Porównanie Einhell GC-DP 1020 N vs Sprut V250F

Maksymalna objętość wody, jaką urządzenie jest w stanie przepompować w określonym czasie; również parametr ten jest czasami nazywany przepustowością. Jest to jedna z kluczowych cech każdej pompy, ponieważ. charakteryzuje objętość wody, z jaką może pracować urządzenie. Jednocześnie nie zawsze ma sens dążenie do maksymalnej wydajności – w końcu wpływa to znacząco na gabaryty, wagę i „żarłoczność” urządzenia.

Istnieją formuły, które pozwalają uzyskać optymalne wartości wydajności dla różnych sytuacji. Tak więc, jeśli pompa jest przeznaczona do dostarczania wody do punktów poboru wody, jej minimalna wymagana wydajność nie powinna być niższa niż najwyższy całkowity przepływ; w razie potrzeby do tej wartości można dodać margines 20 - 30%. A w przypadku modeli kanalizacji (patrz „Miejsce docelowe”) wszystko będzie zależeć od objętości ścieków. Bardziej szczegółowe zalecenia dotyczące wyboru pompy w zależności od wydajności można znaleźć w specjalnych źródłach.

Maksymalna wysokość podnoszenia generowana przez pompę. Parametr ten jest najczęściej wskazywany w metrach, przez wysokość słupa wody, jaką urządzenie może wytworzyć - innymi słowy, przez wysokość, na którą jest w stanie dostarczyć wodę. Możesz oszacować ciśnienie wytwarzane przez pompę za pomocą prostego wzoru: każde 10 m słupa odpowiada ciśnieniu 1 bara.

Warto wybrać pompę według tego parametru, biorąc pod uwagę wysokość na jaką powinna dostarczać wodę, a także uwzględniając straty i zapotrzebowanie na ciśnienie w doprowadzeniu wody. Aby to zrobić, konieczne jest określenie różnicy wysokości między poziomem wody a najwyższym punktem poboru wody, dodaj do tej liczby kolejne 10 do 30 m (w zależności od ciśnienia, które należy uzyskać w systemie wodociągowym) i pomnóż wynik przez 1,1 - będzie to wymagane minimalne ciśnienie.

Najwyższe ciśnienie, jakie pompa jest w stanie wytworzyć podczas pracy. Parametr ten jest bezpośrednio związany z ciśnieniem (patrz wyżej), jednak jest mniej oczywisty, dlatego rzadko jest wskazywany.

Największa głębokość, na której można umieścić pompę głębinową bez ryzyka awarii lub awarii. Zazwyczaj jest to wskazane dla wody słodkiej, dlatego w praktyce nie zaleca się opuszczania pompy do maksymalnego poziomu głębokości - w końcu gęstość pompowanej cieczy może być większa, co spowoduje powstanie obciążeń pozaprojektowych na konstrukcji.

Największy rozmiar cząstek stałych, z którymi pompa może bez problemu poradzić sobie. Ten rozmiar jest głównym wskaźnikiem, który określa przeznaczenie urządzenia (patrz wyżej); ogólnie rzecz biorąc, im jest ono większe, tym bardziej niezawodne jest urządzenie, tym mniejsze ryzyko uszkodzenia w przypadku dostania się ciała obcego do przewodu ssącego. Jeżeli ryzyko pojawienia się zbyt dużych zanieczyszczeń mechanicznych jest nadal duże, można zapewnić dodatkową ochronę za pomocą filtrów lub siatek na wlocie. Taki środek należy jednak traktować jedynie jako ochronę w nagłych wypadkach, ponieważ od stałego wpływu cząstek stałych siatki są zatkane i odkształcone, co może prowadzić zarówno do zablokowania linii, jak i przebicia filtra.

Maksymalna ilość zanieczyszczeń mechanicznych w wodzie ssawnej, przy której pompa jest w stanie normalnie pracować (oczywiście, jeśli cząstki tych zanieczyszczeń nie przekraczają maksymalnej wielkości możliwej dla tego modelu; patrz wyżej). Za czystą wodę uważa się wodę o zawartości zanieczyszczeń do 20 g na metr sześcienny. m, ale w ściekach rachunek może już sięgać kilkudziesięciu kilogramów na metr sześcienny.

Wartość pH tłoczonej cieczy, dla której przeznaczona jest pompa. Wskaźnik ten opisuje poziom kwasowości podłoża, z grubsza mówiąc, jak reaguje on na stronę „kwaśną” lub „zasadową”: niskie wartości pH odpowiadają środowisku kwaśnemu, wysokie wartości pH u200 gołe alkaliczne. Kwasy i zasady mają różny wpływ na materiały używane do budowy różnych urządzeń, w tym pomp. Dlatego przy projektowaniu części mających bezpośredni kontakt z cieczą należy brać pod uwagę poziom pH, a stosowanie pompy z nieodpowiednimi substancjami nie jest zalecane – może to prowadzić do korozji, co wpływa na skład pompowanej cieczy i zmniejsza żywotność jednostki. Jednak wskaźnik ten ma kluczowe znaczenie głównie w przypadku modeli specjalistycznych, takich jak pompy do cieczy chemicznych lub ścieków (patrz „Przeznaczenie”). W zwykłej wodzie (nawet brudnej) zakres pH nie jest tak szeroki, aby nie można go było całkowicie pokryć.

Rozmiar gwintu do podłączenia węża lub rury do wylotu pompy. Jeśli w konstrukcji występuje rura odgałęziona z gwintem zewnętrznym, wskazany jest dla niej rozmiar, jeśli nie, dla gwintu wewnętrznego wlotu.

W każdym razie wymiary wylotu pompy i mocowań na wężu/rurociągu podłączonym do niego muszą się zgadzać - w przeciwnym razie trzeba będzie szukać przejściówek. Te elementy złączne są tradycyjnie podawane w calach i ułamkach cala.

Parametr ten dotyczy przede wszystkim modeli powierzchni.

Moc znamionowa silnika pompy. Im mocniejszy silnik, tym wyższa wydajność urządzenia, z reguły większe ciśnienie, wysokość ssania itp. Oczywiście parametry te w dużej mierze zależą od innych cech (przede wszystkim zasady działania, patrz wyżej); ale modele podobne w konstrukcji można porównywać w kategoriach ogólnych pod względem mocy.

Należy pamiętać, że duża moc z reguły zwiększa rozmiar, wagę i koszt pompy, a także wiąże się z wysokimi kosztami energii elektrycznej lub paliwa (patrz „Moc”). Dlatego warto wybrać pompę według tego wskaźnika, biorąc pod uwagę konkretną sytuację; bardziej szczegółowe zalecenia można znaleźć w specjalnych źródłach.