Porównanie Minelab Go-Find 20 vs Minelab Pro-Find 25

Ogólny typ urządzenia. Od tego zależy bezpośrednio przeznaczenie i cechy funkcjonowania.

- Wykrywacz metali. Ta kategoria obejmuje wykrywacze metali o tradycyjnej konstrukcji - urządzenia przeznaczone do wyszukiwania metalowych przedmiotów w ziemi lub pod wodą (patrz „Przeznaczenie”) na dużych obszarach. Takie urządzenia w większości przypadków mają charakterystyczną konstrukcję - z długim prętem, na jednym końcu którego znajduje się rączka, na drugim - kołowrotek. Dokładność wykrywaczy metali w większości przypadków jest raczej niska - około 20 - 30 cm, ułatwiają one stosunkowo łatwe odnalezienie poszukiwanych obiektów na dużym obszarze, jednak aby określić dokładną lokalizację, najprawdopodobniej będziesz musiał wykopać uziemić ręcznie lub użyć pinpointera (patrz poniżej).

- Pinpointer. Ta nazwa jest stosowana do precyzyjnych wykrywaczy metali, które wyglądają jak charakterystyczne „różdżki” lub „ostrza”. Pozwalają zlokalizować metalowy przedmiot z dokładnością do 1 - 2 cm; ale zasięg i zasięg pinpointera są bardzo małe. Istnieją dwa główne typy takich urządzeń. Pierwszy z nich to naziemne / podwodne pinpointery (patrz „Przeznaczenie”). Przeznaczone są do stosowania w połączeniu z klasycznymi wykrywaczami metali (patrz wyżej): najpierw za pomocą wykrywacza metalu określa się przybliżoną lokalizację przeszukiwanego obiektu, a następnie używa się pinpointera w celu dokładniejszego wyszukiwania. Jednocześnie wiele pinpointe...rów tego typu może być nawet użytych jako improwizowane sondy do przebijania gruntu. Drugi typ to modele inspekcyjne; więcej szczegółów patrz „Przeznaczenie”.

Metoda wykorzystywana przez wykrywacz metali do wyszukiwania obiektów. Opisuje zarówno ogólny schemat sygnału, jak i sposób jego przetwarzania.

- VLF. Skrót oznaczający bardzo niską częstotliwość. Jak sama nazwa wskazuje, tego typu wykrywacze metali działają przy stosunkowo niskich częstotliwościach elektromagnetycznych (poniżej 20 kHz). Wykorzystują one działanie nadajnik-odbiornik: jedno uzwojenie nadaje sygnał wyszukiwania, drugie go odbiera. Uzwojenia nadawcze i odbiorcze znajdują się w tej samej płaszczyźnie, w układzie koncentrycznym lub DD (patrz „Typ cewki”). Technologia ta umożliwia tworzenie stosunkowo niedrogich instrumentów o dobrym balansie gruntu, minimalnej czułości na fałszywe alarmy i wysokim stopniu dokładności wykrywania metali. Wśród mankamentów warto zwrócić uwagę na dość wysoki koszt produkcji (cewki wymagają precyzyjnego strojenia), a także stosunkowo małą głębokość roboczą takich wykrywaczy metali.

- VFLEX. Odmiana technologii VLF firmy Minelab opisana powyżej. Kluczowe zasady działania w takich wykrywaczach metali są takie same, jednak jednostka sterująca w nich odbiera sygnał nie analogowy, ale cyfrowy. Wpływa to pozytywnie na jakość jego obróbki, ale znacząco podnosi cenę samych urządzeń.

- RF. Zasada ta przewiduje wykorzystanie wysokich częstotliwości i obecność dwóch cewek - odbiornika i nadajnika - oddzielonych pewną...odległością (zwykle kilkadziesiąt centymetrów) i umieszczonych prostopadle do siebie. Taki schemat zapewnia większą głębokość wykrywania, ale nie pozwala na wyszukiwanie małych obiektów i określanie rodzaju metalu. Dlatego jest stosowany głównie w „głębokich” wykrywaczach metalu.

- LICZBA PI. Skrót od indukcji impulsów. Takie urządzenia zapewniają jedną cewkę „mono” (patrz „Typ cewki”), która pełni rolę zarówno odbiornika, jak i nadajnika. Cewka emituje sygnały w osobnych impulsach, a w przerwach między nimi pracuje jako odbiornik, „nasłuchując” sygnału odpowiedzi z masy. Taki schemat pozwala na skuteczne wyszukiwanie obiektów nawet w środowisku niesprzyjającym impulsom elektromagnetycznym - w szczególności w glebach silnie zmineralizowanych oraz w słonej wodzie. To ostatnie sprawia, że instrumenty PI są niezwykle przydatne w archeologii morskiej - zarówno pod wodą, jak i na mokrych, słonych, piaszczystych plażach. Z drugiej strony w takich modelach nie jest dostępna dyskryminacja jakościowa.

- LUB. Metoda oparta na tzw. załamanie rezonansu. Cewka w takich wykrywaczach metali jest częścią obwodu oscylacyjnego, do którego z generatora dostarczany jest sygnał o częstotliwości zbliżonej do częstotliwości rezonansowej obwodu. Kiedy metalowy przedmiot uderza w pole wytworzone przez cewkę, zmienia się charakterystyka jego indukcyjności i odpowiednio częstotliwość rezonansowa całego obwodu. Na podstawie zmiany charakterystyki rezonansu jednostka sterująca określa nie tylko obecność metalowych przedmiotów, ale także, do pewnego stopnia, ich skład. Urządzenia operacyjne są proste w konstrukcji i niedrogie, ponieważ nie wymagają precyzyjnych ustawień; jednocześnie głębokość wykrywania i niezawodność działania w nich jest niska, a zmineralizowana lub mokra gleba dodatkowo pogarsza charakterystykę działania. Dlatego ta metoda nie stała się powszechna, jest stosowana głównie w urządzeniach klasy podstawowej.

- ZVT. Markowa technologia Minelab przeznaczona przede wszystkim do wyszukiwania skarbów i samorodków złota. Skrót oznacza „Zero Voltage Transmission”, zasada działania jest opisana jako „tworzenie ultrastałych pól magnetycznych o dużej mocy o przeciwnej polaryzacji”. Dzięki temu, według producenta, znacznie zwiększa się skuteczność i głębokość wykrywania złota, a także poprawia się odporność na zakłócenia i możliwa jest praca nawet na glebach o bardzo wysokim poziomie mineralizacji. Wykrywacze metali ZVT są jednak dość drogie, a opis takich urządzeń zwykle nie mówi o możliwości pracy z metalami innymi niż złoto.

Konstrukcja cewki (cewek) wykrywacza metali.

- Koncentryczny. Nazwa tego typu wynika z faktu, że taka cewka zawiera dwa oddzielne uzwojenia - odbiorcze i nadawcze - z których jedno znajduje się wewnątrz drugiego. Jest stosowany w wykrywaczach metali wykorzystujących zasady VLF i VLFEX (patrz wyżej). Pole z cewki koncentrycznej ma niewielką szerokość, co prowadziło zarówno do jego zalet, jak i wad: z jednej strony dzięki temu możliwe jest określenie lokalizacji pojedynczego znaleziska z dużą dokładnością, z drugiej strony trzeba poświęcić dużo czasu i wysiłku na dokładne zbadanie rozległych terytoriów. Wadę tę można częściowo skompensować eliptycznym kształtem (patrz poniżej). Należy również zauważyć, że modele koncentryczne są dość wrażliwe na gleby zmineralizowane.

- Mononukleoza. Najprostszy typ cewek z tylko jednym uzwojeniem. Ta opcja jest używana w urządzeniach PI, OR i RF, a w tym drugim przypadku należy zainstalować dwie cewki mono. Główne zalety i wady tego typu są podobne do opisanych powyżej koncentrycznych.

- DD. Znany również jako Double-D. Cewki takie mają parę uzwojeń w kształcie litery D, skręconych w różnych kierunkach i sciągniętych z powrotem tak, że tworzą koło lub elipsę. Pod względem zastosowania DD są podobne do opisanych powyżej koncentrycznych cewek, ale różnią się kształtem generowanego pola: jest to wąska płaszczyzna skierowana wzdłuż linii styku uzwojeń.... Pozwala to na pokrycie w jednym przejściu dość szerokiego pasa, a także zmniejsza wrażliwość na zakłócenia od gleb zmineralizowanych. Wśród wad, w porównaniu z koncentrycznymi, warto zwrócić uwagę na wysoki koszt i niższą dokładność w lokalizacji poszczególnych znalezisk (może to jednak zrekompensować umiejętnościami i doświadczeniem operatora).

- Super-D. Cewki o specyficznej konstrukcji, składające się z trzech uzwojeń - centralnego pełniącego rolę nadajnika i dwóch zewnętrznych, pracujących na odbiór. Zostały opracowane specjalnie dla wykrywaczy metali ZVT (patrz „Zasada działania”), biorąc pod uwagę specyfikę ich pracy.

Kształt cewki (ramki) wykrywacza metali.

- Okrągły. Tradycyjna forma stosowana w prawie wszystkich typach naziemnych i podwodnych wykrywaczy metali (patrz „Typ”); jedynymi wyjątkami są modele działające zgodnie z metodą RF (patrz „Jak to działa”). W przypadku korzystania z cewek koncentrycznych (patrz „Typ cewki”) opcja ta umożliwia utworzenie pola w kształcie stożka, co jest wygodne do dokładnego lokalizowania znaleziska, jednak zmniejsza zakryty obszar i utrudnia wyszukiwanie na dużym obszarze ; modele z cewkami DD nie mają tej wady.

- Eliptyczny. Kształt w postaci podłużnie wydłużonej elipsy umożliwia nieco „rozciągnięcie” pola wytworzonego przez wykrywacz metalu na długość. Dotyczy to zwłaszcza cewek koncentrycznych - jednak takie rozszerzenie nieco zmniejsza dokładność pozycjonowania poszczególnych znalezisk. Jednak w przypadku cewek DD, gdzie dokładność jest z definicji niska, wybór między kształtem okrągłym a eliptycznym często nie jest fundamentalny.

- Prostokątny. Specyficzny kształt stosowany w przyrządach RF lub PI. Ze względów technicznych uważany jest za optymalny dla takich urządzeń, ale praktycznie nie występuje w innych typach wykrywaczy metali.

- Motyl. Inna opcja stosowana w cewkach DD wraz z elipsą (patrz wyżej). W rzeczywistości składa się z dwóch eliptycznych uzwojeń, częściowo wyró...wnanych i przypominających kształtem skrzydła motyla - stąd nazwa. Ta opcja jest typowa głównie dla dużych cewek DD, przy dużej szerokości jest uważana za bardziej optymalną niż elipsa.

Ilość cewek dostarczanych w dostawie wykrywacza metalu.

Promienniki-cewki są stosowane w wykrywaczach metali ze wszystkimi zasadami działania (patrz wyżej), z wyjątkiem RF (ramki są dla nich bardziej uzasadnione). Należy również zauważyć, że w przeciwieństwie do ramek, takie emitery są instalowane tylko po jednym na raz, a nawet sparowany emiter DD (patrz Typ cewki) jest uważany za jedną cewkę. Jeśli więc w zestawie jest kilka cewek, oznacza to, że są one zamienne. Taka konfiguracja jest wygodna, ponieważ pozwala wybrać działający załącznik w zależności od specyfiki sytuacji. Na przykład do wstępnego wyszukiwania można użyć dużej cewki o niskiej dokładności i szerokim zasięgu; a po znalezieniu czegoś interesującego możesz umieścić załącznik „snajperski” i określić dokładną lokalizację znaleziska. Jednak cechy takiej konfiguracji mogą być inne, wymienne cewki mogą specjalizować się w metalach, rodzajach gruntu itp. i nie zaszkodzi osobno wyjaśnić ich cechy przed zakupem.

Należy również pamiętać, że niektóre modele mogą w ogóle nie być wyposażone w cewki. Z jednej strony oznacza to dodatkowe kłopoty z doborem i zakupem tych części, z drugiej zaś pozwala na samodzielne dobranie ich według własnych wymagań, bez polegania na decyzjach producenta. Ta opcja jest przydatna dla zaawansowanych poszukiwaczy skarbów.

Częstotliwość robocza (lub zakres częstotliwości) wykrywacza metali. To jeden z najważniejszych parametrów przy wyborze urządzenia, ponieważ optymalna częstotliwość dla różnych przypadków będzie różna - w zależności od rozmiaru i materiału poszukiwanych elementów, charakterystyki gleby i innych czynników. Szczegółowe zalecenia dotyczące wyboru częstotliwości dla każdej konkretnej sytuacji można znaleźć w dedykowanych źródłach; i na podstawie tych informacji warto wybrać konkretny model.

Należy pamiętać, że rzeczywista częstotliwość, z jaką będzie działał wykrywacz metalu, zależy również od zainstalowanej cewki - z reguły są one wykonane na określoną częstotliwość. Dlatego, aby wykorzystać wszystkie możliwości urządzenia z możliwością regulacji tego parametru, mogą być potrzebne wymienne cewki.

Obecność w konstrukcji wykrywacza metalu specjalnego modułu do rozpoznawania wykrytych obiektów - dyskryminatora. Dyskryminator pozwala z dość dużą dokładnością określić wielkość i materiał obiektów, na które reaguje wykrywacz metalu. Funkcja ta służy przede wszystkim do filtrowania alarmów: na przykład urządzenie można skonfigurować tak, aby nie reagowało na żelazne przedmioty i aluminiowe języki z puszek po napojach, ale uruchamiało alarm, gdy wykryje miedź, srebro lub złoto. W niektórych modelach możliwe jest poinformowanie użytkownika o specyficznych cechach znalezionego przedmiotu; może to wyeliminować potrzebę ponownego kopania w ziemię.

Liczba indywidualnych programów dyskryminacji przewidzianych w konstrukcji wykrywacza metalu. Dyskryminacja w tym przypadku oznacza filtrowanie wykrytych obiektów za pomocą dyskryminatora (patrz wyżej), tak aby urządzenie nie uruchamiało się na niepożądanych obiektach, takich jak kawałki folii, kapsle itp. Możesz skonfigurować taki filtr całkowicie ręcznie, ale może to wymagać specjalnej wiedzy i powodować trudności dla niedoświadczonych użytkowników. Aby tego uniknąć, w niektórych modelach zamiast ustawień ręcznych mogą być dostępne preinstalowane programy. Dzięki takim programom wystarczy wybrać z listy, na jakie obiekty ma reagować wykrywacz metali, a wszystkie niezbędne ustawienia ustawi elektronika urządzenia.

- Tryb Pin-Point(oznaczenie celu). Urządzenie może pracować w tzw tryb statyczny, gdy dokładność detekcji znacznie wzrasta (ze względu na zmniejszenie zasięgu i zdolność do rozróżniania). Zwróć uwagę, że funkcja ta nie znajduje się w pinpointerach (patrz „Rodzaj”), pomimo podobieństwa nazw - takie urządzenia są bardzo dokładne i nie mają specjalnych trybów. A wśród klasycznych wykrywaczy min tryb Pin-Point jest używany tylko w modelach działających na zasadzie VLF lub VFLEX (patrz wyżej) - dla innych zasad działania funkcja ta jest z tego czy innego powodu nieistotna. Tak czy inaczej, funkcja ta może być bardzo przydatna przy dokładnym wyszukiwaniu małych przedmiotów. Faktem jest, że klasyczny wykrywacz metali VLF/VFLEX jest w stanie „widzieć” obiekty tylko wtedy, gdy cewka porusza się nad ziemią – upraszcza to dyskryminację, ale znacznie zmniejsza dokładność. W trybie statycznym urządzenie pracuje nawet w pozycji stacjonarnej, a cewkę można przesuwać bardzo wolno, co znacznie zwiększa dokładność wyszukiwania.

- Ustawienie czułości. Możliwość zmiany czułości wykrywacza metalu. Wysoka czułość zapewnia możliwość wyszukiwania na dużych głębokościach, ale jednocześnie zmniejsza odporność na zakłócenia, zwiększa prawdopodobieństwo fałszywych alarmów i nie pozwala na dokładne określenie lokalizacji poszczególnych znalezisk w miejscach, gdzie sygnały są gęsto rozmieszczone (urządzenie reaguje do grupy obie...któw jako całości i nie może odróżnić). I dostrojenie do gruntu (patrz wyżej) jest powiązane, w tym. i z wrażliwością. Dlatego parametr ten jest bardzo ważny przy konfigurowaniu wykrywacza metalu do konkretnej sytuacji.

- Tło progowe. Tło progowe (ton) nazywane jest cichym monotonnym buczeniem, które głośnik lub słuchawki wykrywacza metalu emitują w trybie „neutralnym”, w przypadku braku alarmów. Funkcja ta ma kilka zastosowań. Tak więc tło może służyć jako wskaźnik, że urządzenie jest włączone i działa normalnie; dotyczy to zwłaszcza modeli, które nie są wyposażone w wyświetlacze. Wysokość dźwięku może ulec zmianie, gdy zmieni się charakterystyka powierzchni pod cewką – np. przy przejściu na grunt o różnym stopniu mineralizacji, lub gdy zostaną znalezione obiekty, które „nie osiągają” progu wyzwalania ze względu na ich małe rozmiar lub głęboki pochówek; zaawansowani użytkownicy wiedzą, jak wykorzystać te zmiany tonów do celów biznesowych.

- Odstrajanie od szumu elektrycznego. Obecność tej funkcji w wykrywaczu metalu pozwala zneutralizować wpływ zakłóceń elektromagnetycznych i zapobiec zarówno „zamazaniu” sygnału, jak i fałszywym alarmom. Takie zakłócenia mogą wystąpić z różnych powodów: od bliskości linii energetycznych, nadajników radiowych lub lokalizatorów, podczas pracy w pobliżu pojazdów z silnikami na lub w pobliżu innych wykrywaczy metalu itp.

- Identyfikacja tonalna. Funkcja ta zakłada, że po uruchomieniu wykrywacz metalu emituje sygnały o różnych wysokościach - w zależności od zamierzonego materiału i wielkości znaleziska, jego głębokości itp. Funkcja ta jest szczególnie ważna w przypadku modeli bez wyświetlacza. Do identyfikacji tonalnej trzeba się trochę przyzwyczaić, ale zwykle nawet niedoświadczeni użytkownicy nie mają z tym problemów.

- Identyfikacja VDI / Target ID. Funkcja wykrywacza metali, która pomaga dokładniej określić rodzaj metalu. Na podstawie wyświetlania wartości liczbowej właściwej dla określonej klasy metalu. Dzięki stolikowi możesz znacznie zawęzić zakres możliwych do znalezienia przedmiotów.

- Określenie głębokości celu. Funkcja urządzenia pomagająca określić głębokość celu. Polega na wyświetlaniu wartości liczbowych określonych jednostek miary długości lub podświetlaniu segmentów skali głębokości.

- Wibracje zwrotne. Obecność systemu reakcji na wibracje w konstrukcji wykrywacza metalu. Taki system pozwala urządzeniu na generowanie sygnału w wyniku wibracji obudowy (podobnie jak to się dzieje np. w telefonach komórkowych). W niektórych przypadkach taki sygnał jest wygodniejszy i bardziej odpowiedni niż sygnalizacja dźwiękowa lub wizualna. Na przykład podczas korzystania z uziemionego wykrywacza metali wibracje urządzenia w dłoni prawie jednoznacznie wskazują działanie, podczas gdy dźwięk może „zagubić się” w otaczającym hałasie, a wskaźnik wizualny może być w odpowiednim momencie poza zasięgiem wzroku . A w pinpointerze inspekcyjnym (patrz „Rodzaj”) reakcja na wibracje może być również przydatna jako „ciche ostrzeżenie” – dzięki czemu sygnał nie jest słyszany przez kontrolowanego, a jednocześnie niezawodnie ostrzega operatora.

- Regulacja głośności. Obecność regulatora w konstrukcji, który pozwala na zmianę głośności sygnału dźwiękowego z głośników lub słuchawek. Taki regulator może znajdować się na jednostce sterującej, na uchwycie, na słuchawkach itp .; jednak we wszystkich przypadkach jego zasada działania i przeznaczenie są takie same.

- Wskaźnik niskiego poziomu baterii. Obecność systemu alarmowego w wykrywaczu metalu, który ostrzega o niskim poziomie naładowania baterii. Funkcja ta z wyprzedzeniem informuje o konieczności zadbania o świeże źródło zasilania i zapobiega sytuacjom, w których akumulator nagle „wyczerpie się” w najbardziej nieodpowiednim momencie. Należy pamiętać, że konkretna implementacja wskaźnika może być inna: sygnał może być wizualny lub dźwiękowy, a w niektórych modelach dane o stanie baterii są wyświetlane tylko na polecenie użytkownika.