Im wyższa pojemność baterii, tym więcej energii powerbank jest w stanie zmagazynować i następnie przekazać przy ładowaniu do podłączonych do niego gadżetów. Należy jednak pamiętać, że nie cała zmagazynowana energia jest zużywana na ładowanie – część zużywana jest na funkcje serwisowe i nieuniknione podczas przesyłania straty. W związku z tym w specyfikacji często podawana jest rzeczywista pojemność powerbanku. Jeśli danych o rzeczywistej pojemności brak, przy obliczaniu należy przyjąć, że jest ona zwykle gdzieś 1,6 razy mniejsza od pojemności nominalnej. Na przykład dla modelu o pojemności nominalnej 10 000 mAh rzeczywista wartość wyniesie około 6300 mAh.
Jeśli chodzi o konkretne wartości pojemności nominalnej, to w najskromniejszych modelach wynosi ona
5000 - 7000 mAh, a nawet
mniej; takie powerbanki mogą pełnić rolę zapasowego źródła energii na 1-2 ładowania smartfona z niezbyt pojemną baterią lub innym podobnym gadżetem. Największą popularnością dziś cieszą się modele o pojemności
10000 mAh - w wielu przypadkach to właśnie ten wariant zapewnia najlepszy stosunek ceny do pojemności. Warianty o pojemności
20000 mAh oraz
30000 mAh również są szeroko rozpowszechnione. Natomiast nawet pojemność
40000 mAh i
więcej, dzięki rozwojowi ws
...półczesnych technologii, spotykana jest dość często.Technologie
szybkiego ładowania wspierane przez powerbank. Chodzi przede wszystkim o ładowanie zewnętrznych gadżetów, jednak tę samą technologię można wykorzystać przy uzupełnianiu energii w samym powerbanku.
Funkcja szybkiego ładowania, jak sama nazwa wskazuje, może znacznie skrócić czas całej procedury. Osiąga się to dzięki podwyższonemu napięciu i/lub natężeniu prądu, a także „inteligentnemu” sterowaniu procesem (na każdym etapie prąd i napięcie odpowiadają optymalnym parametrom).
Szybkie ładowanie jest szczególnie ważne w przypadku urządzeń z dużymi akumulatorami, których normalne ładowanie zajmuje dużo czasu. Jednak w celu pełnowartościowego wykorzystania tej funkcji, źródło zasilania i ładowany gadżet muszą obsługiwać tę samą technologię ładowania; przy czym różne technologie nie są ze sobą kompatybilne, chociaż czasami zdarzają się wyjątki. Najpopularniejsze obecnie standardy szybkiego ładowania to
QuickCharge (wersje
3.0,
4.0 i
4.0+),
Power Delivery (
Power Delivery 3.0 oraz
Power Delivery 3.1),
Pump Express,
Samsung Adaptive Fast Charging,
Huawei Fast Charge Protocol,
Huawei SuperCharge Protocol,
OPPO VOOC,
OnePlus Dash Charge ; oto ich charakterystyki, a także kilka innych odmian:
— Quick Charge (1.0, 2.0, 3.0, 4.0, 5.0). Technologia stworzona przez Qualcomm i wykorzystywana w gadżetach z procesorami tej firmy. Im nowsza jest wersja, tym bardziej zaawansowana jest technologia: na przykład Quick Charge 2.0 ma 3 warianty stałego napięcia, a wersja 3.0 ma płynną regulację w zakresie od 3,6 do 20 V. Najczęściej gadżety z nowszą wersją Quick Charge są kompatybilne ze starszymi urządzeniami ładującymi, jednak do pełnowartościowego wykorzystania pożądana jest całkowita kompatybilność.
Zauważamy również, że niektóre wersje Quick Charge stały się podstawą dla niektórych innych technologii. Jednak wzajemną kompatybilność ładowarek i gadżetów z obsługą tych technologii należy ustalić osobno.
— Pump Express. Autorskie opracowanie firmy MediaTek, stosowane w urządzeniach przenośnych z procesorami tej marki. Jest również dostępne w kilku wersjach, z ulepszeniami w miarę rozwoju.
— Power Delivery. Natywna technologia szybkiego ładowania złącza USB type C. Wykorzystywana przez wiele marek, występuje głównie w ładowarkach (w tym powerbankach) i gadżetach wykorzystujących tego typu złącze. Jest prezentowana w kilku wersjach.
— Samsung Adaptive Fast Charging. Markowa technologia szybkiego ładowania firmy Samsung. Jest stosowana bez większych zmian od 2015 roku, w świetle czego na tle nowszych standardów prezentuje się raczej skromnie. Niemniej jednak jest w stanie zapewnić dobrą prędkość, zwłaszcza do 50% naładowania.
— Huawei FastCharge Protocol. Jedna z markowych technologii Huawei. Pod względem formalnej specyfikacji jest podobna do Quick Charge 2.0, jednak jest używana zarówno z procesorami mobilnymi Qualcomm, jak i innymi markami, więc kompatybilność nie jest gwarantowana. Ogólnie jest uważana za przestarzałą i jest stopniowo zastępowana przez bardziej zaawansowane standardy, takie jak SuperCharge Protocol.
— Huawei SuperCharge Protocol. Kolejna autorska technologia Huawei, wprowadzona w 2016 roku; na rok 2021 jest dostępna w kilku wersjach. W niektórych urządzeniach moc takiego ładowania przekracza 60 V - nie rekord, jednak bardzo solidny wynik.
— Oppo VOOC. Technologia OPPO stosowana zarówno w markowych smartfonach, jak i w sprzęcie innych marek. Dostępna w kilku wersjach; Najnowsza (2021) wersja SuperVOOC jest przeznaczona dla baterii 2-ogniwowych i jest czasami określana jako osobna technologia o nazwie Oppo SuperVOOC Flash Charge.
— OnePlus Dash Charge. Stosunkowo stary autorski standard OnePlus. Ciekawostką jest to, że w niektórych urządzeniach wydajność Dash Charge prawie nie zależy od użytkowania ekranu: gdy wyświetlacz jest włączony, bateria ładuje się prawie tak samo, jak gdy jest wyłączony. Technicznie jest to licencjonowana wersja VOOC OPPO, jednak te technologie nie są kompatybilne. Od 2018 roku Dash Charge jest stopniowo wypierane przez Warp Charge, lecz w oddzielnie sprzedawanych ładowarkach i powerbankach ta nowsza technologia póki co jest rzadko spotykana.
— PowerIQ. Technologia opracowana przez markę Anker. Kluczową cechą szczególną PowerIQ jest to, że nie jest to samodzielny standard, tylko kombinowany format pracy, który łączy w sobie szeroką gamę popularnych formatów szybkiego ładowania. W szczególności dla wersji 3.0 zapowiedziano możliwość współpracy z Quick Charge, Power Delivery, Apple Fast Charging, Samsung Adaptive Fast Charging i innymi.
