Porównanie Yamaha RX-V681 vs Yamaha RX-V679

Funkcja ta automatycznie dostosowuje poziom głośności dźwięku, gdy zmienia się on gwałtownie. Taka potrzeba wiąże się np. z tym, że jeden film może zawierać zarówno dialogi, jak i intensywne efekty specjalne; w rezultacie przy niskim poziomie głośności rozmowy mogą być czasami słabo słyszalne, a przy wysokim poziomie głośności dźwięk może okresowo „uderzać w uszy” i przeszkadzać innym. Ponadto przy oglądaniu telewizji wiele osób prawdopodobnie napotykało reklamy, które brzmią zauważalnie głośniej niż podstawowy program. Automatyczne dostosowanie głośności zwiększa głośność przy niskiej mocy sygnału audio i obniża ją przy wysokiej, pomagając w ten sposób uniknąć dyskomfortu związanego ze zbyt głośnym dźwiękiem przy zachowaniu normalnej słyszalności.

Wskaźnik ten określa ilość zewnętrznego szumu, który towarzyszy dźwiękowi wychodzącemu ze wzmacniacza odbiornika. Jest to wygodne, ponieważ uwzględnia prawie wszystkie możliwe znaczące dźwięki - zarówno generowane przez samo urządzenie, jak i spowodowane przyczynami zewnętrznymi. Im wyższy stosunek sygnału do szumu, tym niższy poziom hałasu w porównaniu z sygnałem głównym, tym czystszy będzie dźwięk wzmacniacza. Odczyt 70-80 dB jest uważany za normalny dla większości elektroniki użytkowej, ale w amplitunerach, które zwykle są urządzeniami klasy premium, można go nazwać zadowalającym. W najbardziej zaawansowanych modelach wskaźnik ten może znacznie przekroczyć 100 dB.

Zakres częstotliwości dźwięku, jakie odbiornik jest w stanie wyprowadzić (parametr ten można również określić dla modeli bez własnego wzmacniacza, więcej szczegółów w rozdziale „Liczba kanałów”). Od tego parametru zależy kompletność przesyłanego dźwięku; Oczywiście jakość dźwięku jako całości silnie zależy od wielu innych czynników (np. pasmo przenoszenia), ale im szerszy zakres częstotliwości, tym mniejsze ryzyko, że wzmacniacz całkowicie „odetnie” jakąś część dźwięk. Z drugiej strony należy pamiętać, że normalny zakres słyszenia ludzkiego ucha wynosi około 16 - 20 000 Hz, a odchylenia od tych granic są dość niewielkie. I choć wiele nowoczesnych odbiorników zapewnia znacznie szerszy zakres częstotliwości, jest to bardziej chwyt marketingowy niż naprawdę znaczący wskaźnik (lub rodzaj „ubocznej wady” w konstrukcji wysokiej jakości wzmacniacza).

Warto również wziąć pod uwagę, że do odtworzenia pełnej kompletności częstotliwości wzmacniacza potrzebne będą również głośniki o odpowiedniej charakterystyce.

Odbiornik może pracować w trybach Bi-amping i/lub Tri-amping.

Podstawową zasadą obu tych trybów jest to, że sygnał audio jest podzielony na kilka pasm częstotliwości (basy i wysokie tony dla Bi-ampingu, w przypadku Tri-ampingu środkowe częstotliwości są rozdzielone osobno), a każde pasmo jest przetwarzane przez własny wzmacniacz i wyjście do własnego, wyspecjalizowanego zestawu głośników.... W ten sposób można osiągnąć zauważalną poprawę jakości dźwięku. Należy jednak pamiętać, że konkretna implementacja tej funkcji w odbiornikach AV może być inna. Najprostsza opcja obejmuje dwa lub trzy wbudowane wzmacniacze mocy, z których każdy wysyła cały zakres audio do własnego zestawu złączy. Do takiego urządzenia należy podłączyć zewnętrzną zwrotnicę (filtr częstotliwości) lub głośniki z wbudowanymi filtrami dla każdego pasma częstotliwości. Bardziej zaawansowane odbiorniki mogą być wyposażone we własne, wbudowane zwrotnice i w takich przypadkach tylko część zakresu częstotliwości jest wyprowadzana do każdego wzmacniacza za pomocą zestawu złączy; eliminuje to potrzebę stosowania zewnętrznych filtrów częstotliwości. Jednak w każdym przypadku, aby użyć bi/tri-ampingu, potrzebne będą głośniki obsługujące ten format połączenia.

- AirPlay. Technologia przesyłania danych multimedialnych przez połączenie bezprzewodowe ( Wi-Fi). Opracowany przez firmę Apple jest przeznaczony głównie do nadawania treści z różnych urządzeń „Apple” (głównie przenośnych gadżetów) do kompatybilnych urządzeń zewnętrznych. Umożliwia przesyłanie plików audio (w przypadku strumieniowego przesyłania dźwięku, specyficzne informacje można znaleźć w części „Tuner i odtwarzanie”), a także obrazów, danych tekstowych, a nawet wideo. Obecność AirPlay w odbiorniku pozwoli na podłączenie do niego sprzętu Apple obsługującego tę technologię do bezpośredniego odtwarzania, a także wyświetlanie informacji o plikach na zewnętrznym ekranie (np. TV) - tytuł utworu, nazwisko wykonawcy itp. .

- AirPlay 2. Druga wersja powyższej technologii AirPlay, wydana w 2018 roku. Jedną z głównych innowacji wprowadzonych w tej aktualizacji jest obsługa formatu „multiroom” - możliwość jednoczesnego nadawania kilku oddzielnych sygnałów audio do różnych kompatybilnych urządzeń zainstalowanych w różnych lokalizacjach. Można więc np. Włączyć kolejny odcinek swojego ulubionego serialu z iPhone'a na telewizorze w salonie, a w kuchni - relaksującą muzykę z iPoda itp. Dodatkowo AirPlay 2 otrzymało szereg inne ulepszenia - ulepszone buforowanie, możliwość przesyłania strumieniowej akustyki stereo, a także obsługa sterowania głosem przez Siri.

- Chromecast. Oryginalna nazwa to Google Cast. Technologia rozpowszechniania treści na urządzenia zewnętrzne opracowana przez Google. Umożliwia przesyłanie obrazu i dźwięku z komputera lub urządzenia mobilnego do amplitunera AV, nadawanie odbywa się standardowo przez Wi-Fi, podczas gdy odbiornik i źródło sygnału muszą znajdować się w tej samej sieci Wi-Fi (z wyjątkiem Odtwarzacze multimedialne Chromecast). Technologia Chromecast obsługuje dwa tryby - w rzeczywistości nadawanie przez specjalne aplikacje (dostępne dla systemów Windows, macOS, Android i iOS) oraz „tworzenie kopii lustrzanych” treści otwieranych w przeglądarce Google Chrome na ekranie zewnętrznym.

- Wi-Fi. Interfejs bezprzewodowy używany głównie do budowy sieci komputerowych. W związku z tym odbiorniki AV mogą potrzebować go przede wszystkim do realizacji funkcji sieciowych - strumieniowego przesyłania dźwięku, radia internetowego (patrz Tuner i odtwarzanie), AirPlay (patrz wyżej), DLNA (patrz poniżej). Połączenie z sieciami komputerowymi można również przeprowadzić za pośrednictwem przewodowego interfejsu LAN(patrz poniżej), jednak Wi-Fi jest wygodniejsze ze względu na brak przewodów i możliwość pracy przez przeszkody (w tym ściany) w odległości kilkudziesięciu metrów. Ponadto w niektórych modelach technologia ta może być również wykorzystywana do bezpośredniej komunikacji z innymi urządzeniami - na przykład do używania smartfona lub tabletu jako pilota lub do transmitowania wideo na żywo za pomocą technologii Miracast lub w innym podobnym formacie.

- Bluetooth. Technologia bezpośredniej komunikacji bezprzewodowej między różnymi urządzeniami elektronicznymi; działa na odległość około 10 m, chociaż niektóre specyficzne formaty pracy zapewniają większy zasięg. Technicznie może być używany do różnych celów, w zależności od protokołów obsługiwanych przez dane urządzenie; W amplitunerach AV najczęściej stosowane są dwa protokoły A2DP do bezprzewodowej transmisji dźwięku i AVRCP do zdalnego sterowania. W pierwszym przypadku zwykle mówimy o przesłaniu sygnału z urządzenia zewnętrznego (smartfona, laptopa itp.) Do odbiornika; teoretycznie możliwa jest również opcja odwrotna - nadawanie dźwięku do słuchawek Bluetooth lub akustyki, ale z wielu powodów ten format pracy prawie nigdy nie występuje w amplitunerach AV. AVRCP z kolei pozwala na użycie zewnętrznego gadżetu (na przykład tego samego smartfona) jako pilota.

- LAN. Standardowy interfejs do przewodowego podłączenia różnych urządzeń (w tym amplitunerów) do sieci komputerowych, m.in. dostęp do Internetu. Ze względu na obecność przewodu połączenie jest mniej wygodne niż opisane powyżej Wi-Fi. Z drugiej strony połączenie LAN wygrywa pod względem niezawodności połączenia i rzeczywistej szybkości przesyłania danych - zwłaszcza jeśli w sieci jest wiele urządzeń bezprzewodowych i załadowane są kanały Wi-Fi (co jest dość powszechne, ponieważ moduły Wi-Fi są bardzo popularne we współczesnej elektronice). Dlatego do pracy z dużymi ilościami danych - na przykład oglądania wideo w wysokiej rozdzielczości przez DLNA (patrz poniżej) - lepiej nadaje się sieć LAN.

- RS-232. Przewodowy interfejs, który pierwotnie pojawił się w technologii komputerowej. W amplitunerach można to nazwać usługowym: zawartość nie jest przesyłana przez to złącze, ale dzięki niemu można podłączyć urządzenie do komputera i zdalnie zmieniać ustawienia, a także aktualizować oprogramowanie.

- MHL. Szybki przewodowy interfejs do przesyłania danych multimedialnych (wideo i audio) z urządzeń mobilnych na ekrany zewnętrzne. Przepustowość pozwala na pracę z obrazami o wysokiej, a nawet ultra wysokiej rozdzielczości, a także z wielokanałowym dźwiękiem. Ponadto po podłączeniu gadżet można naładować. W urządzeniach mobilnych sygnał MHL jest wyprowadzany przez standardowy port microUSB; a rolę wejścia w amplitunerach AV (i innych urządzeniach stacjonarnych) pełni złącze HDMI (patrz poniżej) - ale nie byle jakie, ale tylko początkowo kompatybilne z MHL i noszące odpowiednie oznaczenie. Dostępne są adaptery do podłączenia do zwykłego HDMI, ale dodatkowe funkcje (jak samo ładowanie) przy takim połączeniu mogą nie być dostępne.

- DLNA. Technologia używana do integracji różnych urządzeń elektronicznych w jedną cyfrową sieć z możliwością bezpośredniej wymiany treści. Urządzenia, dla których deklarowana jest obsługa tego standardu, mogą skutecznie komunikować się niezależnie od producenta. Amplituner AV z DLNA może na przykład odtwarzać film bezpośrednio z dysku twardego komputera w sąsiednim pokoju lub przesyłać zdjęcia ze smartfona do telewizora. Połączenie z siecią można przeprowadzić zarówno przewodowo (LAN), jak i bezprzewodowo (Wi-Fi, patrz wyżej).

- Negocjacja zdalnego sterowania. Funkcja umożliwiająca podłączenie amplitunera AV do innego urządzenia (takiego jak odtwarzacz Blu-ray lub zewnętrzny wzmacniacz) i sterowanie obydwoma urządzeniami za pomocą jednego pilota. Kupując sprzęt o podobnej funkcji konieczne jest doprecyzowanie kompatybilności - z reguły w takim „pakiecie” może pracować tylko sprzęt jednego producenta, a nawet w takich przypadkach możliwe są własne niuanse po uzgodnieniu.

- Asystent głosowy. Odbiornik obsługuje asystenta głosowego. W naszych czasach najpopularniejsi są następujący asystenci:

• Google Assistant
• Apple Siri
  
• Amazon Alexa

Możliwe są jednak inne rozwiązania. W każdym razie należy zauważyć, że nie mówimy o asystencie wbudowanym w sam odbiornik, ale o kompatybilności z urządzeniami zewnętrznymi, które mają tę funkcję (na przykład ze smartfonem lub tabletem). Ale nawet taka kompatybilność pozwala wydawać komendy do odbiornika głosem - jest to często wygodniejsze niż bardziej tradycyjne metody sterowania. Konkretny zestaw obsługiwanych poleceń i języków może się różnić w zależności od asystenta głosowego i jego konkretnej wersji.

Dekoder można ogólnie określić jako standard, w którym nagrywany jest dźwięk cyfrowy (często wielokanałowy). Do normalnego odtwarzania takiego dźwięku urządzenie musi obsługiwać odpowiedni dekoder. Dolby Digital i DTS były pierwszymi oznakami dekodowania wielokanałowego, stopniowo ulepszając i wprowadzając nowe chipy. Ostatnie etapy na 2020 rok to dekodery Dolby Atmos i DTS X. A pośrednie to Dolby TrueHD, Dolby Pro Logic II, DTS-HD, DTS ES, DTS Neural:X, DTS Neo (6,X).

-Dolby Atmos. Dekoder, który nie wykorzystuje sztywnego podziału dźwięku na kanały, ale przetwarzanie obiektów audio, dzięki czemu może być używany z prawie dowolną liczbą kanałów w systemie odtwarzającym - dźwięk zostanie podzielony między kanały tak, aby każdy obiekt audio jest słyszalny jak najbliżej zamierzonego miejsca. W przypadku Dolby Atmos głośniki sufitowe (lub głośniki skierowane w sufit) są uważane za wysoce pożądane. Jednak w ostateczności można się bez nich obejść.

- DTS X. Analog do Dolby Atmos opisanego powyżej, gdy dźwięk jest rozprowadzany nie przez oddzielne kanały, ale przez obiekty audio. Sygnał cyfrowy zawiera informacje o tym, gdzie (zgodnie z i...ntencją reżysera) powinien znajdować się słyszalny przez użytkownika obiekt i w jaki sposób powinien się poruszać, a procesor urządzenia odtwarzającego przetwarza tę informację i określa, jak dokładnie dźwięk ma być rozłożony na dostępnym kanałów w celu uzyskania wymaganej lokalizacji. Dzięki temu DTS X nie jest przywiązany do określonej liczby kanałów dźwiękowych – może ich być tyle, ile chcesz, system automatycznie podzieli dźwięk na nie, osiągając pożądany dźwięk. Zwróć też uwagę, że ten dekoder umożliwia oddzielną regulację głośności okien dialogowych.

Wejście Phono w konstrukcji amplitunera AV.

To wejście służy do podłączania gramofonów. Pomimo powszechnej popularności nośników cyfrowych, klasyczne płyty winylowe nigdy nie opuszczają sceny. I to nie tylko nostalgia: wielu audiofilów uważa, że płyta zapewnia najbardziej autentyczny i kompletny dźwięk, dlatego gramofony są dość powszechne w systemach audio high-end. Jednak dźwięk z takiego odtwarzacza trzeba przepuścić przez przedwzmacniacz gramofonowy, inaczej nie można mówić o żadnej jakości. W tym celu wysokiej klasy sprzęt, w tym amplitunery AV, zapewnia wejście Phono: sygnał odbierany na tym wejściu jest podawany do wbudowanego przedwzmacniacza gramofonowego. Pozwala to na bezpośrednie podłączenie gramofonów bez dodatkowego wyposażenia zewnętrznego.

Należy pamiętać, że przedwzmacniacz gramofonowy można zaprojektować pod różne typy przetworników - MM lub MC; dlatego przed podłączeniem warto sprawdzić, czy wejście phono jest kompatybilne z przetwornikiem twojego gramofonu. Jednak wiele odbiorników z tą funkcją jest wyposażonych w uniwersalny przedwzmacniacz gramofonowy MM / MC.

Moc pobierana przez odbiornik w trybie czuwania. Większość nowoczesnej elektroniki klasy premium po „wyłączeniu” (z pilota lub panelu sterowania) nie jest całkowicie wyłączana, ale przechodzi w tryb gotowości - z wielu powodów ta opcja jest uważana za lepszą niż całkowite wyłączenie. Wymaga zużycia energii elektrycznej, ale zwykle jest bardzo niskie. Jednocześnie, jeśli planujesz np. wyjechać z domu na dłuższy czas, jest prawdopodobne, że z ekonomicznego punktu widzenia uzasadnione będzie całkowite odłączenie systemu audio.

Dostępność w zestawie odbiornika pilota z możliwością "uczenia się" - programowania poszczególnych przycisków na życzenie użytkownika. Dzięki temu możesz dostosować pilota do własnych preferencji zamiast mieć do czynienia z ustawieniami fabrycznymi (które nie zawsze są optymalne dla różnych osób).