Porównanie Jet T15BMS vs Yamabisi T15BMS

Maksymalna moc robocza silnika zaburtowego wyrażona w kilowatach.

Praktyczne znaczenie mocy silnika jest szczegółowo opisane w „Max. moc ”jest wyższa. Zauważmy tutaj, że kilowat (pochodzący z wata) jest tylko jedną z jednostek mocy używanych w praktyce wraz z mocą (KM); 1 km ≈ 735 W (0,735 kW). Waty są uważane za tradycyjną jednostkę dla silników elektrycznych (patrz Typ silnika), ale z wielu powodów producenci silników zaburtowych używają tego oznaczenia również w modelach benzynowych.

Średnica pojedynczego tłoka w silniku zaburtowym benzynowym (patrz Typ silnika). W większości przypadków parametr ten jest wyłącznie odniesieniem; sytuacje, w których dane o średnicy tłoka są naprawdę potrzebne, zdarzają się niezwykle rzadko - zwykle podczas naprawy lub konserwacji silnika.

Skok roboczy to odległość między dwoma skrajnymi położeniami tłoka w silniku łodzi benzynowej (patrz „Typ silnika”). W większości przypadków parametr ten jest wyłącznie odniesieniem; Sytuacje, w których takie dane są naprawdę potrzebne, zdarzają się niezwykle rzadko – zwykle podczas naprawy lub konserwacji silnika.

Konstrukcja układu wydechowego w benzynowym silniku łodzi (patrz „Typ silnika”), a dokładniej sposób odprowadzania spalin stosowanych w tym układzie.

- Nad śrubą. Ta kategoria obejmuje dwa typy silników. Najprostszą opcją jest odprowadzanie spalin bezpośrednio do powietrza. Takie systemy są niezwykle proste i tanie, jednak wydech może powodować zauważalne niedogodności dla osób na łodzi (nie tylko ze względu na gazy, ale także z powodu dość wysokiego poziomu hałasu); dlatego można je znaleźć tylko w najprostszych silnikach zaburtowych, a nawet wtedy dość rzadko. Bardziej powszechną opcją jest odprowadzanie spalin do wody nad śmigłem (najczęściej poprzez tzw. płytę antykawitacyjną - płaski występ nad śmigłem). Takie systemy są wygodniejsze niż „powietrzne”, a jednocześnie prostsze i tańsze niż spaliny przez śmigło (patrz niżej), chociaż nadal uważane są za mniej zaawansowane technicznie.

- Przez śrubę. W układach tego typu spaliny wprowadzane są do wody bezpośrednio przez piastę śmigła; w rzeczywistości położenie rury wydechowej pokrywa się z osią obrotu. Zmniejsza to poziom hałasu w porównaniu z systemami wykorzystującymi wydech nad śmigłem, a także nieznacznie poprawia charakterystykę mocy i trakcji. Wadą tych zalet jest złożoność projektu i odpowiednio wysoki koszt.

Rodzaj benzyny zalecany do stosowania w silniku zaburtowym z silnikiem spalinowym (patrz Typ silnika). W rzeczywistości ten punkt wskazuje benzynę o najniższej liczbie oktanowej, która może być stosowana w silniku; wyższe wartości są dozwolone, niższe są wysoce niepożądane lub wręcz zabronione.

Liczba oktanowa jest wskaźnikiem, który określa odporność danej marki benzyny na detonację (samozapłon po sprężeniu w butli). Detonacja jest bardzo niepożądanym zjawiskiem, ponieważ prowadzi do wzrostu obciążenia silnika przy jednoczesnym spadku jego mocy i zwiększeniu ilości szkodliwych substancji w spalinach. Zjawisko to pojawia się w przypadkach, gdy silnik wykorzystuje benzynę o niższych liczbach oktanowych niż te, dla których urządzenie jest zaprojektowana.

Benzyna samochodowa, która jest również stosowana w silnikach łodzi, jest oznaczona indeksem AI lub RON; pierwsza opcja jest stosowana w charakterystyce silników krajowych, druga - w zagranicznych. Jednak w obu indeksach liczba po literach oznacza liczbę oktanową. Im wyższa ta liczba, tym bardziej wymagający silnik pod względem jakości paliwa. Tak więc np. urządzenie dla AI-92 będzie mogła normalnie pracować z AI-95, ale nie da się w nią włożyć AI-90 lub AI-87. „Rekordziści” pod względem bezpretensjonalności to dziś silniki zdolne do pracy nawet na AI-76; ale są rzadkim wyjątkiem od ogólnej reguły.

Całkowita waga silnika zaburtowego. Parametr ten jest z reguły wskazany tylko dla samej jednostki, bez uwzględnienia paliwa w zbiorniku i samego zbiornika (jeśli jest zewnętrzny - patrz „Zbiornik paliwa”), a także dodatkowego wyposażenia. Dane dotyczące masy silnika mogą być przydatne do oceny ogólnego wyważenia łodzi i zmiany jej ładowności.