Wydajność
Wydajność pompy to ilość cieczy, którą jest w stanie przepompować przez określony czas.
Cechy wyboru najlepszej opcji wydajności zależą przede wszystkim od przeznaczenia pompy (patrz wyżej). Na przykład w przypadku modeli recyrkulacyjnych dla CWU ogólna zasada jest taka, że wydajność pompy nie powinna przekraczać wydajności podgrzewacza wody. Na przykład, jeśli kocioł jest w stanie dostarczyć 10 litrów na minutę do obwodu CWU, maksymalna wydajność pompy wyniesie 10 * 60=600 l/h. Podstawowy wzór do obliczania wydajności instalacji grzewczej uwzględnia moc grzałki i różnicę temperatur na wlocie i wylocie, a dla instalacji wody zimnej liczbę punktów poboru. Bardziej szczegółowe informacje na temat obliczeń dla każdego obszaru aplikacji można znaleźć w dedykowanych źródłach, a same obliczenia lepiej powierzyć profesjonalistom - zmniejszy to prawdopodobieństwo przeoczenia znaczących niuansów.
Wysokość podnoszenia
Głowicę można opisać jako maksymalną wysokość, na jaką pompa jest w stanie podnieść ciecz w pionowej rurze bez załamań lub rozgałęzień. Parametr ten jest bezpośrednio związany z ciśnieniem, jakie zapewnia pompa: 10 m wysokości odpowiada w przybliżeniu ciśnieniu 1 bara (nie mylić tego wskaźnika z ciśnieniem roboczym - więcej na ten temat poniżej).
Głowica jest jednym z kluczowych wskaźników większości pomp obiegowych. Tradycyjnie oblicza się ją na podstawie różnicy wysokości między lokalizacją pompy a najwyższym punktem systemu; jednak zasada ta dotyczy tylko jednostek, które
zwiększają ciśnienie zimnej wody(patrz „Cel”). Modele cyrkulacyjne do ogrzewania i ciepłej wody użytkowej pracują z obiegami zamkniętymi, a dla nich optymalna wysokość podnoszenia zależy od całkowitego oporu hydraulicznego układu. Szczegółowe wzory obliczeniowe dla pierwszego i drugiego przypadku można znaleźć w dedykowanych źródłach.
Maks. pobór mocy
Moc elektryczna pobierana przez pompę podczas normalnej pracy i maksymalnej wydajności.
Wskaźnik ten bezpośrednio zależy od wydajności - w końcu do pompowania dużych ilości wody potrzebna jest odpowiednia ilość energii. Z kolei od samej mocy zależą dwa główne parametry - zużycie energii elektrycznej i obciążenie sieci energetycznej, które określa zasady połączenia. Na przykład pomp o mocy większej niż 5 kW nie można podłączyć do zwykłych gniazd domowych; bardziej szczegółowe zasady można znaleźć w dedykowanych źródłach.
Rodzaj silnika
Rodzaj silnika elektrycznego przewidzianego w konstrukcji pompy.
- Asynchroniczny. Silniki tego typu wyróżniają się prostą konstrukcją oraz niską ceną połączoną z niezawodnością. Ich główną wadą jest zależność prędkości obrotowej od obciążenia, co powoduje, że dla takiego silnika trudno jest dokładnie wyregulować tę częstotliwość. Jednocześnie dla użytku domowego moment ten jest zwykle bezkrytyczny, a w sferze zawodowej rzadko stwarza trudności. Dlatego silniki asynchroniczne są bardzo popularne we współczesnych pompach.
- Synchroniczny. Silniki synchroniczne wyróżniają się dużą dokładnością w regulacji prędkości - praktycznie nie zależy to od obciążenia wirnika; jest to ich główna przewaga nad asynchronicznymi. Z drugiej strony ten typ jest bardziej skomplikowany i droższy, a potrzeba precyzyjnej regulacji jest rzadka. Dlatego synchroniczne silniki elektryczne są instalowane głównie w pompach wysokiej jakości, przeznaczonych do pracy w określonych warunkach.
Kraj pochodzenia
W tym przypadku kraj pochodzenia oznacza kraj, z którego pochodzi marka produktu. Marka z kolei to ogólne oznaczenie, dzięki któremu produkty danej firmy są znane na rynku. Kraj jego pochodzenia nie zawsze pokrywa się z faktycznym miejscem produkcji produktu: aby obniżyć koszty produkcji, wiele nowoczesnych firm przenosi go do innych krajów. To normalne, że produkt, na przykład marki amerykańskiej lub niemieckiej, jest produkowany na Tajwanie lub w Turcji. Wbrew powszechnemu przekonaniu, samo to nie prowadzi do obniżenia jakości produktu – wszystko zależy od tego, jak starannie właściciel marki kontroluje produkcję. A wiele firm, zwłaszcza dużych i „wybitnych”, bardzo pilnie przygląda się jakości – w końcu od tego zależy ich reputacja.
Stopień ochrony
Wskaźnik określający stopień ochrony niebezpiecznych (ruchomych i przewodzących prąd) części „napełnienia” pompy przed niekorzystnymi wpływami, a mianowicie ciałami stałymi i wodą. Ponieważ pompy z definicji służą do pompowania cieczy, a wiele z nich może normalnie przepuszczać dość duże cząstki, w tym przypadku mówimy o ochronie przed wilgocią i ciałami obcymi z zewnątrz.
Poziom ochrony jest zwykle wskazywany przez oznaczenie składające się z liter IP („ochrona przed wnikaniem”) i dwóch cyfr, z których pierwsza oznacza ochronę przed wpływem ciał stałych, a druga przed wnikaniem wody.
Dla pierwszej cyfry każda wartość odpowiada następującym wartościom ochrony: 1 - ochrona przed przedmiotami o średnicy większej niż 50 mm (duże powierzchnie ciała) 2 - przed przedmiotami o średnicy większej niż 12,5 mm (palce itp.) 3 - przed przedmiotami o średnicy powyżej 2,5 mm (większość narzędzi) 4 - przed przedmiotami o średnicy powyżej 1 mm (prawie wszystkie narzędzia, większość przewodów) 5 - pyłoszczelna (całkowicie zabezpieczona przed kontaktem; kurz może dostać się do środka, ale nie narusza działanie urządzenia) 6 - pyłoszczelna (skrzynia z pełną ochroną przed kurzem i kontaktem).
Dla drugiej cyfry: 1 - ochrona przed kroplami wody spadającymi pionowo 2 - przed kroplami wody z odchyleniem do 15 ° od osi pionowej urządzenia 3 - przed kroplami wody z odchyleniem do 60 ° od osi pionowej urządzenia (deszcz) 4 - od rozbryzgów z dowolnego kierunku 5 - od strumie...ni z dowolnego kierunku 6 - od fal morskich lub silnych strumieni wodnych 7 - możliwość krótkotrwałego nurkowania do głębokości 1 m (bez możliwości ciągłego praca w trybie zanurzonym) 8 - możliwość długotrwałego nurkowania na głębokość powyżej 1 m (z możliwością pracy ciągłej w trybie zanurzenia).
W niektórych przypadkach jeden z numerów może być zastąpiony literą X – oznacza to, że nie przeprowadzono oficjalnej certyfikacji na dany parametr. W pompach X jest zwykle umieszczane w miejscu pierwszej cyfry, ponieważ wysoki stopień odporności na wilgoć sam w sobie oznacza wysoki stopień ochrony przed zanieczyszczeniami stałymi. Jednocześnie dla takich modeli można podać dodatkowy indeks literowy, który opisuje stopień ochrony przed określonymi obiektami stałymi - np. IPX2D. Litera D oznacza najwyższy stopień odporności na przebicie drutu; poprzednie opcje A, B i C oznaczają odpowiednio ochronę przed dłonią (tył), przed palcem i małym narzędziem, takim jak śrubokręt.
Klasa izolacji
Klasa odporności cieplnej materiałów izolacyjnych użytych do budowy pompy. Im wyższa odporność na ciepło, tym bardziej niezawodne urządzenie, tym mniejsze prawdopodobieństwo pożaru lub uszkodzenia izolacji w przypadku przeciążenia lub przegrzania. Ponadto potężne jednostki o wysokiej wydajności mogą się bardzo nagrzewać nawet podczas normalnej pracy.
We współczesnych pompach wyróżnia się głównie następujące klasy izolacji:
- B. Materiały o granicy grzania 130 °C. W rzeczywistości są najskromniejszą opcją według standardów pomp. Stosowane są spoiwa i impregnaty pochodzenia organicznego.
- F. Dla tej klasy granica grzania wynosi 155 °C - średnia dla pomp. Taka izolacja wykorzystuje głównie spoiwa syntetyczne.
- H. Materiały izolacyjne na bazie spoiw krzemoorganicznych / impregnatów. Dzięki temu ich odporność na ciepło sięga 180 °C.
