Długość ostrza jest zwykle mierzona od czubka do szyi (zgrubienie między ostrzem a rękojeścią). Wartość tego parametru wynika przede wszystkim z rodzaju noża. Na przykład w
modelach czyszczących rzadko przekracza 12 cm - w przeciwnym razie praca z małymi okrągłymi produktami byłaby niewygodna). Wśród
bochenków chleba natomiast rzadko spotyka się ostrza krótsze niż 20 cm – bochenki chleba mogą być dość grube, co wymaga odpowiedniego noża itp. Jednak noże tego samego typu mogą również znacznie różnić się długością. W większości przypadków można zastosować tę zasadę: dłuższy nóż pozwala na pracę z większymi kawałkami jedzenia, ale mniej „zwinny”, a długość ostrza może wpłynąć na cenę.
Kraj pochodzenia marki, pod którą sprzedawany jest nóż kuchenny. Z reguły wskazuje na to „ojczyzna” firmy-producenta lub lokalizacja jej siedziby.
Istnieje wiele stereotypów związanych z „narodowością” marek i produktów, jednak większość z nich w naszych czasach nie ma podstaw. Po pierwsze, rzeczywiste miejsce produkcji często różni się od kraju pochodzenia marki. Po drugie, jakość produktu zależy nie tyle od położenia geograficznego, ile od polityki danej firmy i tego, jak rzetelnie ta jakość jest w niej kontrolowana. Dlatego warto zwracać uwagę na kraj pochodzenia marki tylko wtedy, gdy zasadniczo chcesz lub (nie chcesz) wspierać producenta z określonego państwa. Jakość najlepiej ocenia się na podstawie reputacji danej marki i ogólnej kategorii cenowej. Jednak
japońskie noże kuchenne wyraźnie różnią się jakością od innych producentów.
Noże belgijskie i
szwajcarskie są znane dzięki markom BergHoff, Vinzer i Victorinox. Natomiast
noże brazylijskie również są pożądane w kuchni ze względu na dobry stosunek ceny do jakości marki Tramontina.
