Porównanie Pedrollo PV 55 vs Pedrollo PQ 81

Maksymalna objętość wody, jaką urządzenie jest w stanie przepompować w określonym czasie; również parametr ten jest czasami nazywany przepustowością. Jest to jedna z kluczowych cech każdej pompy, ponieważ. charakteryzuje objętość wody, z jaką może pracować urządzenie. Jednocześnie nie zawsze ma sens dążenie do maksymalnej wydajności – w końcu wpływa to znacząco na gabaryty, wagę i „żarłoczność” urządzenia.

Istnieją formuły, które pozwalają uzyskać optymalne wartości wydajności dla różnych sytuacji. Tak więc, jeśli pompa jest przeznaczona do dostarczania wody do punktów poboru wody, jej minimalna wymagana wydajność nie powinna być niższa niż najwyższy całkowity przepływ; w razie potrzeby do tej wartości można dodać margines 20 - 30%. A w przypadku modeli kanalizacji (patrz „Miejsce docelowe”) wszystko będzie zależeć od objętości ścieków. Bardziej szczegółowe zalecenia dotyczące wyboru pompy w zależności od wydajności można znaleźć w specjalnych źródłach.

Maksymalna wysokość podnoszenia generowana przez pompę. Parametr ten jest najczęściej wskazywany w metrach, przez wysokość słupa wody, jaką urządzenie może wytworzyć - innymi słowy, przez wysokość, na którą jest w stanie dostarczyć wodę. Możesz oszacować ciśnienie wytwarzane przez pompę za pomocą prostego wzoru: każde 10 m słupa odpowiada ciśnieniu 1 bara.

Warto wybrać pompę według tego parametru, biorąc pod uwagę wysokość na jaką powinna dostarczać wodę, a także uwzględniając straty i zapotrzebowanie na ciśnienie w doprowadzeniu wody. Aby to zrobić, konieczne jest określenie różnicy wysokości między poziomem wody a najwyższym punktem poboru wody, dodaj do tej liczby kolejne 10 do 30 m (w zależności od ciśnienia, które należy uzyskać w systemie wodociągowym) i pomnóż wynik przez 1,1 - będzie to wymagane minimalne ciśnienie.

Główny podział w tym parametrze dotyczy tego, czy pompa może usuwać powietrze z przewodu ssawnego. To z kolei determinuje cechy uruchomienia jednostki.

- Samozasysająca. Pompy samozasysające obejmują wszystkie pompy, które nie wymagają całkowitego braku powietrza w linii ssawnej przy rozruchu - wystarczy, że sama pompa jest wypełniona wodą. W związku z tym takie modele są mniej wymagające i zwykle tolerują przedostawanie się powietrza do linii. Wymaga to jednak niezawodnej konstrukcji, która normalnie może wytrzymać uderzenie wodne, co odpowiednio wpływa na koszt urządzenia.

- Normalne ssanie. Pompy z tym urządzeniem mogą pracować normalnie tylko wtedy, gdy zarówno korpus urządzenia, jak i przewód ssący są całkowicie napełnione wodą. Jeśli powietrze dostanie się do linii, należy je usunąć, w przeciwnym razie pompa nie będzie mogła normalnie uruchomić się. Takie modele nie są tak wygodne jak samozasysające; jednocześnie są zauważalnie tańsze, a przy normalnej jakości systemu zaopatrzenia w wodę praktycznie nie ma znaczącej różnicy między tymi dwiema odmianami.

Rozmiar gwintu do podłączenia węża lub rury do wylotu pompy. Jeśli w konstrukcji występuje rura odgałęziona z gwintem zewnętrznym, wskazany jest dla niej rozmiar, jeśli nie, dla gwintu wewnętrznego wlotu.

W każdym razie wymiary wylotu pompy i mocowań na wężu/rurociągu podłączonym do niego muszą się zgadzać - w przeciwnym razie trzeba będzie szukać przejściówek. Te elementy złączne są tradycyjnie podawane w calach i ułamkach cala.

Parametr ten dotyczy przede wszystkim modeli powierzchni.

Wielkość gwintu przeznaczonego do podłączenia pompy do przewodu ssawnego. Parametr ten jest całkowicie podobny do wielkości wylotu (patrz wyżej) - w szczególności może być określony zarówno dla dyszy, jak i dla wlotu pompy.

Moc znamionowa silnika pompy. Im mocniejszy silnik, tym wyższa wydajność urządzenia, z reguły większe ciśnienie, wysokość ssania itp. Oczywiście parametry te w dużej mierze zależą od innych cech (przede wszystkim zasady działania, patrz wyżej); ale modele podobne w konstrukcji można porównywać w kategoriach ogólnych pod względem mocy.

Należy pamiętać, że duża moc z reguły zwiększa rozmiar, wagę i koszt pompy, a także wiąże się z wysokimi kosztami energii elektrycznej lub paliwa (patrz „Moc”). Dlatego warto wybrać pompę według tego wskaźnika, biorąc pod uwagę konkretną sytuację; bardziej szczegółowe zalecenia można znaleźć w specjalnych źródłach.

Wskaźnik określający stopień ochrony niebezpiecznych (ruchomych i przewodzących prąd) części „farszu” pompy przed niekorzystnymi skutkami, a mianowicie ciałami stałymi i wodą. Ponieważ pompy z definicji służą do pompowania cieczy, a wiele z nich może normalnie przepuszczać dość duże cząstki, w tym przypadku mówimy o ochronie przed wilgocią i ciałami obcymi z zewnątrz.

Poziom ochrony jest zwykle wskazywany przez oznaczenie liter IP („ochrona przed wnikaniem” - „ochrona przed wnikaniem”) i dwie liczby, z których pierwsza oznacza ochronę przed działaniem ciał stałych, a druga - przed wnikaniem Z wody.

Dla pierwszej cyfry każda wartość odpowiada następującym wartościom ochrony: 1 - ochrona przed przedmiotami o średnicy większej niż 50 mm (duże powierzchnie ciała) 2 - przed przedmiotami o średnicy większej niż 12,5 mm (palce itp.) 3 - przed przedmiotami większymi niż 2,5 mm (większość narzędzi) 4 - przed przedmiotami większymi niż 1 mm (praktycznie wszystkie narzędzia, większość przewodów) 5 - pyłoszczelny (całkowita ochrona przed kontaktem; kurz może dostać się, ale nie wpływa na działanie urządzenia) 6 - pyłoszczelna (obudowa z pełną ochroną przeciwpyłową i kontaktową).

Dla drugiej cyfry: 1 - ochrona przed kroplami wody spadającymi pionowo 2 - przed kroplami wody z odchyleniem do 15 ° od osi pionowej urządzenia 3 - przed kroplami wody z odchyleniem do 60 ° od pionowa oś urządzenia (deszcz) 4 - przed rozbryzgami z dowolnego kierunku 5 - od strumieni...z dowolnego kierunku 6 - od fal morskich lub silnych strumieni wody 7 - krótkotrwałe zanurzenie na głębokość do 1 m (bez możliwości pracy ciągłej w zanurzeniu) 8 - długotrwałe zanurzenie na głębokość powyżej 1 m (z możliwością pracy ciągłej) w zanurzeniu).

Należy pamiętać, że w niektórych przypadkach jedną z cyfr można zastąpić literą X - oznacza to, że nie przeprowadzono oficjalnej certyfikacji odpowiedniego parametru. W pompach X jest zwykle umieszczany w miejscu pierwszej cyfry, ponieważ. wysoki stopień odporności na wilgoć (a na przykład w przypadku modeli podwodnych musi z definicji odpowiadać 8) sam w sobie oznacza wysoki stopień ochrony przed zanieczyszczeniami stałymi.

Materiał, z którego wykonany jest korpus pompy jest elementem konstrukcyjnym, w którym montowany jest mechanizm roboczy (wirnik lub śruba). Zwróć uwagę, że obudowa silnika może być wykonana z innego materiału - w tym przypadku nie ma to znaczenia; aw pompach silnikowych (patrz „Moc”) mówimy o obudowie samej pompy, a nie o ramie nośnej, w której jest zamocowana.

W naszych czasach najbardziej popularne są następujące opcje:

- Plastikowy. Niedrogi materiał, który doskonale jest odporny na wilgoć i nie podlega korozji. Jednak niezawodność plastiku jako całości nie jest bardzo wysoka; wyjątkiem są specjalne gatunki o wysokiej wytrzymałości, ale są one niezwykle rzadkie w pompach (gdy potrzebna jest wytrzymałość, zwykle stosuje się metale). Tak więc plastikowe walizki są wyposażone głównie w stosunkowo proste i niedrogie modele, które nie są przeznaczone do poważnych obciążeń.

- Żeliwo. Niezwykle popularny w naszych czasach materiał: żeliwo jest mocne, niezawodne, trwałe, a przy tym ma stosunkowo niski koszt. To prawda, że pod względem odporności na korozję materiał ten jest gorszy od stali nierdzewnej (patrz poniżej); jednak z zastrzeżeniem zasad eksploatacji pompy, żywotność żeliwnej obudowy nie jest gorsza niż żywotność większości głównych elementów urządzenia. Zauważamy również, że takie przypadki są dość masywne, co utrudnia transport; jednak w niektórych przypadkach duży ciężar jest zaletą: pomaga tłumić wibracje.

- Stal nierdzewna. Zgo...dnie z nazwą, jedną z kluczowych zalet „stali nierdzewnej” jest wysoka odporność na korozję – a co za tym idzie niezawodność i trwałość. Z drugiej strony ten materiał również kosztuje nieco więcej niż to samo żeliwo. Waga takich przypadków jest nieco mniejsza - to znowu może być zarówno zaletą, jak i wadą, w zależności od sytuacji.

— Aluminium. Najwyższej jakości materiał. Stopy aluminium stosowane w dzisiejszych pompach są lekkie, mocne, trwałe, praktycznie odporne na wilgoć, ale odpowiednio kosztują.

- Mosiądz. Dość rzadka opcja spotykana w poszczególnych modelach pomp powierzchniowych. Mosiądz jest wystarczająco mocny, niezawodny i odporny na wilgoć, ale w większości przypadków nie ma kluczowej przewagi nad tą samą „stalą nierdzewną” lub aluminium, ale kosztuje nieco więcej.

— Brąz. Inny materiał podobny do opisanego wyżej mosiądzu jest trwały i praktyczny, ale rzadko używany.

— Ceramika. Materiał występujący wyłącznie w pompach ściekowych w postaci muszli klozetowych (patrz "Opcja"). Najczęściej ceramika to sanitariaty lub droższe i trwalsze sanitariaty – czyli te same materiały, co w zwykłych toaletach bez wbudowanych pomp.