Porównanie Intercom IM-02 vs Kocom KCV-A374 SD

Rodzaj połączenia z dodatkowymi monitorami (patrz „Liczba monitorów”) obsługiwanymi przez domofon

- Konsekwentny. Przy tego typu połączeniu wszystkie zewnętrzne urządzenia zabezpieczające – panele zewnętrzne, kamery, zamki itp. – są podłączone tylko do głównego interkomu. Dodatkowe monitory używane w systemie są połączone „łańcuchem” jeden po drugim i działają tylko przez jednostkę główną; nie można podłączyć sprzętu zabezpieczającego bezpośrednio do dodatkowego monitora. Przy takim formacie pracy liczba urządzeń zabezpieczających jest ograniczona możliwościami głównego interkomu, ale można do nich uzyskać dostęp z dowolnego monitora systemu.

- Równoległy. Podobnie jak sekwencyjna, ta opcja zakłada obecność głównego interkomu i dodatkowych monitorów. Kluczową różnicą jest to, że do każdego sterowanego monitora można podłączyć własne kamery wideo, które będą sterowane tylko z tego monitora. Ta opcja jest wygodna w przypadku organizacji systemów bezpieczeństwa z kilkoma oddzielnymi strefami nadzoru wideo: na przykład monitor główny można zainstalować przy wejściu frontowym, a monitor dodatkowy przy wejściu serwisowym, a każdy z nich będzie działał tylko z kamera nad odpowiednimi drzwiami.

Całkowita liczba portów do przewodowego połączenia różnych urządzeń przewidzianych w domofonie; w rzeczywistości - maksymalna liczba urządzeń przewodowych, które można jednocześnie podłączyć do domofonu.

Należy pamiętać, że liczba ta może być mniejsza niż łączna liczba obsługiwanych urządzeń. Dotyczy to zwłaszcza modeli z możliwością korzystania z dodatkowych monitorów (patrz „Monitory wtykowe”): takie urządzenia są często łączone szeregowo, „łańcuchowe” i zajmują tylko 1 port. Na przykład domofon dla 2 paneli zewnętrznych i 3 monitorów może mieć tylko 3 złącza - jedno dla paneli zewnętrznych i jedno dla monitorów. Należy również pamiętać, że w tych obliczeniach uwzględniany jest również port LAN w bramofonach IP (patrz „Typ urządzenia”).

Liczba dodatkowych monitorów, które można jednocześnie podłączyć do domofonu.

Funkcja ta dotyczy tylko modeli z obsługą wideo - właściwie wideodomofonów i bramofonów IP (patrz "Typ urządzenia"). W takich modelach sam domofon nazywa się monitorem - jednostką wewnętrzną z ekranem. Ten punkt wskazuje, ile dodatkowych jednostek wewnętrznych można podłączyć do tego modelu. Konieczność takiego połączenia pojawia się w przypadkach, gdy dostęp do systemu bezpieczeństwa musi być zapewniony z kilku punktów jednocześnie - na przykład w prywatnym domu na kilku piętrach, gdzie niewygodne byłoby bieganie z piętra na piętro do domofonu. W takim przypadku odpowiednie są domofony z wyjściem na 3 monitory, 4 monitory lub więcej.

Należy pamiętać, że format wspólnej pracy wielu monitorów może być różny, więcej szczegółów w rozdziale „Typ połączenia”.

Liczba kamer wideo, które można jednocześnie podłączyć do domofonu. Tryb pracy z tymi kamerami może być różny - mozaika kilku sygnałów na raz, przełączanie się między sygnałami z wyświetlaniem każdego na pełnym ekranie itp. Jednak w każdym przypadku, aby pracować z kilkoma kamerami wideo, pożądane jest, aby odpowiednia ich liczba była podana bezpośrednio w domofonie - w przeciwnym razie będziesz musiał zastosować dodatkowy sprzęt.

Najprostsze nowoczesne domofony pozwalają na podłączenie 1 lub 2 kamer, w bardziej zaawansowanych liczba ta może sięgać 4 lub więcej.

Najdłuższy czas ciągłej rozmowy, jaki zapewnia interkom. Technicznie czas ten może być nieograniczony, ale w praktyce można też ustawić ograniczenia - zwykle od 1 do 4 minut. Wynika to przede wszystkim z faktu, że w systemach z kilkoma panelami zewnętrznymi rozmowa przez jeden z nich może zakłócać pracę pozostałych. Ograniczenia czasu trwania pozwalają wykluczyć długie rozmowy i możliwe nakładanie się, a dostępny czas zwykle wystarcza na wyjaśnienie wszystkich niezbędnych pytań podczas jednej rozmowy. Funkcja ta jest również przydatna w przypadku, gdy zapomnisz rozłączyć połączenie (rozłączyć się) pod koniec rozmowy.

- moduł Wi-Fi. Moduł komunikacji bezprzewodowej Wi-Fi znajduje się tylko w domofonach IP(patrz „Typ urządzenia”). Dzięki tej funkcji urządzenie łączy się bezprzewodowo z siecią - jest znacznie wygodniejsze niż ciągnięcie za kabel, a jakość połączenia jest zwykle nie do odróżnienia od przewodowego. Inną opcją korzystania z Wi-Fi jest bezpośrednie połączenie ze smartfonem lub tabletem i użycie takiego gadżetu jak pilot z zewnętrznym ekranem; jednak taka możliwość jest dostarczana stosunkowo rzadko.

- protokół SIP. Obsługa protokołu SIP przez interkom umożliwia przekazywanie sygnału z panelu zewnętrznego przez sieć telefoniczną do urządzenia mobilnego, stacjonarnej mini-centrali lub komputera z odpowiednim oprogramowaniem. Taka funkcja może być przydatna na przykład w biurze, w którym jest wielu gości i za każdym razem podchodzenie do domofonu w celu odebrania połączenia jest niewygodne. Dodatkowe funkcje SIP w różnych modelach mogą się znacznie różnić, należy je wyjaśnić osobno.

- Obsługa DVR. Możliwość obsługi domofonu w trybie nagrywania wideo z paneli zewnętrznych lub z oddzielnych kamer monitorujących. W większości tych modeli nagrywanie nie odbywa się w sposób ciągły, ale tylko po naciśnięciu przycisku wywołania lub innym zdarzeniu - na przykład wyzwalany jest czujnik ruchu (patrz poniżej). Wideo jest najczęściej za...pisywane na karcie pamięci (patrz „Czytnik kart” poniżej). W każdym razie funkcja ta pozwala dowiedzieć się, kto zadzwonił do domofonu „poza czasem”, może się też przydać w innych sytuacjach - aż do przywrócenia obrazu sytuacji awaryjnej, uchwyconej w polu widzenia kamery.

- Komunikacja wewnętrzna (domofon). Domofon w tym przypadku oznacza możliwość „dzwonienia” w ramach systemu, z jednego domofonu do drugiego, z wykorzystaniem komunikacji wideo. Ta możliwość jest przewidziana wyłącznie w wideodomofonach i domofonach IP (patrz „Typ urządzenia”); może być przydatny na przykład do komunikacji między funkcjonariuszami ochrony znajdującymi się przy różnych wejściach.

- Domofon. Ta sama funkcja jak powyżej dla interkomu, z wyjątkiem tego, że komunikacja odbywa się tylko za pomocą głosu, bez wideo. Dzięki temu nawet stosunkowo proste domofony audio można wyposażyć w domofony (patrz „Typ urządzenia”). Funkcję tę można jednak zapewnić także w bardziej zaawansowanych wersjach, w tym jako alternatywa dla domofonu - w przypadku, gdy komunikacja wideo nie jest potrzebna.

- Głośnik. Funkcja głośnomówiąca podobna do tej używanej w telefonach. W tym trybie do rozmowy służy głośnik i czuły mikrofon, który znajduje się w obudowie domofonu i umożliwia wygodną komunikację w pewnej odległości od urządzenia (do metra, a nawet więcej). Funkcja ta jest szczególnie ważna w modelach ze słuchawką (patrz „Wykonanie”) - umożliwia rozmowę bez trzymania słuchawki. Ale urządzenia bez lampy z definicji działają w trybie głośnomówiącym.

- Wiadomość głosowa. Analogicznie do funkcji automatycznej sekretarki w telefonach, gdy abonent może zostawić wiadomość, jeśli właściciel domofonu nie odpowiada na wezwanie. Funkcję można zaimplementować na różne sposoby, ale w każdym przypadku jest ona podobna do podobnej z typowym wyrażeniem: „Zostaw wiadomość po sygnale ...”.

- Obraz w obrazie. Możliwość wyświetlenia drugiego obrazu na ekranie domofonu, oprócz obrazu głównego. Dzięki temu możesz np. Sprawdzić sytuację w polu widzenia kamery monitorującej, nie przerywając komunikacji z gościem na głównym panelu wideo. Dodatkowy obraz jest mały i zwykle wyświetlany w jednym z rogów ekranu.

- Czujnik ruchu. Funkcja umożliwiająca domofonowi wykrywanie i reagowanie na ruch w polu widzenia podłączonych kamer. Specyficzny sposób takiej reakcji w różnych modelach może być różny: włączenie nagrywania, wysłanie powiadomienia do wskazanego przez użytkownika urządzenia, sygnalizacja wyjścia alarmowego itp .; szczegóły te należy wyjaśnić osobno. W każdym razie detekcja ruchu zmniejsza prawdopodobieństwo przeoczenia istotnych zdarzeń w polu widzenia kamer.

- Wbudowana pamięć. Wbudowana pamięć znajduje się w wideodomofonach i domofonach IP (patrz „Typ urządzenia”) i jest zwykle przeznaczona do przechowywania danych z kamer monitorujących. Jednocześnie objętość takiej pamięci jest zwykle niewielka i zwykle jest używana tylko do zdjęć (na przykład w celu utrwalenia twarzy gości); nagranie wideo, jeśli jest przewidziane, odbywa się na karcie pamięci (patrz poniżej). W każdym razie osobne wyjaśnienie funkcji pamięci wbudowanej nie zaszkodzi.

- Czytnik kart. Urządzenie do pracy z wymiennymi kartami pamięci. Podobnie jak pamięć wbudowana (patrz wyżej), takie nośniki służą do rejestrowania danych z paneli wideo i kamer; Jednocześnie w przypadku domofonów z czytnikami kart prawie obowiązkowe jest posiadanie rejestratora (patrz wyżej), a to wideo jest zapisywane na karcie pamięci. Jest to bardziej uzasadnione niż używanie do tego celu wbudowanej pamięci: nośniki wymienne są tańsze w przeliczeniu na megabajt objętości i lepiej nadają się do dużych plików, tych samych nagrań wideo. Dodatkowo zauważamy, że kartę można wyjąć i włożyć do innego urządzenia - np. W celu skopiowania materiału filmowego na komputer lub obejrzenia go na smartfonie. Karta może być dostarczona w zestawie, ale częściej trzeba ją dokupić osobno; w takim przypadku warto wyjaśnić rodzaj i format nośników obsługiwanych przez czytnik kart.

- Ramka na zdjęcia. Możliwość obsługi domofonu w trybie cyfrowej ramki na zdjęcia - gdy na ekranie (najczęściej w trybie pokazu slajdów) wyświetlane są zdjęcia zapisane w pamięci urządzenia (lub zapisane na karcie pamięci). Obowiązkową cechą modeli z tą funkcją jest dość duży kolorowy ekran - normalnie będą na nim widoczne tylko zdjęcia; same domofony są zwykle modelami wideo lub IP. Głównym celem trybu ramki na zdjęcia jest estetyka: pokazując piękne zdjęcia, domofon pełni rolę dodatkowego wystroju pomieszczenia.

Rozdzielczość wyświetlacza zamontowanego w domofonie.

Przy niezmienionych pozostałych parametrach wyższa rozdzielczość zapewnia gładszy i bardziej szczegółowy obraz, ale ma to wpływ na koszt ekranu. Ponadto wszystkie zalety wysokiej rozdzielczości zostaną utracone, jeśli używany aparat jej nie obsługuje. Generalnie parametr ten ma charakter drugorzędny: jest on wybierany przez producenta na podstawie przekątnej ekranu i ogólnej funkcjonalności urządzenia, a w przypadku wielu ekranów w ogóle nie jest wskazany – uważa się (i całkiem słusznie), że rozdzielczość w każdym razie wystarczające do zamierzonego zastosowania. Nie ma zatem sensu gonić za ekranem Full HD, wystarczy wyświetlacz HD, a nawet SD.

Urządzenie do pracy z wymiennymi kartami pamięci. Podobnie jak pamięć wbudowana (patrz wyżej), takie nośniki służą do rejestrowania danych z paneli wideo i kamer; jednocześnie w przypadku domofonów z czytnikami kart prawie obowiązkowe jest posiadanie rejestratora (patrz wyżej), a to wideo jest zapisywane na karcie pamięci. Jest to bardziej uzasadnione niż używanie do tego celu wbudowanej pamięci: nośniki wymienne są tańsze w przeliczeniu na megabajt objętości i lepiej nadają się do dużych plików, tych samych nagrań wideo. Dodatkowo zauważamy, że kartę można wyjąć i włożyć do innego urządzenia - np. W celu skopiowania materiału filmowego na komputer lub obejrzenia go na smartfonie. Karta może być dostarczona w zestawie, ale częściej trzeba ją dokupić osobno; w takim przypadku warto wyjaśnić rodzaj i format nośników obsługiwanych przez czytnik kart.

Ilość energii pobieranej przez domofon w trybie czuwania. W tym trybie urządzenie jest pod napięciem i jest gotowe do odebrania połączenia; żadna funkcja nie jest używana, a sama gotowość nie wymaga dużej ilości energii. Dlatego wartość tego parametru z reguły jest raczej niska i warto na to zwrócić uwagę, chyba że zasadniczo dążysz do maksymalnej wydajności zainstalowanego sprzętu.