Porównanie Meydan Stalker 4.5" vs Latek RF-441

Długość robocza lufy zainstalowanej w pistolecie/rewolwerze wynosi od komory do lufy. W modelach airsoftowych (przede wszystkim AEG, patrz „Typ”), podana jest długość lufy wewnętrznej, wzdłuż której bezpośrednio porusza się pocisk. Od tego parametru zależą bezpośrednio trzy główne punkty: początkowa prędkość pocisku, długość linii celowania i wymiary broni.

W pneumatyce krótkolufowej (do 20 - 25 cm) i rewolwerach Flauberta długa lufa pozwala na osiągnięcie wyższych prędkości początkowych. Co prawda nie ma tu sztywnej zależności, a modele z tymi samymi rozmiarami lufy mogą się znacznie różnić prędkością początkową (zwłaszcza, że ta ostatnia również zależy od wielu parametrów, przede wszystkim zasady działania - patrz "Typ"). Jednak pistolety z długą lufą są generalnie lepsze do strzelania z dużej odległości niż pistolety z krótką lufą. Wynika to z drugiego niuansu – długości linii celowniczej: długa lufa pozwala zwiększyć odległość między muszką a całością, redukując tym samym błędy w celowaniu. Jednak w odniesieniu do wymiarów, zwiększenie długości lufy nie tylko sprawia, że broń jest bardziej nieporęczna, ale także pogarsza jej równowagę, ponieważ środek ciężkości przesuwa się z tego powodu do przodu.

Z tym wskaźnikiem wiąże się jeszcze kilka niuansów. Tak więc w kopiach pistoletów bojowych (patrz wyżej) długość lufy dobierana jest zgodnie z rozmiarem broni, z której ten model został skopiowany. A w przypadku produktów nabojowych na pusty nabój (patrz...„Typ”) parametr ten w ogóle nie jest wskazany, ponieważ w takich pistoletach praktycznie nie ma pełnowartościowej lufy.

Prędkość wylotowa - czyli prędkość pocisku przy wyjściu z lufy - zapewniana przez pistolet/rewolwer. Zwróć uwagę, że w przypadku niektórych broni rzeczywista prędkość wylotowa może się różnić; więcej na ten temat, patrz „Typ”, i tutaj zauważamy, że w przypadku takich modeli charakterystyka zwykle wskazuje średnią wartość dla idealnych warunków.

Ogólnie rzecz biorąc, im większa prędkość pocisku, tym większy zasięg broni i większa jej zdolność penetracji. W związku z tym w niektórych krajach wskaźnik ten jest podstawą prawnych ograniczeń sprzedaży pneumatyki (co do zasady sprzedawcy działający w dobrej wierze posiadają odpowiednie informacje). A w przypadku broni ASG ten moment jest ważny ze względów bezpieczeństwa: zbyt duża prędkość piłki zwiększa prawdopodobieństwo kontuzji. Jednak pistolety ASG zwykle dają nie więcej niż 100 m/s. Jak na standardy klasycznej pneumatyki jest to bardzo mało: większość pneumatyki o krótkich lufach mieści się w zakresie 100-125 m/s, w niektórych modelach prędkość początkowa może osiągnąć 125-150 m/s, a nawet więcej.

W „floberach” prędkości są wyższe: wskaźnik do 175 m / s jest uważany za stosunkowo niski, do 200 m / s - średnia, a niektóre modele z długimi lufami dają ponad 200 m / s. Nal...eży jednak pamiętać, że mówimy o prędkościach deklarowanych przez producenta, podczas gdy rzeczywista wydajność będzie w dużej mierze zależeć od cech wkładu (obciążenie, skład, jakość wykonania). Dlatego rzeczywiste prędkości początkowe w takiej broni mogą znacznie różnić się od deklarowanych.

Rodzaj lufy dopasowanej do pistoletu.

Pneumatyka gładka w naszych czasach jest znacznie bardziej powszechna niż gwintowana ; Rewolwery Flaubert z lufami gładkimi i gwintowanymi na rynku są w przybliżeniu równe; a modele na ślepy nabój są wyposażone wyłącznie w wytłumione lufy. Oto cechy każdej opcji.

- Gładki. Pnie posiadające gładką, bez karbowania powierzchnię wewnętrzną. Główną zaletę tej opcji można nazwać łatwością produkcji, a co za tym idzie niskim kosztem. Dodatkowo w przypadku pneumatyki lufa gładka jest „wszystkożerna”, przy jej pomocy można używać zarówno pocisków, jak i kulek (choć najczęściej takie pistolety są kompatybilne tylko z jednym rodzajem amunicji). Zwracamy również uwagę, że airsoftowa „broń” jest w zasadzie wykonana tylko gładkolufowo; a brak gwintowania znacznie ułatwia czyszczenie, co jest szczególnie ważne w przypadku modeli komorowych we Flaubert. Z kolei w lufach gładkich pocisk nie jest stabilizowany przez obrót, a rozrzut takiej broni jest zauważalnie większy niż w przypadku gwintowanych. Nie odgrywa to szczególnej roli w strzelaniu rekreacyjnym na krótkich dystansach, jednak ten typ lufy nie nadaje się do broni o wysokiej precyzji.

- Strzelił. Beczki ze spiralnymi rowkami na wewnętrznej powierzchni. Dzięki gwintowaniu pocisk obraca się wokół osi podłużnej poruszając się po lu...fie - zapewnia to dodatkową stabilizację i zmniejsza rozrzut własny broni. W rzeczywistości wyższa celność jest główną zaletą modeli gwintowanych nad gładkolufowymi; a „poważne” pistolety sportowe do precyzyjnego strzelania są wyposażone tylko w ten typ lufy. Wady tej opcji to przede wszystkim wyższy koszt niż gładkich, a także dodatkowa trudność w czyszczeniu - dokładne czyszczenie gwintowania może być trudne. Ponadto w przypadku pneumatyki broń gwintowana jest przeznaczona głównie do pocisków i słabo nadaje się do tańszych kulek: w większości przypadków ich użycie jest w ogóle niedozwolone, a tam, gdzie jest to dozwolone, pożądane jest stosowanie specjalnych kulek z miękkiego ołowiu. Wynika to z faktu, że twardy metal, z którego wykonano większość kulek, bardzo mocno zużywa karabin; a promowanie takiego zarzutu okazuje się nierówne i nie stabilizuje go, a wręcz przeciwnie, odwodzi.

- uciszony. Wariant spotykany wyłącznie w pistoletach gazowych. W takich urządzeniach montowana jest specjalna zaślepka, która blokuje otwór i całkowicie eliminuje możliwość wystrzelenia dowolnego pocisku (czy to pocisku, czy strzału). Podkreślamy, że próba oddania strzału z takiej „broni” nabojem niepustym (nawet gumowym pociskiem) najprawdopodobniej doprowadzi do pęknięcia lufy i poważnych obrażeń strzelca i osób wokół niego.

Rodzaj przyrządu celowniczego przewidzianego w konstrukcji pistoletu / rewolweru.

Zdecydowana większość pneumatyki krótkolufowej, „flobertów” i pistoletów startowych wyposażona jest w najprostsze mechaniczne przyrządy celownicze w postaci muszki i szczerbinki. W broni pneumatycznej modele z regulowanymi i nieregulowanymi celownikami są w przybliżeniu równe; w rewolwerach Flauberta możliwość regulacji jest nieco mniej powszechna niż nieregulowane muszki i szczerbinki ; aw modelach do pustego wkładu w zasadzie nie ma sensu zapewniać regulacji. Istnieją pistolety/rewolwery w ogóle bez przyrządów celowniczych.

Oto ogólne cechy różnych typów zakresu:

- Nieuregulowane. Muszka i szczerbinka, nieruchome i bez dodatkowych ustawień. Zaletami tego projektu są prostota, niski koszt i niezawodność; ponadto taki celownik jest prawie niemożliwy do zestrzelenia z powodu przypadkowego uderzenia muszki lub celownika w obcy przedmiot. Główną wadą jest faktyczna niemożność regulacji, która nie pozwala na dostosowanie przyrządów celowniczych do zmiany odległości, bocznego wiatru lub odchyleń spowodowanych błędami produkcyjnymi. Z drugiej strony dla strzelania rekreacyjnego na krótkich dystansach momenty te nie są decydujące, a poważne wady fabryczne są w praktyce niezwykle rzadkie. Jeśli więc maksymalna celność nie jest dla Cie...bie krytyczna, wystarczy celownik bez możliwości regulacji.

- Regulowany. Przyrządy celownicze z możliwością regulacji; jednak konkretne możliwości takiego dostosowania mogą być inne. Jedną z najpopularniejszych opcji jest regulacja wysokości celownika, aby wyzerować broń w określonej odległości. W tym celu zwykle stosuje się śrubę mikrometryczną. Inną opcją jest celownik z możliwością poruszania się w poziomie, przeznaczony głównie do kompensacji błędów w konstrukcji samej broni, które dają boczne przemieszczenie punktu uderzenia. Najbardziej zaawansowane modele – w większości precyzyjne pistolety sportowe – pozwalają na regulację szczerbinki w obu osiach. Tak czy inaczej, regulowany celownik jest bardziej skomplikowany i droższy niż nieregulowany, może wymagać dodatkowej regulacji przez samego użytkownika, ale dzięki takim urządzeniom można osiągnąć maksymalną dokładność strzelania.
Zwracamy również uwagę, że w sprzedaży można znaleźć pneumatykę wyposażoną w celowniki optyczne lub kolimatorowe; są również regulowane.

- Zaginiony. Brak własnych przyrządów celowniczych to niezwykle rzadka opcja, spotykana w dwóch odmianach broni pneumatycznej i podobnych. Pierwszym z nich są pistolety z tłokiem sprężynowym i PCP (patrz „Typ”) z długimi lufami i dużą prędkością wylotową, przeznaczone do precyzyjnego strzelania. Posiadają mocowania celownicze (patrz niżej) lub sloty na takie mocowania, dzięki czemu strzelec może wybrać celownik według własnego gustu. Druga odmiana to rewolwery (głównie nabojowe dla Flauberta) o miniaturowych rozmiarach, pierwotnie nieprzeznaczone do strzelania celowanego w klasycznym tego słowa znaczeniu.

Materiał używany do wykończenia chwytu pistoletowo-rewolwerowego.

Podstawa rączki jest zwykle wykonana z tego samego materiału co korpus (patrz niżej), jednak dla dodatkowej wygody projekt może zawierać podkładki różniące się składem od korpusu. Dlatego materiał uchwytu (materiał nakładek) jest określony osobno w charakterystyce. Należy również pamiętać, że wiele modeli jest dostępnych w kilku wykończeniach jednocześnie. Jeśli chodzi o konkretne opcje, są one następujące:

- Plastikowy. Najpopularniejszy w naszych czasach materiał: modele z plastikowymi rękojeściami stanowią większość wśród pneumatyki, a wśród „flobertów” i pistoletów startowych(konkretnie modele na nabój ślepy prawie wszystkie mają podobne rękojeści). Wynika to z faktu, że plastik jest dość trwały i praktyczny, przyjemny w dotyku a przy tym niedrogi.

- Drewno. Materiał przeznaczony dla fanów klasyki. Drzewko ma charakterystyczny wygląd, za który jest głównie cenione, jest przyjemne w dotyku, ale w praktyce gorsze od plastiku: takie uchwyty są bardziej podatne na zarysowania, odpryski i pęknięcia, a przy tym są droższe. Większość modeli z rękojeściami wykonanymi z tego materiału to rewolwery typu flaubert, a najczęściej drewno nie jest jedynym dostępnym wykończeniem. Ale pneumatyka na drzewie jest niezwykle rzadka.

- Guma. Guma j...est nieco bardziej miękka od plastiku, co czyni ją przyjemniejszą w dotyku, a ponadto nie pęka nawet przy silnych uderzeniach. Z drugiej strony nie ma innych zauważalnych zalet, ale kosztuje znacznie więcej. Dlatego pneumatyka z gumowymi rękojeściami nie otrzymała dystrybucji, a większość rewolwerów Flaubert z tą cechą jest dostępna w innych wykończeniach.

Całkowita waga broni. Z reguły „pusta” waga jest podana w charakterystyce, bez materiałów eksploatacyjnych (pociski / naboje, naboje).

Parametr ten ma dwa znaczenia. Z jednej strony ciężki pistolet / rewolwer jest żmudny, aby utrzymać wagę przez długi czas; ponadto wzrost masy często wiąże się ze zwiększeniem długości lufy, dzięki czemu środek ciężkości przesuwa się do przodu - a to dodatkowo zwiększa niedogodność. Z drugiej strony masywność daje dodatkowe podobieństwo do broni wojskowej i ogólne wrażenie solidności, a w modelach z blow-backiem (patrz wyżej) zmniejsza również odczuwalny odrzut. Dlatego wielu uważa, że znaczna waga jest zaletą, a nie wadą.

Należy pamiętać, że w modelach pod nabój Flaubert i nabój ślepy waga mniej więcej odpowiada broni wojskowej o podobnym modelu lub rozmiarze. W pneumatyce rozrzut może być dość duży, zwłaszcza że nie każdy taki pistolet jest kopiowany z bojowego. Warto tutaj zauważyć, że modele PCP są najbardziej masywne (patrz „Rodzaj”): ze względu na wbudowany czołg waga takich pistoletów wynosi zwykle 1 kg lub więcej. Pneumatyka variable Pump jest nieco lżejsza - tutaj znajdziesz broń o wadze do 900 g, a nawet do 800 g. Maksymalna wartość dla AEG to 900-1000 g, a w najlżejszych modelach waga nie przekracza 700 g. A wśród modeli sprężynowo-tłokowych...i balonów gazowych można znaleźć prawie każdą wagę - od małej ( mniej niż 600 g) do znacznej (ponad 1 kg).