Porównanie HDX T2.6CBMS vs Shmel 3.6

Cykl pracy silnika benzynowego (patrz Typ silnika) zainstalowanego na łodzi.

- Dwusuwowy. Silniki dwusuwowe wyróżniają się dobrym stosunkiem objętości do mocy netto, ponadto są prostsze w konstrukcji i tańsze niż czterosuwowe. Z drugiej strony charakteryzują się dość wysokim zużyciem paliwa i poziomem hałasu, a benzynę i olej należy napełniać nie osobno, ale w postaci mieszanki. Taka mieszanka musi odpowiadać pewnym proporcjom, w przeciwnym razie silnik albo zużyje się i rozgrzeje z powodu braku oleju, albo będzie dymił z powodu jego nadmiaru. Co prawda w silnikach wysokiej klasy można stosować automatyczne systemy mieszania (patrz poniżej), eliminując potrzebę ręcznego przygotowywania mieszanki przez użytkownika. Jednak nawet przy idealnie wyważonych proporcjach silniki dwusuwowe spalają pewną ilość oleju wraz z benzyną, dlatego są uważane za „bardziej brudne” niż silniki czterosuwowe.

- Cztery -stroke. Przy tej samej pojemności skokowej silniki czterosuwowe mają zwykle mniejszą moc niż silniki dwusuwowe. Wymagają również przestrzegania określonych przepisów transportowych. Rekompensuje to jednak szereg zalet – przede wszystkim stosunkowo niski poziom hałasu i zużycie benzyny. Ponadto benzyna i olej są napełniane osobno do silnika - jest to wygodniejsze i bardziej ekonomiczne niż przygotowywanie mieszanki; a podczas normalnej pracy smar praktycznie się nie pali, co ma również pozytywn...y wpływ na przyjazność silnika dla środowiska. Jednocześnie takie jednostki są dość drogie, w wyniku czego cykl czterosuwowy jest typowy głównie dla silników zaburtowych klasy premium.

Maksymalna moc robocza silnika zaburtowego wyrażona w mocy.

Konie mechaniczne (KM) są tradycyjnie używane głównie w odniesieniu do mocy silników spalinowych, w tym silników benzynowych (patrz Typ silnika). Jednak w silnikach zaburtowych jednostki te są również używane w modelach elektrycznych (patrz ibid.). Wynika to z faktu, że większość silników benzynowych jest na rynku, a producenci łodzi wolą wskazywać maksymalną zalecaną moc silnika w przeliczeniu na „konie”.

Ogólne wzorce przy wyborze silników zaburtowych pod względem mocy są następujące. Z jednej strony mocniejsze urządzenie pozwoli na większą prędkość i lepiej nadaje się do ciężkiego statku (patrz „Maksymalna waga łodzi”). Z drugiej strony waga, wymiary, koszt i zużycie paliwa / energii również zależą bezpośrednio od mocy. Dlatego nie zawsze ma sens gonić za maksymalną wydajnością.

Ponadto wybór silnika o maksymalnej mocy zależy również od charakterystyki jednostki, na której planuje się jej użycie. Nie należy przekraczać zalecanej mocy zadeklarowanej w charakterystyce - po pierwsze pawęż łodzi może nie być przystosowany do ciężkiej jednostki o dużych gabarytach, a po drugie sama łódź może nie nadawać się do przyspieszania do dużych prędkości. Są też bardziej specyficzne zalecenia. Na przykład optymalna moc silnika z punktu widzenia wydajności i bezpieczeństwa jest uważana za 60 - 80% maksymalnej określonej w charakterystyce łodzi. Niższe wskaźniki...mogą się przydać, jeśli ważna jest dla Ciebie ekonomia i niski poziom hałasu, a wyższe – jeśli kluczowe są duże prędkości i dynamika przyspieszenia.

Z tym parametrem wiąże się jeszcze jeden konkretny punkt: najczęściej charakterystyka wskazuje moc dostarczaną bezpośrednio do śmigła, jednak niektórzy producenci (głównie krajowi) mogą pokusić się o małą sztuczkę, wskazując moc na głównym wale silnika. Przy przekazywaniu mocy na śmigło nieuchronnie występują straty, więc moc użyteczna silnika w takim przypadku będzie mniejsza od deklarowanej. Tak więc przy wyborze i porównywaniu nie zaszkodzi wyjaśnić, jaka moc jest zawarta w charakterystyce - na śrubie lub na wale.

Maksymalna moc robocza silnika zaburtowego wyrażona w kilowatach.

Praktyczne znaczenie mocy silnika jest szczegółowo opisane w „Max. moc ”jest wyższa. Zauważmy tutaj, że kilowat (pochodzący z wata) jest tylko jedną z jednostek mocy używanych w praktyce wraz z mocą (KM); 1 km ≈ 735 W (0,735 kW). Waty są uważane za tradycyjną jednostkę dla silników elektrycznych (patrz Typ silnika), ale z wielu powodów producenci silników zaburtowych używają tego oznaczenia również w modelach benzynowych.

Objętość robocza silnika zaburtowego benzynowego (patrz „Typ silnika”). Termin ten zwykle odnosi się do całkowitego przemieszczenia cylindrów.

Im wyższa jest ta wartość, tym z reguły wyższa jest moc silnika (patrz odpowiedni punkt). Jednocześnie wraz ze wzrostem objętości roboczej wzrasta również zużycie paliwa, masa i wymiary jednostki; a moc zależy nie tylko od tego wskaźnika, ale także od wielu innych czynników - od liczby suwów (patrz "Cykl pracy silnika") lub obecności turbodoładowania (patrz poniżej) i kończąc na określonych cechach konstrukcyjnych. Dlatego nie wyklucza się sytuacji, w których mniejszy silnik będzie miał większą moc i na odwrót.

Średnica pojedynczego tłoka w silniku zaburtowym benzynowym (patrz Typ silnika). W większości przypadków parametr ten jest wyłącznie odniesieniem; sytuacje, w których dane o średnicy tłoka są naprawdę potrzebne, zdarzają się niezwykle rzadko - zwykle podczas naprawy lub konserwacji silnika.

Skok roboczy to odległość między dwoma skrajnymi położeniami tłoka w silniku łodzi benzynowej (patrz „Typ silnika”). W większości przypadków parametr ten jest wyłącznie odniesieniem; Sytuacje, w których takie dane są naprawdę potrzebne, zdarzają się niezwykle rzadko – zwykle podczas naprawy lub konserwacji silnika.

Rodzaj układu chłodzenia przewidziany dla konstrukcji silnika.

- Powietrze. Chłodzenie przez kontakt powietrza z elementami grzejnymi silnika. Systemy chłodzenia powietrzem są niezwykle proste, nie wymagają budowy skomplikowanych obwodów, wzdłuż których musi krążyć ciecz - wystarczy wentylator (a niektóre modele radzą sobie nawet z promiennikami pasywnymi - charakterystyczne żebrowane wypustki na elementach grzejnych). Kolejną zaletą jest możliwość wydajnej pracy niezależnie od obecności zanieczyszczeń w wodzie, co umożliwia dość efektywne wykorzystanie takich silników na zanieczyszczonych i zarośniętych zbiornikach wodnych. Z drugiej strony sprawność takiego chłodzenia jest niska i nadaje się tylko do jednostek o małej mocy - do 15 KM. Należy również zauważyć, że ta opcja jest zwykle wskazana w przypadku silników elektrycznych (patrz „Typ silnika”): chociaż silnik elektryczny w nich często znajduje się pod wodą i jest chłodzony wodą, a nie powietrzem, kluczowym punktem w tym przypadku jest brak specjalnego chłodzenia obwód w konstrukcji.

- Woda. Chłodzenie, jak sama nazwa wskazuje, wodą. Należy pamiętać, że nie mówimy o cieczy, ale konkretnie o chłodzeniu wodą: woda niezbędna do działania takich systemów nie krąży w zamkniętym kręgu, ale jest zabierana za burtę i tam odprowadzana po przejściu przez obwód. Jest to główna różnica między systemami chłodzenia łodzi a systemami „lądowymi”. Jeśli porównamy ten rodzaj chłodz...enia z chłodzeniem powietrzem, to systemy wodne są bardziej skomplikowane i droższe, ale znacznie wydajniejsze i nadają się do silników o niemal każdej mocy. Należy pamiętać, że w niedrogich jednostkach o małej mocy woda jest dostarczana przez „grawitację” ze względu na ciśnienie wytwarzane przez śrubę, a w bardziej zaawansowanych modelach stosuje się specjalną pompę.

Całkowita pojemność zbiornika paliwa przewidziana w konstrukcji lub zestawie dostawy silnika zaburtowego (w zależności od typu zbiornika - patrz "Zbiornik paliwa").

Im większa pojemność zbiornika paliwa, im dłużej silnik może pracować bez tankowania, tym rzadziej trzeba będzie uzupełniać zapas paliwa w zbiorniku. Z drugiej strony, zbiorniki do przewozu luzem mają odpowiednią wielkość i wagę, zwłaszcza gdy są napełnione; to ostatnie jest szczególnie ważne w przypadku silników z wbudowanymi zbiornikami (patrz wyżej).

Przełożenie opisuje, jak szybko obraca się śmigło silnika zaburtowego w stosunku do prędkości obrotowej jego wału. Na przykład przełożenie 2 oznacza, że na każdy obrót wału śruba z kolei wykonuje dwa obroty (to znaczy obraca się dwa razy szybciej). We współczesnych silnikach zaburtowych parametr ten jest w rzeczywistości wyłącznie odniesieniem, ponieważ praktyczne cechy jednostki (moc, ciąg itp.) zależą od wielu cech konstrukcyjnych i praktycznie nie są związane z przełożeniem.