Porównanie Matrix 18508 50 mm / szczęki 70 mm vs TOPEX 07A307 50 mm / szczęki 75 mm

Głębokość mocowania zapewnia imadło lub zacisk (patrz "Typ").

Parametr ten określa, jak głęboko zaciskana część może wejść między szczęki lub zatrzymać się, aż jej krawędź oprze się o narzędzie. Wybierając głębokość mocowania należy pamiętać, że większa głębokość ma odpowiedni wpływ na wymiary, wagę i cenę narzędzia.

Szerokość szczęk narzędzia. Wskazany jest głównie dla imadła (patrz „Typ”) - wśród zacisków nie ma tak wielu modeli wyposażonych w szczęki.

Większe szczęki zapewniają pewniejsze trzymanie, szczególnie przy dużych rozmiarach obrabianych przedmiotów, ale utrudniają pracę z małymi częściami, a także wpływają na rozmiar i wagę całego narzędzia.

- Obrotowa podstawa. Ta cecha występuje wyłącznie w imadle (patrz „Typ”). Oznacza to, że narzędzie można obracać poziomo względem podstawy. Daje to dodatkowe możliwości wyboru położenia przedmiotu obrabianego, co w niektórych przypadkach jest bardzo przydatne - np. w przypadku konieczności zmiany położenia przedmiotu obrabianego podczas obróbki łatwiej jest obrócić narzędzie na podstawie niż wypiąć szczęki i przestawiaj część.

- Skala z podziałką. Cecha ta znajduje się w imadle, w którym część robocza ze szczękami może w jakiś sposób poruszać się względem podstawy - w szczególności w modelach trójosiowych i krzyżowych (patrz "Konstrukcja"). Skala tarczowa pozwala dokładnie określić, jak daleko przesunięto część roboczą lub pod jakim kątem część robocza została obrócona w stosunku do podstawy może to być niezbędne przy pracach wymagających dużej precyzji.

- Kowadło. Kowadła są nakładane w imadle (patrz „Typ”). Takie urządzenie wygląda jak specjalna platforma, zdolna wytrzymać dość silne ciosy bez konsekwencji; może być używany do obciągania, nitowania, prostego kucia i innych podobnych operacji. Oczywiście korzystając z kowadła warto zadbać o to, aby stół warsztatowy, stół czy inna podpora, na której zamocowane jest imadło, również wytrzymała takie uderzenia. Jednak wbudowane kowadła są zwykle małe i nie są przeznaczone do operacji o bardzo dużym uderzeniu....

- Mechanizm zawiasowy. W imadle (patrz "Typ") z tą cechą część robocza jest połączona z podstawą za pomocą zawiasu. Dzięki temu można go swobodnie obracać o 360° w płaszczyźnie poziomej i przechylać w dowolnym kierunku. Może to być szczególnie przydatne podczas pracy z częściami o nieregularnych kształtach, a także z przedmiotami, których położenie należy zmienić podczas obróbki - zamiast za każdym razem zmieniać położenie części w zacisku, wygodniej jest obracać i pochylać imadło się na zawiasie.

- Mechanizm próżniowy. Mechanizm, który działa na zasadzie konwencjonalnej przyssawki i pozwala na niezawodne „przyklejanie się” przyrządu do płaskich powierzchni. Konstrukcja i zastosowanie takiego mechanizmu zależy od rodzaju i konstrukcji narzędzia. Tak więc wśród zacisków (patrz „Typ”) modele płyt (patrz „Konstrukcja”) są wyposażone w tę funkcję - w takich urządzeniach zapewniona jest para przyssawek, dzięki którym zacisk jest przymocowany do łączonych płyt. Ale w imadle mechanizm próżniowy służy do mocowania samego narzędzia na stole warsztatowym, stole roboczym lub innej podstawie. Ta konstrukcja znajduje się wśród stosunkowo małych modeli - w przypadku dużych i ciężkich imadeł mechanizm próżniowy jest słabo przystosowany.

- Podwójny nacisk. Obecność podwójnego ogranicznika w konstrukcji zacisku (patrz „Typ”). Możliwości takiego ogranicznika w różnych modelach mogą się różnić: na przykład w modelach w kształcie litery F (patrz „Konstrukcja”) tylko jedna strona ogranicznika jest zwykle rozwidlona, umieszczona na nieruchomej części konstrukcji; a w modelach zaciskowych, stopery w kształcie litery U są instalowane po obu stronach. W każdym razie funkcja ta zwiększa powierzchnię styku zacisku z przedmiotem obrabianym. Daje to jednocześnie kilka korzyści: przy tej samej sile docisku nacisk jest niższy, co zmniejsza ryzyko uszkodzenia powierzchni; maleje prawdopodobieństwo odkształcenia przedmiotu obrabianego; długi odcinek można pokryć mniejszą liczbą zacisków.

- Wymienne szczęki. Możliwość wymiany szczęk lub zacisków imadła (patrz "Typ"). W większości narzędzi to właśnie szczęki zużywają się najszybciej ze względu na stały kontakt z obrabianymi przedmiotami; ponadto mogą być wykonane z miękkich materiałów, które nie są szczególnie odporne na zużycie. W związku z tym niektóre modele przewidują możliwość wymiany szczęk - jest to bardziej rozsądne niż wymiana całkowicie sprawnego narzędzia jako całości.

Główny materiał użyty do budowy narzędzia.

- Stal. W większości przypadków mówimy o klasycznej stali narzędziowej - wysokowęglowej lub stopowej; obie odmiany charakteryzują się podwyższoną twardością i odpornością na ścieranie. Przy stosunkowo niskich kosztach materiał ten jest niezawodny, trwały, praktyczny i odpowiedni nawet dla najmocniejszych narzędzi pracujących pod dużym obciążeniem. Ale odporność na korozję stali narzędziowej może być inna: w szczególności jej odmiany węglowe nie tolerują kontaktu z wilgocią, wskazane jest, aby chronić produkty przed wilgocią i smarować je podczas przechowywania. W każdym razie szczegółowe zalecenia dotyczące konserwacji narzędzia można znaleźć w jego instrukcji.

- Żeliwo. Surówka jest „najbliższym krewnym” stali i różni się od niej przede wszystkim wyższą zawartością węgla. Materiał ten jest nieco tańszy, jednak jest bardziej kruchy i mniej niezawodny, przez co słabo nadaje się do dużych obciążeń i gorzej znosi wstrząsy.

- Aluminium. Główną zaletą stopów aluminium jest ich niska waga; ponadto są bardzo odporne na korozję. Jednocześnie takie materiały są słabo przystosowane do dużych obciążeń i dlatego są stosowane głównie w stosunkowo kompaktowych narzędziach, które nie są przeznaczone do dużych sił roboczych.

- Plastikowe. Plastik jest niedrogi i trochę waży, ale jeg...o wytrzymałość jest zauważalnie gorsza nawet od aluminium i żeliwa, nie wspominając o stali. Dlatego jest używany nie tyle jako główny materiał korpusu, ile jako materiał na stopery i podkładki; wiele modeli „plastikowych” to w rzeczywistości narzędzia stalowe lub aluminiowe, w komplecie z plastikowymi częściami. Znaczenie tego projektu polega na tym, że plastikowe ograniczniki działają bardzo delikatnie na ściskane części, dzięki czemu nadają się nawet do delikatnych materiałów; a dzięki metalowej podstawie siła docisku w takich narzędziach może być dość duża.

- Drewno. Drzewo ma stosunkowo niską wytrzymałość, dlatego jest używane tylko w niektórych modelach zacisków, a wykonane są z niego tylko gąbki lub stopery - reszta konstrukcji wykonana jest z metalu. Takie narzędzia nie zapewniają dużej siły docisku, ale nie jest to wymagane, dociski drewniane mają inną specjalizację: są przeznaczone do stosunkowo miękkich i delikatnych materiałów, które mogą zostać uszkodzone przez szczęki z twardego metalu lub nadmierną siłę docisku.

- Magnez. Stopy magnezu łączą w sobie lekkość, wysoką wytrzymałość i doskonałą odporność na korozję. Z drugiej strony ich cena też jest dość wysoka, dlatego takie materiały są rzadkością – głównie w zaciskach (patrz „Typ”), które wymagają stosunkowo mało metalu.

- Cynk. Stopy cynku są dość mocne i dobrze znoszą korozję. Jednak pod względem niezawodności i właściwości roboczych są generalnie gorsze od stali, a zatem są stosunkowo rzadkie.