Porównanie Rotel A10 vs Rotel RA-12

Zakres częstotliwości dźwięku, z którymi wzmacniacz może pracować. Im szerszy ten zakres – im pełniejszy ogólny obraz dźwięku, tym mniejsze prawdopodobieństwo, że zbyt wysokie lub niskie częstotliwości zostaną „obcięte” przez wzmacniacz na wyjściu. Należy jednak pamiętać, że zasięg dźwięku słyszanego przez osobę wynosi średnio od 16 Hz do 20 kHz; są pewne odstępstwa od tej normy, ale są one niewielkie. Jednocześnie nowoczesna technologia hi-fi i hi-end może mieć znacznie szerszy zasięg – najczęściej jest to swego rodzaju „efekt uboczny” high-endowych układów. Niektórzy producenci mogą wykorzystywać tę właściwość do celów reklamowych, ale sama w sobie nie ma ona praktycznej wartości.

Zwróć uwagę, że nawet w słyszalnym zakresie nie zawsze ma sens gonić za maksymalnym zasięgiem. Warto zastanowić się np. nad tym, że faktycznie słyszalny dźwięk nie może być lepszy, niż potrafią kolumny; dlatego w przypadku zestawu głośnikowego o niższym progu, powiedzmy 70 Hz, nie ma potrzeby szukania wzmacniacza z tym wskaźnikiem 16 Hz. Nie zapominaj też, że sam szeroki zakres częstotliwości wcale nie gwarantuje wysokiej jakości dźwięku - wiąże się to z ogromną liczbą innych czynników.

Nominalna moc dźwięku dostarczana przez wzmacniacz na kanał podczas pracy z obciążeniem o impedancji dynamicznej (impedancji) 8 omów. W naszym katalogu parametr ten jest wskazany dla trybu, w którym wszystkie kanały wzmacniacza pracują pod obciążeniem (patrz „Liczba kanałów”); w obecności nieużywanych kanałów moc nominalna może być nieco wyższa, ale tego trybu nie można nazwać standardowym.

Moc znamionową można po prostu opisać jako najwyższą moc sygnału wyjściowego, przy której wzmacniacz jest w stanie pracować stabilnie przez długi czas (co najmniej godzinę) bez negatywnych konsekwencji. To są średnie liczby, ponieważ w praktyce sygnał audio jest z definicji niestabilny, a poszczególne skoki jego poziomu mogą znacznie przekroczyć moc nominalną. Jednak to ona jest główną podstawą oceny ogólnej głośności dźwięku.

Wskaźnik ten określa również, które głośniki można podłączyć do wzmacniacza: ich moc znamionowa nie powinna być niższa niż moc wzmacniacza.

Zgodnie z prawami elektrodynamiki, przy różnej rezystancji obciążenia dynamicznego, moc wyjściowa wzmacniacza również będzie inna. We współczesnych głośnik standardowe wartości to 8, 6, 4 i 2 omy, dla których wskazane są poziomy mocy.

Poziom sygnału i impedancja dynamiczna zapewniana przez urządzenie na wyjściu przedwzmacniacza (więcej szczegółów patrz „Wyjścia”).

Poziom sygnału nie może być niższy niż czułość wzmacniacza mocy (patrz „Rodzaj”), na który dostarczany jest sygnał – w przeciwnym razie wzmacniacz mocy nie będzie w stanie zapewnić normalnego poziomu sygnału już na swoich wyjściach.

Impedancja dynamiczna jest dokładnie taka sama jak impedancja wejściowa wyjścia REC - patrz odpowiedni punkt powyżej. Aby uzyskać więcej informacji na temat samego wyjścia, patrz „Wyjścia”.

- Euroblok. Analogowe wejście audio (zwykle liniowe) za pomocą złącza Euroblock. To złącze, używane głównie w profesjonalnym sprzęcie audio, wyróżnia się przyłączeniem do przewodu za pomocą zacisków. Jest to niezwykle wygodne podczas pracy z przewodami pozbawionymi izolacji (co jest często wymagane w profesjonalnym użytkowaniu): jednokrotne przykręcenie takiego przewodu do wtyczki i podłączenie/odłączenie wtyczki do złącza Euroblock jest znacznie łatwiejsze niż ciągłe odkręcanie/skręcanie zacisków. Ponadto połączenie to jest często zbalansowane (patrz „XLR (zbalansowane)” poniżej). Wejścia tego typu znajdują się głównie we wzmacniaczach w celach informacyjno-informacyjnych i koncertowych (patrz wyżej).

- Przedwzmacniacz. Dedykowane wejście do podłączenia gramofonów do wzmacniacza; często ma indeks wskazujący typ kompatybilnego przetwornika, na przykład „Phono MM” lub „Phono MM / MC” (więcej szczegółów w sekcji „Zaawansowane – Korektor Phono”). Pomimo rozpowszechnienia się formatów cyfrowych, takie odtwarzacze są nadal wysoko cenione przez audiofilów za ich wysoką jakość i wierność dźwięku i są często używane w systemach audio klasy premium. Jednak podłączenie „gramofonu” ma swoje osobliwości – w szczególności wymaga przedwzmacniacza gramofonowego (więcej szczegółów tam) – i standardowe wejścia się do tego nie nadają. Dlatego obecność złącza Phono jest obowiązkowa, jeśli chcesz podłączyć odtwarzacz bezpośrednio, bez zewnętrznego przedwzmacniacza gramofonowego.
...r> -USB B. Interfejs USB jest szeroko stosowany w technologii komputerowej dla różnych urządzeń peryferyjnych. Obecność wejścia typu B oznacza, że wzmacniacz można podłączyć do komputera jako zewnętrzne urządzenie sterowane (slave). Najczęściej przy takim połączeniu służy jako zewnętrzna karta dźwiękowa lub interfejs audio - zapewnia to wyższą jakość dźwięku i bardziej rozbudowane opcje dostosowywania niż w większości wbudowanych kart dźwiękowych, nawet tych drogich. Na tym jednak się nie kończy: w niektórych modelach za pośrednictwem USB typu B można zaktualizować oprogramowanie układowe lub zmienić specjalne parametry wzmacniacza.

- Koncentryczne S / P-DIF. Cyfrowe wejście audio, rodzaj interfejsu S / P-DIF oparty na konwencjonalnym sygnale elektrycznym (drugi typ, optyczny, opisany poniżej). Zwykle używa popularnej wtyczki typu RCA znanej jako „cinch”, jednak ma dość rygorystyczne wymagania dotyczące kabli. Przepustowość dowolnej wersji S/P-DIF jest wystarczająca nawet dla wysokiej jakości dźwięku wielokanałowego, a sama wersja koncentryczna jest prostsza, tańsza i bardziej niezawodna niż optyczna, ale bardziej podatna na zakłócenia.

- Optyczne. Wejście do przesyłania dźwięku w postaci cyfrowej za pomocą sygnałów świetlnych za pomocą kabla światłowodowego TOSLINK; jedna z wersji standardu S/PDIF. Główną zaletą światłowodu nad tradycyjnymi kablami elektrycznymi jest całkowita odporność na zakłócenia elektryczne; jednocześnie jest droższy i wymaga dość ostrożnego obchodzenia się (w szczególności nie toleruje ostrych zakrętów).

- Zrównoważony cyfrowy ( AES/EBU). Interfejs AES / EBU jest używany w profesjonalnej dziedzinie do przesyłania dźwięku w formacie cyfrowym. Może używać kilku typów połączeń; w tym przypadku oznacza to przekazanie tzw. zbalansowana linia za pomocą złącza XLR. Zarówno zasada połączenia zbalansowanego, jak i samo złącze zostały szczegółowo opisane w rozdziale „XLR (zbalansowane)” poniżej – jednak w przypadku AES/EBU jest to sygnał cyfrowy, a nie analogowy.

- Port COM ( RS-232). Złącze służące do sterowania wzmacniaczem z komputera. Za jego pośrednictwem możesz zmienić ustawienia itp. i dość cienkie, a w niektórych modelach - nawet zaktualizować oprogramowanie. Zwykle do takich celów wymagane jest specjalne oprogramowanie, które może być dostarczone wraz ze wzmacniaczem.

- Wejście sterujące (IR). Złącze do zewnętrznego odbiornika pilota na podczerwień. Odpowiednio umieszczony taki odbiornik pozwoli na korzystanie z pilota nawet w miejscach, gdzie sygnał z pilota nie może dotrzeć do głównego (wbudowanego) czujnika - np. w innym pomieszczeniu. Do takich celów można używać nie tylko czujników jako osobnego urządzenia, ale również elementów systemu kompatybilnych z pilotem - na przykład odtwarzaczy czy tunerów.

Ilość wejść liniowych w konstrukcji wzmacniacza z wykorzystaniem interfejsu RCA. W przeciwieństwie do wejścia głównego (patrz wyżej), które może współpracować z tymi samymi złączami, po podłączeniu do liniowego RCA sygnał przechodzi przez wszystkie etapy przetwarzania przewidziane we wzmacniaczu - na przykład regulacja balansu lub częstotliwości (patrz "Regulacje") itp. .P.

Aby uzyskać więcej informacji na temat samego złącza, zobacz „Wejście wzmacniacza (główne)”. W tym miejscu zwracamy uwagę, że przy użyciu RCA jako interfejsu liniowego para takich złączy jest liczona jako jedno wejście. Wynika to z faktu, że jednym kablem koncentrycznym może być przesyłany tylko jeden kanał, więc do pracy z dźwiękiem stereo potrzebna jest para.

Liczba wejść sygnałowych (dowolnego typu) określa, ile źródeł sygnału może być jednocześnie podłączonych do wzmacniacza. W związku z tym warto wybrać model na podstawie liczby wejść, biorąc pod uwagę przewidywaną liczbę takich źródeł: w końcu łatwiej je wszystkie połączyć i wybrać za pomocą pilota lub panelu sterującego wzmacniacza niż zawracać sobie głowę ponowne łączenie za każdym razem.

Projekt wzmacniacza Liczba wyjść REC. To wyjście jest rodzajem interfejsu liniowego przeznaczonego do przesyłania dźwięku do urządzenia nagrywającego; jedną z jego cech jest stały poziom sygnału. Ponieważ złącza RCA są zwykle używane do podłączenia (patrz „Wejście do wzmacniacza (główne)”), jedno wyjście REC liczy się jako para złączy - jest to jedyny sposób zapewnienia transmisji dźwięku stereo.

- Wyświetlacz. Obecność wyświetlacza na przednim panelu wzmacniacza. Takie wyświetlacze mogą mieć różne konstrukcje i rozmiary, ale wszystkie służą do wyświetlania informacji serwisowych: trybu pracy, wybranego źródła sygnału, specjalnych powiadomień, komunikatów o przeciążeniu, błędach itp. Zapewnia to dodatkową łatwość użytkowania.

- Wskaźniki. W takim przypadku zakłada się, że na panelu przednim znajdują się wskaźniki, które wskazują aktualnie używane źródło sygnału. Zwykle wyglądają jak rząd żarówek z odpowiednimi napisami - „Phono”, „CD”, „Tuner”, „AUX” itp. Te wskaźniki nie są tak wszechstronne jak wyświetlacz, ale nadal są całkiem użyteczne.

- Wskaźniki strzałek. Obecność wskaźników na panelu przednim w postaci łusek ze strzałkami. Zazwyczaj te mierniki są przeznaczone do wskazywania szczytowego poziomu wyjściowego. Ułatwiają śledzenie zatorów, a wielu użytkowników uważa tę opcję za wygodniejszą i bardziej intuicyjną niż wyświetlacze. Dodatkowo tarcze nadają wzmacniaczowi stylowy wygląd, a ponadto w przeciwieństwie do tych samych wyświetlaczy nie posiadają skomplikowanej elektroniki, która może zniekształcać dźwięk. Jednak ta kategoria obejmuje również inne rodzaje wskaźników ze skalami; niektóre z nich mogą nie używać strzałki, ale inne wskaźniki (na przykład światło).

- Regulatory za ukrytym panelem. Obecność na przednim panelu osłony, która ukrywa elementy sterujące wzmac...niacza. Wiele modeli jest wyposażonych w dodatkowe elementy sterujące na panelu przednim; za ich pomocą można regulować zarówno dźwięk – głośność, tony niskie/wysokie, balans itp. – jak i inne parametry pracy (np. wybór źródła sygnału lub przełączanie między głównym i dodatkowym głośnikiem). Czasami do tych elementów sterujących (jak również do wejść na panelu przednim) dostarczana jest osłona - zwykle jest to wykonywane ze względów estetycznych. mnóstwo drobnych elementów nadałoby urządzeniu niechlujny wygląd. Osłona może również pełnić funkcje ochronne – np. zmniejsza ilość kurzu, który dostaje się do złączy.

- Wejście audio jack. Obecność na przednim panelu wejścia do podłączenia sygnału audio - zwykle liniowego, w formacie analogowym. Z jednej strony takie wejście znacznie ułatwia pracę ze źródłami sygnału, które trzeba podpiąć tylko sporadycznie i na krótki czas - np. odtwarzacze MP3: przedni panel jest zawsze w zasięgu wzroku, natomiast dojście do złączy tylnych bywa bardzo trudne. Natomiast AUX IN z mini-jack 3,5 mm zwykle pełni rolę przedniego gniazda audio. To złącze nie jest używane wśród głównych wejść, ale jest dość popularne w przenośnej elektronice, w szczególności we wspomnianych już odtwarzaczach. Niektóre modele mogą akceptować parę gniazd RCA na panelu przednim (patrz „RCA (para)”), ale ta opcja jest mniej powszechna.

- Wyjście słuchawkowe. Obecność wyjścia słuchawkowego na przednim panelu wzmacniacza. Słuchawki to urządzenia przenośne i przeciętnie trzeba je ponownie podłączać znacznie częściej niż większość innych elementów systemu audio; gniazdo znajdujące się na przednim panelu znacznie upraszcza proces.

- Połączenie bezpośrednie ( By-pass/Bezpośrednie). Możliwość włączenia wzmacniacza w trybie By-pass/Direct. Swoją nazwę zawdzięcza temu, że sygnał wysyłany jest bezpośrednio do stopni wzmocnienia, z pominięciem wszelkich dodatkowych elementów sterujących (ton, balans itp.). Wzmacniacze mocy (patrz „Typ”) z definicji używają właśnie takiego schematu pracy. W modelach integralnych bezpośrednie połączenie nie tylko minimalizuje zniekształcenia w przetwarzanym sygnale, ale również zapewnia dźwięk jak najbardziej zbliżony do oryginału, co pozwala wymagającym słuchaczom docenić umiejętności realizatorów dźwięku.

- Automatyczny wyłącznik. Funkcja ta zapewnia automatyczne wyłączenie wzmacniacza, jeśli przez określony czas na jego wejściu nie zostanie odebrany żaden sygnał. W ten sposób można uniknąć przestojów - na przykład, jeśli właściciel wyszedł w interesach, zapominając o wyłączeniu systemu audio. A biorąc pod uwagę, że wiele nowoczesnych wzmacniaczy, nawet „w stanie spoczynku” wymaga dużej ilości energii – oszczędności mogą okazać się dość znaczne. Warto wyjaśnić, że w tym przypadku zwykle nie mówimy o całkowitym wyłączeniu, ale o przełączeniu w tryb gotowości; ale zużycie energii (patrz niżej) w tym trybie jest zwykle tak nieznaczne, że w praktyce różnica jest prawie znikoma.

- Korektor gramofonowy MM. Wzmacniacz posiada przedwzmacniacz gramofonowy do współpracy z gramofonami wyposażonymi w p...rzetworniki typu MM (z ruchomym magnesem). Sam przedwzmacniacz gramofonowy jest obowiązkowym atrybutem modeli z wejściem Phono (patrz Wejścia); jej konieczność związana jest z tym, że sygnał z przetworników winylowych ma specyficzne właściwości i wymaga dodatkowej obróbki. Jednocześnie we współczesnych gramofonach do nagrywania można zastosować dwa rodzaje przetworników – wspomniany już MM plus MC (z ruchomą cewką), każdy z własną charakterystyką sygnału. Dlatego, aby Twój gramofon działał prawidłowo, i tak będziesz potrzebować odpowiedniego typu przedwzmacniacza gramofonowego. Taki sprzęt jest również dostępny jako osobne urządzenia, ale zwykle łatwiej i taniej kupić wzmacniacz z wbudowanym przedwzmacniaczem gramofonowym.

- Przedwzmacniacz gramofonowy MS. Wzmacniacz posiada przedwzmacniacz gramofonowy do współpracy z gramofonami wyposażonymi w przetworniki MC (ruchoma cewka). Aby uzyskać specyficzne informacje na temat tej funkcji, zobacz podpunkt „MM Phono Equalizer” powyżej.

- Ogranicznik. Obecność ogranicznika we wzmacniaczu - urządzenia ograniczającego zakres dynamiczny przetwarzanego sygnału. To urządzenie jest również nazywane „kompresorem audio” (ze względu na to, że „kompresuje” zakres dynamiczny). Mówiąc prościej, limiter zasadniczo zmniejsza różnicę między najcichszymi i najgłośniejszymi dźwiękami wytwarzanymi przez wzmacniacz. Funkcja ta może się przydać w każdej sytuacji, gdy masz do czynienia z nierówną głośnością dźwięku. Na przykład ogranicznik może sprawić, że wygodniej będzie słuchać symfonii z dużymi spadkami głośności - tak, aby słuchacz miał dostęp do najdrobniejszych niuansów dźwięku, a jednocześnie głośne fragmenty, jak mówią, nie uderzają w uszy. A w przypadku profesjonalnych koncertów obecność kompresora jest niemal obowiązkowa - w szczególności w celu skompensowania zmian głośności, które występują, gdy zmienia się odległość od mikrofonu do instrumentu akustycznego lub ust wokalisty. Oczywiście ogranicznik może być wykonany jako osobne urządzenie; jednak jego obecność w samym wzmacniaczu jest czasem wygodniejsza. Jednocześnie funkcja ta jest złożona i kosztowna, dlatego można ją znaleźć głównie w profesjonalnym sprzęcie i modelach konsumenckich z najwyższej półki.

- Podłączenie dodatkowego zestawu głośnikowego. Możliwość podłączenia dodatkowego zestawu głośników (jednego lub więcej) do wzmacniacza. Zauważ, że nie mówimy o pojedynczych głośnikach, a o zestawach przeznaczonych do pracy z dźwiękiem pełnometrażowym. Innymi słowy, jeśli taki wzmacniacz generuje dźwięk stereo na głównych wyjściach (patrz „Liczba kanałów”), to dodatkowy zestaw akustyki będzie mógł pracować w tym formacie. Modele z tą funkcją przeznaczone są przede wszystkim do sytuacji, gdy trzeba wyprowadzić dźwięk do kilku pomieszczeń, a sygnał może trafić albo do wszystkich zestawów naraz, albo tylko do jednego, według wyboru użytkownika. Do Bi-Wiring można również użyć dodatkowego zestawu złączy (patrz poniżej).

- Bi-okablowanie. Wzmacniacze z tą funkcją wykorzystują dwa oddzielne kanały wzmacniające - dla tonów niskich i wysokich - i są w stanie wyprowadzić każde pasmo częstotliwości przez oddzielny zestaw złączy. Dzięki temu możliwe jest doprowadzenie sygnałów LF i HF osobnymi przewodami i bezpośrednio do odpowiednich wyspecjalizowanych głośników zestawu głośnikowego - zamiast wyprowadzać do niego wspólny sygnał i dzielić go na częstotliwości za pomocą wbudowanej zwrotnicy głośnikowej . W praktyce oznacza to, że bi-wiring zmniejsza ryzyko zakłóceń i poprawia jakość dźwięku. Należy jednak pamiętać, że będzie to wymagało nie tylko wzmacniacza, ale także głośników z obsługą tej funkcji. Zwróć uwagę, że zwykle Bi-Wiring łączy się z opcją podłączenia dodatkowego zestawu głośnikowego opisanego powyżej.

- Sterowanie urządzeniami zewnętrznymi. Możliwość wykorzystania wzmacniacza jako urządzenia sterującego innymi elementami systemu audio – np. przedwzmacniaczem, gramofonem itp. Sterowanie odbywa się zwykle z uniwersalnego pilota dostarczonego ze wzmacniaczem, a sygnał sterujący przesyłany jest przez specjalne złącza - jest to znacznie wygodniejsze niż regulowanie każdego komponentu z osobna. Z drugiej strony budowa takich systemów jest możliwa tylko z urządzeń tego samego producenta – różne firmy stosują różne standardy sterowania, w większości niekompatybilne ze sobą.

- Bluetooth. Technologia komunikacji bezprzewodowej o zasięgu około 10 m (więcej wersji „dalekiego zasięgu” nie jest stosowana we wzmacniaczach), pierwotnie stworzona do bezpośredniego łączenia różnych urządzeń. Funkcjonalność takiego połączenia może być inna, ale w tym przypadku najczęściej przewidziana jest możliwość nadawania do wzmacniacza dźwięku z urządzenia zewnętrznego - na przykład smartfona lub laptopa. Jednak mogą być również zapewnione inne funkcje - na przykład zdalne sterowanie z gadżetu mobilnego za pośrednictwem specjalnej aplikacji.

- Powiadomienie awaryjne. Zdolność wzmacniacza do pracy w systemie ostrzegania o zagrożeniach, a raczej obecność specjalnych funkcji i narzędzi do pracy w takich systemach. Takie narzędzia mogą obejmować na przykład podłączenie do czujek pożarowych i automatyczne uruchamianie ostrzeżeń lub komunikatów ewakuacyjnych dla stref, w których czujki są wyzwalane; wybór rodzaju komunikatów w zależności od wyzwolonego czujnika; podłączenie mikrofonu powiadomień do „wejścia priorytetowego” i wyciszenie wszystkich innych kanałów, gdy z mikrofonu dochodzi dźwięk itp. Konkretny zestaw cech należy wyjaśniać osobno. Za te funkcje mogą odpowiadać również wyspecjalizowane jednostki systemu bezpieczeństwa, ale czasami wygodniej jest zastosować wzmacniacz z wbudowaną obsługą powiadamiania alarmowego.

Możliwość obsługi wzmacniacza za pomocą pilota(ten ostatni znajduje się w zestawie).

Zalety tej funkcji są oczywiste: nie trzeba za każdym razem podchodzić do urządzenia, aby zmienić parametry pracy. Co więcej, niektóre ustawienia we współczesnych modelach są dostępne tylko za pomocą pilota. A poszczególne wzmacniacze z tą funkcją mają wyjścia sterujące IR (patrz „Wyjścia”) i mogą również pracować jako czujniki do przesyłania poleceń do innych urządzeń. Same konsole można uczynić „uczącymi się” – z możliwością programowania.