Porównanie Mercury F5M vs HDX T5BMS

Cykl pracy silnika benzynowego (patrz Typ silnika) zainstalowanego na łodzi.

- Dwusuwowy. Silniki dwusuwowe wyróżniają się dobrym stosunkiem objętości do mocy netto, ponadto są prostsze w konstrukcji i tańsze niż czterosuwowe. Z drugiej strony charakteryzują się dość wysokim zużyciem paliwa i poziomem hałasu, a benzynę i olej należy napełniać nie osobno, ale w postaci mieszanki. Taka mieszanka musi odpowiadać pewnym proporcjom, w przeciwnym razie silnik albo zużyje się i rozgrzeje z powodu braku oleju, albo będzie dymił z powodu jego nadmiaru. To prawda, że w silnikach wysokiej klasy można stosować automatyczne systemy mieszania (patrz poniżej), eliminując potrzebę ręcznego przygotowywania mieszanki przez użytkownika. Jednak nawet przy idealnie wyważonych proporcjach silniki dwusuwowe spalają pewną ilość oleju wraz z benzyną, dlatego są uważane za „bardziej brudne” niż silniki czterosuwowe.

- Cztery -stroke. Przy tej samej pojemności skokowej silniki czterosuwowe mają zwykle mniejszą moc niż silniki dwusuwowe. Wymagają również przestrzegania określonych przepisów transportowych. Rekompensuje to jednak szereg zalet – przede wszystkim stosunkowo niski poziom hałasu i zużycie benzyny. Ponadto benzyna i olej są napełniane osobno do silnika - jest to wygodniejsze i bardziej ekonomiczne niż przygotowywanie mieszanki; a podczas normalnej pracy smar praktycznie się nie pali, co ma również pozy...tywny wpływ na przyjazność silnika dla środowiska. Jednocześnie takie jednostki są dość drogie, w wyniku czego cykl czterosuwowy jest typowy głównie dla silników zaburtowych klasy premium.

Maksymalna moc robocza silnika zaburtowego wyrażona w kilowatach.

Praktyczne znaczenie mocy silnika jest szczegółowo opisane w „Max. moc ”jest wyższa. Zauważmy tutaj, że kilowat (pochodzący z wata) jest tylko jedną z jednostek mocy używanych w praktyce wraz z mocą (KM); 1 km ≈ 735 W (0,735 kW). Waty są uważane za tradycyjną jednostkę dla silników elektrycznych (patrz Typ silnika), ale z wielu powodów producenci silników zaburtowych używają tego oznaczenia również w modelach benzynowych.

Objętość robocza silnika zaburtowego benzynowego (patrz „Typ silnika”). Termin ten zwykle odnosi się do całkowitego przemieszczenia cylindrów.

Im wyższa jest ta wartość, tym z reguły wyższa jest moc silnika (patrz odpowiedni punkt). Jednocześnie wraz ze wzrostem objętości roboczej wzrasta również zużycie paliwa, masa i wymiary jednostki; a moc zależy nie tylko od tego wskaźnika, ale także od wielu innych czynników - od liczby suwów (patrz "Cykl pracy silnika") lub obecności turbodoładowania (patrz poniżej) i kończąc na określonych cechach konstrukcyjnych. Dlatego nie wyklucza się sytuacji, w których mniejszy silnik będzie miał większą moc i na odwrót.

Średnica pojedynczego tłoka w silniku zaburtowym benzynowym (patrz Typ silnika). W większości przypadków parametr ten jest wyłącznie odniesieniem; sytuacje, w których dane o średnicy tłoka są naprawdę potrzebne, zdarzają się niezwykle rzadko - zwykle podczas naprawy lub konserwacji silnika.

Skok roboczy to odległość między dwoma skrajnymi położeniami tłoka w silniku łodzi benzynowej (patrz „Typ silnika”). W większości przypadków parametr ten jest wyłącznie odniesieniem; Sytuacje, w których takie dane są naprawdę potrzebne, zdarzają się niezwykle rzadko – zwykle podczas naprawy lub konserwacji silnika.

Konstrukcja układu wydechowego w benzynowym silniku łodzi (patrz „Typ silnika”), a dokładniej sposób odprowadzania spalin stosowanych w tym układzie.

- Nad śrubą. Ta kategoria obejmuje dwa typy silników. Najprostszą opcją jest odprowadzanie spalin bezpośrednio do powietrza. Takie systemy są niezwykle proste i tanie, jednak wydech może powodować zauważalne niedogodności dla osób na łodzi (nie tylko ze względu na gazy, ale także z powodu dość wysokiego poziomu hałasu); dlatego można je znaleźć tylko w najprostszych silnikach zaburtowych, a nawet wtedy dość rzadko. Bardziej powszechną opcją jest odprowadzanie spalin do wody nad śmigłem (najczęściej poprzez tzw. płytę antykawitacyjną - płaski występ nad śmigłem). Takie systemy są wygodniejsze niż „powietrzne”, a jednocześnie prostsze i tańsze niż spaliny przez śmigło (patrz niżej), chociaż nadal uważane są za mniej zaawansowane technicznie.

- Przez śrubę. W układach tego typu spaliny wprowadzane są do wody bezpośrednio przez piastę śmigła; w rzeczywistości położenie rury wydechowej pokrywa się z osią obrotu. Zmniejsza to poziom hałasu w porównaniu z systemami wykorzystującymi wydech nad śmigłem, a także nieznacznie poprawia charakterystykę mocy i trakcji. Wadą tych zalet jest złożoność projektu i odpowiednio wysoki koszt.

Całkowita pojemność zbiornika paliwa przewidziana w konstrukcji lub zestawie dostawy silnika zaburtowego (w zależności od typu zbiornika - patrz "Zbiornik paliwa").

Im większa pojemność zbiornika paliwa, im dłużej silnik może pracować bez tankowania, tym rzadziej trzeba będzie uzupełniać zapas paliwa w zbiorniku. Z drugiej strony, zbiorniki do przewozu luzem mają odpowiednią wielkość i wagę, zwłaszcza gdy są napełnione; to ostatnie jest szczególnie ważne w przypadku silników z wbudowanymi zbiornikami (patrz wyżej).

Rodzaj benzyny zalecany do stosowania w silniku zaburtowym z silnikiem spalinowym (patrz Typ silnika). W rzeczywistości ten punkt wskazuje benzynę o najniższej liczbie oktanowej, która może być stosowana w silniku; wyższe wartości są dozwolone, niższe są wysoce niepożądane lub wręcz zabronione.

Liczba oktanowa jest wskaźnikiem, który określa odporność danej marki benzyny na detonację (samozapłon po sprężeniu w butli). Detonacja jest bardzo niepożądanym zjawiskiem, ponieważ prowadzi do wzrostu obciążenia silnika przy jednoczesnym spadku jego mocy i zwiększeniu ilości szkodliwych substancji w spalinach. Zjawisko to pojawia się w przypadkach, gdy silnik wykorzystuje benzynę o niższych liczbach oktanowych niż te, dla których urządzenie jest zaprojektowana.

Benzyna samochodowa, która jest również stosowana w silnikach łodzi, jest oznaczona indeksem AI lub RON; pierwsza opcja jest stosowana w charakterystyce silników krajowych, druga - w zagranicznych. Jednak w obu indeksach liczba po literach oznacza liczbę oktanową. Im wyższa ta liczba, tym bardziej wymagający silnik pod względem jakości paliwa. Tak więc np. urządzenie dla AI-92 będzie mogła normalnie pracować z AI-95, ale nie da się w nią włożyć AI-90 lub AI-87. „Rekordziści” pod względem bezpretensjonalności to dziś silniki zdolne do pracy nawet na AI-76; ale są rzadkim wyjątkiem od ogólnej reguły.

Przełożenie opisuje, jak szybko obraca się śmigło silnika zaburtowego w stosunku do prędkości obrotowej jego wału. Na przykład przełożenie 2 oznacza, że na każdy obrót wału śruba z kolei wykonuje dwa obroty (to znaczy obraca się dwa razy szybciej). We współczesnych silnikach zaburtowych parametr ten jest w rzeczywistości wyłącznie odniesieniem, ponieważ praktyczne cechy jednostki (moc, ciąg itp.) zależą od wielu cech konstrukcyjnych i praktycznie nie są związane z przełożeniem.