Porównanie Werk JSW8M vs Rudes JS 110

Maksymalna objętość wody, jaką urządzenie jest w stanie przepompować w określonym czasie; również parametr ten jest czasami nazywany przepustowością. Jest to jedna z kluczowych cech każdej pompy, ponieważ. charakteryzuje objętość wody, z jaką może pracować urządzenie. Jednocześnie nie zawsze ma sens dążenie do maksymalnej wydajności – w końcu wpływa to znacząco na gabaryty, wagę i „żarłoczność” urządzenia.

Istnieją formuły, które pozwalają uzyskać optymalne wartości wydajności dla różnych sytuacji. Tak więc, jeśli pompa jest przeznaczona do dostarczania wody do punktów poboru wody, jej minimalna wymagana wydajność nie powinna być niższa niż najwyższy całkowity przepływ; w razie potrzeby do tej wartości można dodać margines 20 - 30%. A w przypadku modeli kanalizacji (patrz „Miejsce docelowe”) wszystko będzie zależeć od objętości ścieków. Bardziej szczegółowe zalecenia dotyczące wyboru pompy w zależności od wydajności można znaleźć w specjalnych źródłach.

Maksymalna wysokość podnoszenia generowana przez pompę. Parametr ten jest najczęściej wskazywany w metrach, przez wysokość słupa wody, jaką urządzenie może wytworzyć - innymi słowy, przez wysokość, na którą jest w stanie dostarczyć wodę. Możesz oszacować ciśnienie wytwarzane przez pompę za pomocą prostego wzoru: każde 10 m słupa odpowiada ciśnieniu 1 bara.

Warto wybrać pompę według tego parametru, biorąc pod uwagę wysokość na jaką powinna dostarczać wodę, a także uwzględniając straty i zapotrzebowanie na ciśnienie w doprowadzeniu wody. Aby to zrobić, konieczne jest określenie różnicy wysokości między poziomem wody a najwyższym punktem poboru wody, dodaj do tej liczby kolejne 10 do 30 m (w zależności od ciśnienia, które należy uzyskać w systemie wodociągowym) i pomnóż wynik przez 1,1 - będzie to wymagane minimalne ciśnienie.

Najwyższe ciśnienie, jakie pompa jest w stanie wytworzyć podczas pracy. Parametr ten jest bezpośrednio związany z ciśnieniem (patrz wyżej), jednak jest mniej oczywisty, dlatego rzadko jest wskazywany.

Największy rozmiar cząstek stałych, z którymi pompa może bez problemu poradzić sobie. Ten rozmiar jest głównym wskaźnikiem, który określa przeznaczenie urządzenia (patrz wyżej); ogólnie rzecz biorąc, im jest ono większe, tym bardziej niezawodne jest urządzenie, tym mniejsze ryzyko uszkodzenia w przypadku dostania się ciała obcego do przewodu ssącego. Jeżeli ryzyko pojawienia się zbyt dużych zanieczyszczeń mechanicznych jest nadal duże, można zapewnić dodatkową ochronę za pomocą filtrów lub siatek na wlocie. Taki środek należy jednak traktować jedynie jako ochronę w nagłych wypadkach, ponieważ od stałego wpływu cząstek stałych siatki są zatkane i odkształcone, co może prowadzić zarówno do zablokowania linii, jak i przebicia filtra.

Wartość pH tłoczonej cieczy, dla której przeznaczona jest pompa. Wskaźnik ten opisuje poziom kwasowości podłoża, z grubsza mówiąc, jak reaguje on na stronę „kwaśną” lub „zasadową”: niskie wartości pH odpowiadają środowisku kwaśnemu, wysokie wartości pH u200 gołe alkaliczne. Kwasy i zasady mają różny wpływ na materiały używane do budowy różnych urządzeń, w tym pomp. Dlatego przy projektowaniu części mających bezpośredni kontakt z cieczą należy brać pod uwagę poziom pH, a stosowanie pompy z nieodpowiednimi substancjami nie jest zalecane – może to prowadzić do korozji, co wpływa na skład pompowanej cieczy i zmniejsza żywotność jednostki. Jednak wskaźnik ten ma kluczowe znaczenie głównie w przypadku modeli specjalistycznych, takich jak pompy do cieczy chemicznych lub ścieków (patrz „Przeznaczenie”). W zwykłej wodzie (nawet brudnej) zakres pH nie jest tak szeroki, aby nie można go było całkowicie pokryć.

Moc znamionowa silnika pompy. Im mocniejszy silnik, tym wyższa wydajność urządzenia, z reguły większe ciśnienie, wysokość ssania itp. Oczywiście parametry te w dużej mierze zależą od innych cech (przede wszystkim zasady działania, patrz wyżej); ale modele podobne w konstrukcji można porównywać w kategoriach ogólnych pod względem mocy.

Należy pamiętać, że duża moc z reguły zwiększa rozmiar, wagę i koszt pompy, a także wiąże się z wysokimi kosztami energii elektrycznej lub paliwa (patrz „Moc”). Dlatego warto wybrać pompę według tego wskaźnika, biorąc pod uwagę konkretną sytuację; bardziej szczegółowe zalecenia można znaleźć w specjalnych źródłach.

Kraj pochodzenia marki, pod którą pompa jest sprzedawana.

Istnieje wiele stereotypów dotyczących tego, jak pochodzenie towarów z danego kraju wpływa na ich jakość. Jednak na ogół te stereotypy są bezpodstawne. Po pierwsze, punkt ten nie wskazuje faktycznego miejsca produkcji jednostki, ale „ojczyznę” znaku towarowego (lub lokalizację siedziby producenta); zakłady produkcyjne mogą znajdować się w innym kraju. Po drugie, rzeczywista jakość produktu zależy nie tyle od położenia geograficznego, ile od organizacji procesów w ramach konkretnej firmy. Dlatego przy wyborze najlepiej skupić się nie tyle na „narodowości” toalety, ale na ogólnej reputacji konkretnej marki. A zwracanie uwagi na kraj pochodzenia ma sens, jeśli zasadniczo chcesz (lub nie chcesz) wspierać producenta z określonego stanu.

Materiał, z którego wykonany jest korpus pompy jest elementem konstrukcyjnym, w którym montowany jest mechanizm roboczy (wirnik lub śruba). Zwróć uwagę, że obudowa silnika może być wykonana z innego materiału - w tym przypadku nie ma to znaczenia; aw pompach silnikowych (patrz „Moc”) mówimy o obudowie samej pompy, a nie o ramie nośnej, w której jest zamocowana.

W naszych czasach najbardziej popularne są następujące opcje:

- Plastikowy. Niedrogi materiał, który doskonale jest odporny na wilgoć i nie podlega korozji. Jednak niezawodność plastiku jako całości nie jest bardzo wysoka; wyjątkiem są specjalne gatunki o wysokiej wytrzymałości, ale są one niezwykle rzadkie w pompach (gdy potrzebna jest wytrzymałość, zwykle stosuje się metale). Tak więc plastikowe walizki są wyposażone głównie w stosunkowo proste i niedrogie modele, które nie są przeznaczone do poważnych obciążeń.

- Żeliwo. Niezwykle popularny w naszych czasach materiał: żeliwo jest mocne, niezawodne, trwałe, a przy tym ma stosunkowo niski koszt. To prawda, że pod względem odporności na korozję materiał ten jest gorszy od stali nierdzewnej (patrz poniżej); jednak z zastrzeżeniem zasad eksploatacji pompy, żywotność żeliwnej obudowy nie jest gorsza niż żywotność większości głównych elementów urządzenia. Zauważamy również, że takie przypadki są dość masywne, co utrudnia transport; jednak w niektórych przypadkach duży ciężar jest zaletą: pomaga tłumić wibracje.

- Stal nierdzewna. Zgo...dnie z nazwą, jedną z kluczowych zalet „stali nierdzewnej” jest wysoka odporność na korozję – a co za tym idzie niezawodność i trwałość. Z drugiej strony ten materiał również kosztuje nieco więcej niż to samo żeliwo. Waga takich przypadków jest nieco mniejsza - to znowu może być zarówno zaletą, jak i wadą, w zależności od sytuacji.

— Aluminium. Najwyższej jakości materiał. Stopy aluminium stosowane w dzisiejszych pompach są lekkie, mocne, trwałe, praktycznie odporne na wilgoć, ale odpowiednio kosztują.

- Mosiądz. Dość rzadka opcja spotykana w poszczególnych modelach pomp powierzchniowych. Mosiądz jest wystarczająco mocny, niezawodny i odporny na wilgoć, ale w większości przypadków nie ma kluczowej przewagi nad tą samą „stalą nierdzewną” lub aluminium, ale kosztuje nieco więcej.

— Brąz. Inny materiał podobny do opisanego wyżej mosiądzu jest trwały i praktyczny, ale rzadko używany.

— Ceramika. Materiał występujący wyłącznie w pompach ściekowych w postaci muszli klozetowych (patrz "Opcja"). Najczęściej ceramika to sanitariaty lub droższe i trwalsze sanitariaty – czyli te same materiały, co w zwykłych toaletach bez wbudowanych pomp.

Materiał, z którego wykonany jest główny element roboczy pompy to koło (wirnik), ślimak lub membrana. Ta część ma bezpośredni kontakt z pompowaną cieczą, dlatego jej właściwości są kluczowe dla ogólnej wydajności i możliwości pompy.

- Plastikowy. Plastik jest tani, poza tym nie podlega korozji. Uważa się, że wytrzymałość mechaniczna tego materiału jest na ogół niska i nie toleruje on kontaktu z zanieczyszczeniami stałymi. Jednak dzisiaj istnieje wiele odmian tworzyw sztucznych - w tym specjalne odmiany o wysokiej wytrzymałości, które nadają się nawet do pracy z silnie zanieczyszczoną wodą lub ściekami. Tak więc plastikowe wirniki / śruby można znaleźć w różnych typach pomp; ogólna jakość i niezawodność takich części z reguły zależy od kategorii cenowej urządzenia.

- Żeliwo. Solidny, trwały, niezawodny a przy tym stosunkowo niedrogi materiał. Pod względem odporności na korozję żeliwo jest teoretycznie gorsze od bardziej zaawansowanych stopów, takich jak stal nierdzewna lub aluminium; jednak, z zastrzeżeniem zasad eksploatacji, punkt ten nie jest krytyczny, a żywotność części żeliwnych jest nie mniejsza niż całkowity okres użytkowania pompy. Do jednoznacznych wad tej opcji należy zaliczyć dużą masę, która nieznacznie zwiększa zużycie energii/paliwa podczas pracy.

- Stal nierdzewna. Zgodnie z nazwą, jedną z kluczowych zalet „stali nierdzewnej” jest wysoka odporność na korozję – a co za tym idzie niezawodność i trwałość. Taki stop jest nieco droższy...niż żeliwo, ale też mniej waży.

— Aluminium. Stopy aluminium łączą w sobie wytrzymałość, niezawodność, odporność na korozję i niską wagę. Jednak takie materiały są dość drogie - droższe niż ta sama „stal nierdzewna”, nie wspominając o żeliwie.

- Mosiądz. Odmiany mosiądzu stosowane w pompach wyróżniają się dużą wytrzymałością i twardością oraz niewrażliwością na wilgoć. Takie materiały są dość drogie, ale ta cena jest w pełni uzasadniona wspomnianymi zaletami. Dlatego w niektórych typach pomp - w szczególności modelach powierzchniowych i przepompowniach - bardzo popularne są wirniki mosiężne.

— Brąz. Materiał podobny pod wieloma właściwościami do mosiądzu opisanego powyżej. Jednak brąz jest używany znacznie rzadziej – w szczególności ze względu na nieco wyższy koszt.

— Stal. Odmiany stali, które nie są związane ze stalą nierdzewną, są stosowane niezwykle rzadko - w niektórych modelach pomp do cieczy chemicznych. Jednocześnie jako podstawę takich części zwykle stosuje się stal, a w celu ochrony przed korozją nakłada się na nią powłokę z fluoroplastu lub innego podobnego materiału.

— silumin. Silumin to stopy aluminium z dodatkiem krzemu. Z wielu powodów takie materiały są rzadkością w pompach, a głównie wśród stosunkowo niedrogich modeli.

- Guma. Materiał tradycyjnie stosowany na membrany w pompach wibracyjnych (patrz „Zasada działania”).