła, Wi-Fi, NFC, w tym z płatnościami zbliżeniowymi, akcelerometr, aparat, latarka (i jej mocniejsza wersja). Szczegółowe informacje na temat każdej funkcji znajdują się poniżej:

— Wbudowany odtwarzacz. Obecność odtwarzacza w inteligentnym zegarku pozwala na wykorzystanie gadżetu do słuchania muzyki. W tym celu nie ma potrzeby łączenia się z telefonem. Piosenki będą odtwarzane bezpośrednio z zegarka. Dlatego te urządzenia muszą koniecznie mieć imponującą (jak zegarek) pojemność pamięci i różne sposoby połączenia (do połączenia ze słuchawkami).

— Czujnik światła. Czujnik monitorujący jasność światła otoczenia. Jednym z najpopularniejszych zastosowań tej funkcji jest automatyczna regulacja jasności wyświetlacza: w jasnym świetle zwiększa się, dzięki czemu obraz pozostaje widoczny, a o zmierzchu maleje, co zmniejsza zmęczenie oczu i zużycie energii. Ponadto mogą być zapewnione inne, bardziej specyficzne funkcje - na przykład włączanie ekranu podczas ściągania rękawa ubrania.

— Wi-Fi. Technologia pierwotnie używana do uzyskiwania dostępu do Internetu za pośrednictwem bez...przewodowych punktów dostępowych, ale ostatnio również wykorzystywana do bezpośredniej komunikacji między dwoma urządzeniami (to połączenie ma kilka zalet w porównaniu z tradycyjnym Bluetooth). W gadżetach na rękę najczęściej podawana jest pierwsza opcja, chociaż znajduje się również druga. Ale konkretne sposoby korzystania z Wi-Fi mogą być różne w zależności od urządzenia: dostęp do stron internetowych i różnych usług internetowych, zdalna komunikacja z systemami inteligentnego domu, zdalne sterowanie aparatami cyfrowymi i innym sprzętem elektronicznym, transmisja przez Internet współrzędnych GPS (w smartwatchach dziecięcych) itp.

— NFC. Technologia komunikacji bezprzewodowej na krótkie odległości (do 10 cm). Metody jej użycia, w tym w urządzeniach na rękę, mogą być różne. Jedną z najpopularniejszych opcji jest użycie gadżetu do płatności zbliżeniowych (patrz poniżej); jednak warto osobno sprawdzić dostępność takiej funkcji. Inną powszechną funkcją jest uproszczenie połączenia Bluetooth ze smartfonem lub tabletem, który również ma NFC: zamiast ręcznego ustawiania wystarczy podnieść jedno urządzenie do drugiego - a one automatycznie rozpoznają się i nawiążą połączenie, pozostaje tylko potwierdzić połączenie. Mogą również być przewidziane inne metody interakcji - na przykład uruchomienie aplikacji „sportowej” na smartfonie po podniesieniu do niego bransoletki fitness. I teoretycznie dozwolone są bardziej specyficzne opcje wykorzystania NFC - na przykład jako biletu okresowego, przepustki itp. Właściwie w wielu modelach gadżetów na rękę zestaw tych sposobów ogranicza się tylko do zainstalowanych aplikacji.

— Płatności zbliżeniowe. Możliwość wykorzystania gadżetu naręcznego do dokonania płatności zbliżeniowych. Funkcja ta jest dostępna wyłącznie w modelach z NFC (patrz wyżej); w rzeczywistości zamienia urządzenie w odpowiednik karty kredytowej z chipem i pozwala płacić bez wyjmowania karty z portfela - wystarczy przyłożyć rękę z gadżetem do czytnika terminala. Zapewnia to nie tylko dodatkową wygodę, ale także bezpieczeństwo. Tak więc podniesienie zegarka do terminala jest zdecydowanie łatwiejsze niż sięgnięcie do kieszeni lub torebki po kartę kredytową - zwłaszcza jeśli ma się zajęte ręce podczas zakupów. I zamiast tradycyjnej karty, z której atakujący może skopiować podstawowe informacje, takie jak numer, kod CVV i datę ważności (na przykład „szpiegując” je wbudowaną kamerą), używany jest gadżet, który przekazuje te informacje w postaci zaszyfrowanej i nigdzie ich jawnie nie wyświetla.
Aby skorzystać z płatności zbliżeniowej z reguły trzeba zsynchronizować gadżet ze smartfonem i ustawić taką płatność w systemie Google Wallet lub Apple Pay. Ale do dokonywania płatności smartfon nie jest już potrzebny - wiele urządzeń na rękę jest w stanie pełnić tę funkcję całkowicie autonomicznie (chociaż warto tę możliwość wyjaśnić osobno)

— Akcelerometr. Czujnik wykrywający kierunek grawitacji, a także przyspieszenie działające na urządzenie. Pozwala to na śledzenie dwóch parametrów jednocześnie: aktualnej pozycji w przestrzeni i różnych wpływów fizycznych (takich jak stukanie lub potrząsanie). Najczęściej akcelerometr odpowiada za dwie główne funkcje: automatyczne obracanie obrazu na ekranie, a także działanie krokomierza (w rzeczywistości obecność takiego czujnika prawie gwarantuje obecność krokomierza, patrz „Możliwe pomiary”). Możliwe są jednak również inne sposoby wykorzystania tego czujnika - na przykład odrzucenie połączenia podczas potrząsania zegarem, włączanie ekranu podczas stukania w kopertę itp.

— Żyroskop. Urządzenie, które umożliwia śledzenie zwrotów gadżetu w jednym lub drugim kierunku. Zwykle używany w połączeniu z akcelerometrem. Żyroskop poprawia dokładność pozycjonowania w przestrzeni (co pozytywnie wpływa na jakość krokomierza i inne podobne funkcje), a także daje dodatkowe możliwości sterowania gestami. Jednak konkretne zastosowania tego czujnika w dużym stopniu zależą od modelu.

— Aparat. Zegarek/bransoletka ma wbudowany aparat; jego lokalizacja i przeznaczenie różnią się w zależności od modelu. W niektórych urządzeniach obiektyw znajduje się na przednim panelu, nad ekranem, a sprawa ogranicza się tylko do komunikacji wideo i robienia selfie, podczas gdy inne pozwalają na robienie „klasycznych” zdjęć czy nagrywanie filmów. Jednocześnie należy zauważyć, że w każdym przypadku specyfikacje takich aparatów są zwykle bardzo skromne - na przykład rozdzielczość rzadko przekracza 2 megapiksele, a autofokus jest zapewniony tylko w najbardziej zaawansowanych modelach.

— Latarka. Funkcja ta występuje głównie w smartwatchach dla dzieci, nie zastępuje ona pełnowartościowej latarki (patrz poniżej), a jedynie daje namiastkę podświetlenia w bezpośredniej bliskości gadżetu. Podstawę latarki stanowi dioda, ale jej moc jest dość słaba, aby oświetlić, powiedzmy, drogę. Jednakże ta moc wystarczy by odnaleźć np. dziurkę od klucza w ciemności.

— Pełnowartościowa latarka. Pełnowartościowa latarka, mimo swojej "głośnej" nazwy, składa się z samej diody. Jednakże jej cechy konstrukcyjne umożliwiają uzyskanie dostatecznej wiązki światła do dobrego oświetlenia do kilku metrów. Naturalnie, latarka ta jest pełnowartościowa jedynie na tle samego smartwatcha i nie da się jej porównać z prawdziwą latarką jako osobnym urządzeniem.

Pojemność akumulatora normalnie zainstalowanego w gadżecie.

Teoretycznie im większa pojemność, tym dłuższy czas pracy może zapewnić bateria bez doładowania. Jednak w praktyce autonomia gadżetu zależy również od jego poboru mocy, a determinuje go specyfikacja wyświetlacza i „wypełnienie”. Dlatego pod względem pojemności baterii można porównywać tylko modele tego samego rodzaju o bardzo podobnych właściwościach; a dla dokładnej oceny autonomii lepiej skupić się na bezpośrednio deklarowanym czasie pracy w takim czy innym trybie (patrz poniżej).

Należy również powiedzieć, że baterie o dużej pojemności są nieuchronnie dość ciężkie i nieporęczne. Tak więc pojemność baterii instalowanych w gadżetach na rękę jest również mocno ograniczona wymiarami i wagą.

Czas pracy, czyli liczba godzin, przez które gadżet może pracować na jednym naładowaniu baterii w trybie normalnego użytkowania.

Z reguły tryb normalny oznacza pracę przy stosunkowo niskim obciążeniu. Wyświetlacz w tym czasie może wyświetlać niektóre dane, mogą też działać podstawowe funkcje (liczenie kroków, okresowe sprawdzanie tętna itp.), ale w każdym razie pobór mocy jest niski. Deklarowany czas pracy w godzinach podawany jest dla gadżetów naręcznych, które pracują na pełnym naładowaniu baterii do 72 godzin (3 dni). Są to wszystkie smartwatche firmy Apple, wiele modeli zegarków dla dzieci itp. Dla modeli z bardziej zaawansowaną baterią czas pracy podawany jest w dniach (patrz „Czas pracy (tryb normalny, dni)”). Wybierając wg tego parametru, nie zaszkodzi również zwrócić uwagę na deklarowaną żywotność baterii w trybie aktywnym (patrz poniżej) — zwłaszcza jeśli ważny jest długi czas pracy lub planuje się intensywne korzystanie z gadżetu. Rzeczywisty czas pracy urządzenia prawdopodobnie będzie znajdować się gdzieś pomiędzy tymi dwiema wartościami — w zależności od rzeczywistego obciążenia. Jeśli dla gadżetu podany jest tylko czas w trybie normalnym, warto wybierać z pewnym zapasem.

Rodzaj zapięcia stosowany w pasku lub bransoletce gadżetu.

Do najczęstszych rodzajów zapięcia dzisiaj należą: klasyczna klamra, zapięcie rozkładane, zapięcie zatrzaskowe, magnetyczne, zapięcie z zaciskiem oraz rzep. Jeśli w specyfikacji wskazanych jest kilka wariantów jednocześnie, oznacza to, że gadżet jest dostarczany lub może być dostarczany z różnymi wariantami pasków z różnymi rodzajami zapięć. A oto szczegółowy opis każdego rodzaju zapięcia:

- Klasyczne (z klamrą). Zapięcie przypominające sprzączkę paska; było pierwotnie używane w tradycyjnych zegarkach na rękę, ale obecnie stało się powszechne w „inteligentnych” gadżetach. Na jednej połowie takiego zapięcia znajduje się ramka w kształcie litery U lub podobna ze specjalną szpilą, na drugiej - rząd oczek. Podczas zapinania druga połowa jest przewlekana przez ramę, a szpila jest mocowana w jednym z oczek. Jednocześnie wybierając konkretne oczko, można dopasować rozmiar paska. Dodatkowe atuty „klasyki” to niezawodność, schludny wygląd i kompatybilność z wieloma materiałami paska (z wyjątkiem bransolet metalowych).

- Klips (rozkładane). Opcja typowa dla metalowych bransoletek. Najbardziej rozpowszechnione jest zapięcie rozkładane, składające się z dwóch zakrzywionych płyt połączonych osią. Po odpięciu otwierają się jak książ...ka, zwiększając całkowitą długość bransoletki i pozwalając w łatwy sposób zdjąć zegarek z ręki, a po zapięciu składają się blisko siebie, jednocześnie mocując bransoletkę na nadgarstku. Inną, mniej popularną odmianą jest zapięcie motylkowe, które ma dwa zawory, unoszące się po otwarciu jak skrzydła. Ogólnie rzecz biorąc, zapięcia rozkładane są bardzo łatwe w użyciu, ale trudne do skonfigurowania. Zapinane i odpinane są jednym kliknięciem, ale nie da się zmienić rozmiaru bransoletki z zapięciem rozkładanym „w locie” - trzeba odpiąć i ponownie podłączyć specjalne zaciski, co wymaga dodatkowego narzędzia i pewnych umiejętności.

- Magnetyczne. Zapięcie, w którym silny magnes trwały działa jak zatrzask. Urządzenia takie są proste i wygodne zarówno w użytkowaniu, jak i w regulacji: do zapięcia i odpięcia wystarczy „przykleić” lub „odpiąć” magnes, a dopasowanie do rozmiaru odbywa się bezpośrednio podczas zapinania - poprzez dociągnięcie paska do pożądanej długości. Główną wadą takiego zapięcia jest to, że można go używać tylko z bransoletkami metalowymi wykonanymi ze stopów magnetycznych - na przykład stali.

- Z zaciskiem. Zapięcie podobne do opisanej powyżej sprzączki, ale o nieco innej zasadzie działania. Z jednej strony paska z takim zapięciem znajduje się szpila zacisku, z drugiej - pętla w kształcie litery D lub innym, a także szereg oczek. Podczas zapinania strona ze szpilą jest przewlekana przez pętlę, a następnie mocowana w jednym z oczek; wybierając jedno lub drugie oczko, można regulować długość paska. Ta konstrukcja jest szczególnie wygodna w przypadku pasków gumowych, jest prostsza i jednocześnie bardziej niezawodna niż sprzączka, której można również używać z takimi paskami.

- Rzep. Klasyczne zapięcie na rzep, używane wyłącznie z paskami z tkaniny. Podobnie jak magnetyczne (patrz wyżej), takie zapięcia umożliwiają bardzo precyzyjną regulację długości paska już podczas procesu zapinania. Wśród wad rzepów, oprócz ograniczeń dotyczących materiałów paska, warto zwrócić uwagę na tendencję do zmniejszania się niezawodności w miarę jego zużywania się. Dlatego w naszych czasach ten rodzaj zapięcia jest dość rzadki i prawie nigdy nie jest używany jako jedyny dostępny - zwykle rzep jest uzupełniany inną opcją, na przykład z zaciskiem.

- Zamek składany. Zapięcie w postaci odpinanego zamka, którego połówki znajdują się na różnych połówkach bransoletki. Stosowany jest do drobno tkanych metalowych bransolet, tzw. „mediolańskich”; w tym przypadku jedna połowa jest nieruchoma, a druga może przesuwać się wzdłuż swojej części bransoletki - w ten sposób dopasowuje się długość. Do regulacji może być potrzebne narzędzie, ale sama procedura jest prosta - znacznie łatwiejsza niż w przypadku zapięć rozkładanych. Niska częstość składanych zamków wynika głównie z faktu, że bransoletki mediolańskie są rzadko spotykane w „inteligentnych” gadżetach na rękę.

Obwód nadgarstka, do którego pasuje dołączony w zestawie pasek do zegarka. Z reguły długość paska można regulować, więc ten punkt zwykle wskazuje nie jedną liczbę, ale zakres - na przykład „130 - 200” (milimetrów). Jeśli w zestawie jest kilka pasków, to w specyfikacji wskazanych jest kilka zakresów, jeśli to konieczne - z doprecyzowaniem typu „tkanina: 115 - 185, metal: 130 - 220” (jeśli paski są wykonane z różnych materiałów).

Warto podkreślić, że w tym przypadku chodzi nie tylko o długość paska, ale o obwód nadgarstka, do którego jest przeznaczony. W ten sposób, odpowiednio mierząc rękę, można dokładnie określić, czy dany pasek jest odpowiedni dla konkretnej osoby, czy nie. Ta możliwość jest szczególnie ważna, jeśli zegarek jest kupowany dla użytkownika o niestandardowym rozmiarze ręki - miniaturowym lub odwrotnie, bardzo dużym.