Porównanie Gletcher APS Blowback vs Crosman T4

Model pistoletu/rewolweru bojowego, z którego produkt został skopiowany.

Wśród wiatrówek dużą popularnością cieszą się repliki broni wojskowej ; można tu znaleźć w szczególności modele imitujące Beretta M84, Colt M1911, IWI Mini Uzi, Jericho 941, różne modele broni firmy Smith & Wesson, a także pistolety Makarov (PM), Tokarev (TT) i Stechkin (APS). Urządzenia zasilane nabojem ślepym (patrz „Typ”) również są często kopiowane z broni palnej, jednak w rewolwerach Flauberta sytuacja jest odmienna – większość z nich ma pewien „przeciętny rewolwerowy” kształt i konstrukcję, która nie jest związana z konkretnym modelem broni. broń wojskowa.

Kopiowanie takiej broni z prawdziwej broni palnej/rewolweru ma znaczenie zarówno estetyczne, jak i bardzo praktyczne. Z jednej strony tego typu modele cieszą się popularnością wśród miłośników broni, którzy ze względu na ograniczenia prawne nie mogą nabyć pełnoprawnej krótkolufowej broni palnej. Z drugiej strony egzemplarz pneumatyczny lub startowy często odwzorowuje wszystkie elementy sterujące oryginału, co pozwala na ich efektywne wykorzystanie podczas szkolenia strzelców. Ponadto przy projektowaniu „prawdziwych” pi...stoletów dużą wagę przywiązuje się do ergonomii i łatwości obsługi. W rezultacie zdarza się również, że kopia prawdziwego modelu również okazuje się korzystna z punktu widzenia ogólnej wygody.

Jeśli chodzi o pistolety startowe, warto również zauważyć, że ich kaliber nie zawsze odpowiada kaliberowi prototypu bojowego. Typowym przykładem jest Desert Eagle: oryginalne pistolety są dostępne w kalibrach od .357 Magnum do .50 AE, podczas gdy repliki tego pistoletu zwykle korzystają z tradycyjnego ślepego naboju 9 mm. W tym przypadku jest to raczej zaleta niż wada: naboje 9 mm z szumem błyskowym są wszechobecne, a znalezienie podobnej amunicji w większych kalibrach nie jest łatwe.

Prędkość wylotowa - czyli prędkość pocisku przy wyjściu z lufy - zapewniana przez pistolet/rewolwer. Zwróć uwagę, że w przypadku niektórych broni rzeczywista prędkość wylotowa może się różnić; więcej na ten temat, patrz „Typ”, i tutaj zauważamy, że w przypadku takich modeli charakterystyka zwykle wskazuje średnią wartość dla idealnych warunków.

Ogólnie rzecz biorąc, im większa prędkość pocisku, tym większy zasięg broni i większa jej zdolność penetracji. W związku z tym w niektórych krajach wskaźnik ten jest podstawą prawnych ograniczeń sprzedaży pneumatyki (co do zasady sprzedawcy działający w dobrej wierze posiadają odpowiednie informacje). A w przypadku broni ASG ten moment jest ważny ze względów bezpieczeństwa: zbyt duża prędkość piłki zwiększa prawdopodobieństwo kontuzji. Jednak pistolety ASG zwykle dają nie więcej niż 100 m/s. Jak na standardy klasycznej pneumatyki jest to bardzo mało: większość pneumatyki o krótkich lufach mieści się w zakresie 100-125 m/s, w niektórych modelach prędkość początkowa może osiągnąć 125-150 m/s, a nawet więcej.

W „floberach” prędkości są wyższe: wskaźnik do 175 m / s jest uważany za stosunkowo niski, do 200 m / s - średnia, a niektóre modele z długimi lufami dają ponad 200 m / s. Nal...eży jednak pamiętać, że mówimy o prędkościach deklarowanych przez producenta, podczas gdy rzeczywista wydajność będzie w dużej mierze zależeć od cech wkładu (obciążenie, skład, jakość wykonania). Dlatego rzeczywiste prędkości początkowe w takiej broni mogą znacznie różnić się od deklarowanych.

Rodzaj lufy dopasowanej do pistoletu.

Pneumatyka gładka w naszych czasach jest znacznie bardziej powszechna niż gwintowana ; Rewolwery Flaubert z lufami gładkimi i gwintowanymi na rynku są w przybliżeniu równe; a modele na ślepy nabój są wyposażone wyłącznie w wytłumione lufy. Oto cechy każdej opcji.

- Gładki. Pnie posiadające gładką, bez karbowania powierzchnię wewnętrzną. Główną zaletę tej opcji można nazwać łatwością produkcji, a co za tym idzie niskim kosztem. Dodatkowo w przypadku pneumatyki lufa gładka jest „wszystkożerna”, przy jej pomocy można używać zarówno pocisków, jak i kulek (choć najczęściej takie pistolety są kompatybilne tylko z jednym rodzajem amunicji). Zwracamy również uwagę, że airsoftowa „broń” jest w zasadzie wykonana tylko gładkolufowo; a brak gwintowania znacznie ułatwia czyszczenie, co jest szczególnie ważne w przypadku modeli komorowych we Flaubert. Z kolei w lufach gładkich pocisk nie jest stabilizowany przez obrót, a rozrzut takiej broni jest zauważalnie większy niż w przypadku gwintowanych. Nie odgrywa to szczególnej roli w strzelaniu rekreacyjnym na krótkich dystansach, jednak ten typ lufy nie nadaje się do broni o wysokiej precyzji.

- Strzelił. Beczki ze spiralnymi rowkami na wewnętrznej powierzchni. Dzięki gwintowaniu pocisk obraca się wokół osi podłużnej poruszając się po lu...fie - zapewnia to dodatkową stabilizację i zmniejsza rozrzut własny broni. W rzeczywistości wyższa celność jest główną zaletą modeli gwintowanych nad gładkolufowymi; a „poważne” pistolety sportowe do precyzyjnego strzelania są wyposażone tylko w ten typ lufy. Wady tej opcji to przede wszystkim wyższy koszt niż gładkich, a także dodatkowa trudność w czyszczeniu - dokładne czyszczenie gwintowania może być trudne. Ponadto w przypadku pneumatyki broń gwintowana jest przeznaczona głównie do pocisków i słabo nadaje się do tańszych kulek: w większości przypadków ich użycie jest w ogóle niedozwolone, a tam, gdzie jest to dozwolone, pożądane jest stosowanie specjalnych kulek z miękkiego ołowiu. Wynika to z faktu, że twardy metal, z którego wykonano większość kulek, bardzo mocno zużywa karabin; a promowanie takiego zarzutu okazuje się nierówne i nie stabilizuje go, a wręcz przeciwnie, odwodzi.

- uciszony. Wariant spotykany wyłącznie w pistoletach gazowych. W takich urządzeniach montowana jest specjalna zaślepka, która blokuje otwór i całkowicie eliminuje możliwość wystrzelenia dowolnego pocisku (czy to pocisku, czy strzału). Podkreślamy, że próba oddania strzału z takiej „broni” nabojem niepustym (nawet gumowym pociskiem) najprawdopodobniej doprowadzi do pęknięcia lufy i poważnych obrażeń strzelca i osób wokół niego.

Rodzaj amunicji, do której przeznaczony jest pistolet/rewolwer.

Pneumatyka może używać kulek lub pocisków ołowianych, a niektóre modele są kompatybilne z obydwoma odmianami jednocześnie. W broni pod nabój Flaubert i naboju ślepym typ amunicji jest już oczywisty z nazwy. Oto bardziej szczegółowy opis każdej opcji:

- Balony. Zwykłe kule okrągłe; dla tradycyjnej pneumatyki 4,5 mm są wykonane z metalu, dla broni ASG kalibru 6 mm z tworzywa sztucznego (choć zdarzają się też inne materiały). Właściwie airsoftowa „broń” z definicji wykorzystuje wyłącznie kulki, nie jest przeznaczona do innych rodzajów ładunków. Jeśli chodzi o klasyczną pneumatykę, tutaj główną zaletę tej opcji można nazwać niskim kosztem - kulki są gdzieś znacznie tańsze niż pociski ołowiane. Ponadto mają dobrą siłę penetracji, a magazynki i systemy przeładowania kulek są niezwykle proste. Z drugiej strony taka amunicja mniej nadaje się do celnego strzelania z dużej odległości. Po pierwsze, kule są gorsze od pocisków pod względem właściwości balistycznych; po drugie, są zwykle wykonane z twardej stali i praktycznie nie nadają się do pracy z lufami gwintowanymi. Z drugiej strony w przypadku strzelania rekreacyjnego i prostego treningu na stosunkowo krótkim dystansie punkty te nie są krytyczne; więc to właśnie ten rodzaj amunicji jest najczęściej spotykany w nowoczesnych pistoletach pneumatycznych.

- Ołów kule. Poci...sk w tym przypadku nazywany jest pociskiem o kierunkowym kształcie, z wyraźnie zaznaczonym przodem i tyłem. Specyficzna forma takich pocisków może być różna, ale wszystkie mają szereg cech wspólnych. Tak więc każdy pocisk z tą samą prędkością początkową leci dalej i trafia dokładniej niż piłka. Materiałem jest zwykle ołów lub inny miękki metal, co zapewnia szereg zalet. Po pierwsze, pociski świetnie spisują się z lufami gwintowanymi: krawędzie pocisku wyraźnie wpasowują się w rowki na wewnętrznej powierzchni (wiele pocisków jest nawet w stanie lekko się rozciągnąć w momencie strzału, aby zapewnić jak najlepsze dopasowanie do lufy), pocisk jest skutecznie rozkręcany i stabilizowany, a gwintowanie jest minimalne. Po drugie, pociski spłaszczają się, gdy trafią w mniej lub bardziej twardą powierzchnię - minimalizuje to ryzyko rykoszetu. Jednocześnie pociski są droższe od kulek, a w modelach wielostrzałowych wymagają bardziej złożonej konstrukcji magazynków i mechanizmów przeładowania. W rezultacie tego typu amunicja jest stosunkowo rzadka w pneumatyce krótkolufowej - głównie w profesjonalnych pistoletach dalekiego zasięgu, a także w modelach, w których wynika to z cech konstrukcyjnych (w szczególności pociski lepiej nadają się do tłoka sprężynowego " przerwy").

- Kulki / ołowiane kule. Możliwość używania obu typów amunicji opisanych powyżej na raz, do wyboru. Zwróć uwagę, że taką wszechstronność można zrealizować na różne sposoby: niektóre pistolety/rewolwery są rzeczywiście uniwersalne pod względem rodzaju amunicji (chyba że każda odmiana potrzebuje własnego magazynka), inne produkowane są w dwóch osobnych wersjach – na naboje i na kulki. Ten punkt należy wyjaśnić osobno przed zakupem. Warto również wziąć pod uwagę, że w „wszystkożernej” broni z gwintowaną lufą lepiej jest używać kul, jeśli to możliwe, a kule należy traktować jako rezerwę. Wynika to z faktu, że kule są słabo kompatybilne z taką bronią; zobacz "Lufa" po szczegóły.

— Nabój Flauberta. Nabój małego kalibru (4 mm), będący w rzeczywistości kapsułą z pociskiem, bez próbki prochu (lub z bardzo małą ilością prochu - w postaci kilku ziaren). W rzeczywistości jest to broń palna, jednak pod względem właściwości balistycznych broń pod nabój Flauberta jest porównywalna z pneumatyką, przez co w wielu krajach jest oficjalnie utożsamiana z pneumatyką i sprzedawana bez specjalnych zezwoleń (jednak punkt ten nie boli wyjaśnić osobno). Należy zauważyć, że zdecydowana większość broni pod nabój tego naboju to rewolwery; pistolety są rzadkie i mają specyficzną konstrukcję (więcej szczegółów w rozdziale „Form Factor”).

- Pusty wkład. Nabój z łuską, podkładką i ładunkiem prochowym, podobny w konstrukcji do pełnoprawnej broni palnej, z tym wyjątkiem, że nie zawiera pocisku. Zamiast tego pysk koperty jest zaciśnięty w formie „gwiazdki” lub pokryty zaślepką wykonaną z łatwo zniszczalnego materiału, jakim jest plastik. Należy pamiętać, że takie naboje mogą być używane nie tylko w specjalistycznej „broni” (patrz „Typ”), ale także w większości pistoletów traumatycznych i bojowych odpowiedniego kalibru; jednak pistolety gazowe zwykle nie wymagają specjalnych zezwoleń i każdy może ćwiczyć z nimi podstawowe umiejętności (m.in. pracę z odrzutem i reakcją na strzał).

Pojemność magazynka dostarczonego z pistoletem lub bębna zainstalowanego w rewolwerze (patrz „Współczynnik kształtu”). Z oczywistych względów jest wskazany tylko dla modeli wielokrotnie naładowanych (patrz „Pojemność ładowania”).

Wielokrotnie ładowane pneumatyczne pistolety/rewolwery są umownie podzielone na modele z magazynkami do 15 ładunków i ponad 15 ładunków. Największą pojemność mają tu airsoftowe AEG (patrz „Typ”), kopiujące pistolety maszynowe – nie są rzadkością w sklepach na 50 kulek i więcej, a jako dodatkowe akcesoria do wielu modeli produkowane są tzw. są już setki zarzutów. Jeśli chodzi o pneumatykę tradycyjną, to warto zauważyć, że jeśli pistolet jest jednocześnie przeznaczony do pocisków i kul (patrz „Rodzaj amunicji”), to pojemność przy użyciu różnych rodzajów ładunku może się różnić – z reguły jest to wyższa dla piłek w takich przypadkach, a ta liczba i wskazana w charakterystyce jako główna.

Jeśli chodzi o broń nabojową dla Flauberta, to „klasykiem gatunku” jest rewolwer z bębnem na 9, rzadziej na 8 naboi. Nie znaleziono większej liczby ładunków - do tego bęben musiałby być zbyt obszerny; mniejszą liczbę - około 5 - 6 naboi - można znaleźć w pojedynczych rewolwerach, a także w modelach w kształcie pistoletu, gdzie gabaryty łuski nie pozwalają na zainstalowanie większego bębna. Z kolei pistolety na naboje ślepe zwykle mniej więcej odpowiadają pojemnością magazynka mod...elom broni, z których są kopiowane; tutaj znajdziesz modele, które mogą pomieścić od 5 do 30 ładunków.

Obecność w pistolecie systemu Blow-back - mechanizmu symulującego działanie automatyki i odrzut prawdziwej broni. Zwróć uwagę, że modele blow-back znajdują się tylko wśród pistoletów pneumatycznych; w broni pod nabój Flaubert (patrz „Typ”) takie systemy nie mają zastosowania ze względu na wyjątkowo niską energię amunicji, a w przypadku pistoletów z nabojem ślepym sam termin „Blow-back” nie ma znaczenia - już używaj pełnoprawnej automatyki, takiej samej jak w broni palnej.

Ta cecha uwydatnia podobieństwo pistoletu pneumatycznego do prawdziwej broni palnej: przy każdym strzale łuska-śruba porusza się do przodu i do tyłu, tworząc charakterystyczny odrzut z podrzutem lufy. Drugim ważnym niuansem jest to, że mechanizm blow-back napina spust, zmniejszając siłę na spuście - a to z kolei ułatwia sterowanie bronią i przyczynia się do zwiększenia celności. W wielu modelach z takimi systemami zapewnione jest również pełnoprawne opóźnienie poślizgu: gdy wyczerpią się naboje, śruba obudowy jest zamocowana w tylnej pozycji, a aby kontynuować strzelanie, trzeba nie tylko zmienić sklep, ale także usunąć broń z opóźnienia. Wielu strzelców amatorów docenia pistolety typu blowback wyłącznie za ich ogólne podobieństwo do bojowych odpowiedników, ale ta cecha ma też bardzo praktyczne znaczenie: pozwala rozwinąć przydatne umiejętności pracy z odrzutem i przeładowania broni. Z drugiej strony należy pamiętać, że gaz jest dodatkowo zużywany do działania au...tomatyki; a prędkość wylotowa w takich pistoletach jest mniejsza niż w podobnych modelach bez blow-back.

Całkowita długość broni wynosi zwykle od lufy do części wystającej najdalej do tyłu (zazwyczaj spód rękojeści). Parametr ten nie tylko pozwala ocenić ogólną kompaktowość pistoletu, ale może być również przydatny przy doborze do niego akcesoriów - np. kabury, futerału czy torby transportowej.

Materiał, z którego wykonany jest korpus pistoletu.

Głównymi materiałami znalezionymi w naszych czasach są metal i plastik. Jednocześnie podział na obudowy metalowe i plastikowe dotyczy właściwie tylko pneumatyki; modele dla „floberta” i pustego wkładu (patrz „Typ”) są prawie wszystkie wykonane z metalu. Jeśli chodzi o cechy każdego z materiałów, są one następujące:

— Metal. Kluczowe zalety metalu to wytrzymałość, niezawodność i podobieństwo do materiałów stosowanych w broni palnej. Takie futerały ważą znacznie więcej niż te plastikowe, ale ten moment jest też często określany jako zaleta – dodatkowo potęguje podobieństwo do bojowych pistoletów/rewolwerów, stwarza poczucie solidności i pozwala skutecznie ćwiczyć umiejętności pracy z bronią. Główną wadą metalu jest jego dość wysoki koszt. Ponadto należy pamiętać, że skład tego materiału może być inny: w szczególności w modelach budżetowych zamiast stali można zastosować lżejszy i tańszy, ale mniej trwały silumin lub inny podobny stop.
Osobno należy powiedzieć, że w niektórych nowoczesnych broniach palnych (w szczególności Glock) tylko śruba obudowy jest wykonana z metalu, a rama i uchwyt z tworzywa sztucznego. W przypadku pistoletów pneumatycznych i pistoletów startowych wykonanych z podobnych materiałów nasz katalog wymienia również metal jako materiał korpusu, aby podkreślić podobieństwo do prototypów bojowych.

- Pla...stikowy. Materiał stosowany głównie w budżetowych modelach pneumatyki. W tym przypadku oznacza to korpus wykonany w całości z tworzywa sztucznego - łącznie z osłoną-przesłoną, jeśli jest dostępna w konstrukcji. Główną zaletą tego materiału w tym przypadku jest jego niski koszt - to determinowało specyfikę jego zastosowania. Z drugiej strony, plastik jest zauważalnie gorszy od metalu pod względem wytrzymałości i niezawodności, a niewielka waga takich etui jest przez wielu uważana za wadę – broń jest postrzegana jako „zabawka”. Co prawda istnieją również zaawansowane odmiany plastiku - trwałe, żaroodporne, odpowiednie nawet do broni wojskowej; jednak w pneumatyce takie materiały są używane w dość drogich kopiach prawdziwych pistoletów, w których plastikowa rama jest połączona z metalową śrubą obudowy - i takie przypadki są już uważane za metalowe (patrz wyżej).

Całkowita waga broni. Z reguły „pusta” waga jest podana w charakterystyce, bez materiałów eksploatacyjnych (pociski / naboje, naboje).

Parametr ten ma dwa znaczenia. Z jednej strony ciężki pistolet / rewolwer jest żmudny, aby utrzymać wagę przez długi czas; ponadto wzrost masy często wiąże się ze zwiększeniem długości lufy, dzięki czemu środek ciężkości przesuwa się do przodu - a to dodatkowo zwiększa niedogodność. Z drugiej strony masywność daje dodatkowe podobieństwo do broni wojskowej i ogólne wrażenie solidności, a w modelach z blow-backiem (patrz wyżej) zmniejsza również odczuwalny odrzut. Dlatego wielu uważa, że znaczna waga jest zaletą, a nie wadą.

Należy pamiętać, że w modelach pod nabój Flaubert i nabój ślepy waga mniej więcej odpowiada broni wojskowej o podobnym modelu lub rozmiarze. W pneumatyce rozrzut może być dość duży, zwłaszcza że nie każdy taki pistolet jest kopiowany z bojowego. Warto tutaj zauważyć, że modele PCP są najbardziej masywne (patrz „Rodzaj”): ze względu na wbudowany czołg waga takich pistoletów wynosi zwykle 1 kg lub więcej. Pneumatyka variable Pump jest nieco lżejsza - tutaj znajdziesz broń o wadze do 900 g, a nawet do 800 g. Maksymalna wartość dla AEG to 900-1000 g, a w najlżejszych modelach waga nie przekracza 700 g. A wśród modeli sprężynowo-tłokowych...i balonów gazowych można znaleźć prawie każdą wagę - od małej ( mniej niż 600 g) do znacznej (ponad 1 kg).