Porównanie Incar AHR-1861 vs Incar AHR-1484

Wielkość radia samochodowego w szerokości i wysokości, która decyduje o możliwości jego montażu w samochodzie. Dla udanej instalacji radia konieczne jest, aby odpowiednie gniazdo w samochodzie miało taki sam rozmiar, jak sam radioodtwarzacz, lub większe.

Uniwersalną jednostką miary wymiaru montażowego jest DIN: 1 DIN odpowiada szerokości 178 mm i wysokości 50 mm. Przy tym urządzenia o różnych standardowych rozmiarach mają tę samą szerokość i różnią się tylko wysokością:

- 1 DIN. Najpopularniejszy standardowy rozmiar nowoczesnych radioodbiorników samochodowych (patrz wymiary powyżej).

- 2 DIN. Ten rozmiar odpowiada wysokości radioodtwarzacza 100 mm i szerokości 178 mm. Zazwyczaj rozmiar 2 DIN mają dość mocne urządzenia z wieloma dodatkowymi funkcjami - na przykład często są wyposażone w duże kolorowe ekrany, nadające się nawet do oglądania filmów.

Osobną odmianą jest tzw. standardowe radia samochodowe. Są to urządzenia, które zostały pierwotnie wykonane dla konkretnej marki samochodu i z reguły dostarczane są od razu w jednym z zestawów. Radia te posiadają swoje unikalne wymiary montażowe, często niezwiązane z normą DIN, w efekcie czego nie można ich montować w żadnym innym modelu samochodu niż ten, do którego były pierwotnie przeznaczone. Ponadto, instalacja i demontaż zwykłych radioodtwarzaczy samochodowych jest z reguły znacznie trudniejsz...y niż uniwersalnych. Aby uzyskać więcej informacji, zobacz sekcję „Standardowy odbiornik dla”.

Modele samochodów, dla których takie radio jest standardem.

Aby uzyskać szczegółowe informacje na temat jednostki głównej, patrz Wymiary montażowe. I tutaj należy powiedzieć, że kompatybilność może być ograniczona nie tylko konkretnym modelem samochodu, ale także rokiem produkcji - na przykład „2015+” (czyli nie wcześniej niż 2015), „2012 - 2016”, itp. Z drugiej strony, istnieją i łagodniejsze ograniczenia - na przykład, możliwość instalacji w kilku różnych modelach tego samego producenta. Sporadycznie pojawia się nawet kompatybilność jednego radia z samochodami różnych marek - jednak w tym przypadku zwykle mówimy o obecności licencjonowanych egzemplarzy danego auta i o możliwości standardowego montażu również w takich egzemplarzach.

Nowoczesne radia samochodowe mogą być produkowane w szczególności do samochodów następujących marek (alfabetycznie): Audi, BMW, Chevrolet, Chrysler, Citroen, Dodge, Ford, Honda, Hyundai, Jeep, KIA, Land Rover, Lexus, Mazda, Mercedes -Benz, Mitsubishi..., Nissan, Opel, Peugeot, Porsche, Renault, Seat, Skoda, Subaru, Suzuki, SsangYong, Toyota, Volkswagen, Volvo.

Rodzaje nośników pamięci, obsługiwanych przez radio samochodowe.

- Płyty CD. Obsługa płyt zazwyczaj zakłada co najmniej kompatybilność z CD, nieco rzadziej możliwość pracy z DVD. Aby uzyskać więcej informacji na temat tych typów, zobacz „Typy płyt”. Tutaj zauważamy, że w naszych czasach płyty są stopniowo zastępowane przez bardziej kompaktowe i funkcjonalne nośniki - w szczególności karty pamięci i urządzenia USB; tak wiele nowoczesnych radioodtwarzaczy samochodowych, także tych z wyższej półki, w ogóle nie ma napędów optycznych.

- Karty pamięci. Możliwość pracy z wymiennymi kartami pamięci, zwykle w formacie SD lub microSD; moduł do ich odczytywania nazywany jest czytnikiem kart. Funkcja ta jest wygodna przede wszystkim dlatego, że takie karty są obsługiwane przez wiele innych urządzeń – w szczególności laptopy i aparaty fotograficzne/wideo. Czytnik kart ułatwia wymianę danych między tymi urządzeniami: np. playlistę muzyki z laptopa można nagrać na kartę pamięci. Zwróć uwagę, że konkretny rodzaj obsługiwanych kart nie zaszkodzi wyjaśnić osobno - format (mikro) SD obejmuje kilka odmian, które nie są ze sobą całkowicie kompatybilne.

- Pamięć USB (przód). Możliwość obsługi radia za pomocą zewnętrznych nośników USB - " pendrive ", dyski twarde..., odtwarzacze MP3 itp. - aby odtwarzać treści bezpośrednio z nich. W tym przypadku oznacza to podłączenie takiego nośnika do złącza USB, znajdującego się na przednim panelu radia - jest to wygodne, ponieważ złącze znajduje się w bliskiej odległości, tuż pod ręką.

- Pamięć USB (tył). Podłączanie napędów USB (patrz wyżej) przez tylny panel. Jednak urządzenie zewnętrzne podłącza się nie bezpośrednio do tylnego panelu, ale do zewnętrznego złącza USB, które z kolei jest połączone z tylnym panelem za pomocą kabla. Takie złącze nie zajmuje miejsca na przednim panelu, ale można je umieścić na półce pod deską rozdzielczą - a podłączony napęd nie będzie wystawał z radia, ale będzie znajdował się na półce. W standardowych radiach samochodowych (patrz wyżej) połączenie „tylne” można wykonać w nieco inny sposób - tam kabel z tylnego panelu za pomocą specjalnego złącza można podłączyć do standardowego gniazda USB na desce rozdzielczej.

- Podłączenie iPoda/iPhone'a. Możliwość podłączenia do radia samochodowego urządzeń przenośnych firmy Apple – przede wszystkim iPodów i smartfonów iPhone – poprzez specjalne złącze dokujące. Nawet najprostsze opcje takiego połączenia, poza odtwarzaniem muzyki, zapewniają szereg dodatkowych funkcji – w szczególności sterowanie funkcjami odtwarzacza (np. przełączanie utworów) z panelu sterowania lub pilota samego radia. A najbardziej zaawansowane modele mają zastrzeżony system CarPlay; więcej szczegółów patrz "Funkcje sterowania".

- Połączenie z Androidem. Możliwość podłączenia do radia samochodowego smartfonów i innych urządzeń opartych na systemie operacyjnym Android. Metody połączenia mogą się różnić: na przykład niektóre modele radioodtwarzaczy samochodowych obsługują tylko połączenie przewodowe, inne mogą korzystać z Bluetooth (patrz „Multimedia”). To samo dotyczy zestawu funkcji dostępnych w każdym przypadku, punkt ten należy wyjaśnić zgodnie z oficjalnymi danymi producenta. Specyficzne funkcje obejmują bezpośrednie odtwarzanie muzyki z telefonu (sterowane przez radio), pracę z zawartością jego dysku, oglądanie filmów, używanie radia jako zestawu samochodowego do odbierania połączeń itp. A w modelach z wyższej półki jest wsparcie dla technologii integracji smartfonów Android Auto; więcej szczegółów patrz "Funkcje zarządzania".

Liczba dróg w korektorze radiowym.

W tym przypadku droga jest rozumiana jako odrębna część zakresu częstotliwości, której głośność może być regulowana przez korektor niezależnie od pozostałych części. Im więcej dróg ma korektor, tym dokładniej pozwala dostosować ogólny dźwięk głośników radia samochodowego. Należy jednak pamiętać, że korektory wielodrożne są dość trudne w konfiguracji, dlatego polecane są przede wszystkim doświadczonym użytkownikom.

Liczba ustawień wstępnych (presetów), dostępnych w korektorze radia samochodowego.

Obecność takich ustawień może znacznie uprościć regulację: wybór odpowiedniego ustawienia wstępnego jest łatwiejszy, niż ręczna regulacja każdego pasma korektora. Przy czym ustawienia wstępne są często dobierane przez producenta pod określone gatunki muzyki i mają odpowiednie nazwy - „Rock”, „Pop”, „Jazz” itp .; to jeszcze bardziej ułatwia zadanie. A im więcej ustawień wstępnych w urządzeniu, tym szerszy wybór dla użytkownika. W niektórych radiach samochodowych, oprócz tych, których oprogramowanie układowe było zaktualizowane z góry, dostępne są również presety użytkownika - można je wcześniej zaprogramować i włączyć w ten sam sposób jak te wstępne.

Rodzaj regulatora głośności, przewidziany w radiu samochodowym. Najczęściej, w tej roli wykorzystywane są pokrętła, czujniki dotykowe lub przyciski mechaniczne; tutaj znajduje się bardziej szczegółowy opis każdej z tych opcji.

- Pokrętło. Tradycyjny regulator w postaci okrągłego pokrętła, które w naszych czasach nie traci popularności - to właśnie ono jest montowane w większości nowoczesnych radioodbiorników samochodowych. Przewaga ta wynika m.in. z tego, że pokrętło jest kompatybilne zarówno z cyfrowymi, jak i analogowymi układami regulacji głośności, co oznacza, że może być stosowane w urządzeniach o dowolnym poziomie, od najbardziej zaawansowanych po najprostsze i niedrogie. Dodatkowo, taki regulator zauważalnie wyróżnia się na panelu radia, dzięki czemu można go znaleźć i obrócić nawet nie patrząc na niego, nie odwracając uwagi od drogi. Do wad pokręteł można odnieść tylko pewną uciążliwość w porównaniu z przyciskami i czujnikami, ale ten punkt rzadko ma znaczenie.

- Przyciski mechaniczne. Tradycyjne przyciski mechaniczne - a dokładniej, najczęściej tylko jeden dwukierunkowy przycisk, pionowy lub poziomy. W przeciwieństwie do opisanych powyżej pokręteł, mogą być używane tylko z pętlami cyfrowej regulacji głośności; Dlatego, większość radioodtwarzaczy z przyciskami - to zaawansowane urządzenia o rozbudowanej funkcjonalności i standardowym rozmiarze co najmn...iej 2DIN (lub ekranie co najmniej 5”, dla standardowych modeli). W takich przypadkach przewaga przycisków nad pokrętłami jest taka, że taki przycisk można zrobić bardzo wąskim i zamontować nawet na bardzo cienkiej ramie ekranu, natomiast uchwyt wymaga dość szerokiego dodatkowego panelu. A jeśli porównamy opcję tę z czujnikami, przyciski mechaniczne są nieco tańsze i można nimi sterować na ślepo, nie odrywając wzroku od drogi. Z drugiej strony, mechaniczne przyciski zużywają się w trakcie użytkowania, co zmniejsza niezawodność, a wielu użytkowników po prostu preferuje czujniki bardziej, niż przyciski. Z tych czy innych powodów, opcja ta jest stosunkowo rzadka.

- Przyciski dotykowe. Sterowanie w postaci przycisków, które reagują nie na naciśnięcie, a na dotyk. Podobnie, jak przyciski mechaniczne (patrz wyżej), taki regulator jest kompatybilny tylko z cyfrową regulacją głośności i jest używany głównie w zaawansowanych radioodbiornikach z dużymi ekranami. Jednocześnie, przyciski dotykowe nadają urządzeniu najbardziej zaawansowany i „technologiczny” wygląd, który jest atrakcyjny dla wielu użytkowników z estetycznego punktu widzenia. Główną wadą opcji tej jest to, że przyciski dotykowe zwykle nie wystają z panelu - więc prawie niemożliwe jest znalezienie pożądanego czujnika na ślepo i podczas sterowania trzeba odwracać uwagę od drogi. Jednak, przy mniej lub bardziej przyzwoitych umiejętnościach prowadzenia pojazdu i należytej staranności, szczegół ten nie jest poważnym mankamentem, dlatego tego typu sterowanie w radioodtwarzaczach wysokiej jakości stosuje się znacznie częściej, niż tradycyjne przyciski.

- Zdalne sterowanie. Radioodtwarzacz posiada pilot w zestawie. Funkcja ta będzie wygodna przede wszystkim dla pasażerów siedzących za kierowcą - nie można dosięgnąć radia z tylnych siedzeń. Ponadto, piloty często mają więcej klawiszy, niż standardowy panel sterowania, co pozwala na dostęp do różnych dodatkowych funkcji w podróży, bez zagłębiania się w ustawienia.

- Pilot na kierownicę. Pilot (patrz wyżej) z możliwością montażu na kierownicy. Taki pilot pozwala kierowcy sterować funkcjami radia bez zdejmowania rąk z kierownicy, a tym samym nie rozpraszając się podczas jazdy.

- Sterowanie za pomocą standardowych przycisków na kierownicy. Możliwość sterowania radiem samochodowym za pomocą standardowych przycisków, przewidzianych na kierownicy do tego celu. Funkcja ta jest podobna do opisanego powyżej pilota w kierownicy, z tą różnicą, że „pilot” w tym przypadku jest wbudowany bezpośrednio w kierownicę. Przed zakupem takiego radia konieczne jest wyjaśnienie jego kompatybilności z konkretnym modelem samochodu.

- Sterowanie ze smartfona. Dostępność oprogramowania (aplikacji) umożliwiającego sterowanie radiem samochodowym za pomocą smartfona, tabletu itp. Nie chodzi tylko o przełączanie utworów w telefonie, ale o pełną regulację wszystkich funkcji urządzenia.

- Sterowanie głosem. Mo...żliwość sterowania radiem samochodowym za pomocą poleceń głosowych. Implementacja takiej kontroli może być różna: w niektórych modelach, aby ją aktywować, trzeba nacisnąć przycisk, podczas gdy inne nieustannie „słuchają” otoczenia i natychmiast reagują na słowa kodowe. W każdym razie, funkcja ta pozwala kierowcy sterować radiem bez odwracania wzroku od drogi, co ma pozytywny wpływ na bezpieczeństwo ruchu. Należy zauważyć, że w czystej postaci sterowanie głosem we współczesnych radiach samochodowych staje się coraz mniej powszechne, wypierane przez zaawansowane technologie, takie jak CarPlay i Android Auto (patrz „Funkcje sterowania”), które obejmują również funkcje głosowe.

- system Apple CarPlay. Radio samochodowe obsługuje technologię CarPlay. Technologia ta jest przeznaczona do łączenia z radiem samochodowym urządzeń przenośnych firmy Apple, przede wszystkim iPhone'a, chociaż technicznie możliwa jest praca z dowolnym gadżetem „Apple” z systemem iOS 7.1 lub nowszym, a także firmowym złączem 8-pin Lightning. Dzięki tej technologii wiele funkcji smartfona (m.in. asystent głosowy Siri, nawigacja, sterowanie połączeniami i wiadomościami, a także muzyka) są zintegrowane do radia; korzystanie z nich za pośrednictwem elektroniki pokładowej może być znacznie wygodniejsze niż trzymanie iPhone'a w rękach. Przy tym CarPlay kładzie szczególny nacisk na bezpieczeństwo: został zaprojektowany z maksymalnym wykorzystaniem sterowania głosowego, tak aby kierowca jak najmniej patrzył na ekran radia. Przykładowo, wspomniane komunikaty można dyktować głosem i odsłuchiwać „w wykonaniu” Siri. Samo połączenie odbywa się przewodowo, poprzez wspomniane złącze Lightning.

- System Android Auto. Radio samochodowe obsługuje technologię Android Auto. Podobnie, jak opisany powyżej CarPlay, technologia ta ma na celu łączenie urządzeń przenośnych z pokładową elektroniką samochodową – tylko, jak można się domyślić po nazwie, w tym przypadku mówimy o gadżetach z systemem operacyjnym Android. Po podłączeniu takiego gadżetu radio samochodowe faktycznie pełni rolę zewnętrznego wyświetlacza urządzenia mobilnego, z zoptymalizowanym interfejsem i odpowiednimi możliwościami. Funkcje dostępne w Android Auto obejmują nawigację (w tym dostęp do zewnętrznych anten i modułów GPS przez urządzenia mobilne), sterowanie muzyką, odbieranie i wykonywanie połączeń, słuchanie i pisanie SMS-ów oraz surfowanie w Internecie. Praca z Android Auto jest dostępna tylko dla wersji Android 5.0 Lollipop i nowszych; ponadto, jeśli urządzenie mobilne korzysta z zastrzeżonego oprogramowania, jego kompatybilność z radiem warto wyjaśnić osobno.

Rodzaj złączy używanych do podłączenia systemu głośnikowego do radia samochodowego (innymi słowy, głośników).

- RCA. W przypadku tego połączenia dla podłączenia radia i głośników używane są złącza tulipanowe; jest oddzielne złącze dla każdego głośnika. Taki interfejs jest raczej trudny do podłączenia, więc jest stosunkowo rzadki.

- ISO. Interfejs używany do łączenia się z radiem, akustyką i zasilaniem. Jest to pojedyncza wtyczka, do której podłączone są wszystkie odpowiednie przewody. Dzięki temu proces instalacji radia z interfejsem ISO jest tak prosty, jak to tylko możliwe: wystarczy podłączyć wtyczkę do odpowiedniego gniazda - i urządzenie jest gotowe do użycia. Większość samochodów ostatnich lat produkcji wyposażona jest w złącze ISO, a jeśli nie jest ono dostępne, można je kupić i zamontować osobno.

- ISO / RCA. Główne połączenie w takich radioodtwarzaczach odbywa się zgodnie ze standardem ISO, a interfejs RCA służy jako dodatkowe - np. do wyjścia na subwoofer.

Liczba wyjść liniowych (patrz wyżej) przewidziana w konstrukcji radia. Należy zauważyć, że zwykle te wyjścia wykorzystują złącza RCA ("cinch"), a format analogowy pozwala na przesyłanie tylko jednego kanału audio. Dlatego do pracy z sygnałem stereo potrzebne są dwa złącza RCA, a para takich gniazd jest uważana za jedno wyjście liniowe - zestaw przeznaczony do jednego zestawu głośników stereo. Główną różnicą między tym interfejsem a tym samym RCA, którym podłącza się głośniki (patrz wyżej), jest to, że wyjście liniowe otrzymuje sygnał z przedwzmacniacza, który nie nadaje się do zasilania pasywnej akustyki. Sygnał ten należy skierować do głośników aktywnych lub zewnętrznego wzmacniacza (gdy głośnik jest podłączony do wyjścia wzmacniacza mocy przeznaczonego dla głośników pasywnych).