Porównanie Kenwood CMOS-130 vs Kenwood CMOS-320

Fizyczny rozmiar elementu światłoczułego aparatu. Zwykle jest mierzony po przekątnej i jest podawany w calach, a dokładniej ułamkach cala. Im większy czujnik, tym większy rozmiar każdego pojedynczego punktu (piksela), tym więcej światła pada na każdy piksel i tym łatwiej jest zapewnić wysoką jakość obrazu przy minimalnym szumie (zwłaszcza jeśli chodzi o fotografowanie o zmierzchu) . Trzeba jednak pamiętać, że tylko macierze tego samego typu i rozdzielczości mogą być porównywane pod względem wielkości. A duży sensor nie zawsze jest gwarancją jakości – wiele zależy od pozostałego „napełnienia” aparatu, jakości jego montażu i innych czynników. Jednak duża matryca zwykle wskazuje na aparat wysokiej klasy.

Chociaż w nowoczesnej elektronice przeważają standardy cyfrowe, samochodowe kamery cofania nadal wykorzystują format transmisji sygnału analogowego. Wynika to z wymagań dotyczących kompatybilności: taki film pozwala na użycie dość prostych ekranów. I choć jego jakość jest gorsza od cyfrowej, to w zupełności wystarcza do większości zadań stojących przed tą klasą elektroniki samochodowej.

Analogowy sygnał wideo jest wymiarowany w punktach poziomo i pionowo. Ale ponieważ liczba punktów pionowych ma ściśle określoną liczbę 625 (w systemie kolorów PAL i NTSC), rozdzielczość jest zwykle oznaczana tylko liczbą punktów poziomych (linie telewizyjne).

W praktyce parametr ten opisuje jakość obrazu, który jest wyświetlany bezpośrednio na ekranie podłączonym do kamery. Istnieją modele o wartości 480, 500, 520, 540, 560 TVL, a nawet z wyższą rozdzielczością w TVL. Jest to ważne w przypadku modeli z szerokimi kątami widzenia (patrz poniżej). Z drugiej strony, aby wykorzystać wszystkie możliwości aparatu z dużą liczbą linii telewizyjnych, potrzebny jest ekran, który odpowiada tym możliwościom; Więcej informacji na temat zgodności ekranu można znaleźć w wyspecjalizowanych źródłach.

Kąt widzenia charakteryzuje, jak szeroki obszar przestrzeni jest uchwycony przez obiektyw kamery: im są większe, im szersze pole widzenia, tym więcej miejsca pojawia się w kadrze. W większości nowoczesnych modeli waha się od 120° do 170°; pozwala to na dobrą widoczność prawie całej tylnej półkuli. Istnieje 180 ° i więcej kamer; przydadzą się, jeśli ważny jest dla Ciebie widok nie tylko z tyłu, ale także z boków. Należy jednak pamiętać, że niektórzy producenci wskazują kąt w poziomie, a inni po przekątnej.

Jednocześnie nie zawsze ma sens pogoń za szerokimi narożnikami. Należy pamiętać, że im większy kąt widzenia – im bardziej odległy, zmniejszony obraz, tym większe zniekształcenia pojawiają się na jego krawędziach. Ponadto szerokie kąty widzenia wymagają wysokiej rozdzielczości, co ma odpowiedni wpływ na cenę aparatu; jeśli rozdzielczość jest niska, obraz może wyglądać na rozmazany i małe szczegóły zostaną na nim utracone.

System kolorów odnosi się do formatu przesyłania informacji o kolorze w analogowym sygnale wideo. We współczesnych kamerach cofania najczęściej stosowany jest europejski system PAL lub amerykański system NTSC. Nie ma sensu ich szczegółowo opisywać - wystarczy powiedzieć, że do normalnej pracy kamery potrzebny jest radio samochodowe (lub inne urządzenie z ekranem, na którym wyświetlany jest obraz) obsługujący ten sam system kolorów. Jednak niezgodność w tym parametrze nie jest fatalna - przy takim połączeniu obraz zmieni się tylko z kolorowego na czarno-biały (w skrajnych przypadkach jego ogólna jakość nieco się pogorszy).

Parametr ten opisuje całkowitą ilość szumu w sygnale wideo wychodzącym z kamery. Im wyższy stosunek sygnału do szumu (czyli stosunek poziomu sygnału użytecznego do poziomu zakłóceń zewnętrznych), tym wyższa jakość obrazu, tym mniej w nim zniekształceń. Za minimalny poziom dla nowoczesnych kamer uważa się poziom 40 dB - dzięki niemu obraz jest odtwarzany z niewielkimi zakłóceniami, które nie wpływają znacząco na jego percepcję. A w najbardziej zaawansowanych modelach wskaźnik ten może osiągnąć 48 - 50 dB - taki obraz dla ludzkiego oka jest prawie nie do odróżnienia od ideału.

Oczywiście w praktyce jakość obrazu zależy również od możliwości ekranu, na którym jest wyświetlany, jednak nawet najlepszy ekran nie uratuje „zaszumionego” aparatu.

- Automatyczna ekspozycja. Obecność w kamerze funkcji automatycznej regulacji parametrów fotografowania do stopnia oświetlenia sceny zawartej w kadrze. Ekspozycja w klasycznym sensie odnosi się do ilości światła odbieranego przez światłoczuły element aparatu; można go zmienić, otwierając i zamykając przysłonę obiektywu, a także dostosowując czas otwarcia migawki dla każdej klatki. Jeśli zakres tych regulacji jest niewystarczający, urządzenia cyfrowe mogą również wykorzystać zmianę czułości matrycy. W każdym razie niedoświetlony obraz będzie wyglądał na zbyt ciemny, a prześwietlony na zbyt jasny; oba są mało przydatne do oglądania. Jednak proces ręcznej regulacji wszystkich parametrów jest dość kłopotliwym zajęciem i wyraźnie nieodpowiednim podczas jazdy samochodem, zwłaszcza że podświetlenie obrazu w polu widzenia obiektywu może zmienić się w ciągu kilku sekund. Dlatego większość nowoczesnych aparatów ma funkcję automatycznej ekspozycji. Dzięki niej samo urządzenie ustawia parametry na optymalnym poziomie i zmienia je wraz ze zmianą oświetlenia. Zauważ, że ta automatyzacja nie jest idealna, ale w zdecydowanej większości przypadków wystarcza do normalnej widoczności na ekranie.

- Automatyczna korekcja balansu bieli. Aparat posiada funkcję automatycznej korekcji balansu bieli. Wbrew nazwie balans ten dotyczy nie tylko koloru białego, ale ogólnej gamy barw obrazu pochodzącego z aparatu. Nie wchodząc w...szczegóły, jego znaczenie można opisać w następujący sposób: dla każdego rodzaju oświetlenia (światło słoneczne, pochmurny dzień, świetlówki w garażu, lampy uliczne itp.) wymagane są własne parametry balansu bieli, w przeciwnym razie kolory w obraz będzie wyglądał nienaturalnie - za ciepło lub za zimno. Dzięki automatycznej korekcji użytkownik nie musi ręcznie dostosowywać balansu bieli – urządzenie automatycznie wykrywa rodzaj oświetlenia i dokonuje rekonfiguracji. Jednocześnie, biorąc pod uwagę specyfikę przeznaczenia kamer cofania i przednich, funkcja ta jest przyjemniejszym dodatkiem niż praktycznie znaczącym momentem – w końcu to nie kolory widocznych obiektów decydują o manewrowaniu, ale ich lokalizacja w przestrzeni.

- Znaki parkingowe. Kamera może wyświetlać na podłączonym ekranie znaczniki parkowania - specjalną skalę, która w specjalny sposób nałożona jest na widzialny obraz. Taka skala pełni rolę dalmierza: odległość do widocznego na ekranie obiektu można oszacować na podstawie punktu, w pobliżu którego się znajduje, co znacznie ułatwia manewrowanie w ciasnych warunkach. Ponadto w niektórych modelach pomaga również oszacować wymiary widocznych otworów na szerokość. Co prawda dla odpowiedniego wyświetlania znaków parkingowych kamera musi być zainstalowana dość dokładnie - na optymalnej wysokości od ziemi i pod pewnym kątem do poziomu; w standardowych modelach (patrz „Rodzaj instalacji”) zwykle nie pojawiają się trudności, ale uniwersalne mogą wymagać pomysłowości i żmudnej pracy. Należy również pamiętać, że nawet przy idealnej instalacji dokładność znaków parkingowych będzie daleka od absolutnej. Mogą być jednak bardzo przydatnym dodatkiem do „czystego” obrazu z aparatu.

- Wodoodporność. Obecność w konstrukcji kamery przed wnikaniem wilgoci. Funkcja ta jest prawie obowiązkowa w przypadku modeli przeznaczonych do montażu na zewnątrz, ponieważ nieuchronnie będą narażone na deszcz, śnieg, zachlapanie spod kół itp.

- Pilot. Obecność pilota dołączonego do aparatu. W przeciwieństwie do konwencjonalnych urządzeń domowych, piloty przewodowe są najczęściej używane w elektronice samochodowej; kamery cofania nie są wyjątkiem. Wynika to z faktu, że przewód w samochodzie jest często nie tylko tańszy, ale i wygodniejszy niż czujnik podczerwieni czy kanał radiowy. Zwróć też uwagę, że funkcja ta jest zwykle spotykana w modelach klasy premium, które mają dodatkowe funkcje - na przykład przełączanie kąta widzenia.