Porównanie Aiko BERKUT-150 EL vs Valberg FRS-49 KL

Typ określa główne przeznaczenie i niektóre cechy konstrukcyjne sejfu.

- Meble / biuro. Sejfy wolnostojące ogólnego przeznaczenia; odmiana biurowa jest nieco większa niż meblowa, ale poza tym ich cechy są identyczne, dlatego oba typy łączy się w jeden. Są to dość proste produkty o stosunkowo niskiej odporności na otwieranie i bez ognioodporności, nieprzeznaczone do przechowywania broni i nie zaprojektowane z myślą o łatwości przenoszenia (więcej szczegółów w odpowiednich punktach poniżej). Przeznaczone są przede wszystkim do ochrony informacji o niskim stopniu tajności – np. dokumentów handlowych „do użytku służbowego”.

- Wbudowany. W tej kategorii znajdują się wszystkie modele sejfów przeznaczone do montażu we wnęce ściennej - tak, aby na zewnątrz znajdował się tylko panel przedni z drzwiami. Jeżeli sejf spełnia to kryterium, należy do sejfu do zabudowy, niezależnie od stopnia odporności na włamanie i/lub ognioodporność. Zaletą takich magazynów jest minimalna zajmowana przestrzeń; ponadto sejf ścienny można łatwo ukryć np. pod obrazem. Z drugiej strony sam proces osadzania jest dość kłopotliwy, a przeniesienie sejfu w inne miejsce może stać się poważnym problemem. A odporność na włamanie takich modeli zwykle nie jest bardzo wysoka - w praktyce jest to bezpośrednio związane z charakterystyką podstawy, w której montowany jest sejf.

- Odporny na włamanie.... Sejfy uniwersalne, które nie posiadają żadnej z niżej opisanych specjalizacji, a jednocześnie odpowiadają klasie odporności na włamanie (patrz odpowiedni punkt) nie niższej niż I.

- Ognioodporny. Sejfy ogólnego przeznaczenia, które nie należą do typów opisanych poniżej i mają odporność ogniową (patrz „Klasa odporności ogniowej”) 30B lub wyższą. Należy pamiętać, że głównym celem takich magazynów nie jest zapewnienie tajemnicy, ale ochrona zawartości na wypadek pożaru: nawet najprostszy sejf ognioodporny będzie w stanie w pewnym stopniu zabezpieczyć umieszczone w nim dokumenty , ale niezawodność zamków i odporność takich modeli na włamanie jest bardzo skromna.

- Odporny na włamanie. Modele, które łączą w sobie właściwości dwóch opisanych powyżej typów „odpornych”: ogólnego przeznaczenia, odporności na włamanie nie niższej niż I i odporności ogniowej nie niższej niż 30B.

- Zbrojownia. Specjalistyczny typ sejfów przeznaczony do przechowywania broni i amunicji. Takie modele mogą mieć urządzenia ułatwiające umieszczanie beczek, a także dodatkowe przedziały na amunicję (patrz „Przedział nabojów”). Kolejną charakterystyczną cechą sejfów na broń jest możliwość montażu (patrz niżej) – taki wymóg często występuje w ustawodawstwach różnych krajów. Należy zauważyć, że obecność takiego magazynu może być jednym z warunków wydania pozwolenia na broń, a specyficzne wymagania dotyczące sejfu na broń w takich przypadkach są również określone w prawie. Dlatego przed zakupem takiego modelu warto sprawdzić jego zgodność z lokalnymi wymaganiami.

- Kaucja. Specyficzny rodzaj sejfów wykorzystywanych w punktach sprzedaży detalicznej, kantorach i innych miejscach, w których stale mamy do czynienia z dużą ilością gotówki. Główną cechą takich magazynów jest obecność dodatkowej (gotówki) komory nad główną. Taka przegródka otwiera się swobodnie, bez klucza lub innego podobnego ograniczenia, a po jej zamknięciu cała znajdująca się w niej zawartość (pieniądze, papiery wartościowe itp.) zostaje automatycznie przeniesiona do dolnej, chronionej komory. Dzięki temu możliwe jest uzupełnienie zawartości głównej komory bez dostępu do niej. Odporność takich sejfów na włamanie jest stosunkowo niska, ponieważ są one cały czas pod nadzorem.

- Przenośny / Motoryzacyjny. Dwa rodzaje sejfów połączone w jeden według kryteriów małych rozmiarów i przenośności. Co więcej, każda opcja ma swoje własne cechy. Tak więc przenośne są często wyposażone w uchwyt ułatwiający transport w rękach, a samochodowe są tworzone z oczekiwaniem na określone miejsca instalacji: pod przednim siedzeniem jako drugi „schowek”, pod składanym segmentem z tyłu siedzisko, koło zapasowe w bagażniku itp. Oba podtypy mają możliwość zaczepienia (patrz niżej) - poza tym istnieje duże ryzyko kradzieży zawartości bezpośrednio z sejfu w celu późniejszego włamania.

- Archiwizacja / księgowość. Rodzaj sejfów, zaprojektowanych zgodnie z nazwą do przechowywania różnych dokumentów, ponadto dokumentów o niskim stopniu tajności. To ostatnie wynika z faktu, że modele archiwalno-księgowe charakteryzują się bardzo skromnymi cechami bezpieczeństwa: niewielka grubość ścianki, dość proste zamki na klucz, minimalna klasa odporności na włamanie (H0, patrz niżej) lub brak takiej klasy. W rzeczywistości zadaniem takich sejfów nie jest opieranie się profesjonalnemu włamaniu, ale ograniczanie dostępu zwykłym ludziom (na przykład pracownikom tej samej instytucji), którzy nie posiadają klucza.

- Sejf z termostatem. Sejf wyposażony w termostat - urządzenie do utrzymywania określonej temperatury wewnątrz. Takie modele są wykorzystywane głównie do przechowywania środków odurzających, psychotropowych, silnych, prekursorów i innych substancji, które wymagają nie tylko ograniczeń dostępu, ale także specjalnych warunków przechowywania. Wiele sejfów z termostatami jest początkowo pozycjonowanych jako „medyczne”, mogą zapewniać oddzielne ustawienia, które spełniają wymogi regulacyjne dotyczące przechowywania leków i dokumentów – na przykład tryb „przechowywanie w chłodnym miejscu”.

Objętość wewnętrznej przestrzeni sejfu. Zwykle parametr ten jest określany z uwzględnieniem traizerów i innych dodatkowych działów wewnętrznych. Ilość treści, które można jednorazowo umieścić w środku, zależy bezpośrednio od objętości; z drugiej strony wpływa na wymiary zewnętrzne i wagę magazynu.

Kraj, w którym wykonany jest sejf, jest dokładnie tym sejfem jako całością produktu. Relatywnie mówiąc, jeśli w zakładzie w Bułgarii weźmie się „pudełko” wyprodukowane w Chinach i włoży do niego niemiecki zamek, to Bułgaria jest wskazywana jako kraj pochodzenia.

Warto zauważyć, że jakość sejfu w niewielkim stopniu zależy od tego parametru – z ogólnych punktów warto przyjrzeć się raczej nie krajowi, ale marce i półki cenowej produktu.

Obecnie na rynku reprezentowane są następujące kraje-producenci sejfów: Bułgaria, Wielka Brytania, Niemcy, Włochy, Chiny, USA, Słowacja, Francja, Korea Południowa.

Parametr charakteryzujący stopień odporności sejfu na włamanie - czyli bezpośrednie uszkodzenie drzwi lub ściany w celu uzyskania dostępu do zawartości.

W krajach WNP klasyfikacja według GOST R 50862-2005 jest zwykle stosowana do oznaczania odporności na włamanie. Ta klasyfikacja obejmuje nie tylko odporność na uszkodzenia, ale także odporność zabezpieczonego sejfu na oderwanie i konieczne jest zakotwiczenie, aby sklasyfikować sejfy ważące mniej niż tonę (patrz poniżej). Odporność na oderwanie jest określana w prosty sposób - przez siłę potrzebną do zdjęcia z uchwytu; siła ta jest wyrażona w niutonach, 10 N odpowiada w przybliżeniu sile 1 kg. A do oceny odporności na uszkodzenia, tzw. jednostki oporu - czas łamania pomnożony przez współczynnik oporu użytego narzędzia. Dla każdego rodzaju narzędzia współczynniki są różne - na przykład od 1 do 5 dla dłuta, 5 dla wiertarki elektrycznej itp. Na przykład, jeśli próbka kontrolna sejfu określonego modelu została złamana wiertłem w ciągu 4 minut, to jego odporność na włamanie wynosi 20. Należy pamiętać, że kontrola jest przeprowadzana w dwóch wersjach - dla pełnego i częściowego dostępu do zawartości sejfu; przy przypisywaniu klasy brane są pod uwagę oba wyniki, często zapisuje się je w formie „częściowa/pełna trwałość”, np. 120/180.

Obecnie na rynku dostępne są sejfy w następujących klasach odporności na włamanie: klasa H0, 0 klasa, I klasa, II klasa, III klasa, IV klasa, V klasa, VI klasa, VII klasa, VIII klasa.

Szczegółowe dane dla każdej klasy można znaleźć bezpośrednio w GOST R 50862-2005. Na przykład, oto pierwsze trzy klasy:

- klasa H0 ("poniżej zera"). Minimalna certyfikowana klasa odporności na włamanie. Wymaga wytrzymałości co najmniej 15 EU dla obu opcji dostępu, a także siły odspajania co najmniej 50 kN
- 0 stopni. Sejfy o stabilności co najmniej 30/30 i sile odspajania 50 kN.
- I klasa. Modele o wytrzymałości co najmniej 50/30 i sile odspajania 50 kN. Minimalna klasa sejfów sklasyfikowanych w naszym katalogu jako antywłamaniowe (patrz „Rodzaj”).
Na rynku dostępne są również modele bardziej antywłamaniowe - do klasy VIII; a GOST R 50862-2005 obejmuje klasy do X włącznie.

Klasę odporności na włamanie potwierdza certyfikat wydany przez państwowe organy dozoru technicznego i normalizacji. Okres ważności certyfikatu jest ograniczony i zwykle jest znacznie krótszy niż czas, w którym ten lub inny model jest produkowany. Dlatego sejfy są regularnie odnawiane. Z wielu powodów nowe wyniki mogą różnić się od poprzednich i odpowiadać klasie odporności innej niż zarejestrowana w nieaktualnym certyfikacie. Dlatego z biegiem czasu klasa tego samego modelu może ulec zmianie, nawet jeśli jakość samych sejfów pozostanie niezmieniona.

Stopień odporności na działanie wysokich temperatur. Warto zwrócić uwagę na parametr ten wybierając sejf do przechowywania dokumentów lub nośników elektronicznych wrażliwych na wysokie temperatury.

Klasy odporności ogniowej dla sejfów są zwykle określane zgodnie z normami ESC-B EN 15569 i GOST R 50862-2005. Pierwsza norma implikuje podział na dwie klasy (LFS 30P i 60P), drugi dokument ma szerszą klasowość oraz wyróżnia trzy kategorie sejfów ognioodpornych:
- B. Przy temperaturze zewnętrznej 1100 °C temperatura wewnątrz sejfu nie powinna przekraczać 170 °C. To wystarczy, aby zabezpieczyć papierowe dokumenty.
- E. Przy tej samej temperaturze 1100 ° C na zewnątrz, granica temperatury wewnątrz wynosi 70 °C. To już wystarcza do ochrony twardych dysków magnetycznych, folii magnetycznej i fotograficznej.
— DIS. Maksymalna temperatura wewnątrz takich sejfów przy 1100 °C na zewnątrz wynosi 50 °C. Dzięki temu można ich używać nawet do dyskietek.

W każdej kategorii przedstawiono 4 klasy, oznaczone liczbami 30, 60, 90 lub 120, np. 60B lub 120D. Liczba oznacza czas (w minutach), przez który przy temperaturze zewnętrznej 1100 °C temperatura wewnątrz sejfu będzie się mieścić w granicach parametrów określonych przez kategorię: np. pierwszy przykład odpowiada ochronie papieru przed pożarem przez godzinę, drugi — ochronie folii przez dwie godziny.

Obecnie na rynku najbardziej popularne są następujące klasy odporności ogniowej: 30 min., 60 min., 90 min., 120 min..

Ilość i rodzaje zamków przewidzianych w konstrukcji sejfu do zamykania komory głównej.

- Klucz. Zamki, które można otwierać/zamykać w klasyczny sposób za pomocą klucza. Klucz jest wygodny, ponieważ podczas jego używania nie trzeba zapamiętywać kombinacji cyfrowej. Ponadto taki zamek jest niezwykle prosty w obsłudze, a także ułatwia sterowanie dostępem do sejfu: w razie potrzeby klucz można przekazać innej osobie, a odbierając go można odmówić mu dostępu bez konieczności ponownej konfiguracji zamek. Z drugiej strony klucz może zostać zgubiony lub skradziony, co pociąga za sobą nieprzyjemne konsekwencje; a niebezpieczeństwo otwarcia za pomocą klucza głównego nie powinno być wykluczone (chociaż w większości przypadków jest to dość trudne).

- Kod mechaniczny. Zamek mechaniczny otwierany kodem numerycznym. Kod jest zwykle wprowadzany przez przekręcenie specjalnego bębna. Ten typ wypada korzystnie w porównaniu z kluczem ze względu na brak klucza - aby go otworzyć, wystarczy znać kombinację cyfr. Z drugiej strony połączenie wymaga niezawodnej pamięci, a kod zapisany „na wszelki wypadek” na papierze lub innym nośniku może zostać nie tylko zgubiony lub skradziony, ale także odczytany bez wiedzy właściciela. Ponadto sama procedura pracy z zamkiem jest dość skomplikowana i z przyzwyczajenia może powodować trudności. Należy również pamiętać, że niektóre modele takich zamków nie przewidują zmiany kodu;...ten punkt należy wyjaśnić przy zakupie.

- Elektroniczne. Zamek sterowany układami elektronicznymi i otwierany szyfrem numerycznym. W tych ostatnich takie zamki są podobne do opisanych powyżej urządzeń typu kodowanego - ale zamiast koła wyposażone są w konwencjonalne klawiatury numeryczne, co znacznie ułatwia pracę. Również zastosowanie elektroniki zamiast mechaniki daje szereg innych zalet: kod można łatwo zmienić, jego długość może być dłuższa, wbudowany wyświetlacz pozwala kontrolować poprawność danych wejściowych itp. Z istotnych wad takich zamków warto wspomnieć jedynie o potrzebie zasilania, jednak z wielu powodów moment ten nie odgrywa decydującej roli.

Należy pamiętać, że niektóre sejfy są wyposażone w różne rodzaje zamków – zazwyczaj kluczowy i elektroniczny. To sprawia, że przechowywanie jest bardziej wszechstronne. Również rodzaj zamków może różnić się w poszczególnych przedziałach, jeśli takie są (patrz "Liczba przedziałów").

- Biometryczny (odcisk palca). Rodzaj zamków elektronicznych, do których „kluczem” jest odcisk palca użytkownika. Ta opcja jest niezwykle wygodna ze względu na to, że użytkownik nie musi nosić ze sobą klucza (ryzykując jego zgubienie lub „przekazanie” intruzowi) lub zapamiętywać kombinacji numerycznej – może otworzyć zamek po prostu wkładając swoją palec na czujniku, natomiast otwór nie zadziała na nieznajomego... Większość zamków biometrycznych jest w stanie przechowywać w pamięci wiele odcisków palców, co umożliwia dostęp do kilku osób jednocześnie i zapewnia dodatkową gwarancję w przypadku awarii.

Liczba zamków kluczowych (patrz „Rodzaje zamków”) przewidziana w konstrukcji sejfu.

Zazwyczaj na każdą niezależną komorę sejfu przewidziany jest jeden zamek kluczowy (o ile w ogóle taki zamek jest używany). W takich przypadkach liczba zamków nie jest wskazana. Istnieje jednak sporo sejfów, w których główna komora wyposażona jest jednocześnie w dwa zamki na klucze. Taka konstrukcja nieco komplikuje i podnosi koszt sejfu, daje jednak dodatkową gwarancję przed nieautoryzowanym otwarciem sejfu kluczem głównym lub uszkodzeniem zamka - napastnikowi trudniej będzie poradzić sobie z dwoma zamkami niż z jeden. Większość sejfów z dwoma zamkami kluczowymi jest antywłamaniowa lub klasy broni (patrz „Rodzaj”).

Liczba poprzeczek przewidzianych w konstrukcji standardowego bezpiecznego zamka.

Rygiel jest elementem roboczym zamka reagującym bezpośrednio na ryglowanie. Jest to pręt, krążek lub inny element (najczęściej metalowy), który po zamknięciu wpasowuje się w gniazdo w części stałej sejfu, blokując drzwi przed otwarciem. Im więcej takich elementów ma sejf, tym pewniejsze są zaparcia i tym mniejsze prawdopodobieństwo otwarcia drzwi „brutalną siłą”.

Parametr ten w naszym katalogu jest wskazany dla jednego zamka, niezależnie od jego numeru. Najczęściej wszystkie bezpieczne zamki mają taką samą liczbę poprzeczek.

Obecnie na rynku dostępne są zamki z taką ilością poprzeczek: 2, 3, 4, 5, 6 i więcej.

Pozycja ta określa producenta mechanizmu zamka do sejfu.