Maksymalne obciążenie
Oczywiście trzeba również wziąć pod uwagę wagę etui, pudełka i innych akcesoriów zainstalowanych na gadżecie.
Większość nowoczesnych statywów do selfie ma dopuszczalne obciążenie
do 0,5 kg – liczba, która wydaje się skromna, ale w przypadku większości smartfonów i aparatów akcji więcej nie jest wymagane.
0,5 - 1 kg to wartość średnia, spotyka się ją głównie w modelach z możliwością zamontowania kamer akcji. Zwróć uwagę, że taki margines bezpieczeństwa pozwala już (jeśli niezbędne mocowania są dostępne) korzystać z klasycznych aparatów - kompaktów, wielu aparatów „bezlusterkowych”, a nawet niektórych „DSLR” ze stosunkowo skromną optyką. A najtrwalsze modele mogą wytrzymać
ponad 1 kg ; taka konstrukcja może się przydać zarówno w przypadku masywnego urządzenia, jak i stosunkowo lekkiego gadżetu - jeśli potrzebujesz maksymalnego marginesu bezpieczeństwa.
Gwint z boku
Obecność
gwintowanego gniazda w konstrukcji statywu.
Takie gniazdo zwykle znajduje się na końcu, po przeciwnej stronie mocowania smartfona/aparatu. Może służyć zarówno do mocowania różnych akcesoriów (np. składany statyw do przekształcenia w statyw), jak i do mocowania samego drążka na innych konstrukcjach (np. tradycyjny statyw fotograficzny). Nić ma zwykle standardowy rozmiar, ale ten rozmiar nadal nie zaszkodzi określić go osobno.
Spust migawki
Sposób łączności spustu migawki, używanego w statywie, z zamontowanym w uchwycie aparatem.
—
Mini jack 3,5 mm. Podłączenie przewodowe przez standardowe złącze mini-jack 3,5 mm. Ten wariant jest typowy głównie dla modeli kompatybilnych ze smartfonami (patrz „Przeznaczenie”) - prawie wszystkie takie gadżety mają mini-jack i z reguły przy korzystaniu z aparatu działa on jako złącze sterujące. Główną zaletą statywów z wtyczką 3.5 mm jest to, że nie wymagają one osobnego zasilania; spośród niedociągnięć można jedynie wymienić samą obecność przewodu, który nie stwarza żadnych szczególnych niedogodności, nie wszystkim się to jednak podoba.
—
Bluetooth. Podłączenie przez Bluetooth. Moduły Bluetooth występują zarówno w smartfonach, jak i kamerach sportowych; a brak przewodów nadaje konstrukcji schludny wygląd. Dodatkowo wariant ten pozwala na wykorzystanie statywu jako pilota nawet gdy aparat jest umieszczony poza uchwytem - zasięg wynosi około 10 m. Wadą Bluetooth w porównaniu do podłączenia przewodowego jest wyższy koszt, a także potrzeba zasilania, która ogranicza żywotność baterii statywu.
—
Zdalne sterowanie. Oddzielny pilot do aparatu, dostarczany w zestawie - zwykle bezprzewodowy, z łączem Bluetooth. Taki pilot jest wygodny, ponieważ można go trzymać w dogodnym miejscu - na przykład w wolnej ręce, nie rozpraszając się od trzymania samego monopodu.
...Jednocześnie na kolumnie centralnej może być przewidziany uchwyt na pilota, a w niektórych modelach jest on duplikowany przez wbudowany przycisk (w przypadku zgubienia pilota lub rozładowanych baterii). A najbardziej zaawansowane piloty dają dostęp do różnych dodatkowych funkcji, a nawet mogą mieć własny wyświetlacz. Wadami tego wariantu są dość wysoka cena oraz konieczność monitorowania stanu baterii również w pilocie.
