Średnice kół rowerowych są tradycyjnie podawane w calach. Całkowita wysokość roweru bezpośrednio zależy od tego parametru, dlatego dla każdej kategorii wiekowej przewidziany jest własny rozmiar kół - zgodny ze wzrostem młodego rowerzysty. Jednak samochody tego samego typu i grupy wiekowej mogą różnić się średnicą kół; jest to szczególnie widoczne wśród rowerów dwukołowych. W takich przypadkach warto zastanowić się nad następującą kwestią: większe koła lepiej zachowują się na nierównych drogach i pozwalają na dłuższą jazdę, ale niechętnie przyspieszają i wymagają większego wysiłku na pedały; małe koła - wręcz przeciwnie, kręcą się bez większego wysiłku, ale gorzej utrzymują prędkość i są bardziej wrażliwe na dołki i wyboje.
Rowery trójkołowe mają głównie średnicę koła
10", rowerki biegowe -
12". W modelach dwukołowych występują rozmiary
14,
16 i
18" z rowerami dla dorosłych).
Budowa kół montowanych na rowerze oraz materiały użyte do wykonania opony/felgi.
-
Dmuchana gumowe. Koła z pompowanymi gumowymi oponami są takie same jak w pełnowymiarowych rowerach dla dorosłych. Takie koła są dość wymagające w konserwacji: ich stan musi być monitorowany i, jeśli to konieczne, pompowany. Dodatkowo nawet niewielkie przebicie opony powoduje, że nie nadaje się ona do użytku i wymaga naprawy. Z drugiej strony jest to najbardziej zaawansowany typ kół pod względem osiągów: dobrze spisuje się nawet na wyboistych drogach, tłumi drgania, zapewnia dobrą przyczepność i nadaje się do szybkiej, dynamicznej jazdy. A konserwacja opon może być dobrym treningiem dla młodego rowerzysty przed przejściem na rower dla nastolatków. Dlatego dwukołowe modele dla starszych grup wiekowych wyposażone są głównie w pompowane opony. Jednak tę opcję można znaleźć w innych odmianach, w tym rowerach biegowych, a nawet rowerach trójkołowych (patrz „Rodzaj”).
-
Gumowe. Koła z oponami z pełnej gumy. W przeciwieństwie do opisanych powyżej pompek, tych opon nie trzeba pompować, a poza tym absolutnie nie boją się zadrapań i przebić. Z drugiej strony koła z pełnej gumy gorzej sprawdzają się na wyboistych drogach i przy dużych obciążeniach. Dlatego spotyka się je głównie wśród rowerów dla najmłodszych, a w grupie wiekowej od 5 do 8 lat takie koła w ogóle nie są używane.
- Poliuretan. Z założenia ta
...kie koła są podobne do kół z pełnej gumy (patrz wyżej), różnią się tylko materiałem opony - jest to poliuretan (elastyczny materiał syntetyczny). Poliuretan jest zauważalnie twardszy od gumy, dlatego stosowany jest głównie w rowerach trójkołowych, które nie są przeznaczone do szybkiej jazdy i nierównych dróg.
- Plastikowy. Koła wykonane w całości z tworzywa sztucznego. Główną zaletą tego materiału jest jego niski koszt; ponadto można mu nadać prawie dowolny kolor. Z drugiej strony tworzywo sztuczne jest twardy i niezbyt wytrzymały i nie nadaje się na wyboiste drogi i duże prędkości. Dlatego takie koła są używane tylko w rowerkach trójkołowych i niektórych rowerach biegowych (patrz "Typ").
- Tworzywo sztuczne z gumą. Nieco ulepszona wersja plastikowych kółek opisanych powyżej. W tym przypadku twardy tworzywo sztuczne jest uzupełniony swego rodzaju analogiem opony - wąskim gumowym paskiem na obwodzie felgi, gdzie koło podczas jazdy styka się z podłożem. Pozwala to nieco złagodzić drgania, które nieuchronnie powstają nawet podczas jazdy po płaskim asfalcie, jednak są to w istocie różnice między takimi kołami a czysto plastikowymi – tworzywo sztuczne z gumą stosuje się również tylko w trójkołowcach, gdzie koła nie są projektowane dla znacznych obciążeń.Możliwość odchylenia tyłu trójkołowca dziecka pozwala na wygodniejszą pozycję dla dziecka. Decyzja ta jest uzasadniona przede wszystkim w przypadku modeli z rączką rodzicielską, gdy rower jest używany jako wózek spacerowy – do transportu dziecka przez rodzica. Naturalnie podczas takich spacerów dziecko może się zmęczyć i chcieć spać. A pochylone plecy do drzemki będą dla niego wygodniejsze.
W większości przypadków rowerki spacerowe służą jako wózki spacerowe, gdy dziecko po prostu siedzi i obserwuje, co dzieje się wokół niego. W takich sytuacjach bardzo przydatne jest ciągłe monitorowanie dziecka, zwłaszcza jeśli jest niespokojne. Dlatego też niektóre modele można wyposażyć w obrotowe siedzisko, które umożliwia dziecku obrócenie się w stronę rodzica i utrzymywanie z nim kontaktu wzrokowego.
-
Koła boczne. Dodatkowe podpory montowane po obu stronach roweru, zwykle wokół tylnej osi. Występuje wyłącznie w modelach dwukołowych (patrz „Rodzaj”). Ich głównym celem jest zapewnienie ubezpieczenia początkującym rowerzystom, którzy wciąż nie wiedzą, jak zachować równowagę: rower nawet na postoju nie przewraca się na bok, a można ćwiczyć jazdę bez obaw o „wypadki” i siniaki. W tym przypadku koła boczne są zwykle zdejmowane, dzięki czemu gdy dziecko nabędzie umiejętności jazdy w klasyczny sposób, można je zdemontować.
-
Skrzydła. Urządzenia ochronne w postaci zakrzywionych płyt nad kołami rowerowymi; używa się również nazwy „tarcze”. Głównym celem błotników jest ochrona rowerzysty i osób wokół niego przed zachlapaniem i brudem lecącym z kół podczas jazdy. Może to być bardzo przydatne, na przykład w deszczową pogodę po deszczu.
-
Bagażnik. Urządzenie do przewożenia różnych ładunków na rowerze, umieszczone za siodłem. W modelach trójkołowych (patrz „Rodzaj”) kufer to najczęściej plastikowa taca, w której można przewozić np. ulubione zabawki Twojego dziecka. W jednośladach zwykle do zabezpieczenia przewożonego ładunku stosuje się platformę z zaciskiem (choć zdarzają się wyjątki, aż do skrzyni zamkniętej). Warto zauważyć, że nie zaleca się używania bagażnika do transportu pasażerów: jest to niebezpieczne i obarczone awariami.
-
Koszyk na kierownicy. Podobnie jak bagażnik dachowy (patrz wyżej), kosz kierownicy jest przystosowany do przewożenia różnych ładunków. Różni się, oprócz umiejscowienia, również konstrukcją: jest dość głębokim pojemnikiem i może być wyposażony w pokrywkę. Występuje zarówno wśród pojazdów dwu-, jak i trójkołowych (patrz „Rodzaj”); w niektórych modelach kosze są wyjmowane.
- Uchwyt na kubek Stojak pozwalający bezpiecznie trzymać szklankę lub butelkę napoju - np. mleka dla dziecka lub wody dla samego rodzica. Oczywiście taki sprzęt jest odpowiedni dla wózków trójkołowych.
-
Torba do wózka. Obecność w konstrukcji roweru własnej torby do transportu drobnych przedmiotów. Główną różnicą w stosunku do bagażnika i kosza na kierownicy (patrz wyżej) jest konstrukcja: torba wykonana jest z miękkiej tkaniny i ma zapięcie. W modelach dwukołowych (patrz „Rodzaj”) zwykle znajduje się na kierownicy, a w modelach trójkołowych - na uchwycie rodzica (patrz wyżej).
- Barierka ochronna. Ochraniacz poręczy wokół siodełka: dziecko może chwycić zderzak rękoma, a funkcja ta znacznie zmniejsza ryzyko upadku z roweru. Instalowany wyłącznie w pojazdach trójkołowych (patrz „Rodzaj”).
- Pasy bezpieczeństwa. Ten element wyposażenia montowany jest na rowerkach trójkołowych (patrz „Rodzaj”), zaprojektowanych z myślą o najmniejszych: pasy bezpieczeństwa pewnie mocują dziecko na foteliku, zapobiegając jego wypadnięciu z roweru – co jest szczególnie ważne, jeśli samochód jest prowadzony dorosłego za uchwyt rodzica (patrz wyżej).
- Osłona ochronna. Urządzenie umieszczone nad głową dziecka i przeznaczone do ochrony przed bezpośrednim działaniem promieni słonecznych (aby uniknąć szoku termicznego), a w niektórych modelach również przed deszczem. Pasuje wyłącznie do rowerów trójkołowych (patrz „Rodzaj”). Konstrukcja daszka ochronnego może być inna: baldachim, parasol, a nawet składany daszek, jak te, które można znaleźć w wózkach.
-
Lusterka wsteczne. Specjalne lusterka zamontowane na kierownicy i pozwalające dziecku widzieć co dzieje się za jego plecami bez odwracania głowy. Może być jedno lub dwa takie lustra (standardowo montowane jest jedno lustro z lewej strony). Funkcja ta zapewnia dodatkowe bezpieczeństwo jazdy i uczy dziecko ciągłego patrzenia „w lusterka” - umiejętność ta może być bardzo przydatna w przyszłości, podczas nauki jazdy „dorosłymi” pojazdami, takimi jak samochód czy motocykl.
-
Sygnał/zadzwoń. Wraz z rowerem dostarczany jest dzwonek lub inny dźwięk. Występuje we wszystkich typach maszyn (patrz wyżej), jednak specyficzne przeznaczenie w poszczególnych przypadkach jest różne. Na przykład w modelach dwukołowych sygnał jest często podawany w formie dzwonka i ma na celu ostrzeżenie innych, którzy w przeciwnym razie mogliby umknąć rowerzyście na czas. Ale w trójkołowcach zwykle instalowany jest klakson, który może również pełnić rolę dodatkowej rozrywki dla dziecka. W każdym razie, kupując model z dzwonkiem / sygnałem, zaoszczędzisz kłopotów z samodzielnym znalezieniem i zainstalowaniem.
-
Podnóżek. Dodatkowe wsparcie w postaci składanej „nogi”, stosowanej w rowerach dwukołowych. Otwierając taką podporę można postawić rower w pozycji pionowej, nie opierając go o otaczające przedmioty typu słupek, płot itp. A podczas jazdy podnóżek składa się kompaktowo i nie przeszkadza w ruchu.
-
Panel interaktywny. Jest używany w rowerach trójkołowych (patrz "Typ"). Głównym celem panelu gry jest zapewnienie dziecku dodatkowej rozrywki. Ale jego wykonanie może być inne: mogą to być zabawki umieszczane bezpośrednio na kierownicy, przyciski i przełączniki z sygnałami dźwiękowymi, strzałki symulujące deskę rozdzielczą motocykla itp.
