Tryb nocny
Polska
Katalog   /   Klimatyzacja, ogrzewanie i zaopatrzenie w wodę   /   Ogrzewanie i kotły   /   Pompy cyrkulacyjne

Porównanie Sprut GPD 13-14-550 DN50 13 m
DN 50
vs Nasosy plus BPS 25-6S-130 6.1 m
130 mm

Dodaj do porównania
Sprut GPD 13-14-550 DN50 13 m DN 50
Nasosy plus BPS 25-6S-130 6.1 m 130 mm
Sprut GPD 13-14-550 DN50 13 m
DN 50
Nasosy plus BPS 25-6S-130 6.1 m
130 mm
od 1 137 zł
Produkt jest niedostępny
od 173 zł
Produkt jest niedostępny
TOP sprzedawcy
Przeznaczeniedo systemów grzewczychdo systemów grzewczych
Konstrukcjapojedynczapojedyncza
Zasada działaniaodśrodkowaodśrodkowa
Rodzaj wirnika silnikamokrymokry
Techniczne
Wydajność12000 l/h3000 l/h
Wysokość podnoszenia13 m6.1 m
Maks. ciśnienie robocze10 bar10 bar
Min. temperatura płynu2 °С-10 °С
Maks. temperatura płynu110 °С110 °С
Funkcje
1 stopień prędkości obrotowej
3 stopnie prędkości obrotowej
Silnik
Maks. pobór mocy550 W100 W
Napięcie zasilania220 V220 V
Rodzaj silnikaasynchronicznyasynchroniczny
Rozmieszczenie wałupoziomepoziome
Materiał wałustal nierdzewnacermetal
Podłączenie
Rodzaj przyłącza pompykołnierzowegwintowane
Umiejscowienie przyłączy wlotu/wylotuwspółosiowewspółosiowe
Przyłącze od strony wlotowejDN 501 1/2"
Przyłącze od strony wylotowejDN 501 1/2"
Dane ogólne
Materiał korpusużeliwożeliwo
Materiał wirnika silnikastal nierdzewnatworzywo sztuczne
Kraj pochodzeniaUkrainaUkraina
Stopień ochronyIP44IP44
Klasa izolacjiHH
Długość montażowa130 mm
Wymiary (WxSxG)124x132x130 mm
Waga17 kg2.7 kg
Data dodania do E-Kataloglistopad 2014listopad 2014

Wydajność

Wydajność pompy to ilość cieczy, którą jest w stanie przepompować przez określony czas.

Cechy wyboru najlepszej opcji wydajności zależą przede wszystkim od przeznaczenia pompy (patrz wyżej). Na przykład w przypadku modeli recyrkulacyjnych dla CWU ogólna zasada jest taka, że wydajność pompy nie powinna przekraczać wydajności podgrzewacza wody. Na przykład, jeśli kocioł jest w stanie dostarczyć 10 litrów na minutę do obwodu CWU, maksymalna wydajność pompy wyniesie 10 * 60=600 l/h. Podstawowy wzór do obliczania wydajności instalacji grzewczej uwzględnia moc grzałki i różnicę temperatur na wlocie i wylocie, a dla instalacji wody zimnej liczbę punktów poboru. Bardziej szczegółowe informacje na temat obliczeń dla każdego obszaru aplikacji można znaleźć w dedykowanych źródłach, a same obliczenia lepiej powierzyć profesjonalistom - zmniejszy to prawdopodobieństwo przeoczenia znaczących niuansów.

Wysokość podnoszenia

Głowicę można opisać jako maksymalną wysokość, na jaką pompa jest w stanie podnieść ciecz w pionowej rurze bez załamań lub rozgałęzień. Parametr ten jest bezpośrednio związany z ciśnieniem, jakie zapewnia pompa: 10 m wysokości odpowiada w przybliżeniu ciśnieniu 1 bara (nie mylić tego wskaźnika z ciśnieniem roboczym - więcej na ten temat poniżej).

Głowica jest jednym z kluczowych wskaźników większości pomp obiegowych. Tradycyjnie oblicza się ją na podstawie różnicy wysokości między lokalizacją pompy a najwyższym punktem systemu; jednak zasada ta dotyczy tylko jednostek, które zwiększają ciśnienie zimnej wody(patrz „Cel”). Modele cyrkulacyjne do ogrzewania i ciepłej wody użytkowej pracują z obiegami zamkniętymi, a dla nich optymalna wysokość podnoszenia zależy od całkowitego oporu hydraulicznego układu. Szczegółowe wzory obliczeniowe dla pierwszego i drugiego przypadku można znaleźć w dedykowanych źródłach.

Min. temperatura płynu

Najniższa temperatura płynu, przy której pompa może normalnie pracować.

Prawie wszystkie pompy, niezależnie od celu (patrz wyżej), są w stanie normalnie tolerować zimną wodę; dlatego w przypadku normalnego użytku domowego parametr ten nie jest krytyczny, a w przypadku niektórych modeli może w ogóle nie być wskazany. Ale jeśli potrzebujesz możliwości pracy z cieczami o temperaturze poniżej 15 °C, warto zwrócić szczególną uwagę na minimalną temperaturę. Niektóre modele, które można stosować z płynem niezamarzającym, mogą nawet tolerować temperatury poniżej zera; takie możliwości przydają się np. w przypadku budynków, które mogą „stać” w zimnych porach roku.

Funkcje

- Prędkości pracy. Liczba prędkości przewidziana w konstrukcji pompy. Każda prędkość odpowiada własnej wartości wydajności (patrz powyżej). Opcje mogą być następujące:
  • 1 prędkość. W takich modelach nie ma regulacji, pompa po włączeniu może działać tylko z jedną prędkością - maksymalną. Jest to najprostsza i najtańsza opcja ze względu na brak dodatkowych elementów (regulatorów) w konstrukcji. Oczywiście jest to wygodne tylko w tych przypadkach, gdy urządzenie musi pracować z pełną wydajnością za każdym razem, gdy jest włączane - jednak takie przypadki są dość powszechne w zakresie zastosowania pomp obiegowych.
  • 2 prędkości. 2 prędkości dają użytkownikowi pewien wybór: pompa nie musi być włączana z pełną mocą - gdy nie jest to wymagane, agregat można uruchomić na zredukowanej, aby zaoszczędzić energię elektryczną i nie zużywać mechanizmów poza co jest potrzebne.
  • 3 prędkości. Największa ilość regulacji spotykana we współczesnych pompach – nie ma sensu przewidywać większej ilości z wielu powodów. Daje jeszcze większe możliwości ustawienia parametrów pracy niż 2 prędkości.
  • Płynna regulacja. Ta opcja zakłada możliwość ustawienia regulatora w dowolnej pozycji od minimum do maksimum (niektóre modele mogą również zapewniać stałe ustawienia, ale tylko jako opcja dodatkowa). Zapewnia to maksymalną swobodę i dokładność w wyborze trybu pracy, ale znacząco wpływa na cenę; a rzeczywista potrzeba płynnej regulacji jest rzadka.
- Automatyczny tryb pracy.... Istota tej funkcji różni się w zależności od przeznaczenia urządzenia (patrz wyżej). Tak więc w modelach do zwiększania ciśnienia zimnej wody automatyka włącza pompę po otwarciu kranu i wyłącza ją po zamknięciu - specjalny czujnik reaguje na ruch wody. W modelach do ogrzewania i CWU automatyka odpowiada za regulację parametrów pracy - np. przy dokręceniu zaworów i zmniejszeniu przepływu pompa może obniżyć ciśnienie - a także za funkcje dodatkowe, takie jak włączanie -wyłącznik czasowy. W każdym razie funkcja ta „ułatwia życie” użytkownikowi, eliminując konieczność wykonywania niektórych operacji ręcznie i dodawania nowych funkcji do pompy; ale konkretny zestaw tych możliwości zależy od modelu.

- Wyświetlacz. Na wyświetlaczu mogą być wyświetlane różne dodatkowe informacje: tryb pracy, ustawienia wydajności, temperatura wody, ustawione zegary, komunikaty o błędach i wiele innych. Dzięki temu sterowanie jest wygodniejsze i bardziej intuicyjne. Pompy zwykle używają najprostszego typu czarno-białych ekranów LCD, ale to wystarcza do powyższych celów.

- Panel sterowania. W tym przypadku panel sterowania oznacza panel, który posiada przełącznik z możliwością wyboru trybu pracy pomiędzy automatycznym (patrz wyżej) a ręcznym. W związku z tym obecność kilku trybów prawie koniecznie oznacza obecność panelu sterowania. Ale same przełączniki prędkości nie liczą się jako funkcja ta.

Maks. pobór mocy

Moc elektryczna pobierana przez pompę podczas normalnej pracy i maksymalnej wydajności.

Wskaźnik ten bezpośrednio zależy od wydajności - w końcu do pompowania dużych ilości wody potrzebna jest odpowiednia ilość energii. Z kolei od samej mocy zależą dwa główne parametry - zużycie energii elektrycznej i obciążenie sieci energetycznej, które określa zasady połączenia. Na przykład pomp o mocy większej niż 5 kW nie można podłączyć do zwykłych gniazd domowych; bardziej szczegółowe zasady można znaleźć w dedykowanych źródłach.

Materiał wału

Materiał, z którego wykonany jest wał silnika w pompie.

- Spiekany metal. Materiał łączący metale i ich stopy z komponentami niemetalicznymi. We współczesnych pompach można stosować różne rodzaje cermetali, różniące się ceną i jakością; z reguły cechy w każdym konkretnym przypadku zależą bezpośrednio od półki cenowej jednostki. Jednak ogólnie uważa się, że ta opcja dobrze nadaje się do modeli domowych o stosunkowo niskiej wydajności, ale słabo nadaje się do użytku profesjonalnego. Dlatego w pompach o wydajności ponad 15 000 litrów na godzinę wały cermetalowe praktycznie nie są używane.

- Stal nierdzewna. Materiał ten jest bardzo trwały i niezawodny, dzięki czemu znajduje się w prawie wszystkich kategoriach pomp - od stosunkowo prostych po profesjonalne, których wydajność liczona jest w dziesiątkach tysięcy litrów na godzinę. Co prawda kosztuje trochę więcej niż cermetal.

Rodzaj przyłącza pompy

Rodzaj połączenia używanego do podłączenia pompy do rurociągu.

- Rzeźba. Tradycyjna nić stosowana w hydraulice. Ta opcja jest typowa dla rurociągów cienkościennych, które nie wymagają wysokiej wydajności, dlatego występuje głównie w pompach domowych o stosunkowo małej mocy.

- Kołnierz. Kołnierz wygląda jak charakterystyczne przedłużenie, zwykle krążek, znajdujący się w miejscu połączenia. Po połączeniu kołnierz pompy i kołnierz rury są mocno do siebie dociśnięte i dokręcone śrubami, zapewniając niezawodne i szczelne połączenie. Ta konstrukcja jest stosowana w rurociągach grubościennych, dlatego pompy kołnierzowe są zwykle średniej i wyższej klasy i mają wysoką wydajność.

W przypadku normalnego połączenia typ połączenia w pompie musi odpowiadać temu w rurach. Jednocześnie istnieją adaptery od jednego typu do drugiego, które można zastosować w skrajnych przypadkach.

Przyłącze od strony wlotowej

Średnica przyłącza od strony wlotowej przewidziana w konstrukcji pompy. W przypadku gwintów hydraulicznych (patrz "Połączenie") średnica przyłącza jest tradycyjnie podawana w calach i ułamkach cala (1/2", 3/4", 1", 1 1/4", 1 1/2" lub 2"), dla kołnierzy stosuje się oznaczenia według średnicy nominalnej (DN) otworu przelotowego w milimetrach ( DN 32, DN 40, DN 50, DN 65, DN 80, DN 100, DN 125).

Parametr ten musi odpowiadać wymiarom mocowania na rurze, do której pompa ma być podłączona – w przeciwnym razie konieczne będzie użycie przejściówek, co jest mało wygodne, a czasami w ogóle nie jest zalecane.

Przyłącze od strony wylotowej

Wielkość wylotu przewidziana w konstrukcji pompy. Wartość tego parametru jest całkowicie zbliżona do wielkości wlotu (patrz wyżej).