Porównanie SELECT GTA 1000 vs Salmo Supreme Ice 2010RD

Liczba łożysk przewidziana dla konstrukcji cewki. Łożyska stosowane są w celu zmniejszenia tarcia obracających się części, co z jednej strony chroni takie części przed zużyciem, a z drugiej zmniejsza niepotrzebne siły wydatkowane podczas obracania rączki. W związku z tym im więcej łożysk, tym więcej jednostek ciernych jest chronionych i tym lepiej cewka jest „zoptymalizowana”; parametr ten jest dobrym wskaźnikiem ogólnej klasy produktu. Jednocześnie konieczna jest ocena różnych modeli z uwzględnieniem ich przeznaczenia (patrz „Typ”).

Tak więc w kołowrotkach muchowych, nawet dość drogich, zwykle przewidziano 1 łożysko - w miejscu montażu bębna na wsporniku przeznaczonym do mocowania do wędki. Jest to właściwie jedyna istotna jednostka cierna, więc więcej łożysk po prostu nie jest potrzebnych. W przypadku kołowrotków castingowych liczba ta waha się od 1 w stosunkowo prostych wersjach do 6-7 w wersji klasy premium. A w trybie bezwładnościowym liczba łożysk może sięgać kilkudziesięciu.

Typ sprzęgła opisuje położenie mechanizmu hamulca ciernego znajdującego się w bębnie i odpowiednio pokrętło do jego regulacji.

Sam hamulec cierny odpowiada za osłabienie kołowrotka przy krytycznej sile: gdy obciążenie znacznie wzrośnie, prawidłowo ustawione sprzęgło cierne zwalnia część linki, zapobiegając jej zerwaniu. Ale specyficzna siła uruchamiania może się różnić: niektórzy wędkarze wolą maksymalnie poluzować hamulec, pozwalając na ślizganie się linki z dość słabymi szarpnięciami, podczas gdy inni, przeciwnie, napinają ją, umożliwiając uruchomienie tylko wtedy, gdy siła zrywająca jest niebezpiecznie blisko . A w niektórych sytuacjach musisz zmienić ustawienia już w trakcie gry. Wygoda takiej regulacji jest jednym z czynników wpływających na rodzaj sprzęgła. Ponadto cechy konstrukcyjne mogą wynikać z przeznaczenia cewki. Konkretne opcje mogą być następujące:

- Przód. Sprzęgło umieszczone bezpośrednio w bębnie z pokrętłem regulacyjnym z przodu kołowrotka. Jest stosowany w modelach bezwładnościowych (patrz „Typ”). Jest nieco lżejszy i prostszy w konstrukcji niż tylny, dzięki czemu dobrze nadaje się do lekkiego sprzętu (na przykład podczas łowienia na zapałkę). Ale regulacja takiego hamulca z jednej strony jest płynniejsza i dokładniejsza niż tylnego, z drugiej strony nie jest tak wygodna przy regulacji „w locie” i wymaga pewnych umiejętności. Ponadto przednie sprzęgło jest bardziej...wrażliwe na zabrudzenia.

- Tył. Kolejna opcja umieszczania sprzęgła w modelach bezwładnościowych. Swoją nazwę zawdzięcza temu, że sprzęgło znajduje się za szpulą, a pokrętło regulacji znajduje się z tyłu szpuli. Takie kołowrotki pozwalają na łatwą regulację hamulca już w trakcie gry, a ich wyważenie jest nieco wygodniejsze niż kołowrotków z napędem na przednie koła, ponieważ konstrukcja nie ma charakterystycznej „przewagi” do przodu. Z drugiej strony regulacja w tym przypadku jest mniej dokładna, a same kołowrotki są nieco większe i cięższe, przez co słabo nadają się do ultralekkiego sprzętu.

- Bok. Takie umieszczenie sprzęgła jest typowe dla cewek castingowych - nie ma sensu stosować innych opcji w podobnych modelach, a także umieszczać sprzęgła bocznego w modelu bezinercyjnym.

Ilość żyłki, która może się zmieścić na głównej szpuli szpuli przy normalnym nawinięciu. Jest on określany jako stosunek dwóch liczb, z których pierwsza odpowiada długości nawijanej linii w metrach, a druga grubości w milimetrach: na przykład liczby 200 / 0,45 wskazują, że do 200 m żyłka o grubości 0,45 mm zmieści się na rolce.

Dla różnych rodzajów połowów istnieją zalecenia dotyczące optymalnej wartości tego parametru; można je znaleźć w dedykowanych źródłach. Tutaj zauważamy, że pojemność szpuli jest wskazana wyłącznie dla gładkiej linii; w przypadku korzystania z plecionego przewodu rzeczywista wydajność może się znacznie różnić.

Całkowita waga kołowrotka (tylko samo urządzenie, bez linki). Parametr ten jest ważny przede wszystkim dla tych, którzy kupują sprzęt klasy „ultralekki” - w takim sprzęcie walka toczy się, jak mówią, o każdy dodatkowy gram. W innych przypadkach nie można zwracać szczególnej uwagi na wagę.