Najwyższe dopuszczalne ciśnienie robocze dla zbiornika.
Wskaźnik ten nie powinien być niższy niż stałe ciśnienie robocze w systemie ogrzewania / zaopatrzenia w wodę. Ale konkretne wartości zależą od rodzaju systemu i odpowiednio od rodzaju zbiornika (patrz wyżej). Tak więc w przypadku akumulatora hydraulicznego maksymalne ciśnienie robocze powinno być wyższe niż ciśnienie wyłączenia pompy. Ogólnie rzecz biorąc, w systemach zaopatrzenia w wodę występują raczej wskaźniki wysokiego ciśnienia, dlatego większość nowoczesnych akumulatorów należy do jednej z następujących kategorii:
6 barów,
8 barów,
10 barów i
ponad 10 barów(chociaż istnieją modele z skromniejszymi wskaźnikami) .
Z kolei naczynie wzbiorcze musi wytrzymać ciśnienie, przy którym uruchamia się zawór bezpieczeństwa w systemie grzewczym. Większość z tych zbiorników jest zaprojektowana na
3 bary,
4 bary lub
5 bary - systemy grzewcze rzadko używają wyższych ciśnień (chociaż i tu są wyjątki).
Generalnie przy wyborze danego parametru całkiem dobrze sprawdza się zasada „im więcej, tym lepiej”: dobry margines ciśnienia da dodatkową gwarancję w sytuacjach awaryjnych. Wadą tej niezawodności można nazwać tylko nieznacznie podwyższoną cenę.
Materiał, z którego wykonana jest wewnętrzna elastyczna membrana zbiornika.
Przypomnijmy, że w akumulatorach hydraulicznych (patrz "Typ") ta membrana wygląda jak rodzaj butli, który jest wypełniony wodą, aby ciecz nie stykała się z metalowymi ściankami zbiornika. Z kolei w zbiornikach wyrównawczych instalowane są elastyczne przegrody poprzeczne. W obu jednak na membranę stosuje się zwykle jeden z trzech materiałów:
EPDM (kauczuk etylenowo-propylenowo- dienowy),
Butyl (kauczuk butylowy) lub
SBR (kauczuk butadienowo-styrenowy). Oto bardziej szczegółowy opis każdej z tych wariantów:
- EPDM (kauczuk etylenowo-propylenowo-dienowy). Najpopularniejszy materiał na membrany w naszych czasach - zarówno w hydroakumulatorach, jak i w zbiornikach wyrównawczych. Ta przewaga wynika z połączenia niezawodności, praktyczności, bezpieczeństwa i dostępności. Dzięki temu EPDM charakteryzuje się wysoką elastycznością i szerokim zakresem temperatur pracy, przenosi średnio do 100 tys. cykli rozciągania/ściskania w dopuszczalnych granicach, nie reaguje z tlenem i alkoholami przemysłowymi i może być stosowany w systemach zaopatrzenia w wodę pitną. Co prawda pod względem ogólnej wytrzymałości i odporności na dyfuzję materiał ten jest nieco gorszy od kauczuku butylowego (patrz poniżej) - jednak kosztuje znacznie mniej.
- Butyl (kauczuk butylowy). Znany również jako IIR. Wys
...okiej jakości materiał stosowany przede wszystkim w akumulatorach hydraulicznych do systemów zimnej wody. Jedną z kluczowych zalet IIR jest doskonała szczelność gazowa – kilkukrotnie wyższa niż w przypadku EPDM; innymi słowy, przez taką membranę przenika znacznie mniej powietrza, co pozwala na dłuższą pracę zbiornika bez specjalnej konserwacji. Ponadto materiał ten charakteryzuje się dużą wytrzymałością, odpornością na rozpuszczalniki i higieną; ta ostatnia pozwala na stosowanie kauczuku butylowego nawet w systemach zaopatrzenia w wodę pitną. Główną wadą tego typu membrany jest jej wysoki koszt.
- SBR (kauczuk butadienowo-styrenowy). Materiał stosowany głównie w membranach naczyń wzbiorczych. Specjalizacja ta wynika z faktu, że SBR nie toleruje zbyt dobrze częstego rozciągania-ściskania i lepiej nadaje się do obciążeń statycznych, które są typowe dla takich kontenerów. Jednocześnie materiał ten jest niezawodny, elastyczny, odporny na uderzenia wodne, a także bardzo słabo przepuszcza powietrze. Jego jednoznaczne wady obejmują nieprzydatność do systemów z wodą pitną.
