Porównanie Aquatica 774513 4 m

1 1/2"

130 mm

vs Gerrard GPD 25-4-180 4 m

1 1/2"

180 mm

Wydajność pompy to ilość cieczy, którą jest w stanie przepompować przez określony czas.

Cechy wyboru najlepszej opcji wydajności zależą przede wszystkim od przeznaczenia pompy (patrz wyżej). Na przykład w przypadku modeli recyrkulacyjnych dla CWU ogólna zasada jest taka, że wydajność pompy nie powinna przekraczać wydajności podgrzewacza wody. Na przykład, jeśli kocioł jest w stanie dostarczyć 10 litrów na minutę do obwodu CWU, maksymalna wydajność pompy wyniesie 10 * 60=600 l/h. Podstawowy wzór do obliczania wydajności instalacji grzewczej uwzględnia moc grzałki i różnicę temperatur na wlocie i wylocie, a dla instalacji wody zimnej liczbę punktów poboru. Bardziej szczegółowe informacje na temat obliczeń dla każdego obszaru aplikacji można znaleźć w dedykowanych źródłach, a same obliczenia lepiej powierzyć profesjonalistom - zmniejszy to prawdopodobieństwo przeoczenia znaczących niuansów.

Najwyższe ciśnienie w obwodzie/linii przy którym podłączona tam pompa może pracować normalnie.

Oczywiście tej liczby nie można przekroczyć - urządzenie może ulec awarii z powodu awarii spowodowanej zbyt wysokim ciśnieniem (a nawet jeśli nie nastąpiło to od razu, może się zdarzyć w każdej chwili). Jednak oprócz tego warto wybrać model z pewnym marginesem - aby pompa mogła normalnie tolerować skoki ciśnienia, które są prawie nieuniknione w każdej rurze.

Najwyższa temperatura płynu, przy której pompa może normalnie pracować.

Możliwości wykorzystania urządzenia zależą bezpośrednio od tego wskaźnika (patrz „Przeznaczenie”): na przykład modele systemów grzewczych muszą wytrzymać temperatury co najmniej 95 °C, dla zaopatrzenia w ciepłą wodę - co najmniej 65 °C. Cóż, w każdym razie nie wolno przekraczać tego parametru: „przegrzana” pompa bardzo szybko ulegnie awarii, a konsekwencje tego mogą być bardzo nieprzyjemne.

Rodzaj silnika elektrycznego przewidzianego w konstrukcji pompy.

- Asynchroniczny. Silniki tego typu wyróżniają się prostą konstrukcją oraz niską ceną połączoną z niezawodnością. Ich główną wadą jest zależność prędkości obrotowej od obciążenia, co powoduje, że dla takiego silnika trudno jest dokładnie wyregulować tę częstotliwość. Jednocześnie dla użytku domowego moment ten jest zwykle bezkrytyczny, a w sferze zawodowej rzadko stwarza trudności. Dlatego silniki asynchroniczne są bardzo popularne we współczesnych pompach.

- Synchroniczny. Silniki synchroniczne wyróżniają się dużą dokładnością w regulacji prędkości - praktycznie nie zależy to od obciążenia wirnika; jest to ich główna przewaga nad asynchronicznymi. Z drugiej strony ten typ jest bardziej skomplikowany i droższy, a potrzeba precyzyjnej regulacji jest rzadka. Dlatego synchroniczne silniki elektryczne są instalowane głównie w pompach wysokiej jakości, przeznaczonych do pracy w określonych warunkach.

Materiał, z którego wykonany jest wał silnika w pompie.

- Spiekany metal. Materiał łączący metale i ich stopy z komponentami niemetalicznymi. We współczesnych pompach można stosować różne rodzaje cermetali, różniące się ceną i jakością; z reguły cechy w każdym konkretnym przypadku zależą bezpośrednio od półki cenowej jednostki. Jednak ogólnie uważa się, że ta opcja dobrze nadaje się do modeli domowych o stosunkowo niskiej wydajności, ale słabo nadaje się do użytku profesjonalnego. Dlatego w pompach o wydajności ponad 15 000 litrów na godzinę wały cermetalowe praktycznie nie są używane.

- Stal nierdzewna. Materiał ten jest bardzo trwały i niezawodny, dzięki czemu znajduje się w prawie wszystkich kategoriach pomp - od stosunkowo prostych po profesjonalne, których wydajność liczona jest w dziesiątkach tysięcy litrów na godzinę. Co prawda kosztuje trochę więcej niż cermetal.

Materiał, z którego wykonany jest wirnik, jest główną częścią pompy, która zapewnia ciśnienie poprzez ruch.

- Plastikowe. Materiał ten sam w sobie jest tani, a ponadto jest łatwy w obróbce, dzięki czemu wyróżnia się niskim kosztem. Dodatkowo tworzywo sztuczne nie koroduje. Z drugiej strony jest uważany za najmniej niezawodny ze wszystkich materiałów stosowanych we współczesnych pompach i dlatego jest stosowany w stosunkowo niedrogich modelach, które nie są przeznaczone do dużych obciążeń. Wyjątkiem od tej reguły są specjalne polimery o wysokiej wytrzymałości, ale są one rzadkie.

- Stal nierdzewna. Jak sama nazwa wskazuje, stal nierdzewna jest praktycznie niekorozyjna. Nie jest to jednak jedyna zaleta – materiał ten jest bardzo trwały i niezawodny, dzięki czemu znajduje zastosowanie nawet w mocnych modelach o wysokiej wydajności.

- Żeliwo. Materiał ten jest pod wieloma względami podobny do stali – w szczególności jest uważany za bardzo niezawodny – ale ma nieco większą wagę. Z drugiej strony w większości przypadków nie jest to zauważalna wada, ale żeliwo kosztuje nieco mniej niż „stal nierdzewna”.

- Mosiądz. Stop na bazie miedzi i cynku o charakterystycznym złotym kolorze. Odmiany stosowane w pompach obiegowych są wysoce odporne na korozję, w tym wskaźniku przewyższają nawet stal nierdzewną. Dlatego ta o...pcja dobrze nadaje się do wody o wysokiej zawartości tlenu. Wadę mosiądzu można nazwać dość wysokim kosztem.

W tym przypadku kraj pochodzenia oznacza kraj, z którego pochodzi marka produktu. Marka z kolei to ogólne oznaczenie, dzięki któremu produkty danej firmy są znane na rynku. Kraj jego pochodzenia nie zawsze pokrywa się z faktycznym miejscem produkcji produktu: aby obniżyć koszty produkcji, wiele nowoczesnych firm przenosi go do innych krajów. To normalne, że produkt, na przykład marki amerykańskiej lub niemieckiej, jest produkowany na Tajwanie lub w Turcji. Wbrew powszechnemu przekonaniu, samo to nie prowadzi do obniżenia jakości produktu – wszystko zależy od tego, jak starannie właściciel marki kontroluje produkcję. A wiele firm, zwłaszcza dużych i „wybitnych”, bardzo pilnie przygląda się jakości – w końcu od tego zależy ich reputacja.

Wskaźnik określający stopień ochrony niebezpiecznych (ruchomych i przewodzących prąd) części „napełnienia” pompy przed niekorzystnymi wpływami, a mianowicie ciałami stałymi i wodą. Ponieważ pompy z definicji służą do pompowania cieczy, a wiele z nich może normalnie przepuszczać dość duże cząstki, w tym przypadku mówimy o ochronie przed wilgocią i ciałami obcymi z zewnątrz.

Poziom ochrony jest zwykle wskazywany przez oznaczenie składające się z liter IP („ochrona przed wnikaniem”) i dwóch cyfr, z których pierwsza oznacza ochronę przed wpływem ciał stałych, a druga przed wnikaniem wody.

Dla pierwszej cyfry każda wartość odpowiada następującym wartościom ochrony: 1 - ochrona przed przedmiotami o średnicy większej niż 50 mm (duże powierzchnie ciała) 2 - przed przedmiotami o średnicy większej niż 12,5 mm (palce itp.) 3 - przed przedmiotami o średnicy powyżej 2,5 mm (większość narzędzi) 4 - przed przedmiotami o średnicy powyżej 1 mm (prawie wszystkie narzędzia, większość przewodów) 5 - pyłoszczelna (całkowicie zabezpieczona przed kontaktem; kurz może dostać się do środka, ale nie narusza działanie urządzenia) 6 - pyłoszczelna (skrzynia z pełną ochroną przed kurzem i kontaktem).

Dla drugiej cyfry: 1 - ochrona przed kroplami wody spadającymi pionowo 2 - przed kroplami wody z odchyleniem do 15 ° od osi pionowej urządzenia 3 - przed kroplami wody z odchyleniem do 60 ° od osi pionowej urządzenia (deszcz) 4 - od rozbryzgów z dowolnego kierunku 5 - od strumie...ni z dowolnego kierunku 6 - od fal morskich lub silnych strumieni wodnych 7 - możliwość krótkotrwałego nurkowania do głębokości 1 m (bez możliwości ciągłego praca w trybie zanurzonym) 8 - możliwość długotrwałego nurkowania na głębokość powyżej 1 m (z możliwością pracy ciągłej w trybie zanurzenia).

W niektórych przypadkach jeden z numerów może być zastąpiony literą X – oznacza to, że nie przeprowadzono oficjalnej certyfikacji na dany parametr. W pompach X jest zwykle umieszczane w miejscu pierwszej cyfry, ponieważ wysoki stopień odporności na wilgoć sam w sobie oznacza wysoki stopień ochrony przed zanieczyszczeniami stałymi. Jednocześnie dla takich modeli można podać dodatkowy indeks literowy, który opisuje stopień ochrony przed określonymi obiektami stałymi - np. IPX2D. Litera D oznacza najwyższy stopień odporności na przebicie drutu; poprzednie opcje A, B i C oznaczają odpowiednio ochronę przed dłonią (tył), przed palcem i małym narzędziem, takim jak śrubokręt.

Klasa odporności cieplnej materiałów izolacyjnych użytych do budowy pompy. Im wyższa odporność na ciepło, tym bardziej niezawodne urządzenie, tym mniejsze prawdopodobieństwo pożaru lub uszkodzenia izolacji w przypadku przeciążenia lub przegrzania. Ponadto potężne jednostki o wysokiej wydajności mogą się bardzo nagrzewać nawet podczas normalnej pracy.

We współczesnych pompach wyróżnia się głównie następujące klasy izolacji:

- B. Materiały o granicy grzania 130 °C. W rzeczywistości są najskromniejszą opcją według standardów pomp. Stosowane są spoiwa i impregnaty pochodzenia organicznego.

- F. Dla tej klasy granica grzania wynosi 155 °C - średnia dla pomp. Taka izolacja wykorzystuje głównie spoiwa syntetyczne.

- H. Materiały izolacyjne na bazie spoiw krzemoorganicznych / impregnatów. Dzięki temu ich odporność na ciepło sięga 180 °C.