Stosunek sygnału do szumu (Phono MM/MC)
stosunek sygnału do szumu, gdy wzmacniacz działa przez wejście Phono. Ten interfejs służy do podłączania gramofonów; jego cechy są opisane w sekcji Wejścia poniżej, a znaczenie dowolnego stosunku sygnału do szumu znajduje się w odpowiednim punkcie powyżej.
Phono MM/MC
Czułość i impedancja dynamiczna wzmacniacza po podaniu sygnału na wejście Phono MM/MC.
Czułość dowolnego wejścia (poza optycznym) oznacza najniższe napięcie sygnału na tym wejściu, przy którym wzmacniacz jest w stanie dostarczyć normalne wartości mocy nominalnej (patrz „Moc na kanał (8Ω)”). Parametr ten określa przede wszystkim wymagania dotyczące źródła sygnału. Z jednej strony napięcie dostarczane przez to źródło nie może być niższe niż czułość wejściowa wzmacniacza, w przeciwnym razie wzmacniacz po prostu nie uzyska deklarowanych charakterystyk. Nie można jednak dopuścić do znacznego przepięcia, w przeciwnym razie dźwięk zacznie się zniekształcać. Bardziej szczegółowe zalecenia dotyczące wyboru wzmacniacza pod kątem czułości są opisane w dedykowanych źródłach.
Dla każdego wejścia innego niż optyczne uważa się, że im wyższy wskaźnik ten, tym mniej zniekształceń jest wprowadzanych do sygnału przez wzmacniacz. Za minimalną impedancję wejściową we współczesnych modelach uważa się 10 kOm, a w urządzeniach high-end może osiągnąć kilkaset kOm.
XLR (zbalansowane)
Ilość wejść stereo w konstrukcji wzmacniacza
ze złączami XLR, które posiadają trzy piny i są w stanie zapewnić tzw. zrównoważone połączenie. Zwróć uwagę, że mówimy konkretnie o analogowym wejściu liniowym, z którego sygnał przechodzi przez wszystkie dodatkowe obwody przetwarzania (na przykład ustawienie LF / HF, patrz „Regulacje”); nie mylcie go z Main i zbalansowanym cyfrowym AES/EBU – to różne interfejsy, pomimo identyczności złączy.
Główną zaletą takiego połączenia jest to, że sam kabel pełni funkcje redukcji szumów i ekranowania przed zakłóceniami. Ten szczegół jest szczególnie przydatny, gdy konieczne jest połączenie elementów systemu znajdujących się w dużej odległości od siebie (od 2 m): kabel zbalansowany zachowuje czystość sygnału nawet na dość dużej długości. O jakości takiego połączenia świadczy choćby fakt, że zbalansowane XLR to standardowy interfejs dla profesjonalnych studiów nagraniowych. A jego obecność we wzmacniaczu z reguły wskazuje na wysoki poziom urządzenia.
We wzmacniaczach zwykle są dwa wejścia XLR – to minimalna liczba potrzebna do pracy z dźwiękiem stereo, a w praktyce często nie jest wymagane więcej.
Cechy dodatkowe
- Połączenie bezpośrednie (
By-pass/Bezpośrednie). Możliwość włączenia wzmacniacza w trybie By-pass/Direct. Swoją nazwę zawdzięcza temu, że sygnał wysyłany jest bezpośrednio do stopni wzmocnienia, z pominięciem wszelkich dodatkowych elementów sterujących (ton, balans itp.). Wzmacniacze mocy (patrz „Typ”) z definicji używają właśnie takiego schematu pracy. W modelach integralnych bezpośrednie połączenie nie tylko minimalizuje zniekształcenia w przetwarzanym sygnale, ale również zapewnia dźwięk jak najbardziej zbliżony do oryginału, co pozwala wymagającym słuchaczom docenić umiejętności realizatorów dźwięku.
- Automatyczny wyłącznik. Funkcja ta zapewnia automatyczne wyłączenie wzmacniacza, jeśli przez określony czas na jego wejściu nie zostanie odebrany żaden sygnał. W ten sposób można uniknąć przestojów - na przykład, jeśli właściciel wyszedł w interesach, zapominając o wyłączeniu systemu audio. A biorąc pod uwagę, że wiele nowoczesnych wzmacniaczy, nawet „w stanie spoczynku” wymaga dużej ilości energii – oszczędności mogą okazać się dość znaczne. Warto wyjaśnić, że w tym przypadku zwykle nie mówimy o całkowitym wyłączeniu, ale o przełączeniu w tryb gotowości; ale zużycie energii (patrz niżej) w tym trybie jest zwykle tak nieznaczne, że w praktyce różnica jest prawie znikoma.
-
Korektor gramofonowy MM. Wzmacniacz posiada przedwzmacniacz gramofonowy do współpracy z gramofonami wyposażonymi w p
...rzetworniki typu MM (z ruchomym magnesem). Sam przedwzmacniacz gramofonowy jest obowiązkowym atrybutem modeli z wejściem Phono (patrz Wejścia); jej konieczność związana jest z tym, że sygnał z przetworników winylowych ma specyficzne właściwości i wymaga dodatkowej obróbki. Jednocześnie we współczesnych gramofonach do nagrywania można zastosować dwa rodzaje przetworników – wspomniany już MM plus MC (z ruchomą cewką), każdy z własną charakterystyką sygnału. Dlatego, aby Twój gramofon działał prawidłowo, i tak będziesz potrzebować odpowiedniego typu przedwzmacniacza gramofonowego. Taki sprzęt jest również dostępny jako osobne urządzenia, ale zwykle łatwiej i taniej kupić wzmacniacz z wbudowanym przedwzmacniaczem gramofonowym.
- Przedwzmacniacz gramofonowy MS. Wzmacniacz posiada przedwzmacniacz gramofonowy do współpracy z gramofonami wyposażonymi w przetworniki MC (ruchoma cewka). Aby uzyskać specyficzne informacje na temat tej funkcji, zobacz podpunkt „MM Phono Equalizer” powyżej.
- Ogranicznik. Obecność ogranicznika we wzmacniaczu - urządzenia ograniczającego zakres dynamiczny przetwarzanego sygnału. To urządzenie jest również nazywane „kompresorem audio” (ze względu na to, że „kompresuje” zakres dynamiczny). Mówiąc prościej, limiter zasadniczo zmniejsza różnicę między najcichszymi i najgłośniejszymi dźwiękami wytwarzanymi przez wzmacniacz. Funkcja ta może się przydać w każdej sytuacji, gdy masz do czynienia z nierówną głośnością dźwięku. Na przykład ogranicznik może sprawić, że wygodniej będzie słuchać symfonii z dużymi spadkami głośności - tak, aby słuchacz miał dostęp do najdrobniejszych niuansów dźwięku, a jednocześnie głośne fragmenty, jak mówią, nie uderzają w uszy. A w przypadku profesjonalnych koncertów obecność kompresora jest niemal obowiązkowa - w szczególności w celu skompensowania zmian głośności, które występują, gdy zmienia się odległość od mikrofonu do instrumentu akustycznego lub ust wokalisty. Oczywiście ogranicznik może być wykonany jako osobne urządzenie; jednak jego obecność w samym wzmacniaczu jest czasem wygodniejsza. Jednocześnie funkcja ta jest złożona i kosztowna, dlatego można ją znaleźć głównie w profesjonalnym sprzęcie i modelach konsumenckich z najwyższej półki.
- Podłączenie dodatkowego zestawu głośnikowego. Możliwość podłączenia dodatkowego zestawu głośników (jednego lub więcej) do wzmacniacza. Zauważ, że nie mówimy o pojedynczych głośnikach, a o zestawach przeznaczonych do pracy z dźwiękiem pełnometrażowym. Innymi słowy, jeśli taki wzmacniacz generuje dźwięk stereo na głównych wyjściach (patrz „Liczba kanałów”), to dodatkowy zestaw akustyki będzie mógł pracować w tym formacie. Modele z tą funkcją przeznaczone są przede wszystkim do sytuacji, gdy trzeba wyprowadzić dźwięk do kilku pomieszczeń, a sygnał może trafić albo do wszystkich zestawów naraz, albo tylko do jednego, według wyboru użytkownika. Do Bi-Wiring można również użyć dodatkowego zestawu złączy (patrz poniżej).
- Bi-okablowanie. Wzmacniacze z tą funkcją wykorzystują dwa oddzielne kanały wzmacniające - dla tonów niskich i wysokich - i są w stanie wyprowadzić każde pasmo częstotliwości przez oddzielny zestaw złączy. Dzięki temu możliwe jest doprowadzenie sygnałów LF i HF osobnymi przewodami i bezpośrednio do odpowiednich wyspecjalizowanych głośników zestawu głośnikowego - zamiast wyprowadzać do niego wspólny sygnał i dzielić go na częstotliwości za pomocą wbudowanej zwrotnicy głośnikowej . W praktyce oznacza to, że bi-wiring zmniejsza ryzyko zakłóceń i poprawia jakość dźwięku. Należy jednak pamiętać, że będzie to wymagało nie tylko wzmacniacza, ale także głośników z obsługą tej funkcji. Zwróć uwagę, że zwykle Bi-Wiring łączy się z opcją podłączenia dodatkowego zestawu głośnikowego opisanego powyżej.
- Sterowanie urządzeniami zewnętrznymi. Możliwość wykorzystania wzmacniacza jako urządzenia sterującego innymi elementami systemu audio – np. przedwzmacniaczem, gramofonem itp. Sterowanie odbywa się zwykle z uniwersalnego pilota dostarczonego ze wzmacniaczem, a sygnał sterujący przesyłany jest przez specjalne złącza - jest to znacznie wygodniejsze niż regulowanie każdego komponentu z osobna. Z drugiej strony budowa takich systemów jest możliwa tylko z urządzeń tego samego producenta – różne firmy stosują różne standardy sterowania, w większości niekompatybilne ze sobą.
- Bluetooth. Technologia komunikacji bezprzewodowej o zasięgu około 10 m (więcej wersji „dalekiego zasięgu” nie jest stosowana we wzmacniaczach), pierwotnie stworzona do bezpośredniego łączenia różnych urządzeń. Funkcjonalność takiego połączenia może być inna, ale w tym przypadku najczęściej przewidziana jest możliwość nadawania do wzmacniacza dźwięku z urządzenia zewnętrznego - na przykład smartfona lub laptopa. Jednak mogą być również zapewnione inne funkcje - na przykład zdalne sterowanie z gadżetu mobilnego za pośrednictwem specjalnej aplikacji.
- Powiadomienie awaryjne. Zdolność wzmacniacza do pracy w systemie ostrzegania o zagrożeniach, a raczej obecność specjalnych funkcji i narzędzi do pracy w takich systemach. Takie narzędzia mogą obejmować na przykład podłączenie do czujek pożarowych i automatyczne uruchamianie ostrzeżeń lub komunikatów ewakuacyjnych dla stref, w których czujki są wyzwalane; wybór rodzaju komunikatów w zależności od wyzwolonego czujnika; podłączenie mikrofonu powiadomień do „wejścia priorytetowego” i wyciszenie wszystkich innych kanałów, gdy z mikrofonu dochodzi dźwięk itp. Konkretny zestaw cech należy wyjaśniać osobno. Za te funkcje mogą odpowiadać również wyspecjalizowane jednostki systemu bezpieczeństwa, ale czasami wygodniej jest zastosować wzmacniacz z wbudowaną obsługą powiadamiania alarmowego.Pobór mocy
Moc pobierana przez wzmacniacz podczas normalnej pracy. Niektórzy producenci mogą podawać średnie wartości mocy, inni - odczyty przy maksymalnym obciążeniu. Jednak w każdym przypadku parametr ten pozwala odpowiednio ocenić pobór mocy urządzenia i wymagania dotyczące podłączonego zasilacza.
Może się również przydać, jeśli masz wątpliwości co do dokładności podanych danych dotyczących mocy wyjściowej (patrz Moc na kanał (8 Ω)). Podstawową zasadą jest to, że łączna moc znamionowa dla wszystkich kanałów nie może być wyższa niż całkowity pobór mocy wzmacniacza. Ponadto istnieją specjalne formuły, które pozwalają uzyskać maksymalną możliwą moc znamionową, w zależności od zasilacza i typu wzmacniacza; można je znaleźć w dedykowanych źródłach.