Porównanie Loncin G200F vs Lifan 160F

Moc znamionowa silnika w koniach mechanicznych (w rzeczywistości maksymalna moc, jaką urządzenie może wydać podczas normalnej pracy, bez przeciążania). Pomimo popularności oznaczenia watów (patrz poniżej), moc (KM) jest nadal powszechnie używana do wskazywania mocy silników spalinowych. 1 km wynosi około 735 watów.

Ogólnie rzecz biorąc, im mocniejszy silnik, tym większą prędkość i siłę pociągową jest w stanie rozwinąć. Z drugiej strony wskaźnik ten bezpośrednio wpływa na wagę, wymiary, a co najważniejsze na koszt urządzenia, podczas gdy realne zapotrzebowanie na dużą moc jest stosunkowo rzadkie. Dlatego warto wybierać według tego wskaźnika, biorąc pod uwagę specyfikę planowanej aplikacji; szczegółowe zalecenia dotyczące doboru silnika do określonej techniki i zadań można znaleźć w dedykowanych źródłach. Zauważamy tylko, że modele o tej samej mocy mogą różnić się prędkością i „ciągiem”; patrz „Prędkość wału”, aby uzyskać szczegółowe informacje.

Ogólnie wskaźniki do 8 KM uważane są za niskie, do 13 KM. - średnia, ponad 13 KM - wysoki.

Moc znamionowa silnika (najwyższa przez niego moc w trybie normalnym) w kilowatach. Początkowo moc silników spalinowych (ICE) była zwykle oznaczana w koniach mechanicznych, ale teraz często występuje również w watach / kilowatach; ułatwia to w szczególności porównanie mocy silników spalinowych i elektrycznych. Niektóre jednostki można zamienić na inne: 1 hp. w przybliżeniu równa 0,735 kW.

Ogólnie rzecz biorąc, im mocniejszy silnik, tym większą prędkość i siłę pociągową jest w stanie rozwinąć. Z drugiej strony wskaźnik ten bezpośrednio wpływa na wagę, wymiary, a co najważniejsze na koszt urządzenia, podczas gdy realne zapotrzebowanie na dużą moc jest stosunkowo rzadkie. Dlatego warto wybierać według tego wskaźnika, biorąc pod uwagę specyfikę planowanej aplikacji; szczegółowe zalecenia dotyczące wyboru silnika do określonej techniki i zadań można znaleźć w dedykowanych źródłach. Zauważamy tylko, że modele o tej samej mocy mogą różnić się prędkością i „ciągiem”; patrz „Prędkość wału”, aby uzyskać szczegółowe informacje.

Maksymalny moment obrotowy generowany przez silnik podczas pracy. Zwróć uwagę, że taki wskaźnik jest zwykle osiągany tylko przy określonych prędkościach - ten niuans można wyjaśniać w charakterystyce.

Moment obrotowy można po prostu opisać jako siłę wywieraną przez silnik na wał. Im większy jest ten wysiłek, tym bardziej „wysoki moment obrotowy” ma silnik, tym lepiej pokonuje opór i radzi sobie z dużymi obciążeniami. Wartość momentu obrotowego jest bezpośrednio związana z mocą. Na przykład dla modeli 5 KM. i mniejszy moment obrotowy do 10 Nm jest uważany za całkowicie normalny wskaźnik, silniki o mocy 4 - 7 KM. dają od 10 do 20 Nm, a wartości 20 Nm i więcej występują w jednostkach o mocy co najmniej 8 KM. Jednocześnie silniki o tej samej mocy mogą różnić się rzeczywistym wysiłkiem. Tak więc wskaźnik ten dobrze charakteryzuje możliwości urządzenia w porównaniu z analogami.

Warto powiedzieć, że wielu uważa moment obrotowy za bardziej wiarygodny i wizualny parametr niż moc: ten ostatni można wskazać na różne sposoby (nominalny, maksymalny itp.), podczas gdy moment obrotowy jest cechą całkowicie jednoznaczną.

Typ wału, a dokładniej - rodzaj mocowania pod piastą, przewidziany na chwycie wału.

Przypomnij sobie, że piasta to część z otworem zakładanym na wał; to przez tę część obrót przekazywany jest do mechanizmu, z którym używany jest silnik. Generalną zasadą w tym przypadku jest to, że rodzaj wału musi odpowiadać rodzajowi mocowania na piaście, w przeciwnym razie normalna praca będzie niemożliwa. Obecnie istnieją zespoły z wałkami na klucz, na szczelinę, na stożek i na gwint. Oto bardziej szczegółowy opis każdej wariantów:

- Klucz. Połączenie za pomocą klucza - wydłużona część umieszczona w specjalnym podłużnym rowku. Dokładniej, są dwa rowki: jeden znajduje się na wale, drugi na piaście, a klucz jest ciasno osadzony w przestrzeni utworzonej przez rowki i łączy wał z piastą. Takie połączenia są proste, a jednocześnie dość funkcjonalne, dzięki czemu są szeroko rozpowszechnione i znajdują się w silnikach wszystkich kategorii cenowych i „masowych”. Z drugiej strony połączenie wpustowe jest mniej niezawodne niż połączenie wielowypustowe i jest mniej odpowiednie do wysokich obrotów i/lub dużych obciążeń.

- Sloty. Połączenie oparte jest na splajnach - szczelinach podłużnych. Najczęściej na wale jest ich sześć, a gniazdo na piaście ma odpowiedni kształt – w postaci charakterystycznej zębatki. Połączenie wielowypustowe jest b...ardziej skomplikowane i droższe niż połączenie wpustowe, a duża liczba szczelin zmniejsza wytrzymałość wału i musi być grubsza. Jednak samo połączenie okazuje się bardzo niezawodne, ponieważ równomiernie rozkłada obciążenie podczas obrotu. Dlatego właśnie wielowypusty są zalecane do pracy z dużymi obciążeniami.

- Stożek. Wał z trzpieniem w kształcie stożka (zbieżny do końca), w środku którego znajduje się otwór z gwintem wewnętrznym. Stosuje się go dość rzadko, głównie na dość mocnych jednostkach - od 7 KM. i wyżej.

- Rzeźba. Chwyt cylindryczny z gwintem zewnętrznym. Dość specyficzna opcja, która nie była zbyt szeroko rozpowszechniona - w szczególności ze względu na fakt, że gwint ma tendencję do słabnięcia pod wpływem wibracji podczas użytkowania, a połączenie i rozłączenie trzpienia i piasty może wymagać znacznych wysiłków.

Kierunek obrotu wału silnika. Z reguły wskazuje na to kierunek, w którym obraca się wał, patrząc od strony koła zamachowego (od strony silnika, z którego wykonywana jest przystawka odbioru mocy). Klasyczną opcją jest obrót w kierunku przeciwnym do ruchu wskazówek zegara, ale znajduje się również kierunek przeciwny. W każdym razie głównym kryterium wyboru według tego parametru jest kierunek, dla którego projektowany jest samochód, dla którego kupowany jest silnik.

Najwyższa prędkość obrotowa wału zapewniana przez silnik. Przed zakupem należy upewnić się, że wskaźnik ten odpowiada charakterystyce sprzętu, w którym planujesz zainstalować silnik - zbyt duża prędkość może doprowadzić do uszkodzenia narzędzia roboczego, jednostek transmisyjnych itp.

Należy również pamiętać, że wyższa prędkość obrotowa (przy tej samej mocy silnika i charakterystyce przekładni) oznacza mniejszy moment obrotowy i odwrotnie. Dlatego parametr ten umożliwia porównanie silników pod względem stosunku prędkości do ciągu (choć tylko wtedy, gdy nie mają reduktorów - patrz Funkcje).

Średnica wału silnika, a dokładniej - średnica jego zewnętrznej części, znajdującej się za obudową. Dane dotyczące średnicy wału są potrzebne do wyjaśnienia zgodności silnika z mechanizmem, do którego został zakupiony.

Obecnie na rynku dostępne są wały o takich średnicach: 16 mm, 19 mm, 20 mm, 22 mm, 25 mm.

Objętość robocza wszystkich cylindrów silnika. Z reguły, przy wszystkich innych rzeczach, większa objętość pozwala na większą moc, ale zwiększa zużycie paliwa i wpływa na gabaryty jednostki.

Stopień kompresji zapewniany przez silnik.

Stopień sprężania to stosunek całkowitej objętości każdego cylindra (nad przestrzenią tłoka w skrajnie dolnym położeniu tłoka) do objętości komory spalania (nad przestrzenią tłoka w skrajnie górnym położeniu tłoka). Mówiąc najprościej, parametr ten opisuje, ile razy zmniejsza się przestrzeń nad tłokiem, gdy tłok przesuwa się od dołu do góry.

Wyższy stopień sprężania z jednej strony przyczynia się do wzrostu wydajności silnika i pozwala osiągnąć większą moc (w porównaniu z analogami o tej samej objętości) i mniejsze zużycie paliwa (w porównaniu z analogami o tej samej mocy). Z drugiej strony wraz ze wzrostem stopnia sprężania wzrasta również prawdopodobieństwo detonacji („stukanie w silniku”), co stawia wyższe wymagania co do jakości paliwa.

Najniższy stopień sprężania występujący we współczesnych silnikach to około 5,6:1, najwyższy to około 19:1.